1. Teksti i sotëm
◦2Ti 2:15 Mundohu të dalësh
përpara Perëndisë si i sprovuar,
si punëtor që nuk ka pse të
turpërohet, që thotë drejt fjalën
e së vërtetës.
◦Qëllimi ynë për të gjithë
besimtarët

2. I vini në provë
◦ 1Gjo 4:1 Shumë të dashur, mos i
besoni çdo frymë, por i vini në
provë frymërat për të ditur nëse
janë nga Perëndia,
◦ sepse shumë profetë të rremë kanë
dalë në botë.
Radari
frymëror

3. që thotë drejt fjalën . . .
◦1. Krahason me përkthime të
tjera
◦2. Domethënia e fjalëve
◦3. Konteksti i vargut

4. Një shembull
◦ Vep 13:48 Johebrenjtë, kur dëgjuan, u
gëzuan dhe lëvdonin fjalën e Zotit; dhe
të gjithë sa ishin të paracaktuar për
jetën e pasosur besuan.
◦ Ky tekst, siç qëndron kështu, duket që
është një prej bastioneve të doktrinës
kalvinistë.
◦ Por, një interpretimi i tillë nuk përputhet
as me dashurinë e Perëndisë, as me
doktrinën e pjesë tjetër të Biblës.

5. 1. Përkthime të tjera?
◦ Vep 13:48 . . . dhe të gjithë sa ishin
të paracaktuar për jetën e pasosur
besuan. (Diodati i ri)
◦. . . të gjithë sa ishin të caktuar. . .
(Bibla ABS)
◦Por një interpretim me një anësi të
panevojshme kalviniste vazhdon
edhe sot nga shumë mësues.
◦Atëherë . . .

6. 2. Domethënia e fjalëve
◦ Përdor Online Bible

7. Domethënia e fjalëve
◦Numri 5021. (8 raste)
◦Fjala greke = τασσὼ̀ tasso
◦Kuptimi i saj i zakonshëm është synoj,
caktoj, rregulloj ose vendos.
◦Nuk e ka kuptimin - Të paracaktosh
nga një dekret të përjetshëm nga e
kaluara e përjetshme.
◦Heto vargjet që e përdorin këtë fjalë
τασσὼ̀

8. Mateu 28:16
◦“Pastaj të njëmbëdhjetë dishepujt
shkuan në Galile, në atë mal që u
kishte caktuar [5021] Jezusi”.
◦Shumë thjesht Jezusi mori një
vendim dhe u tha dishepujve të
shkonin në një mal të caktuar.
◦Asgjë më shumë dhe asgjë më
pak.

9. Lluka 7:8
◦“Unë jam [5021] një njeri nën autoritetin
e tjetërkujt dhe kam nën urdhër ushtarë
. . .’’
◦Përkthimi më i saktë - “unë jam një njeri
i caktuar [ose i vendosur] nën
autoritetin.”
◦Centurioni thjesht po i referohej
pozicionit që kishte në ushtrinë romake.

10. Romakëve 13:1
◦ “Pushtetet që janë, janë caktuar [5021] nga
Perëndia”
◦ Qeverisja vetë është një rend i Perëndisë.
◦ Perëndia e caktoi qeverisjen njerëzore për të
mirën e shoqërisë. Në çdo shoqëri të rregullt duhet
të ketë autoritet dhe nënshtrim ndaj atij autoriteti.
◦ Në të kundërt do të kishte një shtet anarkie dhe
s’mund të mbijetohet në anarki. Çdo qeveri është
më mirë sesa pa qeveri. Kështu Perëndia ka
caktuar qeveri njerëzore.

11. Veprat 15:2
◦ “u dha urdhër [5021] [Diodati i ri] që
Pali, Barnaba dhe disa të tjerë nga ata
të ngjiten në Jeruzalem”.
◦ Në përkthimin nga Bibla ABS lexohet “u
caktua”
◦ Ideja është që vëllezërit vendorë
morën një vendim në atë çast në kohë
për të dërguar Barnabën dhe Palin në
Jerusalem.
◦ Asgjë më shumë dhe asgjë më pak.

12. Veprat 22:10
◦“Çohu dhe shko në Damask! Atje
do të të thuhet çfarë të është
urdhëruar [5021] të bësh”.
◦Kjo mund të përkthehet me lehtësi
si “të është caktuar të bësh” ose
“është vendosur të bësh”.
◦Shumë thjesht Perëndia deshi që
Pali të bënte disa gjëra specifike
në atë çast në kohë.

13. Veprat 22:10
◦ Në fakt, në vargun 14 lexojmë,
“Perëndia i etërve tanë të ka
paracaktuar të njohësh vullnetin e tij,
ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh
një zë nga goja e tij” [Diodati i ri].
◦ Por fjala “ka paracaktuar” në vargun
14 nuk është fjala greke “tasso” [5021]
por një fjalë greke tjetër.
◦ Përkthimi më i saktë gjendet në Biblën
ABS ku lexohet “të caktoi.”

14. Veprat 22:10
◦ Megjithatë, është qartë që Perëndia
deshi që Pali të njihte vullnetin e tij, ta
shihte të Drejtin, të dëgjonte një zë, të
dëshmonte (v15),
◦ dhe te pagëzohej (v16).
◦ Kjo nuk ka të bëjë me një dekret të
përjetshëm nga e kaluara e përjetshme.

15. Veprat 28:23
◦“Dhe, mbasi i caktuan [5021] një
ditë, erdhën shumë veta tek ai në
banesën e tij”.
◦Shumë thjesht, pasi kishin dëgjuar
apostullin Pal, krerët judenj
vendosën për një ditë ku njerëzit të
vinin për të dëgjuar Palin.
◦Asgjë më shumë dhe asgjë më
pak.

16. 1 Korintasve 16:15
◦ “ju e njihni familjen e Stefanas që është fryti i
parë i Akaisë dhe që i janë kushtuar [5021]
shërbesës së shenjtorëve”.
◦ Është e qartë që u mor një vendim në zemrat
e anëtarëve të familjes së Stefanas për t'ia
kushtuar veten shërbimit të shenjtorëve.
◦ Ata synuan ose vendosën në zemrat e tyre për
t'u shërbyer shenjtorëve dhe rregulluan gjërat
në mënyrën e tyre të jetës për të kryer këtë
detyrë.

17. 1 Korintasve 16:15
◦ Përkthimi i Mbretit Xhejms përdor “të dhënë
pas”, që me siguri jep kuptimin që familja e
Stefanas kishte bindje të forta prej zemre për
t'u shërbyer shenjtorëve.
◦ Interpretimi i saktë është që Stefani dhe familja
e tij kishin marrë vendime të përzemërta, të
thella për t'u shërbyer të tjerëve.
◦ Asnjë person nuk do ta interpretojë këtë varg si
“që i janë paracaktuar shërbesës së
shenjtorëve”.

18. Veprat 13:48
◦Fjala “paracaktimi” nuk duhet të
përdoret.
◦Edhe “pasosur” mund të rregullohet
◦ . . .të gjithë sa ishin të paracaktuar
për jetën e pasosur besuan. (Diodati i
ri)
◦ . . .të gjithë sa ishin të caktuar për
jetën e përjetshme besuan. (ABS)

19. 3. Konteksti
◦Lexoje në kontekstin
◦Vargjet 44-48

20. Krahasimi - gatishmëria ndaj fjalës
◦ v46 por, ngaqë ju
[hebrenjtë] e hidhni
poshtë
◦ dhe nuk e çmoni veten
të denjë për jetën e
përjetshme,
◦ v48 Johebrenjtë, kur
dëgjuan, u gëzuan dhe
lëvdonin fjalën e Zotit;
◦ dhe të gjithë sa ishin të
caktuar për jetën e
përjetshme besuan.

21. Krahaso me 1 Korintasve 16:15
◦v48 . . . të gjithë sa ishin të caktuar
për jetën e përjetshme besuan.
◦v48 . . . të gjithë sa ishin kushtuar për
jetën e përjetshme besuan.
◦ Përse jo?

22. Drita e konteksit
◦Në kontrast me judenjtë, johebrenjtë
e kishin dëgjuar fjalën e Perëndisë të
predikuar nga Pali lidhur me jetën e
përjetshme dhe, sikurse familja e
Stefanas, hiri i Perëndisë kishte bërë
një punë të mrekullueshme në
zemrat e tyre.
◦Ata ishin plotësisht të bindur, kishin
vendosur me përkushtim të plotë dhe
ata besuan.

23. Interpretimi i vargut
◦ v48 . . . të gjithë sa ishin të caktuar për jetën e
përjetshme besuan.
◦ v48 . . . të gjithë sa ishin kushtuar
◦ ishin vendosur, “të dhënë pas”
◦ u morën një vendim në zemrat
◦ synuan ose vendosën në zemrat
◦ kishin bindje të forta prej zemre
◦ kishin marrë vendime të përzemërta të thella
◦ për jetën e përjetshme besuan.

24. Po ti? Në cilën anë je?
◦ v46 por, ngaqë ju e
hidhni poshtë
◦ dhe nuk e çmoni veten
të denjë për jetën e
përjetshme,
◦ v48 Johebrenjtë, kur
dëgjuan, u gëzuan dhe
lëvdonin fjalën e Zotit;
◦ dhe të gjithë sa ishin të
caktuar për jetën e
përjetshme besuan.

25. Përjetësia është një realitet
◦ Znj M – Është goditur papritmas me
kancer, ajo përballet me vdekjen.
◦ Reagimi? Duke ndarë shpresën e Krishtit
me të tjerë
◦ John Bunyan – para shpëtimit ai
mendonte vazhdimisht për ferrin.
◦ Nëse unë vdes sot...
◦ Vdekja nuk të pyet!
Parajsë
apo ferr

26. Varre që flasin ende
◦ Një grua e cila vdiq në moshën 82
vjeçare më 1814, thotë:
◦ “Jeta sa e shkurtër.
◦ Përjetësia sa e gjatë”

27. Varre që flasin ende
◦ “Këtu është fundi i çdo njeriu. Ti që tani
ke shëndet dhe forcë, do të dergjesh
së shpejti këtu.
◦ Vdekja po vjen. Ti nuk mund t'i
arratisesh asaj. E gjithë pjesa të cilën po
e gëzon tani mbi tokë, do të të hiqet së
shpejti.
◦ Planet dhe ambiciet e tua do të
humbasin. Shpirti yt do të fluturojë –
ku?”

28. Varre që flasin ende
◦ Një grua e cila vdiq në moshën 75 vjeçare
më 1816, ngre zërin e saj për t'u folur të
gjallëve:
◦ “Ndërsa të gjallët varrin tim e shohin,
◦ mbani mend, këtu ka vend për ju.”

29. Varre që flasin ende
◦ Një burrë 75 vjeçar, i cili vdiq më 1827,
na paralajmëron:
◦ “Ke shëndet, kështu isha edhe unë,
◦ lutu mendo për mua ndërsa kalon
pranë,
◦ siç jam unë tani, kështu duhet të jesh
edhe ti,
◦ bëhu gati për vdekjen dhe më ndiq.”

30. Varre që flasin ende
◦ Një rrasë e zezë guri mbi varrin e një
gruaje të re, e cila vdiq më 1809, në
moshën 28 vjeçarë. Atje lexojmë:
◦ “Të gjallët, se edhe duhet të vdisni,
◦ dhe të flini në pluhur sikurse unë.
◦ Pendohuni në kohë, shpirtin tuaj të
shpëtoni.
◦ Nuk ka pendim në varr.”

31. Varre që flasin ende
◦ Një burrë, i cili vdiq më 1826, në
moshën 79 vjeçare.
◦ Nga mermeri i hirtë që ndodhet mbi
varrin e tij, vjen kjo thirrje solemne:
◦ “Oh, sikur të dinit aq sa mua,
◦ ju shumë shpejt do të bëheshit gati të
vdisnit..”