DOMINGO ORDINARIO CICLO C

1. 4 de setembro de 2016
23º Tempo ordinario –
C
(Lucas 14, 25-33)
José Antonio Pagola
Presentación: B.Areskurrinaga HC
Euskaraz: D. Amundarain
Música:Murmullos de esperanza

2. Os exemplos que emprega Xesús
son moi diferentes, pero a súa
ensinanza é a mesma: o que
emprende un proxecto importante
de maneira temeraria, sen examinar
antes se ten medios e forzas para
lograr o que pretende, corre o risco
de terminar fracasando.

3. Ningún labrador
se pon a
construír unha
torre para
protexer as súas
viñas, sen tomar
antes un tempo
para calcular se
poderá concluíla
con éxito, non
sexa que a obra
quede inacabada,
provocando as
burlas dos
veciños.

4. Ningún rei decide entrar en combate cun
adversario poderoso, sen antes analizar se
aquela batalla pode terminar en vitoria ou será
un suicidio.

5. Á primeira vista, pode parecer que Xesús
está invitando a un comportamento prudente
e precavido, moi afastado da audacia con
que fala de ordinario aos seus.
Nada máis lonxe da realidade.

6. A misión que quere encomendar aos seus é
tan importante que ninguén ten que
comprometerse nela de forma inconsciente,
temeraria ou presuntuosa.

7. A súa advertenciaA súa advertencia
cobra gran actualidade nestescobra gran actualidade nestes
momentos críticos e decisivos para o futuromomentos críticos e decisivos para o futuro
da nosa fe. Xesús chama, antes que nada, áda nosa fe. Xesús chama, antes que nada, á
reflexión madura: os dous protagonistas dasreflexión madura: os dous protagonistas das
parábolasparábolas «sentan»«sentan» aa
reflexionar.reflexionar.

8. Sería unha grave
irresponsabilidade vivir
hoxe como discípulos de
Xesús, que non saben o
que queren, nin a onde
pretenden chegar, nin
con que medios teñen
que traballar.

9. Cando nos imos sentar para unir forzas,Cando nos imos sentar para unir forzas,
reflexionar xuntos e buscar entre todos o camiñoreflexionar xuntos e buscar entre todos o camiño
que temos que seguir?que temos que seguir?
Non necesitamos dedicar máis tempo, máisNon necesitamos dedicar máis tempo, máis
escoita do evanxeo e máis meditación paraescoita do evanxeo e máis meditación para
descubrir chamadas, espertar carismas edescubrir chamadas, espertar carismas e
cultivar un estilo renovado decultivar un estilo renovado de
seguimento a Xesús?seguimento a Xesús?

10. Xesús chamaXesús chama
tamén aotamén ao
realismo.realismo.
EstamosEstamos
vivindo unvivindo un
cambiocambio
socioculturalsociocultural
sensen
precedentes.precedentes.
É posibleÉ posible
contaxiar a fecontaxiar a fe
neste mundoneste mundo
novo que estánovo que está
nacendo, sennacendo, sen
coñecelo ben ecoñecelo ben e
sensen
comprenderlocomprenderlo
desde dentro?desde dentro?

11. ÉÉ posible facilitar o accesoposible facilitar o acceso
ao Evanxeo ignorando oao Evanxeo ignorando o
pensamento, os sentimentospensamento, os sentimentos
e a linguaxe dos homes ee a linguaxe dos homes e
mulleres do noso tempo?mulleres do noso tempo?
Non é un erro responder aosNon é un erro responder aos
retos de hoxe con estratexiasretos de hoxe con estratexias
de onte?de onte?

12. Sería unha temeridade nestes
momentos actuar de maneira
inconsciente e cega.
Expoñeriámonos ao fracaso, á
frustración e ata ao ridículo.
Segundo a parábola, a
«torre inacabada» non fai senón
provocar as burlas da xente cara ao
seu construtor.

13. Non temos que esquecer a
linguaxe realista e humildelinguaxe realista e humilde
de Xesús que invita os seusde Xesús que invita os seus
discípulos a serdiscípulos a ser «fermento»«fermento»
no medio do pobo ouno medio do pobo ou
puñado depuñado de «sal»«sal» que ponque pon
sabor novo á vida dassabor novo á vida das
xentes.xentes.

14.
REALISMO RESPONSABLE
Os exemplos que emprega Xesús son moi diferentes, pero a súa ensinanza é a mesma: o
que emprende un proxecto importante de maneira temeraria, sen examinar antes se ten medios e
forzas para lograr o que pretende, corre o risco de terminar fracasando.
Ningún labrador se pon a construír unha torre para protexer as súas viñas, sen tomar
antes un tempo para calcular se poderá concluíla con éxito, non sexa que a obra quede inacabada,
provocando as burlas dos veciños. Ningún rei decide entrar en combate cun adversario poderoso,
sen antes analizar se aquela batalla pode terminar en vitoria ou será un suicidio.
Á primeira vista, pode parecer que Xesús está invitando a un comportamento prudente e
precavido, moi afastado da audacia con que fala de ordinario aos seus. Nada máis lonxe da
realidade. A misión que quere encomendar aos seus é tan importante que ninguén ten que
comprometerse nela de forma inconsciente, temeraria ou presuntuosa.
A súa advertencia cobra gran actualidade nestes momentos críticos e decisivos para o
futuro da nosa fe. Xesús chama, antes que nada, á reflexión madura: os dous protagonistas das
parábolas «sentan» a reflexionar. Sería unha grave irresponsabilidade vivir hoxe como discípulos
de Xesús, que non saben o que queren, nin a onde pretenden chegar, nin con que medios teñen que
traballar
Cando nos imos sentar para unir forzas, reflexionar xuntos e buscar entre todos o
camiño que temos que seguir? Non necesitamos dedicar máis tempo, máis escoita do evanxeo e
máis meditación para descubrir chamadas, espertar carismas e cultivar un estilo renovado de
seguimento a Xesús?
Xesús chama tamén ao realismo. Estamos vivendo un cambio sociocultural sen
precedentes. É posible contaxiar a fe neste mundo novo que está nacendo, sen coñecelo ben e sen
comprendelo desde dentro? É posible facilitar o acceso ao Evanxeo ignorando o pensamento, os
sentimentos e a linguaxe dos homes e mulleres do noso tempo? Non é un erro responder aos retos
de hoxe con estratexias de onte?
Sería unha temeridade nestes momentos actuar de maneira inconsciente e cega.
Expoñeriámonos ao fracaso, á frustración e ata ao ridículo. Segundo a parábola, a «torre
inacabada» non fai senón provocar as burlas da xente cara ao seu construtor. Non temos que
esquecer a linguaxe realista e humilde de Xesús que invita os seus discípulos a ser «fermento» no
medio do pobo ou puñado de «sal» que pon sabor novo á vida das xentes.
José Antonio Pagola