W trzytygodniowym stażu
uczestniczyli następując uczniowie:
1. Ewelina Bąk
2. Kamil Bogdan
3. Krystian Bojda
4. Oskar Cyrek
5. Paulina Kotla
6. Karolina Kruk
7. Zuzanna Krzywonos
8. Martyna Mita
9. Patrycja Piela
10. Klaudia Pinkowska
11. Joanna Płonka
12. Anna Stanek
13. Justyna Starzec
14. Justyna Szyszka

Opiekun grupy
Pan Ireneusz Balawender

Miejsce naszego wyjazdu
GRANADA
Jest to miasto w południowej Hiszpanii, w prowincji Andaluzja. Położone u
podnóży Sierra Nevada w kotlinie górskiej, w dolinie rzeki Genil. Jedna z
najważniejszych miejscowości turystycznych w Hiszpanii, słynna z pięknego
położenia, licznych zabytków i niezapomnianych krajobrazów.

Praktyki odbyliśmy w Estación Diseno
w Granadzie

Alhambra w Granadzie
"Oglądanie z zewnątrz jest to zwykłe nagromadzenie wież i murów obronnych,
bez żadnego planu czy wdzięku architektonicznego, dające nikłą zapowiedź
wdzięku i piękna panującego wewnątrz." - Washington Irving

Alhambra oznacza w języku arabskim tyle, co
„czerwona wieża”. Usytuowana w hiszpańskiej
Grenadzie budowla to warowny zespół pałacowy
wzniesiony w latach 1232–1273 (systematycznie
rozbudowywany aż do XIV wieku). Alhambra
stanowi była twierdzą mauretańskich kalifów.
Stanowi zabytek arabskiego budownictwa w Europie.
W jej skład wchodzi pałac z dziedzińcami i bogato
zdobionymi salami. Alhambra to perełka dla
wielbicieli architektury. Również wielbiciele zieleni
znajdą tutaj coś dla siebie. Wzgórze porośnięte jest
pięknymi ogrodami.
Twierdza Alhambra została w 1984 roku wpisana na
listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.

Sierra Nevada
Pasmo górskie w Górach Betyckich, w południowej Hiszpanii, w Andaluzji.Zbudowane jest
ze skał metamorficznych, w niższych partiach z piaskowców, miejscami z wapieni i
dolomitów. Najwyższy szczyt, Mulhacén (3478 m n.p.m.) jest również najwyższym
szczytem Półwyspu Iberyjskiego i europejskiej części Hiszpanii.

El Bañuelo – łaźnie arabskie
w Granadzie
•Pozostałością po okresie mauretańskim, a
jednocześnie doskonałą pamiątką, obrazującą
tradycję i kulturę arabską, jest Il Bañuelo – jedyna
łaźnia nie zrównana z ziemią na tym obszarze.
Łaźnie miejskie służyły wypoczynkowi, relaksowi,
ale także rozrywce i możliwości spotykania się z
innymi ludźmi.
• Jednym z głównych celów budowania łaźni
arabskich było jednak udostępnienie miejsc
służących dbaniu o higienę, co wiązało się w
głównej mierze z aspektem religijnym. Rytuał
islamski nakazywał tak zwaną ablucję przed
modlitwą, czyli obmycie ciała. Łaźnie jako
budynki użyteczności publicznej budowane były z
przepychem, nastawione na bogactwo zdobień i
wzorów.
•Łaźnia arabska, znana jako hammam, wzorowana
była na rzymskich oraz bizantyjskich termach.
Wzorzec ten zaadaptowano przede wszystkim do
potrzeb rytualnych ablucji.

Casa de los Tiros
•Ten XVI – wieczny pałac nazywany jest
“Domem strzałów” z uwagi na kanoników
wystających ze swoich strzelnic. Poza stałą
ekspozycją poświęconą historii Granady,
odbywają się tu również koncerty,
nowoczesne wystawy, odczyty poezji i inne.
•Znajdujący się na drugim piętrze
imponujący sufit głównej hali, nazywany
Cuadra Dorada, jest arcydziełem grafiki, ze
swoimi żywymi portretami największych
hiszpańskich bohaterów, od czasów najazdu
Arabów, po rekonkwistę Granady przez
katolickich monarchów.

Los Cahorros

15-5-11

Wycieczka do Cordoby

Miasto w południowej Hiszpanii, nad
rzeką Gwadalkiwir, stolica prowincji
Kordoba, w regionie Andaluzja.
Ośrodek przemysłowy, naukowy
oraz turystyczny o znaczeniu
światowym.
Najważniejsze zabytki:
 Alkazar – zespół fortyfikacji z czasów
panowania Umajjadów. Przebudowany
przez Alfonsa XI w latach 1327-1328, a
później wzbogacony o ogrody i łaźnie.
Siedziba Izabeli Kastylijskiej i
Ferdynanda Aragońskiego i sądu
inkwizycyjnego w czasie wojny z
Grenadą. Są tam piękne ogrody z
sadzawkami i fontannami oraz rzymskie
mozaiki i sarkofag z III w.
 Mezquita – przebudowany na katedrę
meczet, jedno z najwspanialszych dzieł
architektury islamu. Zajmuje teren o
wymiarach 179x128 metrów otoczony
murem z wieżą-dzwonnicą (dawnym
minaretem, na którym wzorowano się w
krajach islamskich). Budowany od 785
do końca X wieku na fundamentach
świątyni rzymskiej i na murach
istniejącej wówczas bazyliki Wizygotów.