ცოდნის ეკონომიკის ძირითადი კონცეფცია და საერთაშორისო გამოცდილება

1. შესავალი: ცოდნის ეკონომიკა 1) ქვეყნის ეკონომიკის მოწყობის ახალი ფორმა: ცოდნის ეკონომიკა 2) ცოდნის ეკონომიკის ძირითადი რესურსებია: 1. ცოდნა. 2. ტექნოლოგიები. 3) ცოდნის ეკონომიკაში შემოსავლის ძირითადი წყაროა: ინოვაციები. ცოდნის ეკონომიკა დგას 4 საფუძველზე: 1. ინფორმაციულ, კომპიუტერულ და საკომუნიკაციო ტექნოლოგიებზე. 2. კვლევის, განვითარების და გამოგონების სისტემაზე. 3. საგანმანათლებლო ბაზაზე. 4. საკანონმდებლო და ინსტიტუციურ რეჟიმზე.

2. აგრარული ინდუსტრიიდან თანამედროვე ტიპის ინდუსტრიაზე სწრაფი გადასვლის საშუალება (მიუხედავად ბუნებრივი რესურსების და ადგილობრივი ბაზრის სიმცირისა). მაგალითები: ფინეთი, ირლანდია, ესტონეთი, დანია, იაპონია. ცოდნის ეკონომიკის სივრცეში თავისთავად იქმნება რესურსები - თუ არ გაქვს შეგიძლია შექმნა, თუ გაქვს შეგიძლია განავითარო. საერთაშორისო ორგანიზაციები (განვითარებული ქვეყნები) მზად არიან დაგეხმარონ ცოდნის ეკონომიკის აშენებაში: ინტელექტუალურად, ტექნიკურად და ფინანსურად. (თუმცა ისინი ამავე დროს მოითხოვენ დმოკრატიულ გარემოს და საბაზრო ეკონომიკის პრინციპების ფუნქციონირებას). ჩვენ შეგვიძლია ამ სივრცეში წარმატებების მიღწევა. თუმცა სხვა გზა არც არსებობს. რატომ ცოდნის ეკონომიკა?

3. რა არის ცოდნის ეკონომიკის’’ნაყოფი’’ (Output) ინოვაციები ადგილობრივ დონეზე ან მსოლიო მნიშვნელობის. რაში შეიძლება გამოვლინდეს ინოვაცია?: ზოგად ინფორმაციაში სპეციფიურ ინფორმაციაში პროცედურებში აპარატურაში (Hardware) თუმცა, სხვადასხვა ლიტერატურაში ცოდნის ეკონომიკას განიხილავენ სამი სახით: ლიტერატურა, რომელიც ფოკუსირდება სამეცნიერო ინდუსტრიაზე. ინფორმაციაზე დამყარებულ ინდუსტრიაზე სადაც ცოდნა არის მისი ინდუსტრიაში სწორი იმპლემენტაციის საშუალება ცოდნა (ანუ ცოდნის ეკონომიკა) არის ინოვაციის შექმნის საშუალება.

4. 1995 წლიდან 2004 წ-მდე ქვეყნების პროგრესი ან რეგრესი ცოდნის ეკონომიკის მიმართულებით

5. ცოდნის ეკონომიკა და მთლიანი შიდა პროდუქტი

6. რა გზაგაიარა ფინეთმა ცოდნის ეკონომიკამდე მისასვლელად

7. 1962 წელს დამკვიდრდა ტერმინი “ინფორმაციული საზოგადოება“ - ადამიანი, კომპანია თუ ქვეყანა, რომელიც ფლობდა ინფორმაციას ჰქონდა მეტი წინაპირობა წარმატების მიღწევის/კონკურენტუნარიანობის. (მაშინ არ არსებობდა ინფორმაციული ტექნოლოგიები). 1990-იანი წლებიდან ინფორმაცია გახდა ადვილად ხელმისაწვდომი. შესაბამისად, დღეს კონკურენტუნარიანია ის ვისაც აქვს უნარი ინფორმაცია გადააქციოს ცოდნად. და ამათ შორის ყველაზე კონკურენტუნარიანია ის ვინ შექმნის ინფორმაციის ცოდნად გადაქცევის უნიკალურ/იშვიათ ფორმას/მეთოდს ‘’ნოუ-ჰაუს’’. ცოდნის ეკონომიკის ძირითადი რესურსი: ცოდნა (და ტექნოლოგიები)

8. რა არის ტექნოლოგია? 1) არტეფაქტები: კომპიუტერები, კომპიუტერული პროგრამები, დანადგარები, მოწყობილობები და ა.შ. 2) ცოდნა (ნოუ-ჰაუ), რომლის მეშვეობითაც იქმნება ან გამოიყენება არტეფაქტები. 3) საჭირო ინფრასტრუქტურა არტეფაქტების დიზაინისთვის, დაპროექტებისთვის, ასამუშავებლად, საწარმოებლად და შესაკეთებლად. მაგალითად: ინდუსტრიული რევოლურიის პერიოდში (1712 წელს ჩაეყარა საფუძველი) ორთქლის და საკერავი მანქანები იყო უახლესი ტექნოლოგიური არტეფაქტები. მათი შექმნის პროცედურების ცოდნა იყო “ნოუ ჰაუ“. 1947 ტრანზისტორის გამოგონებამ (მიკროელექტრონიკის ეპოქა) საფუძველი დაუდო ახალ პარადიგმას. ტრანზისტორი იყო არტეფაქტი. დღეს ითვლება, რომ ნანო და ბიო ტექნოლოგიები, ასევე ენერგიის ახალი წყაროები შექმნიან ახალ პარადიგმას.

9. ცოდნის ეკონომიკის ძირითადი დანიშნულება და შემოსავლის წყარო: ცოდნის ეკონომიკის ძირითადი სამიზნეა ქვეყნის ინოვაციურობამდე მიყვანა. ცოდნის ეკონომიკის გარემოში იქმნება ინოვაციური ტექნოლოგიები:

10. ცოდნის ეკონომიკის ოთხი ‘’საყრდენი’’ და რა არის მისაღწევი თითოეულ მათგანში: 1) ინოვაცია. მიზანი: მსოფლიო მნიშვნელობის ინოვაციების შექმნა. 2) როგორ? – a) მსოფლიოში არსებული ტექნოლოგიების (და ცოდნის) ათვისებით: (TT). b) მეწარმეობის ხელშეწყობით (Capacity building da access to credit). c) სამეცნიერო და კვლევითი ორგანიზაციების დაკავშირებით ინდუსტრიებთან (სამეცნიერო და კვლევითი ინსტიტუციების შექმნა - განვითარება, ტექნოლოგიების ათვისების და გავრცელების ფუნქცია).

12. ინფორმაციის და ცოდნის მიღების გამარტივება.

13. შრომის ხარისხის და შედეგების გაზრდა.როგორ (სტრატეგია): ინფორმაციული და საკომუნიკაციო სისტემების შექმნით, გავრცელებით და საყოველთაო გამოყენებით. ტაქტიკა: ინფორმაციული და საკომუნიკაციო ინფრასტრუქტურის შექმნა/განვიტარება და ტექნოლოგიური შესაძლებლობების ჩამოყალიბება/გაუმჯობესება.

14. 4) საკანონმდებლო, ეკონომიკური და ინსტიტუციური რეჟიმი. მიზანი: უზრუნველყოს პირველი სამი “საყრდენის“ შეკავშირება. უზრუნველყოს პირველი სამი “საყრდენის“ მაქსიმალურად შედეგიანი მუშაობა. უზრუნველყოს დემოკრატია და თავისუფალი ბაზრის პრინციპები. შექმნას სასურველი ბიზნეს-კლიმატი.

16. საკანონმდებლო, ეკონომიკური და ინსტიტუციური რეჟიმის დანიშნულება: კონკრეტული საკითხების მოგვარება:

18. ეკონომიკური და ინსტიტუციური რეჟიმი მოსაგვარებელი საკითხები

19. ცოდნის ეკონომიკა შესაძლებელიგახადაგლობალიზაციამ რა არის გლობალიზაცია? ურთიერთინტეგრაცია გადაზრდილი ურთიერთდამოკიდებულებაში. რამ გამოიწვია? ინტერნაციონალიზაციამ, ლიბერალიზაციამ, დერეგულაციამ - ეკონომიკაში, პოლიტიკაში, კულტურაში. ეკონომიკური ინტეგრაცია ფინანსების. კაპიტალის. სერვისების. პროდუქციის. ტექნოლოგიების. მუშახელის. ინფორმაციის და ცოდნის.

20. რა არის ურთიერთინტეგრაციის საფუძველი? ტექნოლოგიური პროგრესი: კომუნიკაციების სისტემის განვითარება: ტელეფონი, მობილური ტელეფონი, ინტერნეტი. ტრანსპორტირების სისტემის განვითარება: საჰაერო, სარკინიგზო, საგზაო, საზღვაო. საკანონმდებლო უზრუნველყოფა: საერთაშორისო სავაჭრო, ფინანსური, ეკონომიკური კანონები, აქტები, კონვენციები, შეთანხმებები. მაგალითად მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციის გენერალური შეთანხმება ტარიფებზე და ვაჭრობაზე GATT. საპატენტო უფლებები.