2. Czytelnia kolekcji orientalnej (Asian Division) znajduje się w budynku
Jeffersona, na końcu korytarza z pozłacanymi sufitami. Cenne dzieła są
ulokowane w gablotach. Księgozbiór azjatycki znajdujący się w Bibliotece
Kongresu składa się z około dwóch milionów obiektów i jest największym
zbiorem dzieł azjatyckich poza obszarem Azji. Obejmuje ona dzieła z
większości dziedzin i reprezentuje kulturę Chin, Azji Środkowej, Japonii, Korei
Południowej i Azji Południowo-Wschodniej. Materiały związane z Azją znajdują
się również w innych działach biblioteki zwłaszcza w specjalnych zbiorach
materiałów prawnych, rękopisów, map, muzyki, filmów, zdjęć oraz grafik i
fotografii.
3.
4. Początki księgozbioru sięgają maja 1860 roku kiedy do Biblioteki Kongresu
przybyła delegacja dyplomatyczna Japońska. Głównym celem tej wizyty była
wymiana dokumentów ratyfikacyjnych dotyczących Traktatu Handlowego
pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Japonią z roku 1858. Podczas wizyty
zdecydowano o pozostawieniu dwóch członków delegacji w Waszyngtonie.
Mieli oni za zadanie tłumaczyć teksty urzędowe z języka japońskiego i
odwrotnie. Decyzję oparto na fakcie nieznajomości trudnej gramatyki języka
japońskiego. Początkowo do kolekcji trafiały dokumenty rządowe.
5. Dopiero w latach 1907-1908 możemy
mówić o rozbudowywaniu i dbaniu o
japońska kolekcję. W tych latach
zakupiono do zbiorów 9 tysięcy
woluminów ważnych prac w języku
japońskim dotyczących takich dziedzin
nauki jak: historia, literatura, Buddyzm,
Shinto, geografia, muzyka i sztuka.
6. Pieczę nad zbiorem sprawował wówczas
japoński naukowiec Asakawa Kan’ichi,
który otrzymał tytuł licencjata z
Dartmounth, a następnie tytuł doktora
historii (1902r.) ze specjalizacją o
japońskim feudalizmie, na uniwersytecie
w Yale. Jego zadanie zostało wyznaczone
przez uniwersytet w Yale oraz Bibliotekę
Kongresu. Książki, które zapełniły
księgozbiór zostały przez Asakawa
przywiezione po podróży do Japoni. Po
powrocie z tej misji Asakawa zajął się
karierą pedagogiczną na uniwersytecie do
roku 1942, kiedy odszedł na emeryturę z
tytułem profesora.
7. Ważnym dokumentami w Kolekcji
Asakawa są japońskie dzieła
podarowane przez dziennikarza i
redaktora Washington Evening Star,
Crosby Stuart Noyes. Zawierały
akwarele, ryciny, rysunki, litografie,
drzeworyty, ilustrowane książki, z
których większość została
wyprodukowana w XVIII i pod koniec
XIX wieku. Warto zwrócić uwagę na
fascynującą serię kolorowych odbitek
drzeworytniczych będących
karykaturami politycznymi
dotyczącymi wojny chińsko-japońskiej
z lat 1894-1895 i wojny rosyjskojapońskiej z 1904-1905 roku.
8. Biblioteka Kongresu
umocniła swój księgozbiór
japoński, jednakże zbyt
mało osób interesowało się
naukowo tematem Japonii,
co uniemożliwiało
gwałtowny rozwój zbioru.
Dopiero zatrudnienie przez
Bibliotekę specjalisty
doktora Sakanishi Shiho
1930 roku umożliwiało
pracę nad dokumentami
księgozbioru.
9. Dzisiejsza kolekcja książek drukowanych i
rękopisów liczy 4200 tytułów, w większości
pochodzących z początku XVII wieku. Wśród
nich znajduje się:
•Egzemplarz rzadkiego literackiego arcydzieła
Genji Monogatari (Opowieść o księciu Genji)
wydanego w 1654 roku w Kioto. Jest to rodzaj
literatury łączącej bajkę, opowiadanie, moraliet i
powieść historyczną. Nie ma odpowiednika tego
gatunku w literaturze zachodniej. Dzieło
napisane w pierwszej dekadzie XI w. przez Lady
Murasaki Shikibu, jest uważane za
najwcześniejszą powieść świata. Składa się z
pięćdziesięciu czterech długich rozdziałów,
które opowiadają o życiu i miłości księcia Genji.
•Heike Monogatari , napisany w okresie
Kamakura (1185-1333). Opowiada historię
wojny, powstania i upadku Taira Clan. Tekst był
rozpowszechniany po całym kraju przez bardów
i zawierał dokładną rozpiskę jak należy
wykonać tę historię na lutni.
10. •Yoshitsune Azuma Kudari Monogatari , drukowane z ruchomych czcionek
między 1624 i 1643 rokiem. Opowiada o losach tragicznego bohatera
uwikłanego w wojnę, który powróciwszy z frontu przeciwstawia się władzy.
Chistoria zamyka się w trzech ostatnich latach życia bohatera, kończąc się
śmiercią jego i jego córki. Znajdująca się w kolekcji kopia jest jedna z dwóch
istniejących dziś na świecie.
•Zbiór form poetyckich haiku, będących krótkimi wierszami pisanymi przez
zwykłych ludzi (takich jak kupcy, rzemieślnicy, sklepikarze i kobiety) w
zwykłym codziennym języku.
•Rzadki manuskrypt sztuki Teatru Kabuki, "Kabuki Sugatami", napisany przez
aktora Nakamura Nakazo w 1776 roku. Rękopis aktora jest cennym źródłem do
badań kabuki i jego historii.
11. •Odciski drzeworytowe nazywane „ukiyo-e”
lub „zdjęcia pływającego świata”
przedstawiają postacie i przedmioty.
Najczęstszymi wizerunkami są aktorzy
kubuki i kurtyzany. W księgozbiorze
znajduje się kolekcja przekazana przez E.
Crane Chadbourne w 1930 roku, składająca
się z 187 odbitek i druków powstałych pod
koniec XVIII i XIX wieku
przedstawiających wizerunki zagranicznych
gości (europejczyków) i odległych
krajobrazów.
•wczesno japońskie mapy, atlasy
•zawiera drugi w kolejności, najstarszy
drukowany dokument. Są to paski sutry,
buddyjskiej modlitwy używanej jako amulet
i drukowanej między 764 a 770 naszej ery.
12. Dla dociekliwych spis publikacji opowiadających o Japońskich kolekcjach:
-Honda, Shojo. Pre-Meiji Works in the Library of Congress: Japanese Literature, Performing Arts, and
Reference Books. Washington, D.C.: Library of Congress, 1997.
-Honda, Shojo. Pre-Meiji Works in the Library of Congress: Japanese Mathematics. Washington, D.C.:
Library of Congress, 1982.
-Nagao, Philip. Japanese Local Histories in the Library of Congress. Washington, D.C.: Library of Congress,
1988.
-The Noyes Collection of Japanese Prints, Drawings, Etc., Presented by Crosby Stuart Noyes. Washington,
D.C.: Library of Congress, 1906.
-Ohta, Thaddeus. Japanese National Government Publications in the Library of Congress. Washington, D.C.:
Library of Congress, 1980.
-Tanaka, Hiromi. A Comprehensive Catalogue of Publications of the Former Imperial Army and Navy.
Tokyo: Toyo Shorin, 1995.
-Uyehara, Cecil. Checklist of Archives in the Japanese Ministry of Foreign Affairs, Tokyo, Japan, 1868-1945:
Microfilmed for the Library of Congress, 1949-1951. Washington, D.C.: Photoduplication Service, Library of
Congress, 1954.
-Yoshimura, Yoshiko. Censored Japanese Serials of the Pre-1946 Period: A Checklist of the Micro film
Collection.Washington, D.C.: Library of Congress, 1994.
-Yoshimura, Yoshiko. Japanese Government Documents and Censored Publications: A Checklist of the
Microfilm Collection. Washington, D.C.: Library of Congress, 1992.
-Young, John. Checklist of Microfilm Reproductions of Selected Archives of the Japanese Army, Navy, and
Other Government Agencies. Washington, D.C.: Georgetown University Press, 1959.
-Young, John. The Research Activities of the South Manchurian Railway Company, 1907-1945: A History
and Bibliography. New York: Columbia University Press, 1966.
14. Książki chińskie odegrały kluczową rolę w rozwoju
księgozbioru orientalnego w Bibliotece Kongresu już na
przełomie XIX i XX wieku. Pierwszy dział specjalny,
zajmujący się księgozbiorem azjatyckim, został
utworzony w 1928 roku jako Dział Literatury Chińskiej.
15. • 23 lutego 1844 roku do Chin przypłynął ambasador Stanów
Zjednoczonych Caleb Cushing, aby wynegocjować z cesarzem
handlowe przywileje, na podobnych warunkach, jakie Chiny
zawarły z Brytyjczykami. Zatrzymał się w Macau, gdzie przez
4 miesiące, czekając na delegatów od cesarza, poznawał Chiny,
uczył się również języków zarówno chińskich, jak i języków
Manchu.
• Poznał tan dwóch misjonarzy Williamsa i Bridgemana, którzy
wydawali gazetę „The Chinese Repository”, która nadal jest
ważnym źródłem dla badaczy i jest dostępna w Dziale Książek
Unikatowych i Zbiorach Specjalnych (Library's Rare Book and
Special Collections Division).
16. • Jako zapalony bibliofil Cushing kupował książki chińskie,
opierając się na znajomości z misjonarzami, którzy pomogli
mu się skontaktować z chińskim chrześcijaninem, mającym
szerokie znajomości wśród kantońskich księgarzy.
• Gdy w sierpniu 1844 obie strony podpisały umowę handlową,
Cushing opuścił Macau z imponującą biblioteką chińskiej
klasyki.
• Jego kolekcja, nabyta w 1879 roku, stanowi główną część
oryginalnych dokumentów w chińskiej kolekcji. Dokumenty
osobiste Cushinga, w tym sporządzone przez niego karty
katalogowe, znajdują się w Zakładzie Rękopisów (Manuscript
Division). 237 tytuły (2547 woluminy), które składają się na
kolekcję Cushinga to m.in. dokumenty dotyczące historii,
etyki, astronomii, medycyny, klasyka, poezja, beletrystyka,
eseje i słowniki.
17. „Zielona Wyspa”, Macau, 1844, George West. Obraz namalowany został w trakcie
oczekiwania delegacji Stanów Zjednoczonych na podpisanie pierwszego traktatu z
Chinami w 1844. (Caleb Cushing Collection, Manuscript Division)
18. W 1869 roku przedstawiciele USA w Pekinie otrzymali dziesięć
dzieł, składających się z 934 tomów – otrzymali je na skutek
zawartej w 1867 roku
przez Kongres z rządem Chin
międzynarodowej umowy dotyczącej wymiany zasobów.
Amerykańskim dyplomatą, który odegrał kluczową rolę w
trwających dwa lata negocjacjach wymiany w Pekinie, był S.
Wells Williams, były wydawca misyjny, który wspierał Caleba
Cushinga w 1844 roku. Williams sporządził listę książek
opatrzoną
przypisami, na której znalazły się dzieła
konfucjańskiej klasyki, jak również prace na temat medycyny,
botaniki, języka, filozofii i matematyki, a każdy wpis opatrzony
był notatką : "Presented to the Government of the U.S.A. by His
Majesty the Emperor of China, June 1869."
19. Jedna z pierwszych książek w
kolekcji chińskiej to The Nung
Ching Ts'iuen Shu (Encyclopædia of
Agriculture Among the Chinese)
autorstwa uczonego urzędnika z
dynastii Ming, Hsü Kuang-ch'i
(1562-1633).
Jest
to
kopia
późniejszego wydania encyklopedii,
wydrukowana
w
prowincji
Kweichou w 1837 roku. Było to
jedno z 10 dzieł, które biblioteka
otrzymała od cesarza Chin Tung-ji
w 1869 roku ramach programu
wymiany z Chinami zatwierdzonego
przez Kongres w 1867 roku
(znajduje się w Chinese Rare Book
Collection, Asian Division).
20. Yizong Jinjian (Complete Survey of
Medical
Knowledge)
zawiera
inlustacje wraz z opisem, jak
właściwie
stosować
medycynę
chińską do leczenia poszczególnych
chorób. Wydana w Pekinie w 1743
roku również została przekazana
bibliotece w 1869 roku przez cesarza
w ramach wymiany. (Znajduje się w
Chinese Rare Book Collection, Asian
Division).
21. Jako że w Bibliotece Kongresu znajdował się solidny fundament księgozbioru
chińskigo, w pierwszej połowie XX wieku stworzono obszerną,
systematycznie rozwijaną kolekcję. Herbert Putnam wykorzystał 40 lat swojej
pracy jako bibliotekarz w tej bibliotece (1899-1939), aby rozszerzyć jej
funkcję z „narodowej” na „uniwersalną”. Umocnienie kolekcji orientalnej
było jednym z jego celów i na początku zwrócił się on o pomoc do Waltera
Tennysona Swingle’a, botanika z amerykańskiego departamentu rolnictwa,
który poświęcił się poszukiwaniu azjatyckich roślin, które mogłyby być
przydatne w Stanach Zjednoczonych. Zebrał on kolekcję kilku tysięcy książek
w języku chińskim i japońskim dla Biblioteki Kongresu w latach 1913-1937.
Po roku 1928 Artur W. Hammel zajął się gromadzeniem i prowadzeniem
księgozbioru, został on pierwszym dyrektorem Działu Książek Azjatyckich
(Library's Asian Division). Wrócił on po trzynastu latach z Chin, gdzie był
nauczycielem misyjnym. Putnam był nim tak zachwycony, że zaproponował
mu pracę już po pierwszym spotkaniu pod koniec 1927 roku. Hummel
przewodniczył gromadzeniu kolekcji azjatyckiej do 1954 roku i sprawił, że
jakość tej kolekcji jest znana i podziwiana przez cały świat.
22. Yung
Lo
Emperor's
Great
Encyclopedia (Wielka Encyklopedia
Cesarza Yong Lo) została stworzona
dla cesarza przez około dwa tysiące
uczonych między 1403 a 1407
rokiem. Jest to najstarsza i
największa chińska encyklopedia
rękopiśmienna.
Oryginał
został
zniszczony pod koniec panowania
dynastii Ming (1368-1644), ale
przetrwała rękopiśmienna kopia
sporządzona pomiędzy 1562 a 1567
rokiem. W 1900 roku duża jej część
została zniszczona w pożarze,
przetrwało
20.000
woluminów.
Biblioteka posiada 41 tomów –
największy zbiór poza granicami
Chin. Tutaj widać część mapy
historycznej prowincji Hubei wraz z
opisem historii i geografii tej
prowincji. (Chinese Rare Book
Collection, Asian Division)
23. Wachlarz
pokazujący
Chiny,
Japonię i Koreę w 1870 roku.
Przeznaczony
był
dla
administratorów
chińskich.
Sporządzony prawdopodobnie w
Szanghaju pod koniec XIX wieku.
Tylko Chiny są zaznaczone z dużą
dokładnością.
Mapa
zawiera
podział administracyjny prowincji
Chin, a na odwrocie są one
wymienione. Położenie i rozmiar
Tajwanu, Korei i Japonii nie jest
tak wiarogodnie odtworzone.
Znajduje się w Miscellaneous
Oriental Collection, Geography
and Map Division
24. XVIII-wieczna zwijana mapa Chin. Ta rękopiśmienna mapa obejmuje całe wybrzeże
chińskie od Mandżurii na północy do wyspy Hainan na południu. W pełni rozwinięta
ma około 9 metrów. Do oznaczenia obiektów wojskowych użyto rysunków fortów.
Tutaj pokazano część mapy z otoczonym murami miastem Makau, które było pod
administracją portugalską. (Hummel Collection, Geography and Map Division).
25. Buddhist Sutras from the Thunder Peak
Pagoda (975 A.D.). Najstarszy
przykład
chińskiego
druku
w
Bibliotece Kongresu. Odzyskano go z
fundamentów zawalonej w czasie
burzy w 1924 roku Pagody Lei-feng
t‘a. Ch'ien Shu (929-988 ne), książę
Królestwa
Wu-Yueh,
nakazał
wydrukowanie
zwojów
sutry
i
umieszczenie
ich
w
otworach
wywierconych w cegłach użytych do
budowy tej pagody. (Chinese Rare
Book Collection, Asian Division)
26. The Imperial Illustrated Encyclopedia of Ancient and Modern Times. (Cesarska
Ilustrowana Encyklopedia od Starożytności do Współczesności) autorstwa Ku chin
T'u-shu chi-ch'eng jest najobszerniejszą obecnie istniejącą encyklopedią na świecie
(5040 tomów).
27. Keng chi t'u (Pictures of Tilling and Weaving [Uprawa roli i tkactwo], 1696).
To dzieło zostało wydrukowane na polecenie cesarza, po tym jak pokazano
mu kopie starożytnych dzieł dotyczących uprawy roli i hodowli jedwabników
podczas podróży po południowych Chinach w 1696 roku. Ma czterdzieści
sześć kolorowych odbitek drzeworytów, opartych na obrazach Chiao Pingchen (ok. 1650/26), do każdej ilustracji dołączony jest wiersz śpiewany przez
mężczyzn i kobiety podczas pracy w polu lub w domu. (Chinese Rare Book
Collection, Asian Division).
28. Chin-ling t'u-yung (Gazetteer of
Nanking), 1624. Składa się z
czterdziestu
drzeworytów
ilustrujących sceny z życia w mieście
Nanking (wcześniej nazywanego
„Chin-ling”). Dzieło wydrukowane
za czasów dynastii Ming zawiera
opisy i wiersze dotyczące miasta i
jego okolic. Książka została napisana
przez Chu Chih-fan, a za rysunki
odpowiadał Lu Shou-po. (Chinese
Rare Book Collection, Asian
Division)
29. Posiadająca prawie milion książek, rękopisów i publikacji na
temat religii, historii, literatury i nauki, chiński księgozbior
Biblioteki Kongresu, jest jedną z największych poza granicami
Chin. Kolekcja chińskich gazet lub historii miast (Fang-Chih) jest
szczególnie silna, gdyż Walter Swingle poświęcił na jej
zgromadzenie dużo czasu. Gazety zawierające informacje na
temat historii poszczególnych prowincji, geografii, gospodarki,
kultury, folkloru, literatury i rozwoju, dobrze ukazują zmiany w
czasie, ponieważ były one często korygowane. Drugi ważny
obszar to kolekcja ts'ung-shu. Zawiera ogromną liczbę odbitek
rękopisów, monografii i przedruków rzadkich utworów, które nie
są już obecnie dostępne.
31. KOLEKCJA KOREAŃSKA W BIBLIOTECE
Współczesna kolekcja Biblioteki Kongresu posiada szereg
cennych
publikacji
sprzed
XIX
wieku
w
formie
tradycyjnej. Korea, jak Japonia i Wietnam, wchłania wczesne
wpływy kulturowe z Chin, więc wiele z jego wczesnych dzieł
klasycznych zostało napisane w języku chińskim. Stare
koreańskie książki są całkiem różne od ich odpowiedników z
Chin i Japonii. Wydają się być większe i często drukowane są
na twardym, wytrzymałym papierze, który znany jest ze swojej
urody i jednolitej bieli. Ze względu na jakość
papieru,
koreańskie wersje chińskich dzieł klasycznych czasem
przetrwały oryginalne nadruki w Chinach. Na przykład,jedyną
istniejącą wersją ważnej XIV-wiecznej chińskiej mapy, ShengChiao Kuang-pei T'u jest XV-wieczna koreańska kopia oryginału
.
32. KOLEKCJA KOREAŃSKA W BIBLIOTECE
Biblioteka posiada 422 tytuły (2900 tomów) koreańskich
rzadkich książek, drukowanych na papierze czerpanym z
drzew morwy, z których wiele zostało uzyskane w 1920
roku. Większość rzadkich książek koreańskich jest w
Dziale Książek Azjatyckich, ale trzynaście tytułów zostało
umieszczonych w Bibliotece Prawnej. Istnieją także
rzadkie mapy koreańskie w dziale map i geografii, w tym
dostarczone przez amerykańskiego geografa Shannon
McCune.
* Unikalne fotografie Koreański można znaleźć w Prints
and Photographs Division.
33. Ta mapa Korei jest jednym z dwunastu recznie malowanych rękopisów
Mapy atlasu,Tae Choson Chido (Wielka Koreańska Mapa). Atlas, pochodzący
z ok. 1800, posiada indywidualne mapy prowincji Korei i mapy świata, Chiny
i Japonia. (Dział Geografii i map)
34. KOLEKCJA KOREAŃSKA W BIBLIOTECE
Osobą, która najbardziej przyczyniła się do rozwoju
koreańskiego księgozbioru Biblioteki był Dr James S.
Gale, kanadyjski misjonarz, który przybył do Korei w
1888 roku i spędził tam następne czterdzieści lat. Gale
przetłumaczył wiele literackich klasyków Korei na język
angielski i napisał wiele książek na temat historii,
literatury i kultury Korei. Gale pomagał
nabyć
bibliotece wiele koreańskich klasyków, w tym rzadkich
książek z majątku koreańskiego uczonego Kim Do-
35. KOLEKCJA KOREAŃSKA W BIBLIOTECE
Korea miała szczególny wkład w technologie druku poprzez
rozwój
typ
ruchomego
metalowego
odlewu,
zapoczątkowanego w 1241. Chociaż w Chinach po raz
pierwszy zastosowano ruchomą czcionkę, wykonaną z gliny,
to w Korei zaczęto drukowanie ruchome czcionką metalową
w XV wieku. Koreańska technologia druku rozprzestrzeniła
się w Chinach i Japonii, ale ten typ drukowania nie był
sukcesem komercyjnym i XIX wieku został prawie
całkowicie wyparty przez drzeworyt. Technologia ta z kolei
szybko ustąpiła europejskiej typografii. Dział posiada kilka
drobnych azjatyckich przykładów koreańskich druków tego
typu. Są to zebrane pisma, drukowane w 1744 roku, XVIwiecznego sławnego konfucjońskiego uczonego i męża
stanu Yi I oraz z 1834 roku reprint dzieła "ojca literatury
koreańskiej," Ch'oe Ch'i-won (857-915 AD). Przykłady
drzeworytów rzadkich książek obejmują historię dynastii
Koryo (Koryð Sa ), drukowane w 1590 roku i kodeks prawy
dynastii Yi (Kyongguk Taijon ), wydrukowany w 1630 roku.
36. TRIPITAKA KOREANA
Ponad 80.000 bloków drzeworytu,
zbiór pism buddyjskich, praw i
traktatów. Ręczne rzeźbienie
bloków trwało ponad 16 lat.
37. YI MUNSUN CHIP (1241)
Zgromadzone dzieła Yi Munsun
(pseudonim literacki Yi Kyu-bo),
wielkiego
poety,
uczonego
i
polityka z koreańskiej dynastii
Koryo
(918-1392),
były
edytowane
i
drukowane
czcionkami
metalowymi
przez
jego syna Yi Chama około roku
1241. To było jakieś 215 lat
przed tym, gdy Gutenberg w
podobny
sposób
wydrukował
swoje słynne Biblie w Niemczech.
Drukowane
na
papierze
czerpanym
z
morwy,
ośmiotomowa praca Yi Munsuna
zawiera eseje,
poezję, opisy
początku drukowania, ostrzeżenia
przed
szamanizmem
i
jego
autobiografię.
38. istoria gromadzenia orientalnej kolekcji
Biblioteki Kongresu odzwierciedla wzrost
amerykańskiego
zaangażowania
dyplomatycznego,
zainteresowań
naukowych i uwagi opinii publicznej na
temat Azji od połowy XIX wieku do
dzisiaj. Potrzeba większej wiedzy na
temat Azji może w przyszłości tylko
wzrastać, a Biblioteka Kongresu na
pewno pozostanie głównym repozytorium
dla
wszystkich
typów
publikacji
azjatyckich,
które
nie
są
szeroko
dostępne w innych miejscach w Stanach
Zjednoczonych.
