Σενάριο διδασκαλίας Αρχές Κοινωνικών Επιστημών Β' τάξη-Ανθρωπιστικές Σπουδές

1. Πολιτική Οικολογία
Περιβαλλοντισμός
Σελ. 121-122
Αρχές Κοινωνικών Επιστημών
Β’ τάξη-Ανθρωπιστικές Σπουδές
Κριπαροπούλου Αντιγόνη

2. Πολιτική οικολογία είναι μία τάση του οικολογικού κινήματος και στηρίζεται
σε ένα σύνολο πολιτικών θεωριών που αναπτύχθηκαν από τη δεκαετία του
1970 κι έπειτα, βασίζοντας την ανάλυσή τους στις σχέσεις αλληλεπίδρασης
μεταξύ φυσικού περιβάλλοντος και ανθρώπινων κοινωνιών.

3. Σχέση του ανθρώπου με τον πλανήτη
«Η οικολογία δεν είναι: η αγάπη της φύσης. Είναι η αναγκαιότητα του αυτό-περιορισμού (δηλαδή, η
αληθινή ελευθερία) του ανθρωπίνου είδους σε σχέση με τον πλανήτη πάνω στον οποίο, από τύχη,
υπάρχει και τον οποίο έχει βαλθεί να καταστρέψει»
Κορνήλιος Καστοριάδης

4. Η πολιτική
οικολογία
αμφισβητεί το
καπιταλιστικό
μοντέλο
ανάπτυξης που
εφαρμόστηκε
μέχρι σήμερα .

5. «Η φύση είναι το
ανόργανο σώμα του
ανθρώπου. Ο άνθρωπος
ζει από τη φύση και πρέπει
να διατηρήσει ένα συνεχή
διάλογο μαζί της, αν θέλει
να μην πεθάνει.
Η κεφαλαιοκρατική
παραγωγή δεν αναπτύσσει
την τεχνική, παρά μόνο
εξαντλώντας ταυτόχρονα
τις δυο πηγές απ’ όπου
αναβλύζει κάθε πλούτος:
τον άνθρωπο και τη φύση»
Κάρολος Μαρξ

6. «Η οικολογία είναι ανατρεπτική, γιατί θέτει σε αμφισβήτηση το καπιταλιστικό φαντασιακό που
δεσπόζει στον πλανήτη.
Αρνείται το κεντρικό του μοτίβο, σύμφωνα με το οποίο το πεπρωμένο μας είναι ν’ αυξάνουμε
ακατάπαυστα την παραγωγή και την κατανάλωση.
Δείχνει τον καταστροφικό αντίκτυπο της καπιταλιστικής λογικής στο φυσικό περιβάλλον και στη
ζωή των ανθρωπίνων όντων».
Κορνήλιος Καστοριάδης

7. Σύμφωνα με τις
θεωρητικές
προσεγγίσεις της
Πολιτικής Οικολογίας, ο
τρόπος με τον οποίο
παρεμβαίνουν οι
ανθρώπινες κοινωνίες
στο περιβάλλον
αλλοιώνει και
μεταλλάσσει τη φύση
και το χαρακτήρα του.

8. Θέτει ως πολιτική πρόταση
την αειφόρο ανάπτυξη.
Δηλαδή, την «ανάπτυξη που
καλύπτει τις ανάγκες του
παρόντος χωρίς να θέτει σε
κίνδυνο τη δυνατότητα των
μελλοντικών γενεών να
καλύψουν τις δικές τους
ανάγκες».
Αυτό σημαίνει ότι η
οικονομική δραστηριότητα
πρέπει να μην εξαντλεί τους
φυσικούς πόρους, αλλά να
λαμβάνει μέριμνα ώστε αυτοί
να αναπληρώνονται.

9. Η Πολιτική Οικολογία προτείνει
επίσης, την χρήση των
Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας
(ΑΠΕ).
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας -
αιολική, ηλιακή (θερμική ή
φωτοβολταϊκή), υδροηλεκτρική,
παλιρροιακή, γεωθερμική και
ενέργεια από βιομάζα - συνιστούν
ουσιαστική εναλλακτική λύση στα
ορυκτά καύσιμα.
Η χρήση τους επιτρέπει όχι μόνο
να μειωθούν οι εκπομπές αερίων
που προξενούν το φαινόμενο του
θερμοκηπίου, τα οποία
προέρχονται από την παραγωγή
και την κατανάλωση ενέργειας,
αλλά και τη μείωση των εισαγωγών
ορυκτών καυσίμων (συγκεκριμένα,
φυσικό αέριο και πετρέλαιο).

10. Μια άλλη πρόταση της
Πολιτικής Οικολογίας είναι η
ανακύκλωση απορριμμάτων
δηλ. η διαδικασία με την οποία
επαναχρησιμοποιείται εν μέρει
ή ολικά οτιδήποτε αποτελεί
έμμεσα ή άμεσα αποτέλεσμα
της ανθρώπινης
δραστηριότητας και το οποίο
στην μορφή που είναι δεν
αποτελεί πλέον αγαθό για τον
άνθρωπο.
Στην διαδικασία αυτή συνήθως
τα απορρίμματα
μετατρέπονται σε πρώτες ύλες
από τις οποίες παράγονται νέα
αγαθά.
Μέρος της διαδικασίας της
ανακύκλωσης είναι και η
μετατροπή βλαβερών για το
περιβάλλον υλικών σε λιγότερο
ή και καθόλου βλαβερά.

11. Η Πολιτική Οικολογία
υποστηρίζει επίσης, την ανάγκη
για αποκέντρωση και
διαφοροποίηση του συστήματος
παραγωγής και κατανάλωσης σε
μικρότερη κλίμακα (τοπική
οικονομία) και σε περισσότερες
από μία εναλλακτικές
(πολυκαλλιέργεια, πολλαπλές
μορφές ενέργειας και
μετακίνησης κλπ).
Τα πιο ριζοσπαστικά ρεύματα,
επεκτείνουν την μελέτη τους
στους κοινωνικούς θεσμούς, στην
αλλαγή νοοτροπίας των πολιτών
στον πολιτισμό.
Με αυτό τον τρόπο προτείνουν
διαφορετικούς τρόπους
οργάνωσης της κοινωνίας, όπως
εναλλακτική εκπαίδευση,
πολυπολιτισμικότητα,
συμμετοχική δημοκρατία κ.λπ.

12. Η πολιτική οικολογία
αποτελεί τη βάση των
πράσινων πολιτικών
κομμάτων.
Θεωρείταιένα από τα νέα
κοινωνικά κινήματα που
γεννήθηκαν στις
μεταβιομηχανικές
κοινωνίες μετά τα
γεγονότα του Μάη του '68
και της πετρελαϊκής
κρίσης του '73, και από
την αντίδραση ορισμένων
ανθρώπων μπροστά στην
καταστροφή του
περιβάλλοντος.