გერმანია მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ

1. გერმანია მეორე
მსოფლიო ომის შემდეგ
ავტორი : ე. დევრისაშვილი

2. მოკავშირეთა ინტერესები
ესაჭიროებოდა
ძლიერი გერმანია,
როგორც საბჭოთა
,,წითელი
საფრთხისგან“
თავდაცვის
ფაქტორი
სურდა გერმანიის სწარაფი
რესტავრაცია, გერმანიაში
ისეთი სისტემის შექმნა ,
რომელიც უზრუნველყოფდა
დასავლეთის უსაფრთხოებას
და ევროპაში აშშ-ს
ინტერესების გარანტი
იქნებოდა
სურდა აღმოსავლეთ ევროპაზე
გავლენის გამყარება,
რისთვისაც საბჭოთა
საოკუპაციო ზონის
გამოყენებას აპირებდა. მის
ინტერესებში არ შედიოდა
ერთიანი ძლიერი გერმანიის
აღდგენა. ითხოვდა 20
მლრდ.დოლარის ოდენობის
რეპარაციას, რომლის ნახევარი
სსრკ-ს უნდა შეხვედროდა.

3. პოტსდამის კონფერენცია
 გერმანია უნდა ემართა
მოკავშირეთა
საბჭოს(თავდაპირველად
მხოლოდ აშშ, ბრიტანეთი და
სსრკ მოისაზრებოდა ,თუმცა
მოგვიანებით ბრიტანეთის
მოთხოვნით დაემატა
საფრანგეთი).
 გერმანია უნდა გაყოფილიყო
ოთხ საოკუპაციო ზონად.
 გერმანიის ტერიტორიის 40
% სსრკ-ს კონტროლის ქვეშ
ექცეოდა.
 საოკუპაციო ზონებად
იყოფოდა ბერლინიც.
კ.ეტლი, ჰ. ტრუმენი და ი. სტალინი
მოკავში
რეთა
საბჭო

4. გერმანიის გაყოფა

5. ბერლინის ბლოკადა
1948 წლის 24 ივნისს დაიწყო ბერლინის
ბლოკადა, რომელიც 1949 წლის 11 მაისამდე
გაგრძელდა. საბჭოთა კავშირმა მოაქცია
ბლოკადაში დასავლეთ ბერლინი, რის გამოც
შეუძლებელი გახდა მოკავშირეთა მიერ
კონტროლირებად გერმანიის
ტერიტორიასთან დაკავშირება.
არნიშნულ კრიზისულ სიტუაციაში
დასავლეთის ზონის სარდალმა გენერალმა
კლეიმ მიიღო დამოუკიდებელი
გადაწყვეტილება. იგი მოეთათბირა
ბერლინის მერს ერნესტ რეუტერს და
შესტავაზა სამხედრო თვითმფრინავებით
ბერლინის მომარაგება. დასავლეთ ბერლინი
საჰაერო გზით მარაგდებოდა და ბლოკადამ
აზრი დაკარგა.

6. 1949 წელი
გერმანიის ფედერაციული
რესპუბლიკა
გერმანიის დემოკრატიული
რესპუბლიკა
ბონი ბერლინი

7. ბერლინის კედელი
ხრუშჩოვის ბრძანებით 1961 წლის 13-14 აგვისტოს ღამეს
დასავლეთ ბერლინს ბეტონის ფილებით აშენებული
კედელი შემოარტყეს და დანარჩენი გდრ-ისგან
იზოლაციაში მოაქციეს.

8. კედლის აგებამდე აღმოსავლეთ ბერლინიდან ყოველ დღიურად ათასობით ადამიანი გადადიოდა დასავლეთ
ბერლინში. მთავრობა ამ კედლის აშენებით შეაჩერა ადამიანთა და რესურსების გადინება დასავლეთ
გერმანიაში.

9. ,,მე ვარ ბერლინელი“
1963 წლის 26 ივნისს ბერლინში ვიზიტით ჩასულმა
ჯონ კენედიმ ბერლინის მოსახლეობას მიმართა.
მე ვამაყობ, რომ ჩამოვედი ქალაქში, რომელიც მთელ
მსოფლიოში მებრძოლის სულის სინონიმია. ქვეყანაში,
რომელიც განუხრელად მიყვება თავისუფლებისა და
დემოკრატიის გზას. 2000 წლის წინ ფრთიანი ფრაზა იყო:
,, მე რომის მოქალაქე ვარ“ დღეს თავისუფალ სამყაროში
ითქმება: ,,მე ბერლინელი ვარ“.
არის ბევრი, ვინც ვერ მიმხვდარა რა განსხვავებაა
თავისუფალ სამყაროსა და კომუნისტურ სამყაროს შორის
და რატომ არ შეიძლება თანამშრომლიბა, თუნდაც
ეკონომიკის დონეზე. დეა ჩამოვიდნენ ისინი ბერლინში.
თავისუფლება და დემოკრატია არ არის იდაელაური,
მაგრამ ჩვენ არასოდეს არ აღვმართავდით კედელს, რომ
შეგვეკავებინა ადამიანები, ვისაც ჩვენგან წასვლა სურთ.
მინდა გითხრათ, რომ ჩემი თანამემამულეები ამაყობენ
თქვენით. მე არ მეგულება სხვა ქალაქი, რომელიც
გაუძლებდა 18 წლიან ალყას.
ეს კედელი დანაშაულია არა მხოლოდ ისტორიის,
არამედ კაცობრიობის წინაშე, რადგან იგი ყოფს ოჯახებს,
მეუღლეებს, და-ძმებს და ყველა იმ ადამიანებს ვისაც
სურთ ერთად ყოფნა.
როდესაც დადეგბა თავისუფლების ნანატრი
დღე და ამ ქალაქს შეუერთდება ეს ქვეყანა,
მთელი ევროპის კონტინენტი, დასავლეთ
ბერლინის მოსახლეობას სიამაყის ყველა
საფუძველი ექნება. თქვენ ოცეული იცხოვრეთ
ფრონტის ხაზზე. ყველა თავისუფალი
ადამიანი, სადაც არ უნდა ცხოვრობდეს,
დასავლეთ ბერლინის მოქალაქეა. ამიტომ, მეც,
თავისუფალი ადამიანი, სიამაყით ვაცხადებ:
,, Ich bin ein Berliner!“.

10. 1987 წლის 12 ივნისს აშშ-ის პრეზიდენტმა რონალდ რეიგანმა ბრანდენბურგის კარიბჭესთან
წარმოსთქვა სიტყვა ბერლინის 750 წლისთავთან დაკავშირებით და თავის ცნობილ სიტყვაში
მოუწოდა საბჭოთა კავშირის გენერალურ მდივანს მიხეილ გორბაჩოვს დაენგრია კედელი.

11. ბერლინის კედლის დანგრევა
სოციალისტური ბანაკის კრიზისმა საბოლოოდ ხელი
შეუწყო ბერლინის კედელის დაცემას და გერმანიის
გაერთიანებას.
1989 წლის 9 ნოემბერს
ბერლინის კედელი
დაანგრიეს, ხოლო 1990
წლის 3 ოქტომბერს გერმანია
გაერთიანდა.