Prezentacja zawiera podstawowe informacje dotyczące jednej ze szkół terapii somatycznej - biosyntezy.

1. BIOSYNTEZA DAVIDA BOADELLI
Oprac. Wojciech Laskowski

2. Twórca biosyntezy
http://www.biossintesebahia.com.br/biossintese.php
David Boadella (ur. 1931) –
studiował pedagogikę,
psychologię i
literaturoznawstwo. Kontynuator
myśli i praktyki Wilhelma Reicha.
Psychoterapeuta o
kilkudziesięcioletnim
doświadczeniu. Wydawca
czasopisma „Energia i Charakter”
(Energy & Character) od 1970 r.;
autor licznych artykułów i
książek dotyczących
psychoterapii somatycznej.

3. O biosyntezie
• Biosynteza to szczególna forma psychoterapii somatycznej.
• Psychoterapia somatyczna opiera się na starym założeniu „mens sana in
corpore sano” (w zdrowym ciele zdrowy duch).
• Biosynteza oznacza integrację życia.
• Podstawowe założenie: istnieją 3 podstawowe strumienia energii
życiowej, płynące w ciele, wiążące się z trzema warstwami komórkowymi
zarodka: ektodermą, endodermą i mezodermą. Wyrazem aktywności tych
strumieni jest:
– „przepływ” ruchu przez ścieżki mięśni
– „przepływ” percepcji, obrazów i myśli przez system neurosensoryczny
– „przepływ” życia emocjonalnego w głębi ciała
• Integracja tych strumieni może zostać naruszona wskutek stresu
doznanego przed urodzeniem, w niemowlęctwie lub późniejszym życiu.
• Celem terapii (biosyntezy) jest przywrócenie człowiekowi stanu zdrowego
pulsowania, integracji strumieni życia.

4. Obraz osoby wg Reicha
Maska
Cień
Jaźń
- Charakter
- Fałszywe „ja”
- Mechanizmy
obronne
- „Opancerzenie”
- „Ja” prawdziwe
- Pierwotny stan
dobrego samo-
poczucia, miłości,
nadziei i poczucia
własnej wartości
- Rdzenne potrzeby
i uczucia
- Bolesne uczucia
strachu, złości,
zwątpienia…
- To, co wyparte
- Bunt jaźni
prawdziwej
- Zachowania
destrukcyjne
- Spontaniczne
zachowania
- Spontaniczne
impulsy do sięgania
na zewnątrz i
nawiązywania
kontaktów
- Kontakty zastępcze
- Konwencje
- Konformizm

5. Koncepcja zdrowia wg Boadelli
Zdrowie
Psychiczne
FizyczneDuchowe

6. Somatyczne przejawy zdrowia
Oddech regularny i rytmiczny z lekkim ruchem klatki
piersiowej
Perystaltyka ani zbyt naprężona ani zbyt opieszała
Dobry tonus – stan trwałego napięcia mięśni, któremu nie
towarzyszy zmęczenie
Mięśnie mogą przechodzić łatwo od stanu skurczu do
rozkurczu, bez chronicznego usztywnienia lub zwiotczenia
Skóra ciepła i dobrze ukrwiona
Twarz żywa i ruchliwa
Głos dźwięczny, wyrazisty, niemechaniczny
Oczy kontaktujące i błyszczące
Orgazm jest rytmicznym i mimowolnym pulsowaniem,
który łączy się z zadowoleniem i uczuciem miłości do
partnera
Odczucia seksualne i uczucia serca są w stanie odnosić się
do tego samego człowieka
1.
2.
3.
4.

7. Psychiczne przejawy zdrowia
Umiejętność uświadomienia sobie zewnętrznych przejawów
wewnętrznych potrzeb
Zdolność odróżnienia pierwotnych potrzeb życiowych od ich
wtórnych zniekształceń
Umiejętność nawiązywania kontaktu z drugim człowiekiem bez
idealizowania, projekcji lub innych mechanizmów obronnych
Zdolność odróżniania kontaktów prawdziwych od namiastek,
doceniania tych pierwszych i kultywowania ich
Umiejętność powstrzymywania uczuć i wyrażania ich oraz
umiejętność decyzji, kiedy powstrzymanie lub wyrażenie uczuć
jest uzasadnione
Uwolnienie się od lęku gdy nie ma niebezpieczeństwa
Odwaga opowiedzenia się za czymś, w co się wierzy, nawet gdy
jest to niebezpieczne
1.
2.
3.
4.
5.

8. Duchowe przejawy zdrowia
Posiadanie głębokich, osobistych źródeł wartości,
które pozostają w związku z poczuciem znaczenia
własnych zachowań i myśli
Siła egzystencjalna, pozwalająca na radzenie sobie
z kryzysami życiowymi bez popadania w rozpacz
Zrozumienie, że w życiu chodzi o proces coraz
głębszego szacunku dla serca własnego i serc
innych
Uwolnienie się od neurotycznego poczucia winy i
gotowość do radzenia sobie z prawdziwą
odpowiedzialnością
1.
2.
3.
4.

9. Kontinuum zdrowie <–> choroba
1) Istnieje niebezpieczeństwo podziału ludzi na dwie
grupy, czyli zdrowych, którzy nie potrzebują terapii i
chorych, którzy jej potrzebują.
2) Bardziej realistyczne byłoby potraktowanie choroby i
zdrowia jako wymiaru ciągłego i uznanie możliwości
wystąpienia nerwicowych reakcji u ludzi tzw.
zdrowych oraz zdolności do zdrowych reakcji nawet u
ludzi, których zdrowie jest poważnie zaburzone.
3) W istocie postęp terapii zależy od tego, w jakim
stopniu terapeuta odnajduje u swego pacjenta ukryte
obszary zdrowia.

10. Zaburzenia
1) Zaburzenia – rozpad jedności organizmu;
dezintegracja; rozszczepienie
2) Rozszczepienie wyraża się tym, że:
1) Działanie zostaje odcięte od myślenia i odczuwania
2) Odczuwanie od działania i myślenia
3) Myślenie od działania i uczuć
3) Te zakłócenia na poziomie ciała lokalizują się w
konkretnych miejscach:
1) Między głową a plecami – w karku
2) Między głową a torsem – w gardle
3) Między plecami a wewnętrznymi organami klatki
piersiowej – w przeponie

11. Model embriologiczny
Warstwy
zarodkowe
Endoderma
Mezoderma
Ektoderma
Układy
Płuca i organy
trawienne
Kości, mięśnie, układ
krwionośny
Skóra, organy
zmysłowe, mózg i
nerwy
Ekspresja
Afekt
Zachowanie
Poznanie

12. Techniki (procesy) terapeutyczne
• Odzyskiwanie kontaktu z falującym
rytmem swego oddechu i związanymi z
nimi przemianami emocjonalnymiZeśrodkowanie
• Ożywienie przepływu energii wzdłuż
kręgosłupa, a stamtąd do „pięciu kończyn”,
tzn. do obu ramion, obu nóg i głowyUgruntowanie
• Zwiększenie kontaktu poprzez oczy, głos i
język; odzyskanie spójności między
ekspresją werbalną i niewerbalnąStawianie czoła

13. Ześrodkowanie
Zrównoważenie
emocjonalne
(harmonijny
oddech)
Emocjonalna
apatia (bierność);
niedoładowanie
(nadmierne
powstrzymywa-
nie oddechu)
Emocjonalna
labilność
(chwiejność);
przeładowanie
(słabe
powstrzymywa-
nie oddechu)

14. Ugruntowanie
Elastyczność,
swoboda
działania i
ekspresji
(Eutonia)
Kontrola i
napięcie;
powstrzymywanie
impulsu lub
uczucia
(Hipertonia)
Rezygnacja i
załamanie się;
zrzeczenie się
impulsu lub
uczucia
(Hipotonia)

15. Stawianie czoła
Zbalansowana
percepcja;
optymalny
kontakt; bycie
uważnym
(obecnym)
Podwrażliwość;
wysoki próg
pobudzenia;
przesadne
skupienie
(nadmierne
obwarowanie)
Nadwrażliwość;
niski próg
pobudzenia;
roztargnienie
(słabe
obwarowanie)

16. Proces zmiany w terapii – 3 czynniki
Interakcja
•Efektywność interakcji terapeutycznej
•Zbudowanie zdrowej (niezaburzonej) relacji terapeutycznej, w ramach której terapeuta
wywołuje oddźwięk ze strony pierwotnego rytmu rozwoju pacjenta poprzez dialog – głęboki
kontakt, daleki jednak od symbiotycznego i inwazyjnego czy deprywacyjnego i bezosobowego
Głębia
•Głębia, w jaką sięga u człowieka ta interakcja
•Przeprowadzenie pacjenta od charakterologicznych mechanizmów obronnych przeciw bólowi do
przeżycia swego bólu oraz doprowadzenie go, choć w małym stopniu, do doznań związanych z
warstwą pierwotną (tj. wykrycia nowych źródeł wewnątrz siebie, odzyskania kontaktu z dawno
zapomnianymi lub nowoodkrytymi zasobami nadziei, zaspokojenia…)
Transfer
•Stopień, w jakim zmiany powstałe w toku sesji mogą być przeniesione w wydarzenia życiowe
•Klient musi znaleźć sposób, by zmiany somatyczne i psychiczne dokonane na sesji terapeutycznej
przenieść do swej sytuacji życiowej

17. Źródła:
• Boadella, D. 1992. Przepływy życia. Jacek
Santorski & CO Agencja Wydawnicza.
• Boadella, D. 1991. Biosynteza. W: Nowe
zjawiska w psychoterapii, pod red. Marii Lis-
Turlejskiej.
• The USA Body Psychotherapy Journal, Volume
5, Number 1, 2006.