2. Córtase a árbore, un bidueiro do tamaño axeitado.

5. Aparellos no obradoiro-museo de Mondoñedo.

6. Aparellos no obradoiro-museo de Mondoñedo.

7. Ponse o anaco de madeira, do tamaño segundo a medida do
pé, no burro de escavar e dáselle forma de zoca coa machada
ou brosa.

11. Mellórase coa coitela para que quede máis redondo.
Continúa facendo a parte de abaixo do zoco co
machado e coa aixola ponno máis liso.

13. Co mazo e a gubia fai a parte de dentro.

14. Coa trade escava a parte dianteira, onde non chega a
gubia.

15. Coas llergas alisa o interior.

18. E alísao pola parte de fóra cunha coitela.

21. Como remate final os zocos pódense pintar e facerlles
debuxos co repinisco.

24. A persoa que vai calzar
o zoco próbao e se lle
molesta nalgún sitio o
zoqueiro arránxallo por
dentro coa llerga.

26. Os zocos foron un calzado moi empregado en Galicia, sobre
todo no rural. Aínda hoxe se empregan en moitos sitios.
Tamén se fabrican para vender como recordo aos turistas e
como obxecto decorativo. A maioría fanse con máquinas
para que o oficio resulte máis rentable.

27. Setembro 2007