6. Baudrillards simulacrumtheorie gaat over de echtheid en
werkelijkheid van beelden die wij denken te kennen.
In deze theorie wordt gesteld dat de mens het contact
met de echte wereld is verloren, doordat hij een beeld
van de wereld creëert aan de hand van wat hij in de media ziet.
7. Een voorbeeld van een ‘simulacrum' (=gelijkwaardig/
gelijkenis) is dat iedereen weet hoe een neerstortend
vliegtuig eruit ziet. Maar wij weten dit doordat we dit op
televisie hebben gezien. Het 'kennen' van dit beeld is
dus niet gebaseerd op onze eigen waarheid, maar op
de waarheid die gecreëerd is op tv.
10. NY is een stad waarvan oneindig veel representaties in de
media circuleren …Wie voor de eerste keer in NY komt kan
deze representaties niet uitschakelen. De echte ervaring van
een bezoek aan New York en de beelden die we van deze stad
kennen lopen door elkaar heen en zijn niet meer van elkaar te
onderscheiden.
11. Volgens Braudillard ontbreekt er in deze tijd aan perspectief en elan
en rest ons het ondergaan van de media, die leven bij de gratie
van het voortdurend (her)uitvinden van "nieuws".
17. ‘Een goed opgeleide veertigplusser die naar Mozart
en naar popmuziek luistert, die naar de opera, maar
ook
af en toe naar een Endemol-musical gaat en die
Homerus even weglegt omdat er op SBS een lekkere
shitfilm begint.’
Zo omschreef schrijver Herman Franke de culturele
omnivoor in een artikel in het NRC.
18. De culturele omnivoor is een culturele alleseter en
maakt, zoals Franke suggereert, geen onderscheid tussen
hoogcultuur, populaire cultuur of volkscultuur.
29. Filter Bubble
A filter bubble is a result of a personalized search in
which a website algorithm selectively guesses what
information a user would like to see based on information
about the user (such as location, past click behavior and
search history)
Eli Pariser
30. Wat zijn de voor & nadelen van de filter bubble?
31. A world constructed from the familiar is a world in which there’s
nothing to learn ... (since there is) invisible autopropaganda,
indoctrinating us with our own ideas.
— Eli Pariser in The Economist, 2011
