1. ANTONIO GONZÁLEZ ENTREVISTA A ANTONIO SEIJAS
Que había debaixo da trapela?
Iso xa nin o explica Agustín. Gústalle deixar o final aberto. El tamén me dicía que se el fixese banda
deseñada non poñería o monstro na porta.
Por que a cativa cambiaba de posición no gravado?
Tamén o deixa á nosa imaxinación.
Algunha parte desta historia está baseada en feitos reais?
O anuncio da casa embruxada e o da casa de Doroña.
Todos os sitios que aparecen no cómic son reais?
Pois efectivamente, todos os sitios son auténticos, ata a casa embruxada, que é unha copia dunha desa
zona. Ben, o único sitio que non é real é o bar.
Ti coñeces o lugar das Croas en Doroña?
Realmente non o coñezo.
Como consegues facer libros de medo e que á xente lle gusten?
As cousas transmítense se o estás facendo con ganas e paixón, se o fas pensando noutra cousa, nótase.
Non fas un libro polos cartos, senón que o fas porque che gusta. Por iso a xente á que non lle gusta non o
fai, porque tardas moitos meses en acabar o libro e ao final case non acabas gañando nada (cos meses que
lle dedicaches).
Poderías facer unha segunda parte deste libro?
Si, pero tería que facer outra historia, por exemplo con Tareixa de protagonista.
Por que decidiches basearte na novela de Agustín Fernández Paz?
Porque gañei o certame Castelao e alí coñecín a Agustín Fernández Paz e el encargoume que lle fixese os
debuxos á novela.
Que te inspirou para ser debuxante?
Buh ... moi complicado, é algo que fas desde neno, miña nai aínda garda unas follas onde eu debuxara as
partes do corpo humano.
Cantos cómics publicaches?
Os primeiros que fixen para concursos non están publicados, os dous que teño publicados son “Un home
feliz” e “Cartas de inverno”, aínda que xa teño un par deles a piques de rematar.