SlideShare uma empresa Scribd logo
1 de 16
Grammatica
De casibus deque eorum usu



                  LINGVA LATINA PER SE
                  ILLVSTRATA
                                Ansgarius Legionensis
Grammatica
Sobre los casos y su empleo



                   LINGVA LATINA PER SE
                   ILLVSTRATA
                                 Ansgarius Legionensis
LINGVA LATINA PER SE
                              ILLVSTRATA



• Casus quid est?

• Casus nominatur grammaticale accidens,
  quod vim sive munus syntacticum verborum in
  sententia indicat.

• Latini casus ab Indoeuropaea lingua trahuntur
LINGVA LATINA PER SE
                                ILLVSTRATA



• ¿Qué es el caso?

• Se llama caso al accidente gramatical, que
  indica la función sintáctica de las palabras en
  la oración

• Los casos latinos proceden de la lengua
  Indoeuropeoa
LINGVA LATINA PER SE
                                     ILLVSTRATA
• In lingua Indoeuropaea octo aut novem casus
  fuisse constat:
                     LINGVA GRAECA        LINGVA LATINA
•   Nominativus
•   Vocativus          Nominativus            Nominativus
•   Accusativus                                Vocativus
                        Vocativus
•   Genetivus
                                              Accusativus
•   Dativus            Accusativus
•   Ablativus                                  Genetivus
•   Locativus          Genetivus
                                                 Dativus
•   Instrumentalis
•                        Dativus                Ablativus
    (Lativus)
                                               Locativus
LINGVA LATINA PER SE
                               ILLVSTRATA
• En Indoeuropeo había ocho o nueve casos:

•   Nominativus LINGVA GRAECA       LINGVA LATINA
•   Vocativus      Nominativus          Nominativus
•   Accusativus                          Vocativus
                    Vocativus
•   Genetivus
                                        Accusativus
•   Dativus        Accusativus
•   Ablativus                            Genetivus
•   Locativus       Genetivus
                                           Dativus
•   Instrumentalis   Dativus              Ablativus
•   (Lativus)
                                         Locativus
LINGVA LATINA PER SE
                                     ILLVSTRATA

                  CASVVM VSVS
• NOMINATIVVS: casus subiecti atque atributi
      Iulius dominus tres liberos habet
      Villa Iulii magna atque pulchra est
• VOCATIVVS: casus appellationis
      Marce, veni! Marce et Quinte, venite!
• ACCVSATIVVS: varias indicare vires potest
      • Obiectum directum: Iulius magnam villam habet.
      • Complementum circumstanciale (accusativus
        directionis) Iulius ad villam venit.

• GENETIVVS: casus complementi substantivi
  (possessionem indicat): Iulii villa pulchra est
LINGVA LATINA PER SE
                                    ILLVSTRATA


              Uso de los casos
• NOMINATIVO: caso del sujeto y del atributo
     Iulius dominus tres liberos habet
     Villa Iulii magna atque pulchra est
• VOCATIVO: caso de la llamada
     Marce, veni! Marce et Quinte, venite!
• ACUSATIVO: indica:
     • Objeto directo: Iulius magnam villam habet.
     • Complemento circunstancial (acusativo de
       dirección) Iulius ad villam venit.

• GENITIVO: caso del complemento del nombre
  (indica pertenencia): Iulii villa pulchra est
LINGVA LATINA PER SE
                                         ILLVSTRATA

• DATIVVS: indicat obiectum indirectum
 (personam aut rem, cui aliquid datur)
     Aemilia Iuliae filiae osculum dat
     Marcus Quinto alapam dat

• ABLATIVVS: casus complementi
  circumstancialis:
     •   Ablativus locativus: Iulius in horto est
     •   Ablativus separativus: Iulius ex horto venit
     •   Ablativus instrumentalis: Servi umeris saccos portant
     •   Ablativus sociativus: Iulius cum Aemilia via ambulat
     •   Ablativus agens: Duo sacci a servis portantur
     •   Ablativus prosecutivus: Iulius via Appia ad villam venit
LINGVA LATINA PER SE
                                          ILLVSTRATA

• DATIVO: indica objeto indirecto (la persona o
  cosa, a quien se da o entrega algo)
      Aemilia Iuliae filiae osculum dat
      Marcus Quinto alapam dat

• ABLATIVO: caso del complemento
  circunstancial
      •   Ablativo locativo: Iulius in horto est
      •   Ablativo separativo: Iulius ex horto venit
      •   Ablativo instrumental: Servi umeris saccos portant
      •   Ablativo sociativo: Iulius cum Aemilia via ambulat
      •   Ablativo agente: Duo sacci a servis portantur
      •   Ablativo prosecutivo: Iulius via Appia ad villam venit
LINGVA LATINA PER SE
                                    ILLVSTRATA


• LOCATIVVS: casus obsoletus, paene exstinctus,
  qui locum ad oppida quod attinet occupatum
  indicat.

      Romae multi horti erant
      Tarenti multa macella erant
      Capuae pulchrae orae sunt
      Tusculi villa Iulii est
LINGVA LATINA PER SE
                                    ILLVSTRATA


• LOCATIVO: caso arcaico, casi extinguido, que
  indica el lugar ocupado en los nombres de
  ciudad.

      Romae multi horti erant
      Tarenti multa macella erant
      Capuae pulchrae orae sunt
      Tusculi villa Iulii est
LINGVA LATINA PER SE
                             ILLVSTRATA

        De casuum nominibus
• NOMINATIVVS: a verbo NOMINO-AS-ARE
• VOCATIVVS: a verbo VOCO-AS-ARE
• ACCUSATIVUS: a verbo ACCUSO-AS-ARE (a
  Graeco verbo [prave falsoque in Latinum versum]
  ΑΙΤΙΩΜΑΙ
• GENETIVVS: a verbo GIGNO-IS-ERE
• DATIVVS: a verbo DO-AS-ARE
• ABLATIVVS: a verbo AVFERO-AVFERS-AVFERRE-
  ABSTVLI-ABLATVM
• LOCATIVVS: a verbo LOCO-AS-ARE
LINGVA LATINA PER SE
                           ILLVSTRATA

      Los nombres de los casos
• NOMINATIVO: del verbo NOMINO-AS-ARE
• VOCATIVO: del verbo VOCO-AS-ARE
• ACUSATIVO: del verbo ACCUSO-AS-ARE (del
  verbo griego [mal traducido al latín]
  ΑΙΤΙΩΜΑΙ
• GENITIVO: del verbo GIGNO-IS-ERE
• DATIVO: del verbo DO-AS-ARE
• ABLATIVO: del verbo AVFERO-AVFERS-AVFERRE-
  ABSTVLI-ABLATVM
• LOCATIVO: del verbo LOCO-AS-ARE
LINGVA LATINA PER SE
                             ILLVSTRATA

        De casuum nominibus
• Fuerunt Romani grammatici qui singula nomina
  casibus singulis imposuerunt.
• Ad quam rem faciendam, grammaticos
  arcesserunt Graecos, a quibus et notiones et
  nomina casuum ab ipsis deprompta sunt.
• Id cum non semper ad unguem optimeque
  fecissent, nonnunquam in vocabulis Graecis in
  Latinum sermonem convertendis erraverunt, e.
  g. in vocabula αιτιατικην πτωσιν
  [causativum casum] convertendo accusativum
  casum Latina adhibuerunt vocabula.
LINGVA LATINA PER SE
                                 ILLVSTRATA

           De casuum nominibus
• Fueron los gramáticos romanos quienes asignaron
  sus respectivos nombres a los casos.
• Para lo cual acudieron a los gramáticos griegos, de
  quienes tomaron las nociones y los nombres para
  los casos.
• Pero no siempre lo hicieron bien y acabadamente,
  de manera que a veces se equivocaron al traducir:
  por ejemplo, al trasladar el caso griego
  αιτιατικην πτωσιν lo hicieron por caso
  acusativo, cuando en realidad debieron llamarlo
  caso causativo.

Mais conteúdo relacionado

Destaque

De FAMILIAE ROMANAE Secundo Capitulo
De FAMILIAE ROMANAE Secundo CapituloDe FAMILIAE ROMANAE Secundo Capitulo
De FAMILIAE ROMANAE Secundo Capitulo
Óscar Ramos
 
De libris deque eorum apud scholas usu post hominum memoriam
De libris deque eorum apud scholas usu post hominum memoriamDe libris deque eorum apud scholas usu post hominum memoriam
De libris deque eorum apud scholas usu post hominum memoriam
Óscar Ramos
 
Historia del libro
Historia del libro   Historia del libro
Historia del libro
Óscar Ramos
 
Familiae Romanae Vocabula (III)
Familiae Romanae Vocabula (III)Familiae Romanae Vocabula (III)
Familiae Romanae Vocabula (III)
Óscar Ramos
 
Familiae Romanae Vocabula (II)
Familiae Romanae Vocabula (II)Familiae Romanae Vocabula (II)
Familiae Romanae Vocabula (II)
Óscar Ramos
 
Familiae Romanae Vocabula (IV)
Familiae Romanae Vocabula (IV)Familiae Romanae Vocabula (IV)
Familiae Romanae Vocabula (IV)
Óscar Ramos
 
Indumentaria griega y romana
Indumentaria griega y romanaIndumentaria griega y romana
Indumentaria griega y romana
Navarro Ferran
 
CAPITVLVM II - Vestimenta Romana
CAPITVLVM II - Vestimenta RomanaCAPITVLVM II - Vestimenta Romana
CAPITVLVM II - Vestimenta Romana
Germán González
 

Destaque (16)

De FAMILIAE ROMANAE Secundo Capitulo
De FAMILIAE ROMANAE Secundo CapituloDe FAMILIAE ROMANAE Secundo Capitulo
De FAMILIAE ROMANAE Secundo Capitulo
 
De libris deque eorum apud scholas usu post hominum memoriam
De libris deque eorum apud scholas usu post hominum memoriamDe libris deque eorum apud scholas usu post hominum memoriam
De libris deque eorum apud scholas usu post hominum memoriam
 
Historia del libro
Historia del libro   Historia del libro
Historia del libro
 
Presentación 11
Presentación 11Presentación 11
Presentación 11
 
Familiae Romanae Vocabula (III)
Familiae Romanae Vocabula (III)Familiae Romanae Vocabula (III)
Familiae Romanae Vocabula (III)
 
Familiae Romanae Vocabula (II)
Familiae Romanae Vocabula (II)Familiae Romanae Vocabula (II)
Familiae Romanae Vocabula (II)
 
Familiae Romanae Vocabula (IV)
Familiae Romanae Vocabula (IV)Familiae Romanae Vocabula (IV)
Familiae Romanae Vocabula (IV)
 
Indumentaria griega y romana
Indumentaria griega y romanaIndumentaria griega y romana
Indumentaria griega y romana
 
Exercitia cap iv
Exercitia cap ivExercitia cap iv
Exercitia cap iv
 
Exercitia cap iii
Exercitia cap iiiExercitia cap iii
Exercitia cap iii
 
CAPITVLVM II - Vestimenta Romana
CAPITVLVM II - Vestimenta RomanaCAPITVLVM II - Vestimenta Romana
CAPITVLVM II - Vestimenta Romana
 
ΟΣΤΙΣ  ΕΙΜΙ  ΕΓΩ 
ΟΣΤΙΣ  ΕΙΜΙ  ΕΓΩ  ΟΣΤΙΣ  ΕΙΜΙ  ΕΓΩ 
ΟΣΤΙΣ  ΕΙΜΙ  ΕΓΩ 
 
Vocabulario Unidad 2
Vocabulario Unidad 2Vocabulario Unidad 2
Vocabulario Unidad 2
 
Las Clases Sociales Romanas
Las Clases Sociales RomanasLas Clases Sociales Romanas
Las Clases Sociales Romanas
 
Vestimenta romana
Vestimenta romanaVestimenta romana
Vestimenta romana
 
EL MATRIMONIO EN GRECIA Y ROMA
EL MATRIMONIO EN GRECIA Y ROMAEL MATRIMONIO EN GRECIA Y ROMA
EL MATRIMONIO EN GRECIA Y ROMA
 

Mais de Óscar Ramos

Mais de Óscar Ramos (20)

De decima sessione
De decima sessioneDe decima sessione
De decima sessione
 
De sessione undecima
De sessione undecimaDe sessione undecima
De sessione undecima
 
De nona sessione
De nona sessioneDe nona sessione
De nona sessione
 
De octava sessione
De octava sessioneDe octava sessione
De octava sessione
 
De septima sessione
De septima sessioneDe septima sessione
De septima sessione
 
De sexta sessione
De sexta sessioneDe sexta sessione
De sexta sessione
 
De quinta sessione habita
De quinta sessione habitaDe quinta sessione habita
De quinta sessione habita
 
De quarta sessione
De quarta sessioneDe quarta sessione
De quarta sessione
 
De prima sessione
De prima sessioneDe prima sessione
De prima sessione
 
De altera sessio
De altera sessioDe altera sessio
De altera sessio
 
De tertia sessione habita
De tertia sessione habitaDe tertia sessione habita
De tertia sessione habita
 
EXERCITAMENTA LATINA De sessionum argumento
EXERCITAMENTA LATINA De sessionum argumentoEXERCITAMENTA LATINA De sessionum argumento
EXERCITAMENTA LATINA De sessionum argumento
 
De Benedicto illo Arias Montano
De Benedicto illo Arias MontanoDe Benedicto illo Arias Montano
De Benedicto illo Arias Montano
 
In Novum Testamentum Annotationes Erasmi
In Novum Testamentum Annotationes ErasmiIn Novum Testamentum Annotationes Erasmi
In Novum Testamentum Annotationes Erasmi
 
Assertio Septem Sacramentorum
Assertio Septem SacramentorumAssertio Septem Sacramentorum
Assertio Septem Sacramentorum
 
Africa Petrarchae
Africa PetrarchaeAfrica Petrarchae
Africa Petrarchae
 
Acroasis de Silenis Alcibiadis adagio Erasmiano
Acroasis de Silenis Alcibiadis adagio ErasmianoAcroasis de Silenis Alcibiadis adagio Erasmiano
Acroasis de Silenis Alcibiadis adagio Erasmiano
 
De Humanismo illo: quid ad nos?
De Humanismo illo: quid ad nos?De Humanismo illo: quid ad nos?
De Humanismo illo: quid ad nos?
 
De desinentiis addendis
De desinentiis addendisDe desinentiis addendis
De desinentiis addendis
 
Qui deus deave sum?
Qui deus deave sum?Qui deus deave sum?
Qui deus deave sum?
 

Grammatica vii de casibus

  • 1. Grammatica De casibus deque eorum usu LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA Ansgarius Legionensis
  • 2. Grammatica Sobre los casos y su empleo LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA Ansgarius Legionensis
  • 3. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA • Casus quid est? • Casus nominatur grammaticale accidens, quod vim sive munus syntacticum verborum in sententia indicat. • Latini casus ab Indoeuropaea lingua trahuntur
  • 4. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA • ¿Qué es el caso? • Se llama caso al accidente gramatical, que indica la función sintáctica de las palabras en la oración • Los casos latinos proceden de la lengua Indoeuropeoa
  • 5. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA • In lingua Indoeuropaea octo aut novem casus fuisse constat: LINGVA GRAECA LINGVA LATINA • Nominativus • Vocativus Nominativus Nominativus • Accusativus Vocativus Vocativus • Genetivus Accusativus • Dativus Accusativus • Ablativus Genetivus • Locativus Genetivus Dativus • Instrumentalis • Dativus Ablativus (Lativus) Locativus
  • 6. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA • En Indoeuropeo había ocho o nueve casos: • Nominativus LINGVA GRAECA LINGVA LATINA • Vocativus Nominativus Nominativus • Accusativus Vocativus Vocativus • Genetivus Accusativus • Dativus Accusativus • Ablativus Genetivus • Locativus Genetivus Dativus • Instrumentalis Dativus Ablativus • (Lativus) Locativus
  • 7. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA CASVVM VSVS • NOMINATIVVS: casus subiecti atque atributi Iulius dominus tres liberos habet Villa Iulii magna atque pulchra est • VOCATIVVS: casus appellationis Marce, veni! Marce et Quinte, venite! • ACCVSATIVVS: varias indicare vires potest • Obiectum directum: Iulius magnam villam habet. • Complementum circumstanciale (accusativus directionis) Iulius ad villam venit. • GENETIVVS: casus complementi substantivi (possessionem indicat): Iulii villa pulchra est
  • 8. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA Uso de los casos • NOMINATIVO: caso del sujeto y del atributo Iulius dominus tres liberos habet Villa Iulii magna atque pulchra est • VOCATIVO: caso de la llamada Marce, veni! Marce et Quinte, venite! • ACUSATIVO: indica: • Objeto directo: Iulius magnam villam habet. • Complemento circunstancial (acusativo de dirección) Iulius ad villam venit. • GENITIVO: caso del complemento del nombre (indica pertenencia): Iulii villa pulchra est
  • 9. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA • DATIVVS: indicat obiectum indirectum (personam aut rem, cui aliquid datur) Aemilia Iuliae filiae osculum dat Marcus Quinto alapam dat • ABLATIVVS: casus complementi circumstancialis: • Ablativus locativus: Iulius in horto est • Ablativus separativus: Iulius ex horto venit • Ablativus instrumentalis: Servi umeris saccos portant • Ablativus sociativus: Iulius cum Aemilia via ambulat • Ablativus agens: Duo sacci a servis portantur • Ablativus prosecutivus: Iulius via Appia ad villam venit
  • 10. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA • DATIVO: indica objeto indirecto (la persona o cosa, a quien se da o entrega algo) Aemilia Iuliae filiae osculum dat Marcus Quinto alapam dat • ABLATIVO: caso del complemento circunstancial • Ablativo locativo: Iulius in horto est • Ablativo separativo: Iulius ex horto venit • Ablativo instrumental: Servi umeris saccos portant • Ablativo sociativo: Iulius cum Aemilia via ambulat • Ablativo agente: Duo sacci a servis portantur • Ablativo prosecutivo: Iulius via Appia ad villam venit
  • 11. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA • LOCATIVVS: casus obsoletus, paene exstinctus, qui locum ad oppida quod attinet occupatum indicat. Romae multi horti erant Tarenti multa macella erant Capuae pulchrae orae sunt Tusculi villa Iulii est
  • 12. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA • LOCATIVO: caso arcaico, casi extinguido, que indica el lugar ocupado en los nombres de ciudad. Romae multi horti erant Tarenti multa macella erant Capuae pulchrae orae sunt Tusculi villa Iulii est
  • 13. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA De casuum nominibus • NOMINATIVVS: a verbo NOMINO-AS-ARE • VOCATIVVS: a verbo VOCO-AS-ARE • ACCUSATIVUS: a verbo ACCUSO-AS-ARE (a Graeco verbo [prave falsoque in Latinum versum] ΑΙΤΙΩΜΑΙ • GENETIVVS: a verbo GIGNO-IS-ERE • DATIVVS: a verbo DO-AS-ARE • ABLATIVVS: a verbo AVFERO-AVFERS-AVFERRE- ABSTVLI-ABLATVM • LOCATIVVS: a verbo LOCO-AS-ARE
  • 14. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA Los nombres de los casos • NOMINATIVO: del verbo NOMINO-AS-ARE • VOCATIVO: del verbo VOCO-AS-ARE • ACUSATIVO: del verbo ACCUSO-AS-ARE (del verbo griego [mal traducido al latín] ΑΙΤΙΩΜΑΙ • GENITIVO: del verbo GIGNO-IS-ERE • DATIVO: del verbo DO-AS-ARE • ABLATIVO: del verbo AVFERO-AVFERS-AVFERRE- ABSTVLI-ABLATVM • LOCATIVO: del verbo LOCO-AS-ARE
  • 15. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA De casuum nominibus • Fuerunt Romani grammatici qui singula nomina casibus singulis imposuerunt. • Ad quam rem faciendam, grammaticos arcesserunt Graecos, a quibus et notiones et nomina casuum ab ipsis deprompta sunt. • Id cum non semper ad unguem optimeque fecissent, nonnunquam in vocabulis Graecis in Latinum sermonem convertendis erraverunt, e. g. in vocabula αιτιατικην πτωσιν [causativum casum] convertendo accusativum casum Latina adhibuerunt vocabula.
  • 16. LINGVA LATINA PER SE ILLVSTRATA De casuum nominibus • Fueron los gramáticos romanos quienes asignaron sus respectivos nombres a los casos. • Para lo cual acudieron a los gramáticos griegos, de quienes tomaron las nociones y los nombres para los casos. • Pero no siempre lo hicieron bien y acabadamente, de manera que a veces se equivocaron al traducir: por ejemplo, al trasladar el caso griego αιτιατικην πτωσιν lo hicieron por caso acusativo, cuando en realidad debieron llamarlo caso causativo.