Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Viewers also liked
Similar to บูรพาจารย์ 3
More from MI
More from MI (20)
บูรพาจารย์ 3
- 2. เกิดมาแล้วก็ แก่ เจ็บ ตาย แต่ก่อนจะตาย ทานยังไม่มีก็ให้มีเสีย ศีลยังไม่เคยรักษา ก็รักษาเสีย ภาวนายังไม่เคยเจริญ ก็เจริญให้พอเสีย จะได้ไม่เสียทีที่ได้เกิดมา พบพระพุทธศาสนา จึงจะสมกับที่ได้เกิดมาเป็นคน
- 4. พระพุทธองค์ทรงสอนให้รู้ตัวเอง ให้เห็นตนเอง ให้พิจารณาตัวเอง เพื่อให้เห็น ”จิตเดิม” ของมนุษย์ เป็นธรรมชาติที่ไม่หวั่นไหว แต่ที่ดีใจ เสียใจ หรือทุกข์สุขเกิดชึ้น เพราะไปหลงอยู่ในอารมณ์ แล้วก็เกิดความยึดมั่นถือมั่นขึ้น ในสิ่งทั้งหลายเหล่านั้น หลวงพ่อขา สุภัทโท
- 6. นักปฏิบัติสาคัญที่สุดต้องเด็ดเดี่ยว กล้าหาญ พยายามรักษาจิตให้เสมอ อย่าให้ขึ้นลงตาม กิเลสที่มาก่อกวน การรักษาจิตให้เป็นปกติได้จะมีความสุขในการปฏิบัติ จิตนี้เมื่อเราปฏิบัติถึงจุดแห่งผล อานิสงส์จะหาประมาณมิได้ การปฏิบัติทางจิต จึงจาเป็นแก่ผู้มีปัญญา”
- 7. คาถาเมตตาหลวง .. สุขัง สุปะติ สุขัง ปฏิพุฌติ, นะปาปะกัง สุปินัง ปัสสติ , มนุสสานัง ปิโย โหติ, อมนุสสานัง ปิโย โหติ, เทวะตา รักขันติ, นาสสะ อัคคีวา วิสังวา สัตถังวา กะมะติ ฯ
- 8. อวิชชามันพาให้เกิด ... เมื่อถึงคราวจะต้องตาย... ก็ขอปลดอวิชชาไว้ข้างหลัง ให้เข้าป่า เข้าดงไป เราไม่ต้องการอีกต่อไป ขอให้ เชื่อจิต เชื่อธรรม นั้นเถิด เป็นเอกในโลกทั้งสามนี้แน่นอน
- 9. ผู้สั่งสมบุญกุศล ผู้มีศีลธรรมอันดีงาม แม ้ว่าไปเกิดอุปสรรคความขัดข ้อง อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นมา แล ้วผู้นั้นอธิษฐานจิตถึงบุญถึงคุณที่ ตนบาเพ็ญมา หากบุญคุณของตน ที่บาเพ็ญมามันมากพอ มันก็จะไปดลจิตดลใจของเทวดา อินทร์พรหมให ้ล่วงรู้ว่า โอ ้คนมีบุญผู้นี้กาลังประสบอุปสรรค ขัดข ้องอย่างใดอย่างหนึ่ง เราจาเป็นต ้องลงไปช่วย ไม่ใช่เทวดาก็พญาอินทร์ ไม่ใช่ก็ท ้าวมหาพรหมลงมาช่วย มา ช่วยแก ้ไขอุปสรรคของผู้นั้นให ้ ลุล่วงไปด ้วยดี ผู้นั้นก็ถึงซึ่งความสุข ความเจริญ นี่การที่เทวดาอินทร์ พรหมจะช่วย มนุษย์เราน่ะ มนุษย์เราต ้องช่วย ตนเองให ้เต็มที่เสียก่อน ต ้องสั่งสมบุญให ้มากซะก่อน"
- 12. มนุษย์เราพากันสมมติ เรียกเอาตาม ความชอบใจของตนว่า นั่นเป็นคน นั่นเป็นสัตว์ เป็นนั่นเป็นนี่ต่างๆนานาไป แต่ก้อนธาตุนั้นมันก็หาได้รู้สึกอะไรตาม สมมติของคนไม่ มันมีสภาพเป็นอยู่อย่างไร ก็เป็นอยู่อย่างนั้นตามเดิม สมมติว่า หญิง ว่าชาย ว่าหนุ่ม ว่าแก่ ว่า สวย ไม่สวย ก้อนธาตุอันนั้นก็ไม่มี ความรู้สึกอะไรเลย หน้าที่ของมันเมื่อมา ประชุมกันเข้า เป็นก้อนแล้ว อยู่ได้ชั่ว ขณะหนึ่งแล้วมันก็แปรไปตามสภาพของมัน ผลที่สุดมันก็แตกสลาย แยกกันไปอยู่ตาม สภาพเดิมของมันเท่านั้นเอง
- 13. ขันธ์ ๕ ของกิเลส มันเกิดเป็นทุกข์.. ตายเป็นทุกข์อยู่แล้ว เป็นอนิจจัง. ทุกขัง อนัตตา อยู่แล้ว ไปนิพพาน เขาเอาธรรมะไป..
- 14. ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นทุกข์. ผู้ที่เห็นทุกข์เท่านั้น จึงขวนขวายหาทางพ้นทุกข์ ให้เชื่อเรื่องบุญ เรื่องบาปว่า เป็นของมีจริง ให้รู้จักใช้ปัญญา พิจารณารูปนาม ให้เห็นตามความเป็นจริงของสังขาร
- 15. ถ้าอะไรเราไม่ได้ทาไว้ อยากได้มันก็ไม่ได้ ถ้าได้ทาไว้แล้ว สร้างไว้แล้ว ไม่อยากได้ มันก็ได้ นี่แหละบารมี ...หลวงปู่ฝั้น อาจาโร....
- 16. ขึ้นชื่อว่ากิเลสแล้ว มันจะไม่ไว้หน้าใคร มันทาลายทั้งสิ้น แก่นแท้ของธรรมอยู่ที่สติ เราเองเป็นผู้ทาจิตของตน ให้เศร้าหมอง ผู้อื่นช่วยไม่ได้ แม้พระพุทธเจ้าก็ช่วยไม่ได้ ทาเอง รู้เอง ได้เอง ..หลวงปู่ขาว อนาลโย....
- 17. แก่นของธรรมแท้อยู่ที่สติ ให้พากันหัดทาสติให้ดี ให้สาเหนียก ให้แก่กล้า สตินะทาเท่าไรก็ ไม่ผิด เมื่อมีกาลังสติดีแล้วจิตมันจึงรวม เพราะสติก็แม่น (คือ) จิตนั่นแหละ เพราะเหตุนั้นพวก เราต้องอบรมสติ ครั้นมีสติแก่กล้า ทาให้มันดีแล้ว ไม่พลาด ทาก็ไม่พลาด พูดก็ไม่พลาด คิด ก็ไม่พลาด
- 18. เรื่องเหล่านี้มันเป็นเพราะจริตของแต่ละบุคคล นิสัยมันต่างกัน พระพุทธเจ้าก็บอกไว้หมด ละ จริตของคนที่มีราคะมากให้อาศัยพิจารณาอสุภะอสุภัง ให้เห็นความเปื่อยเน่า จะอิด หนาระอาใจ เบื่อหน่าย ถอนจากความกาหนัดได้ แก้โทสะให้มีเมตตา แผ่เมตตาบ่อยๆ มากๆ ยืน เดิน นั่ง นอน มันก็อ่อนลงเอง แก้โมหะความหลงให้ใช้ปัญญาพิจารณา ไตร่ตรองชาระจิต
- 19. อนึ่ง บุคคลผู้จะเกิดเป็นมนุษย์อีกติดกันในชาติต่อไป เป็นผู้ถึงไตรสรณคมน์เท่านั้นก็พอแล้ว เพราะโหรเอกพระบรมศาสดาองค์ท่านทายไว้ว่า บุคคลผู้ถึง พุทธ ธรรม สงฆ์ เป็นสรณะแล้ว มีคติเป็นสองไม่มนุษย์ก็เทวดา มันเป็นของไม่ยากของผู้ทรงศรัทธา แต่ก็ตรงกันข้ามกลายเป็นของยากผู้ที่ไม่ศรัทธา ความดีคนดีทาได้ง่าย ความชั่วคนดีทาได้ยาก ความชั่วคนชั่วทาได้ง่าย ความดีคนชั่วทาได้ยาก สิ่งเหล่านี้เป็นของจริงมาแต่ดึกดาบรรพ์
- 20. คนพูดดี ก็เป็นน้าเย็น รดหัวใจให้ชื่นบาน เป็นยาบารุงหัวใจซึ่งกันและกัน ถ้าพูดไม่ดี ก็เป็นน้าร้อน น้ากรด มาสังหาร ซึ่งกันและกัน ท่านพ่อลี ธัมมธโร