O slideshow foi denunciado.
Seu SlideShare está sendo baixado. ×

Wyznanie wiary kościoła [niekompletne]

Anúncio
Anúncio
Anúncio
Anúncio
Anúncio
Anúncio
Anúncio
Anúncio
Anúncio
Anúncio
Anúncio
Anúncio
Carregando em…3
×

Confira estes a seguir

1 de 30 Anúncio

Mais Conteúdo rRelacionado

Diapositivos para si (19)

Semelhante a Wyznanie wiary kościoła [niekompletne] (20)

Anúncio

Mais recentes (20)

Anúncio

Wyznanie wiary kościoła [niekompletne]

  1. 1. WYZNANIE WIARY KOŚCIOŁA<br />WPROWADZENIE<br />
  2. 2. TERMINOLOGIASYMBOL/CREDO/REGUŁA<br />Nazwa „symbol” pochodzi od greckiego słowa symbolon (1), oznaczającego połowę przełamanego przedmiotu (na przykład pieczęci), pełniącą rolę znaku rozpoznawczego. W razie potrzeby przełamane części składano ze sobą i tym sposobem sprawdzano tożsamość osoby, która przyniosła drugą połowę. <br />Symbolon (2), słowo to oznacza także zbiór, kolekcję lub streszczenie. Symbol wiary stanowi zatem także „zbiór podstawowych prawdwiary” (ELEMENT JEDNOŚCI)<br />
  3. 3. TERMINOLOGIASYMBOL/CREDO/REGUŁA<br />Ojcowie apostolscy i pisarze wczesnochrześcijańscy, a także Ojcowie Kościoła odnośnie do symbolu wiary posługiwali się m.in. określeniami: „reguła wiary”, „reguła prawdy”, „nauka wiary”. Współcześnie można spotkać zamienne stosowanie nazw „symbol wiary”, „wyznanie wiary” i „reguła wiary”. <br />Wyznania wiary lub symbole, nazywane również Credo (łac. credo – „wierzę”), spotykamy w formie deklaratywnej („wierzę”) lub pytajnej („czy wierzysz?”). <br />
  4. 4. SYMBOLE CHRZCIELNE<br />W starożytności poszczególne Kościoły chrześcijańskie, zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie, posiadały własne, niewiele różniące się od siebie symbole chrzcielne, które podczas katechez objaśniano katechumenom. Od połowy III wieku powierzano je im (traditio) do nauczenia się, a następnie odbierano (redditio) je od nich tuż przed chrztem. Starożytność chrześcijańska przekazała ich wiele…<br />
  5. 5. FORMA DIALOGOWA<br />Wyznanie wiary kandydata do chrztu w II wieku wyglądało następująco:<br />Szafarz chrztu (biskup) zadawał kolejno pytania:<br />– „Wierzysz w Boga, Ojcawszechmogącego?” <br />– „Wierzysz w ChrystusaJezusa, Syna Bożego, który narodził się przez Ducha Świętego z Maryi Dziewicy, ukrzyżowany został pod Poncjuszem Piłatem, umarł i został pogrzebany, trzeciego dnia zmartwychwstał żywy, wstąpił do nieba, siedzi po prawicy Ojca, przyjdzie sądzić żywych i umarłych?”<br />– „Wierzysz w DuchaŚwiętego, Kościół święty i zmartwychwstanie ciała?”<br />Na każde pytanie biskupa kandydat do chrztu odpowiadał „Wierzę” i był zanurzany w wodzie. Forma ta jednocześnie zastępowała trynitarną formułę chrzcielną i była w Kościele zachodnim najczęściej używaną formułą aż do końca VI wieku. Na Wschodzie była prawdopodobnie używana do w. IV-V z dołączonym do niego wyrzekaniem się szatana.<br />
  6. 6. DOSTRZEGALNY PODZIAŁ<br />Kolejne części Wyznania Wiary koncentrują się wokół Osób Boskich, którym przypisane jest jakieś „dzieło”:<br />BÓG OJCIECI DZIEŁO STWORZENIA<br />JEZUS CHRYSTUSI DZIEŁO ODKUPIENIA (ZBAWIENIA)<br />DUCH ŚWIĘTYI DZIEŁO UŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA I CZŁOWIEKA<br />
  7. 7. BÓG OJCIEC I DZIEŁO STWORZENIA<br />W tej części występują trzy określenia na Boga: <br />Ojciec<br />Wszechmogący<br />Stworzyciel<br />
  8. 8. OJCIEC<br />wyjątkowym narodem w starożytności, który INACZEJ NIŻ WSZYSTKIE NARODY spoglądał na Boga, był naród żydowski (izraelski). Wychowywali się klimacie wiary w Boga bliskiego, który prowadzi naród przez wieki. Traktowali Go jako ojca, który wyzwolił ich z niewoli egipskiej i utworzył w jeden naród. To przekonanie umocnił jeszcze Rabbi z Nazaretu – Jezus Chrystus. O Bogu mówił Abba, co można przetłumaczyć jako „tato”. To bliskie i bardzo intymne określenie.<br />
  9. 9. WSZECHMOGĄCY<br />Spośród wielu przymiotników, którymi możemy opisać Boga (miłosierny, dobry, sprawiedliwy…) Wyznanie Wiary podaje jeden: Wszechmogący. W tym bowiem określeniu kryją się wszystkie inne. Wszechmoc Boga to nie „pokaz siły”, ale okazywanie miłosierdzia całemu stworzeniu, to bycie wiernym i cierpliwym wobec ludzi, to przebaczanie grzechów… jest wszechmocny, bo potrafi „przebaczać” zło…<br />Wszechmogący czy raczej bezradny?<br />
  10. 10. STWORZYCIEL<br />I wreszcie Stworzyciel. W pewnym sensie łączy się to z pojęciem Ojca. Od Niego pochodzi istnienie wszystkiego co ma życie. Rzeczy widzialne i niewidzialne. Pierwsze zdanie Biblii, rozpoczynające opis stworzenia świata i człowieka używa czasownika bara‛. Jest to taki czasownik, który występuje tylko z podmiotem BÓG. W ten sposób Autor natchniony chciał zaznaczyć na samym początku, że WSZYSTKO MA POCZĄTEK W BOGU, w JEGO PLANIE, W JEGO WOLI STWORZENIA. Nikogo nie było na początku, gdy Bóg stwarzał.<br />
  11. 11. STWORZYCIEL<br />Dopowiedzenie nieba i ziemioznacza właśnie CAŁOŚĆ stworzenia. Rzeczy widzialnych i niewidzialnych oznacza to samo. W ramach „rzeczy niewidzialnych” mamy do czynienia z istnieniem świata anielskiego. Część tego świata, z powodów nam nieznanych, odwróciła się od Stwórcy, i znalazła się w stanie ODDALENIA OD BOGA i walki z Nim. To świat demoniczny, który próbuje teraz oddalić człowieka od Boga Stwórcy i Ojca.<br />
  12. 12. W skrócie:<br />Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.<br />Aniołowie są stworzeniami duchowymi, podporządkowanymi całkowicie Bogu<br />Posiadają rozum i wolną wolę; są stworzeniami osobowymi i nieśmiertelnymi<br />W sposób sobie właściwy uczestniczą w wypełnianiu misji zbawczej Chrystusa<br />Ich istnienie jest wyraźnie stwierdzone przez Biblię…<br />Można się zwracać w modlitwie do aniołów…<br />Demony to istoty stworzone jako dobre, które na skutek własnej decyzji przeciwstawiają się Bogu<br />Celem działań demonów jest zbuntowanie człowieka przeciw Bogu<br />
  13. 13. Podsumowanie części pierwszej<br />Bóg jest Istotą rozumną i wolną, którego istnienie jest niezależne od innych<br />Człowiek jest istotą stworzoną, które istnienie jest całkowicie zależne od Boga Stwórcy<br />Bóg nie posiada płci<br />Bóg jest tajemniczą wspólnotą Kogoś rozpoznawanego jako OJCIEC, SŁOWO i DUCH z tym zastrzeżeniem, że Ojciec jest odrębny od Słowa (Syna) i odrębny od Ducha, a Słowo (Syn) nie jest tym samym co Duch<br />
  14. 14. Podsumowanie części pierwszej<br />Mówiąc o wszechmocy Boga należy pamiętać, że nie chodzi tu o „robienie na co mam ochotę” bez żadnych ograniczeń, ale o „moc” cierpliwego towarzyszenia człowiekowi w chwilach dobrych i złych; o „moc” cierpliwości wobec ludzkiego braku woli nawrócenia; o „moc” wyprowadzania dobra ze złych sytuacji <br />Bóg stwarza świat NIEUSTANNIE<br />Bóg rozpoczął stwarzać z niczego, uczynił to za pomocą swej woli i słowa<br />W stwarzaniu uczestniczy CAŁY BÓG, tzn. Trzy Osoby<br />
  15. 15. Podsumowanie części pierwszej<br />Próbując opisać związek Boga ze światem stworzonym możemy posłużyć się dwoma wyrazami”<br />TRANSCENDENTNY – czyli „zupełnie inny”, odrębny, „poza tym światem”<br />IMMANENTNY – bliski temu światu, obecny w nim, działający na co dzień<br />Ostatecznym celem życia ludzkiego jest życie wieczne z Bogiem<br />Bóg z tymi, którzy Go kochają, współdziała we wszystkim dla ich dobra(Rz 8,28)<br />
  16. 16. Część druga<br />Tajemnica osoby Jezusa Chrystusa<br />
  17. 17. Warto zapamiętać<br />Wiara w Jezusa może być pewnego rodzaju „zabawą” (może to łączyć się z przynależnością do jakiejś grupy religijnej, np. oratorium, SPE, KSM…) – „fajnie jest pośpiewać o Jezusie w miłym gronie”<br />Wiara w Jezusa może być wygodnym sposobem „ułożenia sobie życia”<br />Wiara w Jezusa… no bo przecież trzeba w coś wierzyć, tak dla świętego spokoju<br />Im człowiek starszy, tym musi mieć solidniejszą OSOBISTĄ ODPOWIEDŹ na pytanie: „dlaczego wierzę akurat w Jezusa?”<br />
  18. 18. Wierzę w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego<br />Syna jedynego…<br />I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami: Bóg z Boga, światłość ze światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego, zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało.<br /><ul><li>Problem z wyrażeniem JEDYNOŚCI BOGA</li></ul>KYRIOS<br />OJCIEC MÓJ, OJCIEC WASZ…<br />Jezus używał słowa „Ojciec” mówiąc o Bogu – czyli… myślał o sobie w kategoriach „syna” – i tak też myślą chrześcijanie.<br />
  19. 19. Wierzę w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego,<br />Pana naszego<br />Syna jedynego…<br />Ἐνἀρχῇἦνὁ Λόγος, <br />καὶ ὁ Λόγοςἦνπρὸς<br />τὸνΘεόν, <br />καὶ<br />Θεὸςἦν ὁ Λόγος.<br />Początek w „tajemnicy Boga”: List do Kolosan: „On jest obrazem Boga niewidzialnego – pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim wszystko zostało stworzone…” <br />
  20. 20. Wierzę w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego,<br />Pana naszego<br />Syna jedynego…<br />Jeśli wyznasz słowami, że Jezus jest PANEM [kyrios] i uwierzysz w sercu, że Bóg wskrzesił Go z martwych, będziesz zbawiony. <br />[Rz 10,9]<br />Uczniowie Jezusa wykorzystali tu coś, co przyniosła Septuaginta – Kyrios – Pan Bóg!<br />
  21. 21. Począł się z Ducha Świętego<br />Narodził się z Maryi, Dziewicy<br />Tajemnica Wcielenia<br />On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia<br />Zstąpił z nieba<br />I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy, i stał się człowiekiem<br />Narodziny Jezusa to w przede wszystkim sprawa rozumienia RELACJI BOGA DO ŚWIATA STWORZONEGO – a dopiero na drugim miejscu – sprawa „seksu”<br />Idea „nowego stworzenia”… Maryja nowym „ogrodem”, w którym Bóg samodzielnie stwarza nowego człowieka<br />
  22. 22. Począł się z Ducha Świętego<br />Narodził się z Maryi, Dziewicy<br />Tajemnica Wcielenia<br />On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia<br />Zstąpił z nieba<br />I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy, i stał się człowiekiem<br />Ap 21: Następnie ujrzałem nowe niebo i nową ziemię, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły (…) Ten, który zasiadał na tronie, powiedział: OTO WSZYSTKO, CZYNIĘ NOWE!<br />W Maryi, nowym „ogrodzie” rajskim, Bóg stworzył nowego człowieka – homo christianus, tak jak kiedyś stworzył homo sapiens<br />
  23. 23. Warto zapamiętać<br />To nie my wyświadczamy Bogu łaskę, że wierzymy w Niego, i zachowujemy się pobożnie – mniej lub bardziej; ale to On jest na początku ze swoją łaską; to On nam „robi łaskę”, że chce z nami być.<br />Jezus NIE JEST:<br /><ul><li>Zwykłym człowiekiem, który różni się od nas tylko tym, że był „bardziej święty” (doskonalszy w zachowaniu)
  24. 24. Synem poczętym ze związku Józefa z Maryją
  25. 25. Jednym z wcieleń Boga
  26. 26. Jezus JEST:
  27. 27. Prawdziwym Bogiem i prawdziwym mężczyzną
  28. 28. Osobą, która w czasie ziemskiego życia odczuwała głód, zmęczenie, ból…
  29. 29. Jedyną cielesną postacią Boga</li></li></ul><li>Warto zapamiętać<br />Człowiek znajduje się w sytuacji, w której doświadcza swej<br />1. Śmiertelności<br />2. Otoczenia przez różnego rodzaju zło<br />Jednocześnie ma w sercu PRAGNIENIE, aby żyć w szczęściu, bezpieczeństwie… ma pragnienie nieśmiertelności (niekończącej się młodości i piękna)<br />W SERCU MAMY PRAGNIENIA, KTÓRE DOMAGAJĄ SIĘ ODPOWIEDZI.<br />Odpowiedź, której udzielił Bóg w życiu i nauczaniu Jezusa, jest trudna do właściwego zrozumienia. Trzeba wielu lat, konfrontowania codziennych doświadczeń z Ewangelią, by zrozumieć co znaczy „Wierzyć w Jezusa”<br />
  30. 30. Czy Jezus widział jak umrze?<br />Ukrzyżowany również za nas pod Poncjuszem Piłatem<br />Został umęczony<br />Pogrzebany<br />Śmierć Jezusa na krzyżu należy do najbardziej dokumentowanych faktów z Jego historycznej egzystencji.<br />Ewangelie zgodne są nie tylko co do samego faktu śmierci, ale również jego czasowej lokalizacji w piątek przed świętem Paschy<br />
  31. 31. Czy Jezus widział jak umrze?<br />Żydowskich przywódców drażnił Jezus od strony „religijnej”, oni jednak przekazali sprawę Piłatowi w kategoriach „politycznych”<br />Śmierć Jezusa, gwałtowna i tragiczna jest następstwem Jego nauczania i postępowania<br />Jezus w myśleniu faryzeuszów i saduceuszów niszczył porządek ustalony przez Boga. <br />
  32. 32. Czy Jezus widział jak umrze?<br />W odniesieniu do śmierci Jezusa rodzą się dwa pytania:<br />1. Czy Jezus wiedział, w jaki sposób umrze?<br />2. Czy własnej śmierci** nadał On znaczenie zbawcze? [czy łączył swoją śmierć z moim życiem w XXI wieku i jaki jest to związek?]<br />**jakakolwiek by ona była.<br />
  33. 33. Czy Jezus widział jak umrze?<br />Dla uczniów Jezusa dużym problemem był fakt okrutnej i haniebnej śmierci ich mistrza.<br />Z problemem tym zmagali się od samego początku, kiedy zaczęli głosić Jezusa Chrystusa jako jedynego zbawiciela ludzi.<br />Trzeba było ogromnego wysiłku – najpierw własnej wiary – a następnie perswazji wobec innych, żeby w ukrzyżowanym skazańcu widzieć oczekiwanego Mesjasza.<br />
  34. 34. I zmartwychwstał dnia trzeciego jak oznajmia Pismo<br />Wstąpił do nieba<br />Siedzi po prawicy Ojca<br />Klucz do zrozumienia<br />Fakt zmartwychwstania ujawniony został przez:<br /><ul><li>Pusty grób
  35. 35. Ukazywanie się Jezusa</li></ul>Wcześniejsze doświadczenia teraz uzyskały nowy, wyjątkowy bodziec. Zmartwychwstanie, choć tajemnicze, „zaktualizowało” wiarę uczniów w to, że jest On obiecanym Mesjaszem.<br />
  36. 36. Część trzecia<br />Wokół tajemnicy Ducha Świętego<br />c.d.n.<br />

×