3. გიორგი ლეონიძე
დაიბადა 1899 წელს
პატარძეულში.
(კახეთი) გაზარდა
დედამ. მას უძღვნა
კრებული ,,ნატვრის
ხე’’ გიორგი
ლეონიძე
გარდაიცვალა 1966
წელს, დაკრძალული
ა მთაწმინდაზე.
4. ,,ვეფხისტყაოსანს’’
ხელში აგიღებ... გაკოცებ,
კიდევ ჩაგკოცნი...
ჩაგცქრი;
წიგნი კი არა _ ჟრჟოლა ხარ,
ჩამოქაფული ჩანჩქერის.
***
წიგნი კი არა დილა ხარ,
ქართველი ხალხის ნათელი.
გულის ფესვებში გინახავ,
გულში ხარ გამონათალი.
5. უთენებელი ბნელეთის
წიგნო წინ მიუძღვებოდი
შენ ერთი გვყავდი მთეველი;
ხალხს უკვდავების ნაღარით.,
სიმდიდრე ბევრი წაგვართვეს,
შენ გწერდა დიდი რუსთველი
შენ დაგვრჩი წაურთმეველი!
თავს ოქროგადანაყარი.
***
***
გწვავდნენ და არ იწვებოდი,
შენ ჩვენი სიჭაბუკე ხარ,
ცეცხლში დიდების მხვეჭელი
გული არ დაგიძველდება.
ვერც ქარიშხალი გფანტავდა,
სიმღერა,დილას ნამღერი,
ხეების ამომგლეჯელი.
შვიდასი წელი გრძელდება!
***
შენ ხმალის ღარზე ეწერე,
***
ანდერძი ოქროსხმოვანი:
აახმაურე სამშობლო,
,,სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა
კარისკარ ჩამოიარე.,
სიკვდილი სახელოვანი!’’
ზოგს პურ-მარილზე შეესწარ
და ზოგს უხვევდი იარებს.
