1. Η οξεία πυελονεφρίτιδα μπορεί να
αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και με
ασφάλεια με 7ήμερη χορήγηση per os
σιπροφλοξασίνης.
Sandberg T , Skoog G, Bornefalk Hermansson A, Kahlmeter G,
Kuylenstierna N, Lannergerd A, et al.
Lancet 2012;380:484–490.
ήθηκαν να λάβουν από του στόματος 500 mg σιπροφλοξασί-
νης δύο φορές ημερησίως για 7 ή 14 ημέρες σε αναλογία 1:1.
Ανάλογα με την απόφαση του θεράποντα ιατρού, οι ασθενείς
είτε νοσηλευόντουσαν στο νοσοκομείο, είτε λάμβαναν την
Τ
α Εντεροβακτηριοειδή αποτελούν τη συ- αγωγή τους σε εξωτερική βάση. Η μελέτη ήταν διπλή-τυφλή
χνότερη αιτία ουρολοιμώξεων και η αν- και ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κατά τη δεύτερη εβδο-
θεκτικότητά τους στα αντιβιοτικά αυξά- μάδα θεραπείας. Εκτιμήθηκε το κλινικό και μικροβιολογικό
νεται παγκόσμια. αποτέλεσμα 10-14 ημέρες μετά το τέλος της θεραπείας με
ενεργό φάρμακο, καθώς και καθυστερημένα με επίσκεψη
Δυστυχώς οι θεραπευτικές επιλογές συνεχώς
στις ημέρες 42-63. Συνολικά 126 γυναίκες έλαβαν σιπροφλο-
ελαττώνονται και υπάρχει έντονη ανησυχία και
ξασίνη για 7 ημέρες και 122 για 14 ημέρες. Τελικά αναλύθη-
προβληματισμός στη λοιμωξιολογική κοινό-
καν τα αποτελέσματα 73 και 83 ασθενών αντίστοιχα.
τητα. Ένας σημαντικός τρόπος φραγής στην
Βραχυπρόθεσμη κλινική ίαση υπήρξε σε 71 (97%) γυναίκες
ανάπτυξη πολυανθεκτικότητας είναι ο περιο-
που έλαβαν αντιβίωση για 7 ημέρες και 80 (96%) γυναίκες με
ρισμός της κατανάλωσης αντιβιοτικών με
αντιβίωση 14 ημερών. (difference –0,9%; 90% CI –6,5 to 4,8;
ελάττωση της διάρκειας θεραπείας.
p=0,004; non-inferiority test). Και τα δύο σχήματα ήταν καλά
Η οξεία πυελονεφρίτιδα αποτελεί μία εξαιρε- ανεκτά και η συνολική αποτελεσματικότητα σε μακροχρόνια
τικά συχνή και δυνητικά επικίνδυνη λοίμωξη παρακολούθηση ήταν 93% σε κάθε ομάδα (68 από 73 vs 78
στις ενήλικες γυναίκες. Ως σήμερα όμως λίγες από 84; -0·3%; -7·4 έως 7·2; p=0,015). 2 ασθενείς διέκοψαν
τυχαιοποιημένες μελέτες ασχολήθηκαν με τη λόγω μυαλγίας στις 7 ημέρες και εξανθήματος στις 14 ημέ-
διάρκεια της θεραπείας της, με τις περισσό- ρες. 4 (5%) από τους 86 ασθενείς της ομάδας των 7 ημερών
τερες να αναφέρουν εξαιρετικά ποσοστά και 6 (6%) από τους 93 ασθενείς της ομάδας των 14 ημερών
ίασης με χορήγηση κινολόνης ή κοτριμοξαζό- ανέφεραν κάποια ανεπιθύμητη ενέργεια μετά την πρώτη
λης για 2 εβδομάδες, που θεωρείται και το εν- εβδομάδα θεραπείας που πιθανώς οφειλόταν στη σιπροφλο-
δεικνυόμενο χρονικό διάστημα θεραπείας. ξασίνη. Καμία από τις γυναίκες που έλαβαν το ολιγοήμερο
Στο συγκεκριμένο άρθρο που δημοσιεύεται σχήμα δεν εμφάνισε βλεννογονική μυκητίαση, σε αντίθεση
στο Lancet, συγκρίθηκε η αποτελεσματικό- με 5 γυναίκες που έλαβαν θεραπεία 14 ημερών (p=0.036). Η
τητα της χορήγησης σιπροφλοξασίνης για 7 ή μελέτη είναι η πρώτη στην οποία χρησιμοποιήθηκε το ίδιο αν-
14 μέρες σε γυναίκες με οξεία πυελονεφρί- τιβιοτικό με διαφορετική χρονική διάρκεια θεραπείας. Οι
τιδα οφειλόμενη σε μικρόβια της κοινότητας. συγγραφείς καταλήγουν ότι η οξεία πυελονεφρίτιδα στις γυ-
Πρόκειται για προοπτική μελέτη που πραγμα- ναίκες μπορεί να θεραπευτεί επαρκώς και με ασφάλεια με
τοποιήθηκε σε 21 κέντρα λοιμωδών παθή- 7ήμερη λήψη per os σιπροφλοξασίνης, ακόμα και σε περι-
σεων στη Σουηδία. Συμμετείχαν 248 μη πτώσεις γηραιότερων ασθενών ή πιο σοβαρών εμπύρετων
έγκυες γυναίκες μεγαλύτερες των 18 ετών με λοιμώξεων. Η χρησιμοποίηση ολιγοήμερων σχημάτων πρέπει
οξεία πυελονεφρίτιδα και ελάχιστο καταγε- να προτιμάται σε μία εποχή που γίνεται όλο και πιο συχνή η
γραμμένο πυρετό 38ο C, οι οποίες τυχαιοποι- ανάπτυξη πολυανθεκτικότητας. Û
Β. Παπαδημητρίου
16

2. Το θηλυκό φύλο και η παρουσία CIS στην
προστατική ουρήθρα είναι προγνωστικοί
παράγοντες αυξημένου κίνδυνου υποτρο-
πής, εξέλιξης και θανάτου από τη νόσο σε
ασθενείς με T1G3 ουροθηλιακούς όγκους
που υποβάλλονται σε εγχύσεις BCG.
Palou J, Sylvester RJ, Faba O, Parada R,
~
Pena J, Algaba F.
European Urology 2012;62:118-125.
Τ
ο 70% των ασθενών που πρωτοδιαγιγνώσκονται με καρκίνο της ουροδόχου κύστεως νοσούν
από μη μυοδιηθητικό ουροθηλιακό καρκίνωμα (Ta ή Τ1). Η συμπληρωματική ενδοκυστική
θεραπεία με Bacillus Calmette-Guérin (BCG) είναι η πλέον αποτελεσματική σε μη μυο-
διηθητικούς όγκους με υψηλό κίνδυνο υποτροπής και εξέλιξης. Διχογνωμία υπάρχει ως προς
τους σημαντικότερους προγνωστικούς παράγοντες σε Τ1 high grade όγκους της ουροδόχου κύ-
στεως που θεραπεύονται συμπληρωματικά με εγχύσεις BCG. Πρόκειται για αναδρομική ανάλυση
146 ασθενών [128 άνδρες (87.7%) και 18 γυναίκες (12.3%)] με μέση ηλικία 64.9 ± 9.5 έτη (range:
25–81 έτη). Σκοπός ήταν η αξιολόγηση προγνωστικών παραγόντων για υποτροπή, εξέλιξη και ει-
δική για τη νόσο θνητότητα μετά από πρόγραμμα ενδοκυστικής θεραπείας με BCG. Οι ασθενείς
υποβλήθηκαν σε διουρηθρική εκτομή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βαρκελώνης και
πρωτοδιαγνώσθηκαν με T1G3 όγκο, χωρίς να υποβληθούν σε επαναληπτική διουρηθρική (re-
TUR) μεταξύ του 1985 και 1996. Όλες οι διουρηθρικές εκτομές περιλάμβαναν μυϊκό χιτώνα και
η ιστολογική αξιολόγηση και σταδιοποίηση έγινε από τον ίδιο παθολογανατόμο. Οι ασθενείς υπο-
βλήθηκαν σε εισαγωγικό σχήμα ενδοκυστικών εγχύσεων BCG (στέλεχος Connaught, 81 mg)
χωρίς θεραπεία συντήρησης και η παρακολούθηση περιλάμβανε κυστεοσκόπηση και κυτταρο-
λογική εξέταση ανά τρίμηνο τα δύο πρώτα χρόνια και ανά εξάμηνο μετά. Οι παράγοντες που εκτι-
μήθηκαν με πολυπαραμετρική ανάλυση ήταν το φύλο, η ηλικία, η πολυεστιακότητα των όγκων, η
διάμετρος, η θέση, η υποσταδιοποίηση, η συνύπαρξη καρκινώματος in situ (CIS) και η παρουσία
CIS στην προστατική ουρήθρα. Η μέση παρακολούθηση ήταν 8,7 έτη. 65 ασθενείς (44,5%) εμ-
φάνισαν υποτροπή , 25 (17,1%) εξέλιξη και 18 ασθενείς (12,3%) πέθαναν από τη νόσο. Το θηλυκό
φύλο και η παρουσία CIS στην προστατική ουρήθρα ήταν οι μοναδικοί παράγοντες που σχετίστη-
καν στατιστικά σημαντικά με αυξημένο κίνδυνο υποτροπής (p = 0.0003, HR: 2.53), εξέλιξης (p =
0.001, HR: 3.59) και θανάτου από τη νόσο (p = 0.004, HR: 3.53). Η συγκεκριμένη μελέτη περι-
λαμβάνει τη μεγαλύτερη ως σήμερα σειρά ασθενών σε ένα ουρολογικό κέντρο, έχει το μεγαλύ-
τερο follow up και το πλεονέκτημα της αξιολόγησης όλων των βιοψιών από τον ίδιο έμπειρο
παθολογανατόμο. Αντίθετα, αδύνατα σημεία είναι ότι δεν γινόταν συμπληρωματική διουρηθρική
εκτομή και δεν δόθηκε σχήμα συντήρησης με BCG, αφού στις δεκαετίες του 80 και 90 αυτή ήταν
η ρουτίνα. Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι είναι εξαιρετικά σημαντική η λήψη βιοψιών από την
προστατική ουρήθρα σε ασθενείς με high-grade επιφανειακούς όγκους ως ένα σημαντικό πρώτο
βήμα στη συλλογή προγνωστικών πληροφοριών. Û
17

3. Το screening του PSA επηρεάζει αρνητικά
την ποιότητα ζωής των ανδρών και σημαντικά
περισσότερο από το αντίστοιχο screening
του καρκίνου του μαστού.
Heijnsdijk E, Wever E , Auvinen A, Hugosson J, Ciatto S,
Nelen V, et al.
New England Journal of Medicine 2012 ; 367 : 595-605.
Η
γνωστή μελέτη ERSPC των στοιχείων της ERSPC ,οι (range, −21 to 97), κάτι που ση-
(European Randomized συγγραφείς με ειδικό στατιστικό μαίνει ότι το 23% των επιπλέον
Study of Screening for μοντέλο υπολόγισαν τον αριθμό life-years στην ομάδα screening
Prostate Cancer), στην οποία τυ- προστατικών καρκίνων, θερα- εξισορροπείται από την απώλεια
χαιοποιήθηκαν περίπου 162.000 πειών, θανάτων και QALYs (qual- ποιότητας ζωής. Αυτή η απώλεια
άνδρες, κατέληξε ότι υπάρχει ity-adjusted life-years) μετά την αρχικά αποδίδεται στις βραχυ-
ελάττωση κατά 29% στην ειδική εφαρμογή του screening PSA. πρόθεσμες και μακροπρόθεσμες
για τον προστατικό καρκίνο θνη- Ανά 1.000 άνδρες που θα μπουν
επιπτώσεις της αρχικής θερα-
τότητα στον πληθυσμό που συμ- σε ετήσιο screening μεταξύ των
πείας και στις ανεπιθύμητες
μετείχε σε πρόγραμμα screening ηλικιών 55 και 69 ετών, προ-
του PSA μετά από 11 έτη παρα- έκυψε ότι θα συμβούν 9 λιγότε- ενέργειές της.
κολούθησης. Το ποσοστό διά- ροι θάνατοι από προστατικό Η μελέτη καταλήγει ότι τα πλε-
γνωσης καρκίνου του προστάτη καρκίνο (28% ελάττωση) , 14 λι- ονεκτήματα του screening του
στην ομάδα του screening ήταν γότεροι άνδρες θα υποβληθούν PSA ελαττώνονται από την απώ-
7,4%, έναντι 5,1% στην ομάδα σε παρηγορική θεραπεία (35% λεια QALYs από τα μακροχρόνια
control. Ένα μεγάλο ποσοστό ελάττωση) και θα υπάρξει συνο- προβλήματα μετά τη διάγνωση.
αυτών των επιπρόσθετων όγκων λικά αύξηση κατά 73 life-years.
Η αρνητική επίπτωσή του
στην ομάδα screening δε θα (average, 8.4 years ανά θάνατο
screening στην ποιότητα ζωής
οδηγούσαν ποτέ σε κλινικά ση- από προστατικό καρκίνο που
είναι μεγαλύτερη για τον καρ-
μαντική νόσο και η υπερδιά- αποφεύγεται). Για να προληφθεί
γνωσή τους οδηγεί πολλές ένας θάνατος από τη νόσο, πρέ- κίνο του προστάτη από ό,τι για
φορές σε υπερθεραπεία με ση- πει να ελέγχονται ετήσια 98 άν- τον καρκίνο του μαστού, στα αρ-
μαντικά ρίσκα και ανεπιθύμητες δρες και να διαγιγνώσκονται 5 χικά στάδια του οποίου προτι-
ενέργειες, όπως η ακράτεια των προστατικοί καρκίνοι. Τα προ- μώνται συνήθως λιγότερο
ούρων και η στυτική δυσλειτουρ- βλεπόμενα ανεπιθύμητα αποτε- ριζικές επεμβάσεις (για παρά-
γία. Ως σήμερα, ελάχιστα γνω- λέσματα του screening ήταν 247 δειγμα ογκεκτομή αντί μαστε-
ρίζουμε κατά πόσο επηρεάζεται επιπλέον αρνητικές βιοψίες και κτομής). Μεγαλύτερη χρονική
αρνητικά η ποιότητα ζωής των 41 περισσότεροι άνδρες που θα παρακολούθηση από την
ανδρών που υποβάλλονται σε υποβληθούν σε ριζική προστατε- ERSPC απαιτείται πριν δοθούν
screening από την υπερδιά- κτομή ή ακτινοθεραπεία. Συνο- οριστικές συστάσεις για το
γνωση και υπερθεραπεία της λικά θα χαθούν 1.134 life-years screening του καρκίνου του
νόσου. Στο συγκεκριμένο άρθρο ελεύθερα προστατικού καρκίνου.
προστάτη. Û
που δημοσιεύεται στο New Eng- Το στατιστικό μοντέλο πρό-
land Journal of Medicine, επί εβλεψε 56 επιπλέον QALYs
18

4. Η χρήση αλλαντικής ανατοξίνης Α είναι εξαιρετικά αποτελε-
σματική και ασφαλής στην αντιμετώπιση της ανθεκτικής
ιδιοπαθούς υπερλειτουργικότητας του εξωστήρα σε γυναίκες.
Tincello D, Kenyon S, Abrams K, Mayne C, Toozs-Hobson P, Taylor D.
European Urology 2012 ; 62 : 507-514.
Η
υπερλειτουργικότητα του επεισόδια επιτακτικότητας και επιτακτικής
εξωστήρα (DO) χαρακτηρί- ακράτειας και η ποιότητα ζωής. Συνολικά 122
ζεται από ακούσιες εξωστη- γυναίκες έλαβαν BoNTA και 118 placebo. Ο
ριακές συσπάσεις κατά τη διάρκεια μέσος (interquartile range) αριθμός ουρήσεων
της πλήρωσης της ουροδόχου κύ- ανά 24ωρο ήταν σημαντικά μικρότερος μετά
στεως και προκαλεί επιτακτικότητα από την ενδοεξωστηριακή έγχυση BoNTA συγ-
με ή χωρίς επιτακτική ακράτεια, συ- κριτικά με το placebo (8.3 [6.83–10.0] vs 9.67
χνουρία και νυκτουρία (υπερλειτουργική [8.37–11.67]; difference: 1.34; 95% confidence
κύστη- ΟΑΒ). Πρόσφατες δημοσιεύσεις interval [CI], 1.00–2.33; p = 0.0001). Ομοίως
αναφέρουν καλά αποτελέσματα για την ενδοε- στατιστικά σημαντικές διαφορές υπήρχαν και
ξωστηριακή χορήγηση αλλαντικής ανατοξίνης ως προς τα επεισόδια επιτακτικότητας (3.83
A (BoNTA) σε ιδιοπαθή υπερλειτουργικότητα [1.17–6.67] vs 6.33 [4.0–8.67]; difference: 2.50;
του εξωστήρα, χωρίς όμως ως σήμερα να 95% CI, 1.33–3.33; p < 0.0001) και επιτακτικής
υπάρχουν μεγάλες και καλά σχεδιασμένες με- ακράτειας (1.67 [0–5.33] vs 6.0 [1.33–8.33];
λέτες που να επιβεβαιώνουν την αποτελεσμα- difference: 4.33; 95% CI, 3.33–5.67; p <
τικότητα και την ασφάλειά της. Η μελέτη 0.0001). Η πλήρης εγκράτεια ήταν πιο συχνή
RELAX είναι μία διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με μετά από έγχυση αλλαντικής ανατοξίνης
εικονικό φάρμακο τυχαιοποιημένη μελέτη που (BoNTA; 31% vs 12%; odds ratio [OR]: 3.12;
πραγματοποιήθηκε σε 8 ουρογυναικολογικά 95% CI, 1.49–6.52; p = 0.002). Τέλος πιο συχνές
κέντρα της Μεγάλης Βρετανίας μεταξύ Ιουλίου μετά από έγχυση BoNTA ήταν η δυσκολία στην
2006 και Νοεμβρίου 2009. Συνολικά 240 γυναί- ούρηση (31% vs 11%; OR: 3.68; 95% CI, 1.72–
κες με ανθεκτική ιδιοπαθή υπερλειτουργικό- 8.25; p = 0.0003) και η δυσκολία με ανάγκη
τητα του εξωστήρα τυχαιοποιήθηκαν σε έναρξης διαλειπόντων αυτοκαθετηριασμών
ενεργή ή με εικονικό φάρμακο θεραπεία και (16% vs 4%; OR: 4.87; 95% CI, 1.52–20.33; p =
είχαν παρακολούθηση 6 μηνών. Αφού διέκο- 0.003). Αυτή η τυχαιοποιημένη μελέτη, που
ψαν την από του στόματος αντιχολινεργική αποτελεί και τη μεγαλύτερη ως σήμερα, επιβε-
αγωγή, συμπλήρωσαν ένα ημερολόγιο ούρησης βαιώνει την αποτελεσματικότητα και την ασφά-
3 ημερών και το βασικό κριτήριο εισόδου στη λεια της ενδοεξωστηριακής χορήγησης
μελέτη ήταν τουλάχιστον 8 ουρήσεις και 2 αλλαντικής ανατοξίνης σε ασθενείς με ανθε-
επεισόδια μέτριας ή σοβαρής επιτακτικότητας κτική υπερλειτουργικότητα του εξωστήρα. Μία
ανά 24ωρο. Θεραπευτικά χρησιμοποιήθηκαν στις τρεις γυναίκες θα είναι απόλυτα εγκρατείς
200 IU BoNTA ή placebo εγχεόμενα σε 20 ση- μετεγχειρητικά , ενώ τα κύρια προβλήματα
μεία του κυστικού τοιχώματος (10 IU ανά ση- είναι οι ουρολοιμώξεις (31%) και η ανάγκη
μείο σε 1 ml ορού) εκτός του κυστικού έναρξης διαλειπόντων καθετηριασμών σε αρ-
τριγώνου. Η έγχυση γινόταν είτε με γενική ,είτε κετούς ασθενείς (16%). Û
με τοπική αναισθησία. Αξιολογήθηκαν στους 6
μήνες ο αριθμός ουρήσεων ανά 24ωρο, τα
19

5. Η υπερλειτουργική κύστη επηρεάζει
σημαντικά την εργασιακή παραγωγικό-
τητα, σε βαθμό συγκρίσιμο με άλλες
χρόνιες σοβαρές παθήσεις.
Coyne K, Sexton C, Thompson C, Clemens J, Chen C, Bavendam T.
Urology 2012;80:97-103.
Η
υπερλειτουργική κύστη (ΟΑΒ) πέδου και ποιο πιθανό να είναι παντρε-
αφορά το 16 - 27% των ανδρών μένοι ή να ζουν με σύντροφο (όλα
και το 33-43% των γυναικών p<0,0001). Όσοι ανέφεραν συμπτώματα
στις Ηνωμένες Πολιτείες ,σύμφωνα με υπερλειτουργικής κύστης ήταν σημαν-
τα αποτελέσματα της μελέτης EpiLUTS. τικά πιθανότερο να είναι άνεργοι (άν-
Εκτός από τη σημαντική οικονομική δρες 44%, γυναίκες 54%) σε σχέση με
διάστασή της, τα συμπτώματα της ΟΑΒ όσους δεν ανέφεραν τέτοια συμπτώ-
φαίνεται να επηρεάζουν αρνητικά τον ματα (άνδρες 24%, γυναίκες 41%). Επί-
ύπνο των ασθενών, την παραγωγικό- σης ήταν πιθανότερο να έχουν αλλάξει
τητα στην εργασία τους και τη συνολική πολλές δουλειές, να έχουν συνταξιοδο-
ποιότητα της ζωής τους. Σκοπός της τηθεί πρόωρα ή να έχουν απολυθεί
μελέτης ήταν η αξιολόγηση της επί- λόγω των συμπτωμάτων από το ουρο-
δρασης της υπερλειτουργικής κύστης ποιητικό σύστημα. Ο μέσος % επηρεα-
στην εργασιακή παραγωγικότητα στις σμός της εργασιακής παραγωγικότητας
Ηνωμένες Πολιτείες, όπου υπάρχει ση- και δραστηριότητας ήταν σύμφωνα με
μαντικός αριθμός μειονοτήτων. Αναλύ- το WPAI: 19% και 21% σε άνδρες και
θηκαν οι απαντήσεις μέσω ίντερνετ γυναίκες με ΟΑΒ και μόλις 4% και 7%
ανδρών και γυναικών 18-70 ετών. Χρη- σε άνδρες και γυναίκες χωρίς συμπτω-
σιμοποιήθηκαν τα εξής ερωτηματολό- ματολογία αντίστοιχα. Οι άνδρες με
για: LUTS για την αξιολόγηση των ΟΑΒ ήταν 1,5 φορά πιο πιθανό να είναι
συμπτωμάτων τις τελευταίες 4 εβδομά- άνεργοι, ενώ για τις γυναίκες στην πο-
δες, Work Productivity and Activity Im- λυπαραμετρική ανάλυση δεν προέκυψε
pairment Questionnaire - General στατιστικά σημαντική διαφορά. Τα απο-
Health (WPAI-GH) και Specific Health τελέσματα αυτής της πληθυσμιακής
(WPAI-SH), καθώς και ερωτήσεις σχε- ανάλυσης, που είναι και η μεγαλύτερη
τικά με τη συνοσηρότητα, το είδος της ως σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες,
εργασίας και την επίδραση των συμ- αποδεικνύουν ότι η υπερλειτουργική
πτωμάτων από το ουροποιητικό σύ- κύστη επηρεάζει την εργασιακή παρα-
στημα σε αυτήν. Συνολικά ερωτήθηκαν γωγικότητα σε βαθμό συγκρίσιμο με
10.000 και το 57% συμπλήρωσε τα άλλες χρόνιες σοβαρές παθήσεις,
ερωτηματολόγια. Τελικά 5795 άνδρες όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και το
και γυναίκες περιλήφθηκαν στην ανά- βρογχικό άσθμα. Û
λυση (ΟΑΒ οι 2323). Οι άνδρες και γυ-
ναίκες με ΟΑΒ ήταν μεγαλύτεροι σε
ηλικία, χαμηλότερου μορφωτικού επι-
20

6. Η παρακολούθηση του PSA και η χορήγηση ακτινοθε-
ραπείας επί βιοχημικής υποτροπής δεν υπολείπεται
της άμεσης μετεγχειρητικής ακτινοθεραπείας σε
ασθενείς με pT3pN0 καρκίνο του προστάτη.
Briganti A, Wiegel T, Joniau S, Cozzarini C, Bianchi M, Sun M, et al.
European Urology 2012 ; 62 : 472-487.
Π
ερίπου οι μισοί άνδρες με pT3 άμεσα ακτινοθεραπεία και 500 (56,2%)
καρκίνο του προστάτη (PCa) και μπήκαν σε πρωτόκολλο παρακολούθη-
αρνητικούς λεμφαδένες θα βιώ- σης, από τους οποίους οι 225 (45%) εμ-
σουν βιοχημική υποτροπή μετά τη ρι- φάνισαν βιοχημική υποτροπή και
ζική προστατεκτομή και η πιθανότητα υποβλήθηκαν σε eSRT. Τα ποσοστά
αυτή είναι μεγαλύτερη σε όγκους χαμη- 2ετούς και 5ετούς ελεύθερης βιοχημι-
λής διαφοροποίησης και επί θετικών κής υποτροπής επιβίωσης ήταν 91,4%
χειρουργικών ορίων. Τρεις προηγούμε- και 78,4% στην aRT, ενώ στην ομάδα
νες προοπτικές, τυχαιοποιημένες μελέ- παρακολούθησης και eSRT ήταν 92,8%
τες κατέληξαν ότι η συμπληρωματική και 81,8% αντίστοιχα (p=0.9). Καμία
ακτινοθεραπεία (adjuvant radiation διαφορά δεν προέκυψε για τις δύο ομά-
therapy-aRT) βελτιώνει τον έλεγχο του δες ,ακόμα και όταν οι ασθενείς ταξινο-
καρκίνου σε ασθενείς με pT3 PCa ως μήθηκαν με υποσταδιοποίηση του pT3
προς τη βιοχημική υποτροπή, αλλά και με βάση τα χειρουργικά όρια της
μόνο σε μία από αυτές αναφέρεται βελ- επέμβασης (όλα ≥0,4). Τα ευρήματα
τίωση της ελεύθερης μεταστάσεων και αυτά επιβεβαιώθηκαν και με πολυπα-
ολικής επιβίωσης. Ως σήμερα δεν ραμετρική ανάλυση (p=0,6), ενώ παρό-
υπάρχει ξεκάθαρη βιβλιογραφία για το μοια ήταν τα αποτελέσματα όταν το όριο
αν η άμεση ακτινοθεραπεία μετά τη ρι- της βιοχημικής υποτροπής τέθηκε στα
ζική προστατεκτομή υπερτερεί της κα- 0,3 ng/ml (σε όλα p≥0,5). Η παρούσα
θυστερημένης ακτινοθεραπείας επί μελέτη καταλήγει ότι η παρακολούθηση
βιοχημικής υποτροπής (early salvage και χορήγηση eSRT επί υποτροπής (psa
radiation therapy- eSRT) σε ασθενείς μεγαλύτερο του 0,2 ng/ml και μικρό-
με pT3 καρκίνο του προστάτη. Στο συγ- τερο του 0,5 ng/ml) δεν υπολείπεται της
κεκριμένο άρθρο αναλύθηκαν 890 άν- άμεσης μετεγχειρητικής ακτινοθερα-
δρες με pT3pN0 PCa που πείας σε ασθενείς με pT3pN0 PCa.
υποβλήθηκαν σε ριζική προστατεκτομή Αναμένοντας αποτελέσματα από μεγα-
σε Ευρωπαϊκά Κέντρα μεταξύ 1991 και λύτερες προοπτικές, τυχαιοποιημένες
2007. Κανένας ασθενής δεν έλαβε μελέτες, η eSRT φαίνεται ότι ελαττώνει
neoadjuvant ή adjuvant ορμονική θε- σημαντικά την υπερθεραπεία σε μεγάλο
ραπεία. Εκτιμήθηκε η ελεύθερη βιοχη- ποσοστό αυτών των αρρώστων, με ό,τι
μικής υποτροπής επιβίωση σε ασθενείς αυτό συνεπάγεται, και αποτελεί μία
που έλαβαν άμεσα ακτινοθεραπεία απόλυτα αποδεκτή επιλογή για την
(εντός 6 μηνών από το χειρουργείο) και πλειοψηφία των ανδρών με pT3pN0
σε ασθενείς που μπήκαν σε παρακο- προστατικό καρκίνο. Û
λούθηση και καθυστερημένη ακτινοθε-
ραπεία επί υποτροπής. Ως βιοχημική
υποτροπή ορίστηκε η αύξηση του με-
τεγχειρητικού PSA πάνω από 0,2 ng/ml.
Συνολικά 390 (43,8%) άνδρες έκαναν
21