3. Ο μικρός Φρανκ ή αλλιώς Ξανθομπάμπουρας, είναι
ένα παιδί που δεν τα πάει τόσο καλά με τα
μαθήματα και για το λόγο αυτό βρίσκεται σε μια
ειδική τάξη. Μαζί με τους συμμαθητές του
διασκεδάζουν αφάνταστα, καθώς δεν αφήνουν
δάσκαλο να στεριώσει στην τάξη τους. Όσπου μια
μέρα φτάνει ο <<Τυφλοπόντικας>>, ένας δάσκαλος
που ανέχεται όλες τις ζουζουνιές των παιδίων.
Μαζί μαθαίνουν να διαβάζουν, να λύνουν ασκήσεις
και να γράφουν. Ζουν αξέχαστες, ασυνήθηστες,
εκτος πραγματικότητας και δημιουργικές στιγμές.
4. Ο νεαρός πρωταγωνιστής ονομάζεται Φρανκ, αλλά όλοι τον
φωνάζουν Ξανθομπάμπουρα λόγω του χρώματος των μαλλιών του.
Κατάγεται από τη Γαλλία και μένει σε μια πόλη στο κέντρο της
χώρας και πιο συγκεκριμένα σε μια σύγχρονη εργατική συνοικία. Η
μητέρα του για άγνωστους λόγους δεν μένει μαζί του και την
ανατροφή του έχουν αναλάβει ο πατέρας και η σύντροφός του
Αννί. Κρίνοντας από τον τόπο κατοικίας και την εργασία του
πατέρα γίνεται αντιληπτή η κοινωνική θέση του πρωταγωνιστή
που δεν είναι τόσο αναβαθμισμένη. Όσον αφορά στον χαρακτήρα
του Φρανκ, είναι ένα παιδί δραστήριο με ζωηρή φαντασία που
προσπαθεί να μάθει, όταν του δίνεται η ευκαιρία. Είναι αρκετά
ανήσυχος, πεισματάρης, αλλά συνάμα ευαίσθητος και ευρηματικός.
Είναι ένας χαρισματικός και μοναδικός νέος που επιτυγχάνει τους
στόχους του, χωρίς να διστάζει να πειραματιστεί.
5. Τα προβλήματα που
απασχολούν τον
πρωταγωνιστή είναι
πολλά. Οι γονείς του
είναι χωρισένοι και ο,
πατέρας του του
φωνάζει συνέχεια.
Ακόμη, η δυσκολία στα
μαθήματα,αλλά και η
προσπάθεια για να τα
καταφέρει,τον
προβληματίζουν
αρκέτα.
6. Η σχέση του Ξανθομπάμπουρα με τους γονείς του δεν είναι
πολύ καλή. Οι γονείς του είναι χωρισμένοι και η μητέρα του
απουσιάζει για λόγο άγνωστο και σπάνια συναντιέται με το
παιδί της. Ο πατέρας του ανυπόμονος, επιβαρυμένος από τη
δική του κοπιαστική καθημερινότητα, του φωνάζει και δεν
κάθεται να ακούσει τα σχέδια του γιου, ενώ αρνείται να
προσφέρει τη βοήθειά του, όταν αυτός του το ζητά. Η σχέση
όμως του πρωταγωνιστή με την κοπέλα του πατέρα του είναι
καλύτερη και φιλική. Εκείνη τον προσεγγίζει με αγάπη και
ενδιαφέρον. Όμως παρολ’ αυτά και πατέρας και γιος αγαπάνε
ο ένας τον άλλο, ακόμα και αν ο πατέρας δεν το εκφράζει
τόσο με λόγια. Φαίνεται πάντως από την αλλαγή της αρχικής
απόφασης του να είναι αμέτοχος.
7. Ο ήρωας του βιβλίου δεν έχει πολύ
καλές σχέσεις με τα υπόλοιπα παιδιά
του σχολείου. Όλοι τον κορόιδευαν,
επειδή είναι σε μια ειδική τάξη λόγω
της αδυναμίας του στα μαθήματα. Οι
σχέσεις του Ξανθομπάμπουρα όμως
με τους συμμαθητές του στην τάξη
του είναι πολύ καλές.
8. Σύμφωνα με τα χωρία στα οποία
περιγράφεται η ζωή των παιδιών στο
σχολείο, φαίνεται πως οι μαθητές ως επί
το πλείστον παρακαλουθούν ανιαρά
μαθήματα. Οι δάσκαλοι είναι αυτάρχικοί,
προσκολλημένοι στον θεωρητικό τρόπο
εκμάθησης χωρίς κανένα ενδιαφέρον να
γνωρίσουν σε βάθος τα παιδιά και
αναπτύξουν την προσωπικότητά τους.
Επιπλέον, τα παιδιά στην τάξη του
πρωταγωνιστή αντιμετωπίζουν επιπλέον
προβλήματα λόγω της διαφορετικότητάς
τους και βρίσκονται απομονωμένοι. Για
όλους τους παραπάνω λόγους,
καταφεύγουν στις σκανταλιές για να
περάσουν την ώρα τους.
9. Η μετάβαση αυτή γίνεται μέσα από
βιώματα. Τα βιώματα αυτά ωθούν το
παιδί να σκεφτεί πιο ώριμα ,να
συζητήσει ,να αναζητήσει λύσεις και
να δραστηριοποιηθεί .
10. Αν και θα περίμενε κανείς να υπάρχουν
διαφορές στην παρουσίαση αγοριών και
κοριτσιών, ο συγγραφέας από την αρχή
ξεκαθαρίζει πως δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα
στα αγόρια και στα κορίτσια και στον τρόπο
αντιμετώπισής τους. Μάλιστα σε κάποια
κορίτσια αποδίδονται χαρακτηριστικά που θα
ταίριαζαν περισσότερο σε αγόρια, έτσι ώστε να
γίνει αντιληπτό πως αγόρια και κορίτσια
αποτελούν μια ενωμένη ομάδα.
11. Ο έφηβος αρχικά για να
αντιμετωπίσε τα
προβλήματα του είτε
απομονωνόταν είτε
στρεφόταν για βοήθεια
στους συμμαθητές του.
Όταν μπήκε στη ζωή του
ο δάσκαλος απευθυνόταν
και σε εκείνον και στους
γονείς του και σε άλλα
πρόσωπα που τον
περιέβαλλαν.
12. Η ζωή χωρίς χιούμορ είναι σαν ανάλατο φαϊ,δηλαδή
άνοστη.
Αρκετά! Είπα, δεν πάω να ακούσω αυτούς τους ροκάδες.
13. Το βιβλίο <<Ο Τυφλοπόντικας>>
ανταποκρίθηκε στις αναγνωστικές μας
προσδοκίες. Πέρα από τη μικρή του έκταση
που έκανε πιο εύκολη και γρήγορη την
ανάγνωση και κατανόηση, μας άρεσε η
ρεαλιστική του υπόθεση και η απλότητα. Όσο
το διαβάζαμε, νιώθαμε σαν να ήμασταν ένας
από τους ήρωες και είτε χαιρόμασταν είτε
απογοητευόμασταν.
14. Τα ίδια προβλήματα,
ερωτήματα και ανάγκες έχουν
σε γενικές γραμμές όλοι οι
έφηβοι. Όλους τους
απασχολεί το σχολείο, η
αξιοποίηση του ελεύθερου
χρόνου και η σχέση με τους
γονείς. Διαφορετικά όμως
είναι τα βιώματα και ο
ψυχισμός του καθενός, καθώς
ο καθένας έχει μια
διαφορετική καθημερινότητα
και τη δική του
προσωπικότητα.
15. Μετά την ανάγνωση του βιβλίου αναληφθήκαμε πως
δεν διαφέρουν τα προβλήματα των εφήβων. Επίσης, η
παρέα των παιδιών του βιβλίου μας έπεισε πως θα
μπορούσαμε κι εμείς αλλά και οι περισσότεροι
συνομήλικοί μας να είμαστε μια παρόμοια ενωμένη
ομάδα. Έτσι μέσα σε αυτό το πνεύμα συνεργασίας θα
ήταν πιο εύκολο να επιτευχθούν στόχοι που για την
εφηβική ηλικία φαντάζουν ανέφικτοι. Όταν όμως οι
έφηβοι αλληλοβοηθιούνται, όλα είναι δυνατά.