Dhamma nearby 16/06/2011volume 54

1. สารบ ัญ จากใจ บ.ก. ใกล้ต ัว ฉบับที่ ๕๔ ทําดีได ้ดีมทไหน?.......................................................... 3 ี ี่ ่ สารสองใจ อัตตาและอนัตตา ....................................................................................... 6 โหรา (ไม่) คาใจ ความมั่นคงนีอยูทใด? ......................................................................... 9 ้ ่ ี่ จุดหมายปลายธรรม อยากได ้อะไรในโลก ................................................................... 11 ั ด ังตฤณวิสชนา บุญและบาปทีทําลงไปจะสะสมไว ้ทีใด ................................................... 19 ่ ่ ิ ิ ธรรมะจากพระสูตร สงคาลกสูตร ว่าด ้วยสงคาลกมาณพ ................................................. 21 ิ ึ กระปุกออมสน คิดจะสร ้างฐานะ ก็อย่าเริมสร ้างหนี้ (กรณีศกษาจากบัตรเครดิต) ................... 32 ่ วรรณกรรมนาใจ เพลิงนาคา ๑๗ ............................................................................... 35

2. ฉบับที่ ๕๔ ทาดีได้ดมทไหน? ี ี ี่ ี ี่ ั่ ทําดีได ้ดีมทไหน ทําชวได ้ดีมถมไป ี "ทุภาษิต" ข ้างต ้นได ้ยินบ่อยในหมูคนพาล ่ ่ ึ หรือไม่ก็คนขีเล่นทีรู ้สกว่าคนคิดประดิษฐ์คําได ้เท่ด ี ้ ่ และทีน่าสลดใจคือคนสวนใหญ่พร ้อมจะคล ้อยตาม ่ เหตุเพราะความจริงทีเห็นด ้วยตาเปล่า ่ ดูเหมือนจะสนับสนุนอยู่ และไม่คอยเข ้าข ้างกฎแห่งกรรม ่ ั่ ั่ ทีวา ทําดีได ้ดี ทําชวได ้ชวเท่าไรนัก ่ ่ ่ ่ ั่ ั่ ข ้อเรียกร ้องทีวาทําชวได ้ชวมีทไหนนัน ี่ ้ ดังกระหึมไปทั่วโลกมาทุกยุคทุกสมัย ่ ื่ ั และผู ้ปั กใจเชอว่า "สตว์โลกย่อมเป็ นไปตามกรรม" ่ สวนใหญ่ก็มักต ้องทําตาปริบๆ ื่ เหมือนจําใจยืนกระต่ายขาเดียวให ้เชอเถอะ โดยไม่ทราบจะเอาอะไรไปพิสจน์ ู ให ้ย ้อนกลับไปดูวาชาติกอนทําอะไรมาถึงเป็ นอย่างนี้ ่ ่ น่าจะเป็ นการพิสจน์เฉพาะตนได ้ดีทสด ู ี่ ุ ี แต่คนเราถ ้าจะให ้ฝึ กระลึกชาติเสยก่อนก็ไม่เอานะครับ จะเอาหลักฐานทีแบมือให ้ดูได ้เดียวนีทาเดียว ่ ๋ ้ ่ ่ หากมีผู ้วิเศษชวยให ้คนทังโลกระลึกชาติได ้ ้ ้ ่ ิ จะเกิดอะไรขึน? คําตอบคือเกิดเรืองเป็ นไปไม่ได ้น่ะสครับ เรืองเกิดใหม่แล ้วลืมหมดนี่ ่ ั เป็ นมุขหลักของสงสารวัฏเขาเลยนะ ใครกลับลืมให ้เป็ นจําได ้ทั่วหน ้านี่ ้ ้ ั หมายถึงท่านผู ้นันสามารถรือระบบของสงสารวัฏทิงทีเดียว ้ ี ได ้ไปนิพพานกันเกรียวเชยวแหละ

3. ่ ่ ั เพือทีเกมสงสารวัฏจะดําเนินต่อไปเรือยๆ ่ โลกต ้องเต็มไปด ้วยคนจําไม่ได ้ว่าเคยทําอะไรมา และไม่อาจแน่ใจว่ากําลังทําอะไรลงไปแล ้วจะเกิดอะไรขึน ้ ื่ เปิ ดทางให ้เกิดความเชอ ลัทธิ และศาสนาขึนมาได ้ ้ ื่ แล ้วก่อให ้เกิดปั ญหาขัดแย ้งทางความเชอ ดังทีเห็นและเป็ นอยูมาทุกยุคทุกสมัยอย่างนีแหละ ่ ่ ้ จริงๆแล ้วถ ้าเจริญสติเห็นกายใจไปถึงจุดหนึง ่ แม ้ไม่สามารถระลึกชาติ ึ ้ แต่ก็จะรู ้สกขึนมาได ้เองนะครับ ่ ตอนเห็นกายใจไม่เทียง ไม่ใชตัวตน ่ มีเหตุมผลของการปรากฏภาวะหนึงๆเสมอ ี ่ ่ ก็จะรู ้ขึนมารางๆว่ากายใจนี้ไม่ใชของฟลุก ้ มันมีรปลักษณะอะไรอย่างนี้ ต ้องอาศัยเหตุทสมควร ู ี่ ก่อนมีความสวยหล่อมาก ก็ต ้องมีความสว่างมากนํ าหน ้ามา ก่อนมีความขีเหร่ไม่น่าดู ก็ต ้องมีความมืดหม่นเป็ นฐานสร ้าง ้ ิ ั่ และยิงมีสติเห็นความคิดดีคดชว ่ ประกอบกับเห็นการปรุงแต่งทางใจเป็ นสว่างเป็ นมืด ั เป็ นนิมตพ่อพระแม่พระหรือมารร ้ายชดพอ ิ ่ ั ก็จะรู ้ๆขึนมาว่านีแหละ มันสมพันธ์กนอย่างนีแหละ ้ ั ้ ไม่ต ้องรอชาติหน ้าทีไหน ่ ั่ ๋ ้ ู ั่ ใจชวเดียวนีรปก็ชวลงเดียวนีได ้ ๋ ้ ใจดีเดียวนีรปก็ดขนเดียวนีเลย ๋ ้ ู ี ึ้ ๋ ้ ิ่ ่ ่ เราพูดถึงสงทีเป็ นไปไม่ได ้ว่าจะชวยให ้ทุกคนระลึกชาติ ่ แต่เราก็ชวยกันสร ้างสุภาษิตใหม่ได ้ครับ ถึงแม ้ว่าคงหนักแน่นสู ้ "ทุภาษิต" ไม่ไหว อย่างน ้อยคนรุนลูกรุนหลานก็จะมีอะไรดีๆ ่ ่ ั ทีเป็ นสมมาทิฏฐิไว ้ฟั งบ ้าง ่ ่ั ่ั ่ั ทาดีย ังไม่ได้ดเพราะเคยชว! ทาชวย ังไม่ได้ชวเพราะเคยดี! ี ดังตฤณ มิถนายน ๕๔ ุ

4. ิ่ ในเมือทุกสงเป็ นอนัตตาหาสาระมิได ้ ่ แล ้วใครเล่าเป็ นผู ้ทําและเป็ นผู ้รับกรรมทีทําลงไปแล ้วนัน ่ ้ หลวงปูเทสก์ เทสรส ี ได ้เมตตาตอบปั ญหาธรรมข ้อนี้ ่ ่ ในคอลัมน์ “สารสองใจ” ตอน “อ ัตตาและอน ัตตา” ค่ะ (-/-) ่ ั่ เคยมีคนกล่าวไว ้ว่าบุญบาปทีทําจะถูกสงสมอยูทจต ่ ี่ ิ ั่ จิตสงสมบุญได ้และเกิดดับไปพร ้อมกับบุญบาปทีตัวเองทํามา ่ ั เท็จจริงเป็ นอย่างไร พบคําตอบได ้ทีคอลัมน์ "ด ังตฤณวิสชนา" ่ ตอน "บุญและบาปทีทาลงไปจะสะสมไว้ทใด" ่ ี่ จากนัน อ่านเคล็ดลับการสร ้างฐานะจาก Mr.Messenger ้ ิ ้ ในคอลัมน์ "กระปุกออมสน" ตอน "คิดจะสร้างฐานะ ก็อย่าเริมสร้างหนี" ่ ึ พร ้อมกรณีศกษาใกล ้ตัว กรณีของบัตรเครดิตค่ะ ^_^

5. อ ัตตาและอน ัตตา ี ิ ี ตอบปั ญหาธรรมโดย พระราชนิโรธร ังสค ัมภีรปัญญาวิศษฏ์ (หลวงปูเทสก์ เทสรส) ่ ี วัดหินหมากเป้ ง อําเภอศรีเชยงใหม่ จังหวัดนองคาย ิ่ คาถาม ท่านอาจารย์สอนว่าทุกสงทุกอย่างเป็ นอนัตตาหาสาระมิได ้ แล ้วใครเล่าเป็ นผู ้ทําและใครเล่าเป็ น ผู ้รับกรรมทีทําลงไปแล ้วนั น ่ ้ คาตอบ ปั ญหานีดมาก ปั ญหานีเป็ นปั ญหาโลกแตก ้ ี ้ ้ ้ ั ั คือว่าถ ้าปั ญหานีเกิดขึนในสงคมใด แล ้วสงคมนันจะต ้องทะเลาะกันให ้ได ้ ้ ถ ้าเข ้าใจว่า "อนัตตา เป็ นของไม่ม ี สูญเปล่า" ้ี ึ่ ฝ่ ายแย ้งว่ามีก็จะชลงไปว่า ผู ้ซงพูดว่าอนัตตาๆ อยูนัน ถ ้าไม่มแล ้วนันคืออะไร ่ ้ ี ้ พร ้อมกันนันก็ยัดหมากแดงให ้เลย ้ อีกฝ่ ายทีเห็นเป็ นอนัตตาก็ไม่เบาเหมือนกัน ศอกกลับชุลมุนกันไปเลย ่ เพราะศอกมันก็เป็ นอนัตตา บอกห ้ามไม่ได ้ อย่างนีแลอนั ตตา ทีเข ้าใจว่าเป็ นของไม่มตัวตนสูญเปล่าได ้เคยมีมาแล ้ว ้ ่ ี ถ ้าเห็นว่าอนัตตาเป็ นของ “มีอยู” แต่ “หาสาระในนนไม่ได้” แล ้วก็หมดปั ญหา ่ ั้ เพราะทุกๆ คนพาก ันเห็ นของมีอยูดวยก ันทงนน ่ ้ ั้ ั้ แต่จะเอาอะไรมาเปนสาระในของทีมอยูนนไม่ได้ ็ ่ ี ่ ั้ ิ่ ทุกสงทุกอย่างทีมอยูในโลกนี้ แม ้แต่คนเราเกิดมาก็เป็ นเพียงมายาเท่านัน ่ ี ่ ้ ต่างคนเกิดมาก็พากันมาเล่นกีฬา เดินกันไปคนละแต ้มละฉาก พอจบเกมแล ้วก็ปิดฉาก (เข ้าโรง) จบกันไปที ิ้ ั คนใหม่เกิดมาก็พากันเล่นเกมเดิม ฉากเดิมนีตอไปอีกไม่รู ้จักจบจักสนสกที ้ ่ ่ ่ ่ ่ ิ่ คราวนีมาพูดถึงเรืองปั ญหาทีวา เมือทุกสงทุกอย่างเป็ นอนัตตา ้ แล ้วใครเล่าเป็ นผู ้กระทํากรรมและใครเล่าเป็ นผู ้ได ้รับผลของกรรมนัน ้ ดังได ้อธิบายมาแล ้ว ถ ้าอนั ตตาแปลว่าไม่มตนไม่มตัวเป็ นของว่างเปล่าแล ้ว ี ี ี ี ผู ้พูดก็ไม่มเสยง ผู ้รับฟั งก็ไม่ได ้ยิน แล ้วใครและอะไรจะไปกระทํากรรมนันๆ ้ เมือไม่มใครทํากรรมแล ้ว กรรมจะเกิดมาได ้อย่างไร และใครจะเป็ นผู ้ไปรับกรรมนันๆ ่ ี ้

6. ่ ี ่ ก็ยอมไม่มเชนเดียวกัน แล ้วทําไมจึงต ้องมาพูดอนัตตาๆ กันอยูเล่า ่ ั ี พูดของไม่มนมันชกจะเลอะกันไปเสยแล ้ว ี ี้ ปั ญญาเกิดจากความคิดความเห็นอันมีมานะสนับสนุน มันอาจเลยขอบเขตไปได ้เหมือนกัน หลักอนัตตาในทางพุทธศาสนาทีพระพุทธเจ ้าตรัสรู ้ด ้วยปั ญญาอันชอบ ่ พระองค์มได้ตร ัสว่าอน ัตตาเปนของไม่มตนมีต ัวเปนของว่างเปล่า ิ ็ ี ็ พระองค์ตร ัสว่าตนต ัวคือร่างกายของคนเรา อ ันได้แก่ข ันธ์ทง ๕ นี้ ม ันมีอยูแล้ว ั้ ่ ิ่ ่ ็ ้ ่ แต่จะหาสงทีเปนสาระในข ันธ์ ๕ นนม ันไม่ม ี ด ังนีตางหาก ั้ เบืองต ้นดังพระองค์สอนว่า "ตนแลเป็ นทีพงของตน หรือการชนะตนแลเป็ นของดีเลิศ " ดังนีเป็ นต ้น ้ ่ ึ่ ้ เมือจะสอนผู ้มีปัญญาพอสามารถจะคิดค ้นหาตัวตนทีแท ้จริงนันคืออะไร ่ ่ ้ จึงให ้หยิบยกเอาตนคือขันธ์ ๕ นี้แหละขึนมาพิสจน์ ว่าอะไรแน่เป็ นตัวตนของเรา ้ ู ดังในอนัตตลักขณสูตรทีพระองค์ทรงสอนพระปั ญจวัคคีภกษุ ทงห ้า ่ ิ ั้ ทํานองตามปั ญหาสรุปใจความเป็ นภาษาไทยๆ ของเรา ว่า รูป คือตัวของเราทีเราถือกันว่าตัวตนเราเขานีนัน ่ ้ ้ ่ แท ้จริงแล ้วมิใชของเรา เพราะมันบอกมิได ้ไม่อยูในบังคับของเรา ่ ่ เชน ห ้ามมิให ้มันแก่มันก็แก่อยูเรือยๆ ทุกนาทีวนาที ่ ่ ิ ั่ ํ แล ้วพระองค์ทรงรับสงว่า พวกเธอทังหลายพากันสาคัญในรูปนันอย่างไร มันเทียงหรือไม่เทียง ้ ้ ่ ่ ภิกษุ เหล่านันทูลว่า ไม่เทียงพระเจ ้าข ้า ้ ่ ิ่ แล ้วพระองค์ทรงตรัสว่า สงใดไม่เทียงมันเป็ นทุกข์หรือเป็ นสุข ่ ้ ิ่ ภิกษุ เหล่านันทูลว่า เป็ นทุกข์พระเจ ้าข ้า แล ้วพระองค์ตรัสว่า สงใดไม่เทียงเป็ นทุกข์ ่ ี จึงให ้พิจารณาเห็นตามความเป็ นจริงของมันเสยว่า สภาพของขันธ์มันหากเป็ นจริงตามสภาพของมันอยูอย่างนัน ่ ้ จึงไม่ควรไปถือเอามาเป็ นเรา เป็ นของเรา ั ่ ดังนีจงแสดงให ้เห็นชดเลยว่า อน ัตตาจึงมิใชของไม่ม ี ้ ึ คือแสดงว่ามีอยูแต่ของนนม ันไม่มสาระ ่ ั้ ี เมือผูใดเข้าไปยึดเอามาเปนตนจึงได้ร ับความทุกข์ ่ ้ ็ ดังพระองค์แสดงให ้แก่โมฆราชฟั งว่า "ท่านจงพิจารณาโลกนีให ้เห็นเป็ นของว่างสูญเปล่า” ก็ด ี ้ ก็คงแสดงถึงของมีอยูคอโลกนันเอง ่ ื ้ แต่ให ้พิจารณาเป็ นของว่างเปล่าจากการเข ้าไปถือเอามาเป็ นตัวเป็ นตน เท่านันเอง ้ ่ ั้ ฉะนันเมือจะสรุปให ้สนๆ แล ้ว เมือผู ้ทียังยึดอัตตาอยู่ ้ ่ ่ พระพุทธองค์ก็สอนให ้ประกอบภารกรรม เพือประโยชน์แก่อตตาโดยทางทีชอบทีควรไปก่อน ่ ั ่ ่ ั ิ่ ่ จนกว่าผู ้นันจะเห็นชดแจ ้งด ้วยตนเองว่า สงทีเราถือว่าอัตตาอยูนัน ้ ่ ้

7. ่ ั แท ้จริงแล ้วมิใชอตตามันเป็ นแต่เพียงมารยา หรือของไม่เทียงเป็ นทุกข์ก็แล ้วแต่ ่ แล ้วพระองค์จงสอนอนัตตาทีแท ้จริง ึ ่ พุทธศาสนาจึงเป็ นศาสนาทีทนต่อการพิสจน์ เพราะมีเหตุผลให ้พิสจน์ได ้ ่ ู ู ี นักแสดงโขน - ลิเก และละครอาชพ ใครๆ ก็รู ้อยูแก่ใจทุกคนว่า ่ ่ ้ ่ เรืองทีเขาแสดงนันมิใชเป็ นของจริง เขาสมมติขนมาพอเป็ นมารยาเท่านัน ่ ึ้ ้ ถึงขนาดนันก็ตาม ยังสามารถเร ้าใจของผู ้ทียังถืออนัตตาอยู่ ้ ่ เมือเข ้าไปดูแล ้ว ถึงบทโศกเข ้าก็เป็ นทุกข์ตามบทถึงกับร ้องไห ้ก็ม ี ่ เวลาถึงบทน่าเพลิดเพลินก็หัวเราะจนท ้องคัดท ้องแข็งก็ม ี แต่สําหรับท่านผู ้รู ้มารยาและสงทีมใชมารยาแล ้วท่านก็เฉย ๆ ิ่ ่ ิ ่ ---------------------------------------------------- ื ิ จากหนังสอ “ธรรมะปฏิบต ิ สนทนาธรรมระหว่างอาจารย์และศษย์” ั คัดจาก อนุสรณ์เนืองในการทีทรงพระกรุณาโปรดเกล ้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุเคราะห์ ่ ่ ั ั และเสด็จพระราชดําเนินพระราชทานเพลิงศพศาสตราจารย์สญญา ธรรมศกดิ์ ิิ ั ณ เมรุวัดเทพศรนทราวาส เขตป้ อมปราบศตรูพาย กรุงเทพมหานคร ่ ั วันเสาร์ท ี่ ๒๑ กันยายน พุทธศกราช ๒๕๔๕

8. ้ ่ ี่ ความมนคงนีอยูทใด? ่ั Aims Astro ่ ่ ี ึ ้ ึ ่ั ั ถาม - ผมมีหน้าทีการงานและฐานะทีดพอต ัว แต่ลกๆ แล้วกล ับรูสกย ังไม่มนคง เลยสงสยว่านี่ ็ ั ่ ู้ ึ ี ี เปนเพราะนิสยในดวงของแต่ละคนหรือเปล่าคร ับทีทาให้รสกไม่มความสุขเสยที ไม่วาจะมีอะไรๆ ่ มากกว่าเดิมแค่ไหนก็ตาม ่ ้ ุ ุ ่ ่ ึ่ ึ เรืองความไม่มั่นคงนีปถชนทุกคนมีอยูคะ ซงแต่ละคนจะรู ้สกหวั่นไหวเป็ นพิเศษในเรืองทีตางกันออกไป ่ ่ ่ ํ ่ อ่านจากดวงชะตาจะทราบว่าเจ ้าชะตาให ้ความสาคัญกับเรืองใดเป็ นพิเศษ เชน บางคนหวั่นไหวอย่างแรง ่ เมืออกหัก บางคนปวดร ้าวหนักยามงานไม่ก ้าวหน ้า บางคนเหว่ว ้ายามเงินขาดกระเป๋ า ฯลฯ ความไม่ ่ ่ ี ึ มั่นคงของแต่ละคนอาจจะแตกต่างกันไปในแต่ละเรือง แต่มผลเหมือนกันคือทําให ้รู ้สกเป็ นทุกข์ ้ ่ ่ ึ ่ ึ หลายครังทีได ้ยินลูกค ้าพูดถึงเรือง “รู ้สกไม่มั่นคง” ลองคิดกันดูไหมคะว่าอะไรทีจะทําให ้สร ้างความรู ้สก ่ ่ ี ึ มั่นคงได ้ คุณผู ้อ่านคิดว่าหน ้าทีการงานทีดทําให ้คนเรารู ้สกมั่นคงได ้หรือเปล่าคะ? (^__^) คําตอบคือถ ้า ่ ่ ี ิ การเลือกเฟ้ นองค์กรทีมั่นคงคือความอบอุนใจของชวตการทํางาน ก็ต ้องไม่ลมว่าต่อให ้บริษัทเป็ นหลัก ื เป็ นฐานเพียงไหนก็อาจจะมีปรับโครงสร ้างองค์กร และเราก็อาจจะเป็ นหนึงในจํานวนผู ้ถูกจ ้างออก แต่ถ ้า ่ ึ่ จะเลือกเป็ นข ้าราชการ ซงถือว่ามีความมันคงทางการงานสูง ก็อาจจะพบความไม่มั่นคงทางการเงินใน ่ ั้ ยามทียังเป็ นข ้าราชการชนผู ้น ้อยอยู่ ่ ถ ้าการเป็ นเจ ้าของธุรกิจคือความมั่นคง ก็ต ้องไม่ลมว่ารายได ้ของกิจการขึนอยูกบผู ้บริโภค ต่อให ้เป็ น ื ้ ่ ั ิ ่ ่ สนค ้าทีน่าสนใจแต่ออกสูตลาดในชวงทีประเทศประสบภัยธรรมชาติแบบไม่คาดฝั น ผู ้คนพากันรัดเข็มขัด ่ ่ หรือธุรกิจพบความไม่แน่นอนเพราะสถานการณ์ทางการเมือง การทํากิจการย่อมต ้องพบกับความไม่ ่ มั่นคงอีกเชนกัน หรือว่าการประสบความสําเร็จอย่างยิงยวด ได ้เป็ นทีหนึงในสาขาอาชพคือความมันคง เรืองนีก็มคนทีเป็ น ่ ่ ่ ี ่ ่ ้ ี ่ ระดับสุดยอดบางคนเคยเปิ ดเผยว่ากดดันและเป็ นทุกข์ขนาดไหนทีต ้องพยายามรักษาความเป็ นหนึงไว ้ ่ ่ ่ ี ิ ิ่ ่ ิ ่ ่ เกียรติยศทีมมได ้เป็ นสงทีเชดชูหัวใจให ้สูงลิวในความสุข แต่กลับนํ าไปสูภาวะ “ยิงสูงยิงหนาว” และ ่ ่ ึ ความพยายามในการรักษาตําแหน่งก็กลับทําให ้รู ้สกถึงความไม่มั่นคงในความเป็ นหนึงของตน ่ ่ หากหน ้าทีการงานไม่ใชความมั่นคง แล ้วความมั่งคั่งล่ะคะ? (^__^) คุณผู ้อ่านคิดว่าการมีเงินมากๆ คือ ่ ความมั่นคงหรือเปล่าคะ แต่ต ้องไม่ลมว่ามีขาวการฆ่าตัวตายของคนรํารวยปรากฏหลายครัง เขาเหล่านีม ี ื ่ ่ ้ ้

9. เงินมหาศาล หากแต่ทกข์ใจจนเกินจะทนอยูบนโลก เงินมากมายทีมไม่ทําให ้เกิดแรงบันดาลใจในการมี ุ ่ ่ ี ี ิ ่ ี ิ ชวตอยูตอไปได ้เลย ความรํารวยจึงไม่ใชหลักประกันว่าชวตและจิตใจจะมั่นคง ่ ่ ่ ้ ี ิ ถ ้าอย่างนันหรือว่าการมีครอบครัวคือความมั่นคง? หลายคนคิดจะฝากชวตไว ้กับคนทีแต่งงานด ้วย หมาย ่ ใจว่าจะอยูกนไปจนแก่จนเฒ่า แต่ก็มไม่น ้อยเลยทีลงเอยด ้วยการหย่าร ้าง ลูกค ้าหญิงหลายคนบอกว่า ่ ั ี ่ “ฝากความหวังทังหมดไว ้ทีผู ้ชายคนนัน” แล ้วสุดท ้ายความฝั นก็พังยับลงกับกาลเวลา ลูกค ้าชายบางคน ้ ่ ้ หวังจะฝากผีฝากไข ้กับภรรยาแต่แล ้วก็ถกทอดทิงให ้เดียวดาย หรือต่อให ้ครองรักกันไปยาวนาน ทีสด ู ้ ่ ุ ี ิ ่ ึ ่ึ แล ้วมัจจุราชก็ตามมาพรากจากกัน ต่างคนต่างไปอยูด ี ชวตคูจงไม่อาจเป็ นความมั่นคงโดยไร ้ซงความ ่ แปรปรวนได ้ และถ ้าการมีลกคือการได ้มีคนพึงพิง เป็ นความมั่นคงในยามชรา แต่ต ้องไม่ลมว่ามีหลายบ ้านเหมือนกันที่ ู ่ ื พ่อแม่ต ้องเป็ นฝ่ ายจัดงานศพให ้ลูก และต่อให ้ลูกไม่ได ้ล ้มหายตายจากไป อะไรจะรับประกันว่าเขาจะ ี ิ ่ ดูแลเราตราบลมหายใจสุดท ้าย และต่อให ้ลูกดูแลจนวินาทีสดท ้ายของชวต เราก็ต ้องจากไปสูภพอืน อัน ุ ่ ่ ่ เป็ นความไม่มนคงอีกอย่างหนึงเชนกัน ั่ แล ้วความมั่นคงนีอยูทใด? ้ ่ ี่ ็ ่ ุ ื ่ ่ั "ทีพงอ ันเปนทีสดก็คอกรรมอ ันดีงามทีสงสมไว้ทกว ัน ่ ึ่ ุ ่ สวนเครืองมือทาลายทีพง ก็เห็นจะได้แก่การตามใจตนเองนนแหละ” ่ ่ ึ่ ่ั ด ังตฤณ ่ั ่ ่ ี่ ่ ็ ่ ึ่ ้ ี ิ ความมนคงทีแท้จริงอยูทใจของเราค่ะ เมือมี “กรรมดีของตนเอง” เปนทีพง เพราะการใชชวต ่ ้ ี ด้วยความคิดดี พูดดี ทาดี คอยชวยเหลือเกือกูลผูอน ร ักษาศล เจริญสติปฏฐานอย่างสมาเสมอ ้ ื่ ั ่ ั ่ ่ ่ั ี ิ น ับเปนการสร้างเหตุปจจ ัยทีกอให้เกิดความมนคงอย่างแท้จริงของชวตและจิตใจ ถ้าหากเราได้ ็ ิ่ ่ ี ่ ทาสงทีดไว้สมควรแก่เหตุแล้ว ต่อให้ตกทุกข์ได้ยากเพียงใด ก็จะได้ร ับความชวยเหลือ หรือต่อ ให้ไม่มใครมาคาจุน ใจของเราก็จะย ังมนคงเปนสุขได้เพราะยอมร ับและอยูก ับปัจจุบ ันได้ ใจที่ ี ้ ่ั ็ ่ ิ ี ิ สร้างสมความดีมามากแล้วจะไม่หวนไหว พร้อมเผชญก ับความแปรปรวนของชวต ความมนคง ่ั ่ั ทีแท้จริงจึงไม่ได้อยูททร ัพย์ภายนอก หากแต่อยูทอริยทร ัพย์ภายในนนเอง ่ ่ ี่ ่ ี่ ่ั :) ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ํ สาหรับท่านทีสนใจดูดวงกับคุณ Aims Astro สามารถดูรายละเอียดเพิมเติมได ้ ตามลิงค์ด ้านล่างค่ะ ่ ่ http://sites.google.com/site/aimsastro/

10. อยากได้อะไรในโลก งดงาม rngodngam@gmail.com ก่อนทีทานผู ้อ่านจะได ้อ่านเนือหาในย่อหน ้าถัดไปต่อจากย่อหน ้านี้ ผมอยากจะขอให ้ท่านผู ้อ่าน ่ ่ ้ ี ิ ได ้พิจารณาว่าตัวท่านเองอยากจะได ้อะไรในโลกนี้ หรือท่านอยากจะให ้ชวตท่านมีอะไรบ ้าง ึ่ ้ ั ซงอาจจะใชเวลาพิจารณาไม่นานครับ สกประมาณหนึงหรือสองนาทีก็ได ้ ่ โดยพิจารณาคําถามนีกอนทีทานจะได ้อ่านย่อหน ้าถัดไปนะครับ ้ ่ ่ ่ ี ิ ี หากท่านพิจารณาแล ้วก็ดเหมือนว่าชวตท่านมีอะไรทีต ้องการมากมายเสยเหลือเกิน ู ่ ี ิ จนกระทั่งทําให ้งง และไม่รู ้ว่าต ้องการให ้ชวตของท่านเป็ นอย่างไรกันแน่ ผมจะลองเปลียนคําถามใหม่นะครับ เผือว่าจะพิจารณาได ้ง่ายขึน ่ ่ ้ สมมุตวา ให ้มีคน ๆ หนึงมาอวยพรให ้กับท่านผู ้อ่านก็แล ้วกัน ิ ่ ่ ท่านผู ้อ่านจะชอบคําอวยพรแบบไหนมากกว่ากัน ก็ลองเลือกดูนะครับ

11. แบบที่ ๑ ขอให ้มีคสมรสทีด ี ลูกหลานทีด ี ครอบครัวทีด ี พร ้อมด ้วยเงินทอง ู่ ่ ่ ่ และทรัพย์สนทีจําเป็ นทังหลายสําหรับครอบครัวอย่างครบถ ้วนบริบรณ์ ิ ่ ้ ู ่ ิ ิ แบบที่ ๒ ขอให ้รํารวยเป็ นมหาเศรษฐี มีสมบัตมากมาย และทรัพย์สนมากมายก็ตกทอดแก่บตร ุ ิ่ ้ ื้ ทํากิจการค ้าเจริญก ้าวหน ้า คิดหวังสงไหนประการใดก็ใชทรัพย์สมบัตไปซอหามาได ้ ิ ่ื มีแต่ความสุขมากมาย โดยไม่พบกับความเสอมสูญเลย ี แบบที่ ๓ ขอให ้ได ้เป็ นนักบวชผู ้สามารถในการทํานายโชคชะตาราศได ้แม่นยํา ั และถึงพร ้อมด ้วยลาภสกการะอย่างมากมาย ี แบบที่ ๔ ขอให ้เป็ นผู ้มีโฉมงามทีสดกว่าหญิงใดในแผ่นดิน และยังเป็ นอัครมเหสของพระเจ ้าจักรพรรดิ ่ ุ แบบที่ ๕ ขอให ้ได ้เป็ นพระเจ ้าจักรพรรดิมอํานาจปกครองหลายทวีป ไม่มใครยิงใหญ่เกิน ี ี ่ หากคิดคําตอบในตอนแรกไม่ออก ก็ให ้ท่านผู ้อ่านลองเลือกคําอวยพรหนึงใน ๕ แบบนีแล ้วกันครับ ่ ้ ่ ้ ิ่ ่ จะเห็นได ้ว่าคําอวยพร ๕ แบบทียกมานั น ก็อาจมีบางสงทีแต่ละท่านอยากจะได ้ไม่ตรงกัน ึ่ ิ่ ิ่ ้ ซงปกติแล ้ว เรืองราวก็มักจะเป็ นว่า คนไหนขาดแคลนสงไหนแล ้ว ก็จะขวนขวายหาสงนัน ่ คล ้าย ๆ กับว่าหากคนไหนกินข ้าวทุกวันแล ้ว ก็อยากจะกินก๋วยเตียว ๋ ่ สวนคนไหนทีกนก๋วยเตียวทุกวันแล ้ว ก็อยากจะกินข ้าว ทํานองนัน ่ ิ ๋ ้ ิ่ ่ ิ่ ่ ี ความทีอยากจะได ้ในสงทีเราขาดแคลน หรือยังไม่ม ี (หรือสงทีเรามีแล ้ว แต่สญเสยไป) นี้ ่ ู ี ิ ทําให ้หลาย ๆ คนต ้องทุกข์ใจมาก และเป็ นทุกข์ในชวตอย่างมาก ่ ้ ่ ความทุกข์ใจอย่างมากมายในเรืองต่าง ๆ นัน ยกตัวอย่างเชน การถูกคนทีรักทรยศหักหลัง ่ ี (จะเป็ นแฟน สามี หรือภรรยาก็ตาม) สูญเสยคนทีรัก หลงรักคนมีเจ ้าของแล ้ว ่ ี ี ่ ่ ั ่ ั ไม่มแฟน (หาแฟนไม่ได ้) เหงาไม่มเพือนสนิท เจ ้านายทีทํางานนิสยไม่ด ี เพือนร่วมงานนิสยไม่ด ี ทะเลาะกับคนอืน มีปัญหาเรืองสุขภาพ มีปัญหาเรืองฐานะทางการเงิน เรียนไม่เก่ง ่ ่ ่ ื่ ี ี ื่ ี ต ้องการมีชอเสยง หรือสูญเสยชอเสยง ฯลฯ สารพัดสารพัน ึ่ ้ ซงในบางกรณีนัน คนทีประสบความทุกข์ดังกล่าวก็อาจจะได ้มีโอกาสเข ้ามาในเสนทางธรรม ้ ่ ่ ้ เพราะต ้องการพ ้นจากสภาวะแห่งความทุกข์เชนนัน บางคนก็พยายามหาทางแก ้ไขทางโลกให ้ได ้ก่อน แต่เมือจนปั ญญา และทนไม่ไหวแล ้ว ่ ้ ่ ้ จึงได ้หลบเข ้ามาเสนทางธรรม เพราะต ้องการพ ้นจากสภาวะแห่งความทุกข์เชนนัน ู้ ้ ้ิ บางคนก็สตายอยูกบเสนทางโลก โดนไม่สนใจทางธรรมไปจนกระทั่งสนอายุขัยเลยก็ม ี ่ ั

12. ่ ้ ในบรรดา “คนทีเข ้ามาเสนทางธรรม” นั น เห็นว่าน่าจะแบ่งได ้เป็ นสองประเภทนะครับ ้ ่ ึ ประเภทแรก คือคนทีเข ้ามาทางธรรมแล ้วอยูยาวเลย ก็ศกษาและปฏิบตตอเนืองไปเรือย ่ ั ิ ่ ่ ่ ิ่ ่ ี ุ ่ ิ้ ิ เพราะเข ้าใจแล ้วว่า สงทีมคณค่าอย่างแท ้จริงในโลก และชวยให ้พ ้นทุกข์สนเชงก็คอธรรมะเท่านัน ื ้ ่ ั่ สวนประเภททีสอง คือ คนทีเข ้ามาหลบภัยทุกข์ชวคราว เพราะทุกข์ใจมากเหลือเกิน ่ ่ และพอเริมสบายใจแล ้ว นํ้ าตาแห ้งเหือดหายแล ้ว ทําใจได ้แล ้ว ก็กระโจนกลับไปลุยทางโลกใหม่ ่ ี ้ แต่หากต ้องทุกข์ใจใหม่อกแล ้ว ก็อาจจะกลับ (หรือไม่กลับ) มาเสนทางธรรมอีกเพือหลบภัยนัน ่ ้ ิ่ ่ ่ ้ ี ิ โดยสงทีคนกลุมนีต ้องการในชวตจริง ๆ ก็คอ ความสุข และความสมหวังทางโลกเท่านัน ื ้ ั่ และเห็นธรรมะเป็ นเพียงร่มไม ้ทีหลบแดดร ้อนเพียงชวคราว ่ ึ่ กลับมาทีคําถามในตอนต ้นกันนะครับ ซงหากท่านผู ้อ่านจะถามผมว่า “ควรจะเลือกคําอวยพรแบบไหน” ่ ผมก็ขอตอบว่า ย่อมขึนกับจริตและความชอบของท่านนะครับว่า ท่านจะเลือกเป้ าหมายในทางไหน ้ กล่าวคือ ท่านจะเลือกเป้ าหมายในทางโลก หรือท่านจะเลือกเป้ าหมายในทางธรรม เป็ นสําคัญในชวต ี ิ ถ ้าท่านเลือกเป้ าหมายในทางโลกแล ้ว ท่านจะเลือกคําอวยพรใด ๆ ใน ๕ แบบ ก็ยอมได ้ครับ ่ ึ่ ก็ตามแต่จริตและความชอบของท่าน ซงหากชอบแบบไหน ก็เลือกแบบนันได ้ ้ แต่ถ ้าท่านเลือกเป้ าหมายในทางธรรมแล ้ว และท่านได ้เลือกคําอวยพรใดใน ๕ แบบนัน ้ ่ ่ื ก็ขอให ้พิจารณาเรืองราวจากอรรถกถาในพระสูตรทีชอว่า “ภิงสจริยา” ่ ว่าด ้วยจริยาวัตรของภิงสพราหมณ์ ดังต่อไปนีครับ ้ ในสมัยหนึง พระโพธิสตว์มชอว่า “กัญจนกุมาร” เกิดเป็ นบุตรพราหมณ์มหาศาล ในกรุงพาราณส ี ่ ั ี ื่ มีสมบัต ิ ๘๐ โกฏิ กัญจนกุมารมีน ้องชาย ๖ คน น ้องสาว ๑ คน รวมเป็ นพีน ้องกันทังหมด ๘ คน ่ ้ ื่ น ้องสาว ๑ คนนันเป็ นน ้องคนสุดท ้อง ชอว่า “กัญจนเทวี” ้ ิ ิ ครันกัญจนกุมารเจริญวัยแล ้วก็ได ้ไปเล่าเรียนศลปะทีเมืองตักกศลา ้ ่ ่ ึ ํ โดยเมือศกษาทุกอย่างสาเร็จแล ้วก็เดินทางกลับบ ้าน ิ ื ต่อมา บิดามารดาประสงค์จะให ้กัญจนกุมารได ้ครองเรือนและดูแลทรัพย์สมบัตสบต่อไป จึงกล่าวว่า บิดามารดาจะจัดหาหญิงสาวจากตระกูลทีมชาติเสมอมาให ้เป็ นภรรยา ่ ี กัญจนกุมารได ้ยินดังนันแล ้วก็กล่าวต่อบิดามารดาว่า ตนเองไม่ต ้องการอยูครองเรือน ้ ่ ั ํ เพราะโลกสนนิวาสทังหมดมีภัยเฉพาะหน ้าสาหรับตนเองดุจถูกไฟไหม ้ ้ ผูกมัดดุจเรือนจํา ปรากฏเป็ นของน่าเกลียดดุจทีเทขยะ ตนเองประสงค์ทจะออกบวช ่ ี่ โดยขอให ้พ่อแม่ได ้ยกทรัพย์สมบัตนันให ้แก่บตรคนอืน ๆ เถิด ิ ้ ุ ่ ปรากฏว่าน ้อง ๆ ทุกคนของกัญจนกุมารจนกระทั่งน ้องคนสุดท ้องคือกัญจนเทวีนัน ้ ่ ่ ื ต่างก็ปฏิเสธไม่ยอมรับทีจะอยูครองเรือนเพือสบทอดสมบัตเหล่านัน ่ ิ ้ โดยน ้อง ๆ ทุกคนต่างก็แสดงความประสงค์ทจะออกบวชเหมือนพีชายคนโตกันหมดทุกคน ี่ ่

13. ิ้ ี ั ต่อมา เมือบิดามารดาได ้สนชพลง พระโพธิสตว์และน ้อง ๆ ได ้ปลงศพบิดามารดาเรียบร ้อยแล ้ว ่ ิ้ ก็ได ้นํ าทรัพย์สมบัต ิ ๘๐ โกฏินันออกแจกจ่ายเป็ นทานจนหมดสน ้ จากนัน ก็ได ้พากันออกบวช ถือเพศเป็ นฤๅษี ไปอยูทป่าหิมพานต์เพือแสวงหาโมกขธรรม ้ ่ ี่ ่ โดยในการนันก็ได ้ชวนสหาย ๑ คน ทาสชาย ๑ คน และทาสหญิง ๑ คน ้ ้ ิ้ ั รวมทังสนเป็ น ๑๑ คน ไปออกบวชด ้วยกัน โดยมีพระโพธิสตว์เป็ นฤๅษี ผู ้เป็ นประมุข ครันฤๅษี ทง ๑๑ คนได ้ออกบวชแล ้ว ก็ได ้สร ้างอาศรมใกล ้สระบัวใหญ่สระหนึง ้ ั้ ่ ึ่ ซงบริเวณนันได ้มี “ต ้นไทรใหญ่” อันเป็ นทีอยูของ “รุกขเทวดา” องค์หนึง ้ ่ ่ ่ ั้ ั ฤๅษี ทงหลาย (เว ้นแต่พระโพธิสตว์นัน) มักจะสนทนากันเอะอะ แม ้กระทั่งเวลาไปหาผลไม ้ก็ตาม ้ ั พระโพธิสตว์ในฐานะฤๅษี ผู ้เป็ นหัวหน ้าจึงได ้เรียกประชุมและติเตียนว่า การสนทนากันดังกล่าวเป็ นการกระทําทีไม่สมควรแก่สมณเพศตนเอง ่ ฤๅษี ทงหมดจึงได ้ทํากติกากันว่า ในแต่ละวันให ้ผลัดเวรกันออกไปหาอาหารเพียงคนเดียว ั้ ้ ่ และให ้นํ าอาหารนันมาแบ่งเป็ น ๑๑ สวน เพือนํ าไปวางบนแท่นหินใต ้ต ้นไทรใหญ่ ่ ั ่ จากนัน ให ้ตีระฆังขึนเป็ นสญญาณให ้แต่ละคนต่างมาหยิบสวนแบ่งอาหารของตนไป ้ ้ ึ่ โดยไม่ต ้องพบหน ้ากันเลย (จะได ้ไม่ต ้องสนทนากัน) ซงอาหารประจําวันก็นันคือ “เหง ้าบัว” ้ ี่ ้ ่ ่ ด ้วยเหตุทบรรดาฤๅษี ทังหลายมิได ้ระคนด ้วยหมูคณะเหมือนเชนเดิม ต่างคนจึงได ้มีความเพียรกล ้า มีอนทรียมั่นคงอย่างยิง บําเพ็ญสมณธรรมอยู่ ณ ทีนัน ิ ์ ่ ่ ้ ี ั ลําดับนัน ด ้วยเดชแห่งศลของฤๅษี เหล่านัน ภพของท ้าวสกกะ (คือพระอินทร์) ได ้หวั่นไหว ้ ้ ั ท ้าวสกกะทราบเหตุนัน ทรงดําริวา “เราจะทดลองฤๅษี เหล่านี้” ้ ่ ั ่ ั จากนัน ท ้าวสกกะจึงได ้แอบไปลัก “เหง ้าบัว” เฉพาะในสวนของพระโพธิสตว์ใน ๓ วันติดต่อกัน ้ ่ ั ในวันแรกทีเหง ้าบัวสวนของพระโพธิสตว์หายไปนัน ่ ้ ั ิ ่ ิ ่ พระโพธิสตว์ก็มได ้ขุนเคือง แต่คดเพียงว่าน ้อง ๆ คงจะเผลอลืมแบ่งสวนของตนไว ้ให ้ ่ ั ในวันทีสอง เหง ้าบัวสวนของพระโพธิสตว์ก็หายไปอีก ่ ั พระโพธิสตว์ก็มได ้ขุนเคือง แต่คดว่า เราอาจจะมีความผิดใดกระมัง ิ ่ ิ ่ และการทีมได ้แบ่งสวนให ้แก่เรานี้ น ้องคงจะต ้องการการขับไล่เราหรือเปล่าหนอ ่ ิ ่ ั ในวันทีสามนั น เหง ้าบัวสวนของพระโพธิสตว์ก็ยังหายไปอีก ่ ้ ั พระโพธิสตว์ก็มได ้ขุนเคือง แต่คดว่าเราสมควรจะไต่ถาม และฟั งเหตุการณ์นัน ิ ่ ิ ้ หากตนเองมีความผิดใด ก็จักได ้ขอขมาให ้ถูกต ้อง ่ ั (ในสวนนีก็แสดงให ้เห็นถึงจิตใจของพระโพธิสตว์นะครับ หากเป็ นพวกเรา ๆ นีละก็นะ ้ ้ ่ แค่เพียงเหง ้าบัวหายไปวันแรกหรือวันทีสอง ก็อาจจะเม ้งแตก และมีเรืองกันแล ้วนะครับ) ่ ่

14. ้ ั ึ ั ในเวลาเย็นวันนัน พระโพธิสตว์จงได ้ให ้สญญาณระฆังเพือเรียกประชุมฤๅษี ทงหมด ่ ั้ และได ้บอกเรืองราวนันให ้ทราบ สอบถามกันแล ้ว ก็ได ้ความว่าในทัง ๓ วันนัน ่ ้ ้ ้ ่ ั ฤๅษี อน ๆ ได ้แบ่งสวนของพระโพธิสตว์ไว ้ให ้ตามทีได ้ตกลงกัน ื่ ่ พระโพธิสตว์จงกล่าวว่า “พวกท่านได ้แบ่งสวนไว ้ให ้เรา แต่เราไม่ได ้ นีมันคือเรืองอะไรกัน?” ั ึ ่ ่ ่ ้ ้ ั ั ฤๅษี ทังหมดได ้ฟั งดังนัน ต่างก็ได ้ถึงความสงเวช และต่างสงสยว่าจะมีใครขโมยเหง ้าบัวนีไป ้ ้ ้ ั ในขณะนัน ฤๅษี น ้องคนที่ ๑ จึงได ้ลุกขึนกราบพระโพธิสตว์ และทําความเคารพต่อฤๅษี อน ๆ ื่ จากนัน จึงได ้กล่าวคําสาบานอย่างหนักแน่น เพือแสดงความบริสทธิของตนเองว่า ้ ่ ุ ์ “หากข ้าพเจ ้าลักเหง ้าบัวไป ขอให ้ชาติหน ้าข ้าพเจ ้าได ้ภรรยาทีน่ารักน่าปรารถนา ่ ิ่ จงพรั่งพร ้อมด ้วยบุตรธิดา และพร ้อมด ้วยม ้า โค ทอง เงิน และสงพอใจเถิด” หมูฤๅษี ได ้ยินดังนันแล ้วปิ ดหูพร ้อมกล่าวว่า ท่านอย่ากล่าวอย่างนัน คําสาบานของท่านรุนแรงเกินไป ่ ้ ้ ั แม ้พระโพธิสตว์เองก็กล่าวว่า คําสาบานของท่านรุนแรงเกินไป อย่าถือเอาเลย ได ้โปรดนั่งลงเถิด แต่กระนันก็ตาม เพือแสดงความบริสทธิของตน ฤๅษี คนถัดมา จึงได ้กล่าวคําสาบานว่า ้ ่ ุ ์ “หากข ้าพเจ ้าลักเหง ้าบัวไป ขอให ้ชาติหน ้าข ้าพเจ ้าจงได ้เป็ นคฤหบดี ผู ้รํารวยด ้วยข ้าวเปลือกมาก ่ ิ ิ่ ่ สมบูรณ์ด ้วยกสกรรม พร ้อมทังมียศ มีบตร มีทรัพย์ และได ้สงทีปรารถนาทุกอย่าง ้ ุ ื่ ไม่พบเห็นความเสอมใด และจงครองเรือน” ฤๅษี คนถัดมา ก็ได ้กล่าวคําสาบานว่า “หากข ้าพเจ ้าลักเหง ้าบัวไป ขอให ้ชาติหน ้า ข ้าพเจ ้าจงเป็ นพระเจ ้าจักรพรรดิ เป็ นผู ้ทําการข่มขี่ และให ้มีอํานาจครองแผ่นดิน พร ้อมด ้วยทวีปทัง ๔ เป็ นทีสด” ้ ่ ุ ั (เอ๊ะ ชกจะยังไง ๆ นะครับ ... ทําไมฤๅษี แต่ละคนจึงได ้สาบานว่าหากตนเองขโมยเหง ้าบัวไปแล ้ว ขอให ้ชาติหน ้านันตนเองได ้แต่มครอบครัวดี ฐานะดี มีทกอย่างพร ้อม มีอํานาจครองแผ่นดินล่ะ ้ ี ุ สาบานกันอย่างนีจะถือว่าเป็ นการลงโทษในการกระทําผิดได ้หรือ) ้ ฤๅษี คนถัดมา ได ้กล่าวคําสาบานว่า “หากข ้าพเจ ้าลักเหง ้าบัวไป ขอให ้ชาติหน ้า ข ้าพเจ ้าจงเป็ นพราหมณ์ ผู ้ไม่ปราศจากราคะ จงขวนขวายในฤกษ์ ยาม ทํานายทายโชคชะตาราศได ้แม่นยํา มียศศักดิ์ และถึงพร ้อมด ้วยลาภสกการะ” ี ั ฤๅษี คนถัดมา ได ้กล่าวคําสาบานว่า “หากข ้าพเจ ้าลักเหง ้าบัวไป ขอให ้ชาติหน ้า ่ ่ิ ้ ข ้าพเจ ้าจงได ้บริโภคบ ้านสวยอันหนาแน่นด ้วยสงทัง ๔ อันบริบรณ์พร ้อม ู ทีท ้าวเทพเทวดาประทานให ้ จงไม่ปราศจากราคะ และได ้เข ้าถึงมรณะ” ่

15. ฤๅษี คนถัดมา ได ้กล่าวคําสาบานว่า “หากข ้าพเจ ้าลักเหง ้าบัวไป ขอให ้ชาติหน ้า ี ิ ข ้าพเจ ้าจงเป็ นผู ้ใหญ่บ ้าน จงบันเทิงอยูด ้วยการฟ้ อนรํา การขับร ้องในท่ามกลางสหายตลอดชวต ่ ื่ ี และอย่าได ้รับความเสอมเสยใด ๆ จากพระราชา” ฤๅษี คนถัดมา ได ้กล่าวคําสาบานว่า “หากข ้าพเจ ้าลักเหง ้าบัวไป ขอให ้ชาติหน ้า ี ข ้าพเจ ้าจงเป็ นผู ้อัครมเหสของพระเจ ้าจักรพรรดิ เป็ นผู ้งามประเสริฐเลิศกว่าหญิงอืนทั่วแผ่นดิน” ่ ฤๅษี คนถัดมา ได ้กล่าวคําสาบานว่า “หากข ้าพเจ ้าลักเหง ้าบัวไป ขอให ้ชาติหน ้า ึ้ ิ ้ ข ้าพเจ ้าจงเป็ นสตรีผู ้มีอภิธรรมลึกซง ได ้นั่งอยูในท่ามกลางวงบรรพชตทังหลาย ่ ่ ่ ิ ้ ั มีวาจาฟาดฟั น ทิมแทง โต ้เถียง ข่มขีวาจาแห่งบรรพชตเหล่านัน ด ้วยเหตุแห่งลาภสกการะ” ฤๅษี ทงหลายต่างได ้กล่าวคําสาบานกันถ ้วนทุกคนแล ้ว ั้ ั ่ ้ ั ต่างกันก็มองกันแล ้วสงสยว่า เชนนีใครจะเป็ นคนลักขโมยเหง ้าบัวของพระโพธิสตว์ไปล่ะ ซงกรณีนก็ร ้อนถึง “รุกขเทวดา” ทีอาศัยอยูตรง “ต ้นไทรใหญ่” นะครับ ึ่ ี้ ่ ่ เกรงว่าคนอืนจะเข ้าใจว่า ตนเองเป็ นผู ้นํ าไป จึงได ้ปรากฏตัวออกมาและกล่าวคาถาว่า ่ “ผู ้ใดลักเหง ้าบัวของท่านไป ขอให ้ผู ้นันได ้ไปเกิดเป็ นพระเถระเจ ้าอาวาส ้ ั ํ ั ทํานวกัมม (งานก่อสร ้าง ฯลฯ) คือปฏิสงขรณ์วหารอันชารุดทรุดโทรม แขวงเมืองชงคลนคร ิ แกะสลักบานประตู หน ้าต่าง ตลอดวันยังคํา และเรียไรเงินทองจัดงานวัดตลอดปี ตลอดชาติ ่ ่ ไม่มวันเจริญสมณธรรมจนวันตายเถิด” ี ้ ต่อจากรุกขเทวดาแล ้ว ก็ยังมีชางและวานรในบริเวณนันทีสนิทสนมกับเหล่าฤๅษี ้ ่ ้ ได ้มาร่วมสาบานอีกด ้วย หลังจากทีได ้สาบานกันหมดจนกระทั่งรุกขเทวดา ชาง และวานร ่ ั จากนัน พระโพธิสตว์จงเห็นสมควรทีจะต ้องแสดงความบริสทธิของตนเองด ้วย ้ ึ ่ ุ ์ ิ่ ่ จึงได ้กล่าวคาถาว่า “ผู ้ใดกล่าวสงทีไม่สญหายว่าสูญหาย ู ขอให ้ผู ้นันจงได ้ และจงบริโภคกามทังหลาย หรือว่าข ้าแต่เทวะผู ้เจริญทังหลาย ้ ้ ้ ผู ้ใดไม่เคลือบแคลงอย่างใดอย่างหนึง ผู ้นันจงเข ้าถึงมรณะ ในท่ามกลางเรือนเถิด” ่ ้ ่ ้ ั เมือได ้กล่าวสาบานกันทังหมดถ ้วนทั่วแล ้ว ท ้าวสกกะทรงทราบว่า ฤๅษี ทงหมดเหล่านี้ ั้ มิได ้มีความเพ่งในกามทังหลาย จึงทรงสลดพระทัย และได ้แสดงตัวออกมา ้ โดยนํ าเหง ้าบัวมาคืน พร ้อมกล่าวว่าทีตนเองทําไปนัน ก็เพือเป็ นการทดลองบรรดาฤๅษี นัน ่ ้ ่ ้ ั ั พระโพธิสตว์ได ้สดับดังนัน จึงตําหนิตอท ้าวสกกะว่า ้ ่ ่ ่ “ท่านเทวราช พวกอาตมาไม่ใชนักฟ้ อนรําของท่าน ไม่ใชผู ้ควรจะฟั งเล่นของท่าน ไม่ใชญาติของท่าน ไม่ใชสหายของท่าน ทีพงทําการรืนเริง ท่านอาศัยใครจึงมาล ้อเล่นเชนนี” ่ ่ ่ ึ ่ ่ ้

16. ั ั ลําดับนันท ้าวสกกะจึงได ้ทรงขอให ้พระโพธิสตว์ และเหล่าฤๅษี นันยกโทษให ้ โดยกล่าวว่า ้ ้ “ข ้าแต่ทานผู ้เป็ นดังพรหม ท่านเป็ นอาจารย์ของข ้าพเจ ้า และเป็ นบิดาของข ้าพเจ ้า ่ เงาเท ้าของท่านนีจงเป็ นทีพงแห่งความผิดพลาดของข ้าพเจ ้า ท่านผู ้มีปัญญาดุจแผ่นดิน ้ ่ ึ่ ั ขอท่านจงอดโทษสกครังเถิด บัณฑิตทังหลายย่อมไม่มความโกรธเป็ นกําลัง” ้ ้ ี ั ั พระมหาสตว์ และบรรดาเหล่าฤๅษี จงได ้ยกโทษให ้แก่ท ้าวสกกะเทวราช ึ ึ ั เราก็พงสงเกตนะครับว่า แม ้จะเป็ นใหญ่โตถึงระดับพระอินทร์ก็ตาม แต่เมือทราบว่าตนเองประพฤติผดแล ้ว ก็ยังรู ้จักทีจะขอขมาโทษ ่ ิ ่ ต่างกับ “คน” บางคนนะครับทีหลงอัตตาตนเอง หลงว่าตนมีศักดิใหญ่ มีชอเสยง เกียรติยศสูงสง ่ ์ ื่ ี ่ ิ่ ก็เลยทําให ้ยอมรับและขอขมาโทษในสงประพฤติผดของตนเองนันไม่เป็ น ิ ้ ้ ้ ี ิ เพราะฉะนันแล ้ว หากเราจะได ้พลาดพลังประพฤติอะไรผิดไปในชวตของเรา ่ ่ กรณีก็ไม่ใชเรืองน่าอายทีจะขอโทษกันนะครับ ขนาดพระอินทร์ผู ้เป็ นเจ ้าแห่งสวรรค์ยังขอโทษเลย ่ และบัณฑิตผู ้มีปัญญาทังหลาย ย่อมไม่มความโกรธ และพร ้อมทีจะให ้อภัยให ้แก่บคคลอืนเสมอ ้ ี ่ ุ ่ ่ สวน “คน” บางคนนัน แม ้เพียงเรืองเล็ก ๆ น ้อย ๆ ก็กลับจะบอกว่า ให ้อภัยกันไม่ได ้ ้ ่ ้ (ผมไม่ได ้ใชคําว่า “มนุษย์” นะครับ เพราะ “มนุษย์” นั นแปลว่า ผู ้มีใจสูง) ้ ํ ่ ้ ื ั ประเด็นสาคัญของเรืองเล่านีก็คอว่า สงคมในปั จจุบนล ้วนแล ้วแต่บชากาม บูชาวัตถุ ั ู และขวนขวายแก่งแย่งทีจะได ้กามทังหลายเพือมาบํารุงบําเรอตัณหาของตนเอง ่ ้ ่ ิ่ โดยหลงเข ้าใจว่าสงเหล่านันเป็ นความสุข เป็ นของดีของวิเศษทีควรจะใฝ่ ฝั นหา ้ ่ ั ่ ่ แต่บณฑิตผู ้มุงสูโมกขธรรมนันล ้วนแต่ตเตียนกามคุณทังหลายว่า เป็ นเสมือนนํ้ าลายทีบ ้วนทิงแล ้ว ้ ิ ้ ่ ้ การทีได ้บํารุงบําเรอความสุขจากกามทังหลายอย่างพรั่งพร ้อม แทนทีจะเป็ นคําอวยพรทีด ทชอบ ่ ้ ่ ่ ี ี่ ่ ่ ิ่ กลับเป็ นเสมือนคําสาปแชงทีน่ากลัว และต่างต ้องการหลีกหนีจากสงเหล่านัน ้ ื ในหนังสอของท่านพุทธทาสภิกขุเล่มหนึงได ้กล่าวเกียวกับเรืองนีไว ้ด ้วยว่า ่ ่ ่ ้ “ผู ้ทีไม่รู ้จักโทษของกามคุณแล ้ว ยังขืนเสพกามคุณ จึงไม่มวันอิม ไม่มวันพอ ได ้แต่กระหาย ่ ี ่ ี นํ้ าลายไหลยืด เหมือนสุนัขแทะกระดูก” ฉะนันแล ้ว หากท่านมุงเป้ าหมายทางโลกแล ้ว เรืองนี้ก็อาจจะไม่ได ้แสดงอะไรเท่าไร ้ ่ ่ แต่หากท่านมุงเป้ าหมายทางธรรมแล ้ว ก็สมควรพิจารณาให ้เห็นว่า ่ ิ่ ้ ิ่ ่ ิ ั สงทังหลายทีดเหมือนจะเป็ นสงทีต ้องการแก่งแย่งชงกันอย่างวุนวายตามกระแสสงคมนัน ่ ู ่ ้ กลับเป็ นสงทีน่ารังเกียจ และสมควรหลีกหนีให ้ห่างไกลเสยอีกสําหรับในทางธรรม ิ่ ่ ี ่ ั ดังเรืองราวของพระโพธิสตว์ทได ้กล่าวมา ี่

17. ั ื ้ ั (โดย “พระโพธิสตว์” ต่อมาก็คอ พระผู ้มีพระภาคเจ ้า “น ้องชายทัง ๖ คน” ของพระโพธิสตว์นัน ้ ต่อมาก็คอ พระสารีบตร พระโมคคัลลานะ พระมหากัสสปะ พระอนุรทธะ ื ุ ุ ั และพระอานนทเถระ “น ้องสาว” คือนางอุบลวรรณา และ “ท ้าวสกกะ” คือพระกาฬุทายี) ในท ้ายนี้ ผู ้มีอนทรียแก่กล ้า หรือผู ้มีปัญญานันก็ยอมจะล ้วนแล ้วแต่เห็นคุณค่าของธรรมะนะครับ ิ ์ ้ ่ ้ ่ ่ ้ โดยท่านเหล่านันแม ้จะมิได ้ประสบทุกข์นํ้าตาไหลพราก แต่ก็ยังมุงหาและเดินสูเสนทางแห่งธรรม สําหรับพวกเรา ๆ ทีมได ้มีอนทรียแก่กล ้า หรือมีปัญญามากมายนัน ชวตเราได ้มัวเมาหลงอยูกบโลก ่ ิ ิ ์ ้ ี ิ ่ ั ่ ิ่ วิงตามขวนขวายแก่งแย่งสงกามทังหลายไปตามกระแสโลก ้ ่ ่ ั และต่อมาก็ได ้มีเรืองใดเรืองหนึง หรือว่าได ้มีใครสกคนหนึงทีเข ้ามาทําให ้เราทุกข์ใจมาก ่ ่ ่ ทุกข์มากทีสดจนกระทั่งต ้องหนีเข ้ามาทางธรรมแล ้ว ่ ุ ้ ี ิ และหากเราจะได ้ยึดถือเสนทางธรรมเป็ นเป้ าหมายของชวตเราแล ้ว แทนทีเราจะไปโกรธไม่พอใจเรืองนัน หรือคน ๆ คนนัน เราเองกลับทีจะต ้องขอบคุณเรืองนัน ่ ่ ้ ้ ่ ่ ้ ี ่ ้ และขอบคุณคน ๆ นั นอย่างมากมายเสยเหลือเกินทีได ้ผลักดันให ้เราได ้เข ้าสูเสนทางธรรมะนี้ ้ ่ ึ่ ิ่ อันเป็ นโอกาสทีจะทําให ้เราซงหลงกาม จมกาม ทุกข์เพราะกาม ได ้พ ้นจากสงเหล่านี้ ่ ่ ่ ั่ สวนว่าเมือเราเข ้ามาทางธรรมแล ้ว เราจะอยูยาว หรืออยูชวคราวแค่หลบแดดร ้อน (พอหายร ้อนแล ้ว ่ ่ ก็กระโจนกลับไปไขว่คว ้าหากามทางโลกอีก) อันนีก็แล ้วบุญบารมีและจริตของแต่ละท่านแล ้วครับ ้ ------------------------------------------------------- หมายเหตุ – ข ้อมูลอ ้างอิงจาก ๑. “ภิงสจริยา” จากพระไตรปิ ฎกและอรรถกาแปล พระสุตตันตปิ ฎก ขุททกนิกาย จริยาปิ ฎก และ ื ๒. หนั งสอ “โรงมหรสพทางวิญญาณ” (ภาพจิตรกรรมฝาผนังในโรงมหรสพทางวิญญาณ) บรรยายโดยท่านพุทธทาสภิกขุ

Dhamma nearby 16/06/2011volume 54

Esté a ler uma amostra.

Confira estes a seguir

Dhamma nearby 16/06/2011volume 54

Mais Conteúdo rRelacionado

Diapositivos para si (15)

Quem viu também gostou (20)

Semelhante a Dhamma nearby 16/06/2011volume 54 (20)

Mais de dentyomaraj (20)