1.
Punoi: BILAL MUHA

2.
Çështjet që trajtohen
1. Abstrakti
2. Paaftësia në të nxënë
3. Faktorët që ndikojnë në mosarritje
4. Përhapja e fëmijëve të tillë
5. Shakqet e paaftësisë në të nxënë
6. Faktorët ndikues në paaftësinë në të nxënë
7. Përfundime
8. Sugjerime
9. Literatura

3.
ABSTRAKT
 Në këtë studim është evidentuar një fëmijë me paaftësi
në të nxënë. Pas një pune të lodhshme me të, arrita në
sukses. Ku qëndron peroblemi se këta fëmijë quhen të
tillë, a ka shkaqe gjenetike? A përmisohet gjendja e
tyre dhe kush është fëmija me paaftësi në të nxënë?
 Këto pyetje japin konkluzione për këtë problem.

4.
Paaftësia në të nxënë.
 çregullim në një ose më shumë prej proceseve
psikologjike me bazë neurologjioke.
 Ky term përfshin faktorë të tillë si, dëmtime të trurit,
disleksi, disfuksion minimal të trurit dhe pengime
perceptuare.

5.
Paaftësia në të nxënë.
 Nuk përfshin fëmijët që kanë probleme të të nxënit, e
që janë të verbër, shurdh-memec, të prapambetur
mendor ose me disavantazhe të mjedisit kulturor ose
atë ekonomik.

6.
Paaftësia në të nxënë.
 Është term i përgjithshëm, që I referohet një grupi
heterogjen të çrregullimeve të manifestuara me
vështirësi të dukshme në përvetësimin dhe përdorimin
e të dëgjuarit, të lexuarit, të shkruarit dhe të
arsyetuarit në aftësitë matematokore.

7.
Faktorët që ndikojnë në
mosarritje:
Mosarritjet
akademike
Faktorët e
brendshëm
Prapambetja mendore
Dëmtimet shqisore
Turbullimet serioze
Paaftësitë në të nxënë
Disavantazhet kulturore
Faktorët e
jashtëm
Udhëzime jo adekuate
Disavantazhet ekonomike

8.
Paaftësia në të nxënë.
 Në praktikën shkollore, një numër I konsiderueshëm
nxënësish kanë ritme të ulta në të nxënë, në zhvillimin
e aftësive vizuale, dëgjimore etj.
 Ka fëmijë që nuk e kapin gjuhën, por jo që nuk janë të
shurdhër.
 Ka të tjerë që nuk dallojnë vizualisht, por jo që nuk
shohin.

9.
Përhapja e fëmijëve të tillë:
 Nga studiues ( Mrier, 1971) të ndryshëm thonë që 4.5 –
5% është shifra më e besueshme për prvalencën e
nxënësve me paaftësi specifike në të nxënë.
 ASNJË SHIFËR ZYRTARE E SIGURT, E DEKLARUAR PËR
KËTË PROBLEM SOCIAL NË VENDIN TONË.

10.
Situata në klasat tona:
 Përbëhen mesatarisht nga 35 nxënës, atyre do t’i
korrespondonin 7 nxënës me paaftësi dhe 2 me paaftësi
specifike në të nxënë.
 Në klasën e praktikës:

11.
Puna me nxënës me paaftësi në të nxënë,
problematika në edukimin e këtij nxënësi.
Klasa e praktikës, kl e I tek “Sulë Harri “.
Elbasan.

12.
Shakqet e paaftësisë në të nxënë:
 Shakqet:
 1. Dëmtimet trunore (disfunksionim minimal/ dëmtim).
Kanë vështirësi në vendimmarrje
 2. Gjenetike (monozigotët dhe bizigotët)
 3. Keq ushqyerja

13.
paaftësinë në të nxënë:
 1. Kushtet fizike (dëgjimi, shikimi…)
 2. Faktorët mjedisorë. ( kushtet e shtëpisë, shkollës,
komunitetit
 3. Faktorët motivues. ( lënia pas dore)
 4. Gjendjet psikologjike ( çregullime të vëmendjes,
vizuale apo çrregullimet ghuhësore etj. )

14.
Paaftësitë zhvilluese të të nxënit:
 1. Çrregullimet e vëmendjes
 2. Çrregullimet e kujtesës
 3. Çrregullimet e të menduarit
 4. Çrregullimet e gjuhës
 5. Çrregullimet perceptuese

15.
Mit Fakt
Fëmijët me vështirësi në nxënie
janë të vonuar; ata janë më pak
inteligjentë se moshatarët e tyre.
• Fëmijët me vështirësi në nxënie
janë fëmijë dembelë, që nuk
kanë qejf të mësojnë.
• Vështirësitë në nxënie janë një
çështje që i përket shkollës,
mjedisit arsimor ku mëson
fëmija.
Vështirësitë në nxënie nuk janë
tregues i inteligjencës së një
individi.
• Në disa raste fëmijët me
vështirësi në nxënie janë të
dekurajuar dhe pa motivim. Kjo
mënyrë sjelljeje nuk duhet
interpretuar si përtesë.
• Vështirësitë në nxënie
ndikojnë në të gjitha fushat e
jetës, në punë, në jetën
familjare, etj.

16.
DIVIZIONI PËR ARSIM ME NEVOJA
TË VEÇANTA
Organizimi i aktiviteteve për
vetëdijësimin e mësuesve,
prindërve, drejtorëve dhe
shoqërisë për rëndësinë e
gjithëpërfshirjes së fëmijëve me
nevoja të veçanta .

17.
PËRFUNDIM
 Nxënësit me paaftësi në të nxëenë na shfaqin një problem
social, sepse e dëmtojnë shoqërinë me paaftësi në shërbime
publike ose jo.
 Andaj duhet të merren masa për mirëedukimin e nxënësve
të tillë, në mënyrë që të zbusim efektin negativ të tyre në
shoqëri.
 Konkludova që shkaqet dhe faktorët ndikojnë në aftësitë
mendore të fëmijëve.

18.
 Nga vëzhgimi vërejta që nxënësja me paaftësi në të
nxënë, arrin të realizoje detyrat e dhëna me suportin e
mësuesit.

19.
SUGJERIME
 Të evidentojmë saktë lëvizjet e nxësnësit gjatë
veprimtarive për të nxënë aftësitë e kërkuara (të
shkruarit, shqiptimi etj)
 Vëzgimin e kryerjëes së aktivitetit në dy aspekte,
saktësi dhe shpejtësi.
 Përcakto objektivat e arritjes dhe regjistroi ata në dosje
të veçantë.
 Ndiqe me hapa të vazhdueshëm ecurinë e nxënësit
 Ndryshoje programin për këto nxënës me qëllime të
reja, përpara se nxënësi të dështoje në përparimin e tij.

20.
LITERATURA
 http://ëëë.slideshare.net/aurelaelmasllari/rast-studimi.
 Doda. E. Didaktikë e gjuhës dhe leximit
 Hyrje në edukimin special. Turku . A., botart, 2012.
 http://masht.rks-gov.net/divizioni-per-arsim-me-nevoja-
te-vecanta.
 https://ec.europa.eu/epale/sites/epale/files/aftesi_e_kufi
zuar_manuali_1.pdf