บทที่ 4 วิสุทธิ

1. วิสุทธิ วิสุทธิ....หมายถึง ความหมดจด ความบริสุทธิ์จากกิเลส ..หมายถึ คือ ความบริสุทธิ์ของดวงจิตที่สํารอกกิเลสหรืออาสวะได แลวยอมหลุดพนจากความเศราหมอง เหมือนผาที่ผาน  การซักฟอกแลวยอมขาวสะอาด ปราศจากสิ่งแปดเปอน

2. บาลีแหงวิสุทธิ มีอยู 2 บท คือ 1. ปฺญาย ปริสุชฌติ ยอมหมดจดดวยปญญา ฺ พุทธภาษิตนี้ แสดงใหเห็นวา ความบริสทธิ์จะเกิดขึ้นไดก็ ุ ดวยปญญาเทานั้น คือ ใชปญญาเปนเครื่องพิจารณาหา แนวทางแหงการประพฤติปฏิบัติ 2. เอส มคฺโค วิสุทธิยา นั่น(นิพพิทา)เปนทางแหงวิสุทธิ คําวา “นิพพิทา” ความหนายทุกข จะเกิดขึ้นไดก็ดวยการ ใชปญญาพิจารณาใหเห็นวา สั้งขารทังปวง ไมเทียง เปน ้ ่ ทุกข เปนอนัตตา

3. ความบริสุทธิ.์ ..ในศาสนาอื่น ศาสนาพราหมณ ความบริสุทธิ์จากบาปที่ทํา แลว จะมีไดก็ตอเมื่อทําพิธี ลอยบาป คือการอาบน้ําใน แมน้ําคงคา เพื่อใหบาปลอย ไปตามสายน้ํา อันศักดิ์สิทธิ์ นั้น ทําใหตนบริสุทธิ์หมด จดจากบาปที่ทําไวแลวได ศาสนาคริสต ความบริสุทธิ์จากบาปที่ทํา แลว จะมีไดก็ตอเมื่อไดบอก สารภาพบาป กับพระผูเปน เจาแลวเริ่มสวดออนวอนให ประทานยกโทษให หรือแม แตเด็กที่เกิดมามีบาปติดตัว ก็ตองทําพิธีรับศีลจุม

4. แตทางพุทธศาสนา สอนวา... อตฺตนา ว กตํ ปาป อตฺตนา สงฺกิลิสฺสติ อตฺตนา อกตํ ปาป อตฺตนา ว วิสุชฺฌติ สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ นาฺโญ อฺญํ วิโสธเย ทําบาปเอง ยอมเศราหมองเอง ไมทําบาปเอง ยอม หมดจดเอง ความหมดจดหรือความเศราหมองเปน ของเฉพาะตัว คนอื่นยังคนอื่นใหหมดจดหาไดไม

5. ความบริสุทธิ์ภายในยอมเกิดมีเพราะปญญา ที่พิจารณาเห็น สิ่งดีสิ่งชั่ว ประโยชนและมิใชประโยชน ขั้นตอนการใชปญญา พิจารณาเพื่อใหถึงวิสุทธิ เรียกวา วิปสสนาญาณ ๙ 1. อุทยัพพยานุปสสนาญาณ 5. นิพพิทานุปสสนาญาณ 2. ภังคานุปสสนาญาณ 6. มุญจิตุกัมยตาญาณ 3. ภยตูปฏฐานญาณ 7. ปฏิสังขานุปสสนาญาณ 4. อาทีนวานุปสสนาญาณ 8. สังขารุเปกขาญาณ 9. สัจจานุโลมิกญาณ

6. วิปสสนาญาณ..หมายถึง ญาณอันนับเนื่องในวิปสสนา สนาญาณ.. ญาณที่ทําความเห็นแจงใหเกิด โดยการใชปญญาพิจารณาให สูงขึ้นตามลําดับ มี ๙ อยาง คือ... 1. อุทยัพพยานุปสสนาญาณ ปรีชาคํานึงเห็นทั้งความเกิด และความดับ 2. ภังคานุปสสนาญาณ ปรีชาคํานึงถึงความดับ หมายถึง ญาณที่พิจารณาถึงความดับ 3. ภยตูปฎฐานญาณ ปรีชาคํานึงเห็นสังขารปรากฏเปน ของนากลัว

7. 4. อาทีนวานุปสสนาญาณ ปรีชาคํานึงถึงโทษ หมายถึง ญาณที่พิจารณาเห็นโทษของสังขาร 5. นิพพิทานุปสสนาญาณ ปรีชาคํานึงดวยความนาเบื่อ หนาย หมายถึง ญาณที่พิจารณาเห็นสังขารวาเปนของ นาเบื่อหนาย 6. มุญจิตุกัมยตาญาณ ปรีชาคํานึงดวยใครจะพนไปเสีย หมายถึง ญาณที่พิจารณาเพื่อหาทางเปลื้องตนไมให พัวพันติดของอยูในสังขาร

8. 7. ปฏิสังขานุปสสนาญาณ ปรีชาคํานึงดวยการพิจารณา หาทาง หมายถึง ญาณที่พิจาณาเลือกหาทางที่จะปลด เปลื้องตนจากสังขาร 8. สังขารุเปกขาญาณ ปรีชาคํานึงดวยความวางเฉยเสีย หมายถึง ญาณที่พิจารณาเห็นความจริงของสังขาร แลววางใจใหเปนกลางในสังขารทั้งหลายได 9. สัจจานุโลมิกญาณ ปรีชาเปนไปโดยสมควรแกการ กําหนดรูอริยสัจ หมายถึง ญาณที่พิจารณาอนุโลมไป ตามสัจจะ

9. ทาง... ทาง...คือปฏิปทาขอปฏิบัตถึงความบริสุทธิ์ ิ แหงทัสสนะ ไดแก อริยมรรคมีองค ๘ ซึ่งมี บาลีรับรองวา... มคฺคานฏฐงฺคิโก เสฏโฐ เอเสว มคฺโค นตฺถฺโญ ทสฺสนสฺส วิสุทธิยา ทางมีองค ๘ ประเสริฐแหงทางทั้งหลาย ทางนัน ้ แลไมมีทางอื่น เพือความหมดจดแหงทัสสนะ ่

10. มรรค ๘ อยาง ****************************** 1. สัมมาทิฏฐิ เห็นชอบถูกตอง 5. สัมมาอาชีวะ เลี้ยงชีพถูกตอง 2. สัมมาสังกัปปะ ดําริที่ถูกตอง 6. สัมมาวายมะ ความเพียรที่ถูก 3. สัมมาวาจา วาจาที่ถกตอง ู 7. สัมมาสติ ความระลึกที่ถูก 4. สัมมากัมมันตะ งานถูกตอง 8. สัมมาสมาธิ ความตั้งใจที่ถูก

11. มรรค... มรรค...หมายถึงหนทาง หรือวิธีปฏิบัติสําหรับ ดําเนินไปสูหนทางดับทุกข เปนหนทางใหผูที่ดําเนิน ตามเปนพระอริยบุคคล ได มี ๘ อยาง คือ... 1. สัมมาทิฏฐิ หมายถึง ความเห็นที่ถูกตอง ปญญาอัน เห็นแจงในอริยสัจ คือ เห็นทุกข เห็นสุมทัย เห็นนิโรธ เห็นมรรค 2. สัมมาสังกัปปะ หมายถึง ความดําริอันถูกตอง ไดแก ความดําริในอันออกจากกรรม ในอันไมพยาบาท ในอัน ไมเบียดเบียน

12. 3. สัมมาวาจา หมายถึง วาจาที่ถูกตอง ไดแก การพูดจาที่ เวนจากวจีทุจริต ๔ คือ ไมพูดเท็จ สอเสียด คําหยาบ และเพอเจอ 4. สัมมากัมมันตะ หมายถึง การงานที่ถูกตอง ไดแก การ เวนจากกายทุจริต ๓ คือ ไมฆาสัตว ไมลักทรัพย ไม ประพฤติผิดในกาม 5. สัมมาอาชีวะ หมายถึง การเลี้ยงชีพที่ถูกตอง ไดแก เวนการเลี้ยงชีวิตที่มีโทษทั้ง ๒ ฝาย คือ โทษทางโลก และโทษทางพระบัญญัติ รูประมาณในการหา,รับ,ทาน

13. 6. สัมมาวายามะ หมายถึง ความเพียรที่ถูกตอง ไดแก ความเพียรใน ปธาน ๔ คือ เพียรมิใหบาปเกิดขึ้น เพียรละบาปที่เกิดขึ้นแลว เพียรใหกุศลเกิดขึ้น เพียร รักษากุศลที่เกิดขึ้นแลว 7. สัมมาสติ หมายถึง ความระลึกที่ถูกตอง ไดแก ความ ระลึกไดในสติปฏฐาน ๔ คือ กาย เวทนา จิต ธรรม 8. สัมมาสมาธิ หมายถึง ความตั้งใจที่ถูกตอง ไดแก ความตั้งใจมั่นในการเจริญฌานทั้ง ๔ คือ ปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน จตุตถฌาน

14. ธรรมทั้ง ๘ อยางนี้ เปนทางอันยอดสามารถทําใหผูปฏิบัติบรรลุถึง ความดับทุกข หรือความบริสุทธิ์แหงทัสสนะได คือ วิสทธิ ๗ อยาง ุ ได วิสุทธิ ๗ อยาง 1. สีลวิสุทธิ 5. มัคคมัคคญาณทัสสนวิสุทธิ 2. จิตตวิสุทธิ 6. ปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิ 3. ทิฏฐิวิสุทธิ 4. กังขาวิตรณวิสุทธิ 7. ญาณทัสสนวิสุทธิ

15. 1. สีลวิสุทธิ ความหมดจดแหงศีล คือ ความบริสุทธิ์ที่ได จากการรักษาศีลของตนไวอยางเครงครัด สํารวมระวัง มิใหขาดหรือดางพรอยไปได 2. จิตตวิสุทธิ ความหมดจดแหงจิต คือ ความบริสุทธิ์ที่ ไดจากการรักษาจิต ใหสงบตั้งมั่นอยูในอารมณของ กัมมัฏฐาน จนจิตปราศจากนิวรณ ทั้ง ๕ 3. ทิฎฐิวิสุทธิ ความหมดจดแหงทิฏฐิ คือ ความบริสุทธที่ เกิดจากการทําความเห็นใหถูกตอง คือ รูวา รางกาย ไม เที่ยง เปนทุกข เปนอนัตตา

16. 4. กังขาวิตรวิสุทธิ ความหมดจดแหงญาณเปนเครื่องขาม พนความสงสัย คือ ความบริสุทธิ์แหงปญญาที่ละ ความสงสัยในสักกายทิฏฐิความเปนตัวตนของรูปนาม 5. มัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ ความหมดจดแหงญาณ เปนเครื่องเห็นวาทางหรือมิใชทาง คือ เมื่อหมดความ สงสัยในนามรูปก็พิจาณาวา ทางไหนถูก ทางไหนผิด 6. ปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิ ความหมดจดแหงญาณเปน เครื่องเห็นทางปฏิบัติ คือ เมื่อรูวานี้เปนทางปฏิบัติที่ ถูกตองก็นอมจิตสูวิปสสนาญาณ

17. 7. ญาณทัสสนวิสุทธิ ความหมดจดแหงญาณทัสสนะ คือ ความบริสุทธิ์ของปญญาที่มีนิพพานเปนอารมณ เปน เหตุใหตัดกิเลสตัณหาละสังโยชนไดอยางสิ้นเชิง คือ เปนญาณของอริยมรรค ๔ (โสดาปตติมรรค จนถึง อรหัตตมรรค) วิสุทธิ ๗ นั้น ขอ ๑ - ๕ เปน โลกิยะ ขอ ๖ - ๗ เปน โลกุตตระ

18. มรรค ๘ เทียบกับ วิสุทธิ ๗ 1. สัมมาวาจา, สัมมากัมมันตะ, สัมมาอาชีวะ เทียบกับ สีลวิสุทธิ 2. สัมมาวายะ, สัมมาสติ, สัมมาสมาธิ เทียบกับ จิตตวิสุทธิ 3. สัมมาทิฏฐิ, สัมมาสังกัปปะ, เทียบไดกับวิสุทธิอีก ๕ ขอที่เหลือตามลําดับ คือ สัมมาทิฏฐิ ทําหนาที่พิจารณา สัมมาสังกัปปะ ทําหนาที่สันนิษฐานเปนชั้น ๆ ขึ้นไป อยางนี้ คือ...

19. 1. การพิจารณาสังขารโดยกฎของไตรลักษณ คือ ไมเที่ยง เปนทุกข เปนอนัตตา จัดเปนทิฏฐิวิสุทธิ 2. การพิจารณาเล็งเห็นความเปนไปของสังขารวาเนื่อง ดวยเหตุ คือ อาศัยเหตุเกิดขึ้น ยอมดับเพราะความแตก สลายแหงเหตุ จัดเปนกังขาวิตรณวิสุทธิ 3. พิจารณาสังขารโดยใชโยนิโสมนสิการควบคุม ใหรูจัก วาทางไหนถูก ทางไหนผิด จัดเปนมัคคามัคคญาณ ทัสสนวิสุทธิ

20. 4. วิปสสนูปกิเลสเกิดขึ้น ก็ไมหลงเพลิดเพลินยึดติด ประคองจิตใหอยูในวิถีแหงวิปสสนาตอไป จนสําเร็จ เปนอริยมรรค จัดเปนปฏิปทาญาณทัสสนวิสุทธิ 5. ตอเมื่อพิจารณาจนเกิดปญญา เห็นเปนอริยผล จัดเปน ญาณทัสสนวิสุทธิ **************************

บทที่ 4 วิสุทธิ

บทที่ 4 วิสุทธิ

Recomendados

Mais conteúdo relacionado

Mais procurados

Mais procurados(20)

Similar a บทที่ 4 วิสุทธิ

Similar a บทที่ 4 วิสุทธิ(20)

Mais de Onpa Akaradech

Mais de Onpa Akaradech(8)

บทที่ 4 วิสุทธิ