Ασκητική, Νίκος Καζαντζάκης, Εργασία μαθητών

1. ΝΙΚΟΣ
ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
ΑΣΚΗΤΙΚΗ

2. Καλήηστιγμή, παράτα πίσωσου το νου καιτηνκαρδιά, τράβα μπροστά, κάμε το πρώτοβήμα!

3. Καλή είναιηζωή, καλός ο θάνατος, η γης στρογγυλή
καιστέρεη, σαν στήθος γυναικός στιςπολυκάτεχες παλάμες μου!

4. “Να πεθαίνεις κάθε
μέρα. Να γεννιέσαι κάθε
μέρα. Ν' αρνιέσαι ό, τι
έχεις κάθεμέρα. Η
ανώτατηαρετήδεν είναι
να' σαιελεύτερος, παρά
να μάχεσαι για
ελευτερία.
Μην καταδέχεσαι να
ρωτάς: "Θα νικήσουμε;
Θα νικηθούμε;"
Πολέμα!”
Μισούμε, δε
βολευόμαστε,
είμαστε άδικοι,
σκληροί, γιομάτοι
ανησυχίακαι πίστη,
ζητούμε το αδύνατο,
σαντους
ερωτεμένους.

5. Άθλιοι είμαστε
οι άνθρωποι, άκαρδοι, μικροί, τιποτένιοι.
Μαμέσα μας, μια ουσίαανώτερημας,
μας σπρώχνει ανήλεαπρος τ' απάνω!
Σβήνει το μυαλό μου, κι όλα ουρανός και
γης αφανίζονται.
«Βάνω τάξηστηναναρχία, δίνω
πρόσωπο στο χάος, που είναιίδιο με το
δικό μου πρόσωπο.

6. Η καρδιά σμίγει ό,τι ο νους χωρίζει, ξεπερνάει την παλαίστρια της ανάγκη και μετουσιώνει το
πάλεμα σε αγάπη

7. Τι θα πει ευτυχία; Να ζει όλες τις
δυστυχίες.Τι θα πει φως; Να κοιτάς με
αθόλωτο μάτι όλατα σκοτάδια.

8. Όχι να βλέπεις πώς
πηδάει η σπίθα από
τη μια γενεά στην
άλλη, παρά να
πηδάς, να καίγεσαι
μαζί της!

9. Μέσα μου νογώ να στροβιλίζουνται όλες οι δυνάμες του Σύμπαντου. Θέλω
μια στιγμή, προτού με συντρίψουν, ν' ανοίξω τα μάτια μου και να τις δω.Άλλο
σκοπόδεν δίνω στην ζωήμου.

10. Ηπροσευχή μουδενείναικλαψούρισμαζητιάνου, μήτε ερωτικιά
εξομολόγηση,μήτεταπεινόςαπολογισμόςεμποράκου:ΣΟΥΔΩΚΑ, ΔΩΣΕ ΜΟΥ