เพราะความทรงจำมีข้อจำกัด สมุดบันทึกมีไว้สำหรับคุยกับตัวเองในอนาคต การไปภาคสนามเป็นการเรียนรู้ แบบใช้กิจกรรมเป็นฐาน (Activitiy-based Learning) ซึ่งเป็นการเรียนรู้แบบบูรณาการ ที่คณะครูหลายสาระวิชาร่วมกันวางแผน จัดประสบการณ์ และโจทย์/กิจกรรม ให้นักเรียนได้ต่อยอดการเรียนรู้ และสร้างแรงบันดาลใจจากการได้เปิดมุมมองใหม่ๆ....

1. บันทึกของฉัน
My Journal

2. สมุดบันทึก
มีเพื่อ....
คุยกับตัวเองในอนาคต

3. เพราะ
ความทรงจาของคนเรา
มีขีดจากัด

4. เริ่มด้วย
ต้องมีสมุดบันทึก
หาซื้อ หรือ ทาเอง

9. คุณสมบัติสาคัญ
• พกพาง่าย
• เนื้อกระดาษหนา
อย่างน้อยเท่ากระดาษวาดเขียน
• ปกแข็ง เพราะต้องสมบุกสมบันไปกับเราทุกที่

10. ตามมาด้วย
เครื่องเขียน
และ อุปกรณ์
ที่เราถนัด

20. สีจากธรรมชาติ
และ
อื่นๆ

25. สิ่งที่เราสัมผัส
ตลอดการเดินทาง :
ได้ยิน ได้เห็น
ได้ทา ได้จับต้อง
ได้กลิ่น ได้กิน
ฯลฯ

30. ความรู้สึก
ต่อเหตุการณ์ หรือสิ่งต่างๆ

36. คาพูด
ของเพื่อน ของครู ของวิทยากร
ที่เรารู้สึก ชอบ ประทับใจ ฯ

41. ความคิด “ปิ๊งแว้ป”
หรือ “คาถาม”
ที่ผุดขึ้นมา

45. ภาพวาดหรือ บทกวี

49. สิ่งของเล็กๆ
ตั๋วรถ ตั๋วเข้าชม
เศษหนังสือพิมพ์
ใบเสร็จ กระดาษห่อขนม
ใบไม้ ดอกไม้
ฯลฯ

56. ความรู้ และ ข้อมูล
ที่ได้จากชาวบ้าน หรือวิทยากร

62. สิ่งที่อยากจะทา
เมื่อกลับถึงบ้านและโรงเรียน

66. บันทึกของคนในอดีต
(ลองทายดูว่า....ใครเป็นเจ้าของ)

67. จากการสังเกต
การตั้งสมมุติฐาน
และบันทึก
จนมาเป็น
ทฤษฎีวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต

79. จากการสังเกต
จินตนาการ
และบันทึก
มาเป็นนวัตกรรมจริงในวันนี้