Eerste update van 10.G Langeweg.

2. Met een goed gevoel stapt Kevin uit de taxi die hem naar het plaatsje
Newlyfields heeft gebracht. Het is de ochtend van een warme
lentedag, perfect weer om de eerste dag van een 10 generaties
challange mee te beginnen.
De lap grond die voortaan eigendom zal zijn van de familie
Langeweg, ligt aan de buitenkant van het voor Kevin verlaten ogende
dorp. Om hem heen zijn geen winkels of Sims te zien, en daar had hij
ergens wel op gerekend.

3. Ben had hem al gewaarschuwd dat het de eerste dagen nogal
wennen zou zijn. Gelukkig heeft die zich wel aan zijn belofte
gehouden, want er staat een klein wit huisje precies in het midden van
het terrein. Het is niet groot, maar voor Kevin is de ruimte en stilte om
hem heen een veel belangrijker pluspunt.

4. De voordeur kraakt lichtjes als Kevin voor het eerst binnenstapt in
waar hij de komende jaren een groot deel van zijn tijd zal gaan
doorbrengen. Hij zal in dit huis eten en slapen, en er waarschijnlijk
zelfs zijn kinderen in grootbrengen. Tegen die tijd moet hij genoeg
geld gespaard hebben voor een verbouwing, maar dat duurt nog wel
een tijdje.
Nu doet het huisje Kevin vooral denken aan een boeren bungalow.

5. De koelkast, het aanrecht en de stoel achter het bureau versterken
dat idee. Kevin sluit de voordeur achter zich en loopt door de deur die
zich naast het bureau bevind, en naar de weliswaar kleine maar
schone badkamer leidt.

6. Eindelijk kan hij naar de wc.
Vanaf het vertrek bij Ben heeft Kevin niets anders gedaan dan uit het
raam van de taxi staren, en door de lange rijs naar Newlyfields heeft
hij ook flinke trek gekregen. Hoewel Kevin niet bepaald een
keukenprins is zou een simpel vruchtengebakje klaarmaken geen
probleem moeten zijn.

7. Binnen een paar minuten komt er een perfect bruin vruchtengebakje
uit de oven. Het water loopt Kevin al in de mond als hij zijn ontbijt
ziet, en zijn maag geeft een luid instemmend gerommel. Hij neemt
plaats achter het bureau, zich afvragend waarom hij geen tafel heeft
gekregen om aan te kunnen eten.

8. Wanneer zou Ben iets van zich laten horen?
Er hangt nog geen telefoon is huis, nog iets vreemds wat Kevin opvalt.
Zou de krant wel bezorgd worden? Nadat hij zijn ontbijt opgegeten
heeft, loopt Kevin naar buiten om het plastic bord in de vuilnisbak te
gooien. Daar ziet hij de krant keurig voor zijn deur liggen, maar van
een krantenjongen (of meisje) is geen spoor te bekennen.

9. Er staat niet veel interessants in de krant, alleen een opmerking over
het warme weer van de afgelopen dagen. Het is ook nooit goed, als
het koud is klagen Sims dat ze graag in warmer weer zouden
zitten, maar als het warm is willen ze het precies andersom. Op het
moment dat Kevin de krant laat voor wat het is, klinkt de deurbel.
Kevin hoopt dit keer een Sim voor de deur te zien staan, maar
eenmaal daar is er niemand te zien.

10. Wel staat er een groot roze pakket op de stoep. Het pakpapier wordt
bij elkaar gehouden door een rode strik, waar een kaartje aan
bevestigd is.
Omdat ik vergeten ben een telefoon te regelen.. Hopelijk kun je hier
wat meer mee! Als ik jou was zou ik zoeken naar een baan.
Ben.

11. Net voor de middag aanbreekt kan Kevin de computer opstarten. Hij
surft op het internet naar baanadvertenties, en vind daar een oproep
voor cementmengers. Veel meer kan Kevin niet verwachten zonder
een goede vooropleiding te hebben gedaan, en omdat hij graag in de
architectuur wil werken schrijft hij onmiddellijk een mailtje naar het
bouwbedrijf.
Hopelijk mailen ze snel terug..

12. De computer is net afgesloten wanneer er weer op de voordeur wordt
geklopt. Een vrouw met grijze haren staat al op het punt om verder te
lopen als Kevin haar roept. Hij is zo blij voor het eerst een Sim uit
Newlyfields te ontmoeten, dat het hem niet uitmaakt dat het iemand
van de turnvereniging is.

13. ‘Ah, u moet de nieuwe bewoner van Newlyfields zijn. Het is al een
hele tijd geleden dat we hier voor het laatst Sims gezien hebben! Mijn
naam is Koosje van der Graai. Ik kom langs namens de tuinvereniging
van Blauwwater. En u bent?’
‘Kevin Langeweg.’ Stelt Kevin zich voor. ‘Blauwwater.. Is dat ver van
hier?’

14. ‘Dat valt wel mee, het is gewoon aan het eind van deze weg en dan
rechts. Als u links gaat komt u bij het grote stadscentrum. Daar zou u
zeker eens een kijkje moeten nemen, Sims van alle leeftijden gaan
daar uit, en feesten er tot in de late uurtjes.’
‘Ah, bedankt! Ik vroeg me al af waar zich hier in de buurt de winkels
bevinden. Ik neem binnenkort zeker een kijkje in Blauwwater.’

15. ‘Heeft u interesse in een lidmaatschap van de turnvereniging?’ Vraagt
Koosje zo onopvallend mogelijk.
Kevin wijst naar zijn huisje.
‘Ik heb daar jammer genoeg nog geen geld voor.. Maar tuinieren heb
ik wel altijd leuk gevonden. Misschien kan ik over een aantal weken
contact opnemen?’

16. ‘Dat kan zeker.’ Zegt Koosje glimlachend. ‘We geven ook geldprijzen
aan Sims met de mooiste tuin, en er is een speciale ledenkorting op
planten en kunstmest. We horen graag van u wanneer een
lidmaatschap mogelijk is.’
‘Dat zal ik zeker doen. Nog een fijne dag verder.’
Het is ook altijd hetzelfde verhaaltje met die lui.. Denkt Kevin
geïrriteerd.

17. Nadat Koosje vertrokken is komt er een groepje Sims aangelopen.
Een man met rood haar, en twee vrouwen. De vrouw met het zwarte
haar stapt als eerste naar voren om zichzelf voor te stellen, terwijl de
andere twee wat ongemakkelijk achter haar blijven staan.
Kevins aandacht wordt direct naar de roodharige dame toegetrokken.
Ondanks haar wat vreemde kledingstijl heeft ze iets aantrekkelijks..

18. ‘.. En dit zijn mijn vrienden Roos en Tjerk.’
Kevin schudt de hand van de zwartharige vrouw en probeert
vriendelijk te glimlachen. Hij heeft niet zoveel zin in weer een op niets
uitlopend gesprek, maar het zou onbeleefd zijn haar en haar vrienden
weg te sturen.
‘Leuk je te ontmoeten.’ Zegt hij dan ook zo overtuigend mogelijk.

19. Ook Tjerk wordt maar kort begroet.
‘Ik wens je veel succes met de challange man, echt iedereen in de
buurt heeft het erover. Als je ooit hulp met iets nodig hebt ofzo, dan
kun je me altijd bellen.’
Kevin bedankt Tjerk oprecht voor zijn aangeboden hulp.
Aan zulk soort Sims heb je tenminste iets.. Denkt hij.

20. Bij Roos komt er eindelijk een glimlach op Kevins gezicht.
‘Leuk je te ontmoeten.. Jij bent Roos toch?’
‘Ja dat klopt.’ Zegt Roos lachend. ‘Roos Heuvel. En dan moet jij de
mysterieuze nieuwe bewoner van Newlyfields zijn. Woon je hier
alleen?’
‘Helaas wel. Mijn naam is Kevin trouwens, voor ik het vergeet.’

21. Omdat het binnen veel te vol zou worden besluit de groep Sims om
buiten te blijven. Kevin gaat tegenover Roos zitten zodat hij het
gesprek met haar kan voortzetten.
‘Wat wil je gaan doen nu je hier bent komen wonen?’ Vraagt Roos
nieuwsgierig.
‘Dat weet ik nog niet zo goed.’ Bekend Kevin. ‘Maar ik heb al een
mailtje gestuurd naar een bouwbedrijf om als cementmenger te gaan
werken. Ik kan moeilijk thuis blijven zitten.

22. ‘Cementmenger? Dat lijkt me vreselijk saai werk om te doen.. Dan
moet je wel erg graag aan het werk willen.’
Kevin haalt zijn schouders op. ‘Ja dat klopt.. Maar omdat ik nooit
gestudeerd heb zijn er niet veel bedrijven bereid om me aan te
nemen. Je weet hoe dat gaat..’
‘Nou.. Ik weet dat ze in het ziekenhuis in Blauwwater nog medisch
personeel nodig hebben.. Als je wilt kan ik een goed woordje voor je
doen daar.’ Zegt Roos bedenkelijk. ‘Zou je dat willen?’

23. ‘Meen je dat?’ Vraagt Kevin overdonderd. ‘Natuurlijk zou ik dat willen!
Zo’n kans laat ik echt niet liggen. Hoe kan ik je ooit bedanken?’
Roos krijgt een grijns op haar gezicht als ze Kevins gezicht ziet.
‘Er is wel iets wat je zou kunnen doen, maar dan moet je het zelf ook
willen.’
‘Zeg het maar. Ik sta bij je in het krijt.’

24. Roos pakt voorzichtig Kevins hand beet. Voor het eerst kijken de twee
Sims elkaar aan, op een manier zoals alleen twee (gedeeltelijke)
romantieksims dat kunnen.
‘Ik zou het erg leuk vinden als we samen een keer uit zouden gaan..
Op een date dus.’
‘Daar hoef ik niet eens over na te denken.. Natuurlijk wil ik met je mee
Roos.. Waar en wanneer?’

25. ‘Wat dacht je van.. Nu meteen?’’
Kevin voelt een aangename siddering in zijn onderbuik. Hoelang is het
wel niet geleden dat hij met een vrouw op date is geweest?
‘En wat moeten we dan tegen Tjerk En Cathrien zeggen? We kunnen
er toch niet zomaar vandoor gaan?’’
‘O geloof me, dat zijn ze wel van mij gewend.’ Zegt Roos
geruststellend.

26. ‘Dan kan ik niet anders dan gehoor geven aan jou verzoek.’ Zegt
Kevin, zo zacht dat alleen hij en Roos het horen. ‘Ik denk dat wij
tweetjes wel weten hoe we lol moeten trappen.’
Hij strijkt met een teder, toch uitdagend gebaar over de bovenkant van
Roos shirt. Er is duidelijk een soort speelse chemie tussen hen.
‘Maar dan moet jij aangeven waar we heen gaan, want ik ben nog
nooit in het centrum geweest.’

27. ‘Dat is geen enkel probleem.. Ik heb al bedacht waar we het heel
gezellig kunnen hebben.’
‘Ik ben bang dat Roos en ik er even tussenuit knijpen met zijn
tweetjes.’ Roept Kevin naar Tjerk en Cathrien. ‘Het was leuk dat jullie
even langskwamen.’
‘Oke, maak er een gezellige middag van. Ik zie het meteen wanneer
Roos iemand probeert te versieren. Vaak heeft ze daar alles voorover.’
Lacht Cathrien de twee Sims toe. ‘Veel plezier!’’

28. Roos neemt Kevin mee naar Haiko’’s Hangplek. Een lounge die
bekend staat om zijn rustgevende en gezellige sfeer. Kevin weet dat
hij en Roos elkaar amper kennen, maar na de lange en saaie ochtend
thuis is hij wel toe aan een beetje ontspanning.
Het is rond twee uur in de middag als Roos en Kevin in de stad
arriveren.

29. ‘Heb je weleens een potje pool gespeeld?’ Vraagt Roos voor ze naar
binnen gaan.
‘Nee niet echt..’ Zegt Kevin verrast. ‘Ik vond dat altijd een sport voor
oudere Sims.. Niet dat het raar is dat jij het wel doet hoor.’
‘Maar het is zo leuk! Je moet het echt een keer proberen, ik kan je wel
laten zien hoe het moet.’
‘Ik ben benieuwd.’

30. ‘Een arts in wording moet tegenwoordig toch een goed potje kunnen
poolen?’ Roos knipoogt en pakt Kevins hand. ‘Ik hoop dat je het werk
en het studeren daarnaast leuk zult gaan vinden.’
‘Ik ben heel blij met de kans die je me gegeven hebt Roos, zelfs als
het betekend dat ik er hard voor zal moeten werken.. Maar een
middag samen met jou doorbrengen klinkt haast nog beter.’
‘Ik hoop hetzelfde.’ Lacht Roos hem toe. ‘Zullen we dan maar?’

31. Eenmaal binnen voelt Kevin zich toch niet zo zeker van zichzelf als hij
eerst dacht. Afgaan met een potje pool op zijn eerste date met Roos
zou in zijn ogen een slecht voorteken zijn. Ze zou hem zeker weten
uitlachen.
‘Gaat het wel?’ Vraagt Roos bezorgd. ‘Je ziet een beetje witjes.’
‘Het gaat prima.’ Zegt Kevin snel. ‘Ik probeer me goed te consenteren
zodat ik het niet verpruts.’

32. ‘Je hoeft het niet zo serieus te nemen.. Bovendien houd je je stok
verkeerd vast.’
Kevin voelt hoe Roos weer zijn hand vastpakt en hem in de juiste
positie brengt. ‘Je doet het vast goed.’ Verzekerd ze hem daarna
nogmaals. ‘Maar weet dat ik ga winnen.’
Het voelt alsof zijn hele hand tintelt van Roos aanraking.
Ik moet mezelf leren beheersen, ik ken haar pas een paar uur.

33. Kevin oefent een paar slagen voor ze een echt spel beginnen. Hij
voelt hoe Roos ogen hem in de gaten blijven houden, en dat maakt
hem tot zijn ergernis best zenuwachtig.
Na een tijdje krijgt hij door hoe poolen precies werkt. Als het spel
begint loopt Kevin naar de andere kant van de pooltafel terwijl Roos
de ballen in de goede positie legt.
Let the games begin..

34. In het uur dat volgt vermaken de twee Sims zich opperbest. Roos
staat al snel met een paar punten voor, maar ze blijft vriendelijk en
bemoedigend. Nadat duidelijk wordt dat Kevin het niet meer kan
winnen schudden de twee elkaar sportief de hand.
‘Gewoon nog wat meer oefenen.’ Houdt Roos vol. ‘Ik weet zeker dat je
het vanzelf onder de knie krijgt.’
‘Ik ben duidelijk geen ster in poolen, maar het was wel leuk.’

35. ‘Nu is het mijn beurt om iets leuks te verzinnen.’ Vervolgt Kevin.
Hij kijkt om zich heen en ziet daar een oude jukebox staan. Hij pakt de
afstandsbediening en zoekt tot hij een leuk nummer heeft gevonden.
Zonder zich iets aan te trekken van de blikken van andere Sims loopt
Kevin naar Roos.
‘Mag ik deze dans van u?’ Vraagt hij op een beleefde toon.

36. ‘Dit is zo flauw, ik kan geen helemaal niet dansen!’ Grinnikt Roos.
‘Je bent nooit te oud om te leren.. En zoals we het nu doen gaat het
toch prima?’
‘Als we niet zo aangekeken zouden worden was het leuker geweest.’
‘Daar weet ik wel iets op.’ Zegt Kevin met een lichte glinstering in zijn
ogen,

37. Hij wenkt Roos om dichterbij te komen. Langzaam maar zeker voelen
de twee Sims zich meer en meer uitgesloten van de buitenwereld. Ze
beginnen elkaar steeds beter te leren kennen, en Kevin kan de
prikkels die hij voelt als hij naar zijn date kijkt niet langer voor zich
houden. Ze is zijn type, met rood haar en een slank figuur. Haar
bruine huid nog donker dan pure cacao.
‘Je bent prachtig.’ Fluistert hij haar toe.

38. Voorzichtig sluit Roos haar armen om Kevins lichaam. Ze voelt zijn
adem in haar nek, en geniet van de schrikkerige reactie in zijn ogen
als hij ziet hoe weinig zijn gezicht van dat van haar verwijderd is.
‘Zeg dat nog eens?’
‘Maar ik ben vergeten wat ik net zei..’
‘Fluister het dan in mijn oor.’ Houdt Roos vol.

39. Kevin buigt zich voorover, maar in plaats van in haar oor te praten laat
hij zijn hoofd op haar schouder rusten.
Uit de jukebox komt rustige loungemuziek. Het is het perfecte moment
om een gezellige middag mee te eindigen..
‘Begin jij ook zo’n honger te krijgen?’ Vraagt Roos giechelend. .

40. ‘Ik krijg trek in jou.’ Zegt een stem in haar linkeroor.
Plotseling houdt de stem op met praten. De twee gezichten drukken
bijna tegen elkaar aan, hun lippen zijn millimeters van elkaar
verwijderd.
‘Je hebt.. Blond haar?’ Merkt Kevin verbaast op, waarop Roos ja knikt.
‘Ja eigenlijk wel.. Vind je het erg?’ Vraagt ze. Kevin antwoord zonder
iets te zeggen, met een vluchtige kus boven haar lippen.

41. De twee Sims besluiten dat het nog geen tijd is om afscheid van
elkaar te nemen. Ze zoeken een tafeltje uit aan de andere kant van de
lounge.
‘Ik weet hoe krap je het hebt, dus ik betaal wel.’ Verzekerd Roos voor
ze aan de tafel plaatsneemt. ‘De spaghetti is echt een aanrader.’
‘Dan nemen we spaghetti.’ Zegt Kevin meteen. Hij is allang blij dat hij
vanavond niet hoeft te leven op kleffe macaroni met kaas, of een
diepvriesmaaltijd. ‘Wat voor werk doe je eigenlijk?’

42. Tijdens het eten wordt er veel gepraat, gelachen en gedronken. Roos
onthult dat ze hier is komen wonen in haar tienerjaren. Ze werkt in een
snackbar en woont in een appartement in de buurt. Haar ouders zijn
toen ze studeerde kort na elkaar overleden, en ze heeft geen broers
of zussen.
‘En vertel me nu eens meer over die 10.G challange waar iedereen
het over heeft..’

43. ‘Ik wist niet dat challanges zoveel wek met zich meebrachten.’
Mompelt Roos als zij en Kevin na het diner weer naar buiten lopen.
‘Het duurde ook best lang voor ik er ja op durfde te zeggen.’ Bekend
Kevin. Zijn gedachten gaan weer terug naar de ontmoeting met Ben.
‘Maar ik heb er nog geen spijt van gehad.’
Roos grinnikt.
‘Je bent in ieder leuk gezelschap.’

44. Als ze de trap af zijn gelopen pakt Kevin Roos haar handen
voorzichtig vast.
‘Ik vond het een erg geslaagde avond. We zouden dit vaker moeten
doen.’
‘Daar ben ik het mee eens.. Wat dacht je van morgenavond na je
werk? Ik kan wel een shift wisselen met een collega.’
‘Maar dan moet ik werken.’ Herinnert Kevin haar.

45. ‘Maar nu hebben we nog de hele avond voor ons, en ik zou onze date
op een passende manier af willen sluiten.’ Gaat Kevin verder.
‘En dat houdt in?’ Fluistert Roos terwijl ze haar hoofd steeds dichter
naar dat van hem beweegt.
‘Iets wat niet onder woorden uit te leggen valt..’
‘En wie niet horen wil moet maar voelen..’

46. Roos duwt Kevin een stukje naar achteren terwijl zijn lippen de hare
raken. In een teder gebaar streelt hij over haar kin, wat bij beiden de
smaak naar meer alleen maar sterker maakt. De tweede zoen is veel
gewilliger en intenser dan de eerste.
Op dit punt weet Roos de overhand te nemen in het spelletje wat ze
als romantieksim zo goed beheerst. Ze draait haar hoofd een beetje
schuin, en zoent nogmaals.

47. Kevin glijdt met zijn hand langzaam over haar onderrug, tot hij haar
armen in zijn greep heeft. Roos voelt hoe ze langzaam omlaag wordt
geduwd, met als enige gedachte dat ze zich vast wil houden in deze
positie.
Toch blijven de twee Sims elkaar op een liefdevolle en geduldige
manier aankijken. Het is Roos die de volgende stap set en zich over
Kevin heen buigt.

48. Geen moment los van elkaar, blijven de twee Sims in elkaars armen
verwikkeld. Uiteindelijk blijven ze zo staan, tot ze beiden weer zijn
gekalmeerd. Het moment dat Roos en Kevin elkaar eindelijk loslaten
en elkaar in de ogen aankijken denken ze allebei hetzelfde:
Dit was zeker niet de laatste keer…

49. Na de geweldige date met Roos begint pas het echte leven voor Kevin
langzaam zijn weg te vinden. De ochtend na de date staat er een bos
bloemen voor zijn deur, met een kaartje.
‘Veel succes op je eerste werkdag!’
Het is niet moeilijk te raden van wie de bloemen zijn..

50. Extra gemotiveerd stapt Kevin die middag in de carpool die hem naar
zijn werk brengt, een glanzend rode Yomoshoto met chauffeur.
Hoewel er bij de man in kwestie geen lachje af kan is het humeur van
‘dokter Langeweg’ beter dan het ooit geweest is.
Natuurlijk is hij benieuwd hoe het werk als arts-assisstent hem zal
bevallen. De eigen carpool die de baan met zich meebrengt is al die
extra studie-uurtjes nu al meer dan waard.

51. De rit naar het werk verloopt verder zonder problemen. Kevin maakt
het zichzelf zo comfortabel mogelijk voor zijn shift begint. Hij werkt nu
vijf dagen in de week van 18:00 tot 1:00, en hij verdient een
bescheiden salaris van 800 Simleons per dag.
Niet slecht voor iemand die eerst als cementmenger wilde gaan
werken.. Denkt hij dan ook trots.

52. Het ziekenhuis in Blauwwater blijkt een klein gelijkvloers gebouw.
Omdat Blauwwater maar weinig inwoners heeft werkt Kevin samen
met een arts, een medisch assistente en wat ambulante
medewerkers.
Deze middag is het vrij rustig in het ziekenhuis, en als Kevin naar de
balie loopt maakt zijn hart een klein sprongetje bij het zien van zijn
vrouwelijke collega.

53. ‘Ah, meneer Langeweg, fijn dat u er bent. Roos heeft me al over het
een en ander ingelicht. Ik ben Trijntje Speler, de medisch assistente.’
‘Aangenaam kennis te maken.’ Zegt Kevin beleefd terwijl hij Trijntjes
hand schud. ‘Waar kan ik mijn nieuwe werkplek vinden?’
‘Door de deur en dan aan het eind van de gang rechts. We evalueren
aan het eind van de eerste shift of er kans is op een vaste baan. Ik
wens u veel succes.’

54. ‘Dankjewel Trijntje. Leuk je te ontmoeten.’ Zegt Kevin met een knikje.
Het zou verboden moeten worden zulke leuke collega’s te hebben..
Nu maar hopen dat ik die eerste shift niet verpruts.
Maar niets had hem kunnen voorbereiden op wat hij in de kamer aan
het einde van de kamer aantreft, helemaal niets.

55. In de witte kamer staan een boekenkast en een soort oefenpop, die in
de gaten wordt gehouden door een grote monitor. Daarnaast liggen
allemaal kleine apparaatjes die worden gebruikt bij verschillende
soorten operaties, waaronder een hoop messen.
Hoe Roos de mensen van het ziekenhuis heeft kunnen overtuigen om
hem deel te laten nemen aan deze shift weet Kevin niet, maar op dit
punt weet hij niet wat hij met de pop aan moet.

56. Dan ziet hij de verschillende nummers die op de pop staan. Blijkbaar
moet deze ‘Sim’ geopereerd worden aan een verstopte darm of iets
dergelijks. De hartmonitor piept op een regelmatige manier wanneer
Kevin op een zo precies mogelijke wijze de buikholte van de pop
opensnijd.
Koortsachtig probeert hij zich te herinneren hoe het lichaam van een
Sim precies in elkaar zit. Met zijn vrije hand voelt Kevin in de
pop, zoekend naar iets wat er niet thuishoort.

57. Op dat moment gaat het echter mis. Kevin heeft een vitaal orgaan uit
de pop verwijderd, en de monitor begint steeds harder te piepen. In
een waas van paniek weet hij het neporgaan weer op de juiste plaats
terug te stoppen, maar het gepiep houdt niet op.
Dan schiet hem iets belangrijks te binnen, iets waar een Sim als Kevin
totaal geen oefening voor nodig heeft..

58. Hij buigt zich voorover en.. Geeft de perfecte mond op mond
beademing! Wonder boven wonder is de patiënt niet overleden aan
zijn verwondingen.. En Kevin is geslaagd voor de test!

59. De tweede dag in Newlyfields loopt langzaam tegen zijn eind als de
Yomoshoto weer terugkeert op de plaats waar hij die ochtend vertrok.
Kevin kan het nauwelijks geloven, maar hij is officieel aangenomen in
het ziekenhuis van Blauwwater. Trijntje feliciteerde hem hartelijk voor
hij weer naar huis vertrok.
Natuurlijk was het pure mazzel dat hij de test passeerde, voor de
volgende dag moet er dus veel worden gestudeerd.. Maar zoals de
laatste tijd wel vaker het geval is gaat niet alles wat gepland is ook
daadwerkelijk volgens plan..

60. ‘Bedankt voor alles, en tot morgen.’ Mompelt Kevin tegen zijn
chauffeur voor die naar zijn eigen huis vertrekt. Hij is zo met zichzelf
bezig dat hij niet ziet dat er naast hem iets vreemds gebeurt.
Pas wanneer de auto de straat uit is gereden valt zijn
mond, terecht, open van verbazing.
Er staat een fontein in de tuin.. Een hele grote fontein.

62. ‘Vind je hem mooi?’ Vraagt een bekende stem.
Haar vingers tikken op zijn schouder, waardoor Kevin hoorbaar
schrikt.
‘Heb jij dat ding hier neergezet.. Hoe.. Wat?’
Hij draait zich om, en Roos kijkt hem glunderend aan.
‘Een cadeautje, als bedankje voor de leuke avond gisteren..’

63. ‘Cadeautje?! Die fontein is meer waard dan een hele week van mijn
salaris.. Laat staan een kwart van jou jaarsalaris! Je hebt hem toch
niet gestolen uit iemands tuin?’
Roos schudt haar hoofd.
‘Nee. Ik heb die fontein ooit gekregen van iemand waarmee ik op date
ben geweest.. Maar ik heb er geen plaats voor, en dacht dat jij hem
wel kon gebruiken. Wat vind je ervan?’ Vraagt ze nogmaals.

64. Kevins blik verzacht.
‘Hij is echt prachtig.. Ik zou hem voor geen goud in willen ruilen, net
zoals ik jou nooit voor iemand anders in zou willen ruilen Roos. Je
hebt me al zoveel gegeven.. Waarom?’
Roos denkt even na. ‘Ik denk dat ik dat doe omdat ik vind dat jij het
echt verdiend hebt. Trijntje belde me vandaag en zei dat je bent
aangenomen, ik wilde je persoonlijk komen feliciteren..’

65. ‘Je hebt een hartje van goud.’
‘Jij ook.’ Mompelt Roos haast onverstaanbaar. ‘Ik hoop dat je iemand
vind die..’
Kevin legt haar bij het horen van die woorden meteen het zwijgen op.
‘Ik wik jou echt nooit meer kwijt.’ Fluistert hij zacht, voor er een
passionele zoen volgt. Een zoen die de echte liefde lijkt te doen
ontwaken..