Tadeusz kantor tadeusz_kantor_polski_artysta_wideo_biografia
1. TADEUSZ KANTOR
Tadeusz Kantor urodził się
6 kwietnia 1915 roku
w Wielopolu Skrzyńskim.
Początkowo uczył się gimnazjum
w Tarnowie. W wieku 19 lat
zapisał się na Wydział Malarstwa
Krakowskiej Akademii Sztuk
Pięknych do pracowni prof.
Władysława Jarockiego.
Równocześnie z malarstwem
studiował malarstwo
dekoracyjne i teatralne u prof.
Karola Frycza- dyrektora teatrów
krakowskich.
W czasie wojny mieszkał
w Krakowie zarabiając na życie
jako malarz pokojowy. Wraz
z kolegami ze studiów stworzył
podziemny Teatr Niezależny.
W 1955 roku jako jeden
z dziesiątki polskich artystów
zaprotestował przeciwko
realizmowi socjalistycznemu
wystawą 9 Malarzy w Domu
Plastyków. Wystawa ta była
zapowiedzią powstania Grupy
Krakowskiej II.
Do 1961 roku działał jako scenograf i współtwórca teatru Cricot 2. Pierwszą premierą teatru
była „Mątwa” według Ignacego Witkiewicza. Już w tym przedstawieniu Kantor zastosował
elementy charakterystyczne dla swoich przedstawień– aktorzy poruszający się niczym kukły,
technika gry utrzymana w charakterze niemego filmu.
Do najsłynniejszych jego prac należą: „Dziennik z podróży”, „Człowiek i stół”, „Niebezpieczne
odwrócenie”, a także „Powrót do domu rodzinnego”.
Copyright by: WikiVid-Polska 05.10.2015 published on: wikivid.eu
2. Trzeba podkreślić, że Tadeusz Kantor był jednym z pierwszych artystów uprawiających
informel, konceptualizm i happening. Co więcej to on zaszczepił te kierunki w polskiej sztuce.
Informel to teatr poddający się przypadkowi, tzw. teatr automatyczny. Konceptualizm to nurt
sztuki eksponujący sam proces twórczy, którego najważniejszym elementem jest idea,
pomysł, koncept. Happening z kolei to zorganizowane wydarzenie o artystycznym
charakterze, często z elementami improwizacji.
Ostatnim nurtem w twórczości teatralnej Kantora był „Teatr śmierci”. Powstały wówczas
spektakle: „Umarła klasa”, „Wielopole, Wielopole”, „Niech sczezną artyści”, „Nigdy już tu nie
powrócę” oraz spektakl, którego premiera odbyła się już po śmierci artysty – „Dziś są moje
urodziny”. We wszystkich tych spektaklach motywem głównym była śmierć, przemijanie,
pamięć. W wielu przedstawieniach Kantor uczestniczył bezpośrednio jako obecny na scenie
„mistrz ceremonii”, przyglądający się akcji.
Tadeusz Kantor zmarł 8 grudnia 1990 roku w Krakowie kilka godzin po zawale serca.
Copyright by: WikiVid-Polska 05.10.2015 published on: wikivid.eu