Zażalenie na polityczny akt zgonu

1. Gdańsk, dnia 26 września 2017 roku
Sąd Rejonowy we Wrocławiu
za pośrednictwem:
Prokurator Prokuratury Rejonowej
dla Wrocławia – Stare Miasto
Prokuratura Rejonowa
dla Wrocławia – Stare Miasto
ul. Sądowa 2
50 – 045 Wrocław
Pokrzywdzony: Paweł Adamowicz
adres do doręczeń:
Urząd Miasta w Gdańsku
ul. Nowe Ogrody 8/12
80 – 803 Gdańsk
sygn. akt
PR2Ds.264.2017
Zażalenie pokrzywdzonego
na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej
dla Wrocławia – Stare Miasto
z dnia 23 sierpnia 2017 roku w sprawie PR2Ds.264.2017
Działając w imieniu własnym, zaskarżam w całości postanowienie Prokuratora Prokuratury
Rejonowej dla Wrocławia – Stare Miasto z dnia 23 sierpnia 2017 roku, którego odpis wraz
z uzasadnieniem został mi doręczony w dniu 19 września 2017 roku, zarzucając mu
obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, w
postaci:
1. art. 17 § 1 pkt 2 KPK w zw. z art. 7 KPK w zw. z art. 9 § 1 KPK w zw. z art. 10 § 1
KPK w zw. z art. 297 § 1 KPK polegające na odmowie przez Prokuratora Prokuratury
Rejonowej wszczęcia śledztwa w sprawie z uwagi na brak znamion czynu
zabronionego bez wszechstronnego wyjaśnienia okoliczności popełnienia czynu i
rzeczywistego znaczenia tego czynu w świetle art. 119 Kodeksu karnego;
2. art. 7 KPK w zw. z art. 9 § 1 KPK w zw. z art. 10 § 1 KPK w zw. z art. 297 § 1 KPK
polegające na zaniechaniu przesłuchania przez Prokuratura Prokuratury Rejonowej
pokrzywdzonego w sprawie: Pawła Adamowicza – Prezydenta Miasta Gdańska;
3. art. 7 KPK w zw. z art. 9 § 1 KPK w zw. z art. 10 § 1 KPK w zw. z art. 297 § 1 KPK
polegające na zaniechaniu zgromadzenia przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej
danych osób administrujących portalem Młodzieży Wszechpolskiej na Facebooku
oraz przesłuchania tych osób;

2. 2 | S t r o n a
4. art. 7 KPK w zw. z art. 9 § 1 KPK w zw. z art. 10 § 1 KPK w zw. z art. 297 § 1 KPK
polegające na zaniechaniu przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej rozważenia
wszczęcia postępowania w sprawie w związku z uzasadnionym podejrzeniem
popełnienia przestępstwa z art. 256 i 257 Kodeksu karnego;
5. art. 7 KPK w zw. z art. 9 § 1 KPK w zw. art. 10 § 1 KPK w zw. z art. 297 § 1 KPK
polegające na zaniechaniu przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej rozważenia
wszczęcia postępowania w sprawie w związku z uzasadnionym podejrzeniem
popełnienia przestępstwa z art.137 § 1 Kodeksu karnego;
6. art. 19 KPK polegające na zaniechaniu zastosowania przez Prokuratora Prokuratury
Rejonowej instytucji tzw. „sygnalizacji” pomimo stwierdzenia poważnego
uchybienia w działaniu instytucji społecznej;
i wnoszę o:
 uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy w całości do
rozpoznania Prokuratorowi Prokuratury Rejonowej Wrocław – Stare Miasto.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2017 roku Prokurator Prokuratury Rejonowej dla
Wrocławia – Stare Miasto odmówił wszczęcia śledztwa w sprawie ujawnienia w dniu 5 lipca
2017 roku na stronie Młodzieży Wszechpolskiej prowadzonej na portalu Facebook
stosowania groźby bezprawnej wobec prezydentów miast, którzy podpisali Deklarację o
współdziałaniu miast Unii Metropolii Polskich w dziedzinie migracji, poprzez umieszczenie
na niej „politycznych aktów zgonów” w związku z ich przynależnością polityczną – tj. o
czyn z art. 119 KK – wobec braku znamion czynu zabronionego.
W uzasadnieniu ww. postanowienia wskazano, że po analizie załączonego materiału
dowodowego uznać należy, że ten materiał nie daje podstaw do wszczęcia śledztwa w
sprawie, z uwagi na to, że umieszczenie ww. „politycznych aktów zgonów” nie wyczerpuje
znamion czynu opisanego w art. 119 kk. W ocenie Prokuratora treści zawarte w aktach
zgonów nie stanowią same w sobie gróźb, a samo spreparowanie takiego pisma stanowi
wyraz politycznych poglądów uzewnętrznionych przez osoby administrujące stroną
Młodzież Wszechpolska na portalu Facebook.
Lektura lakonicznego uzasadnienia postanowienia o odmowie wszczęcia pozwala
stwierdzić, że Prokurator prowadzący postępowanie nie zadał sobie trudu wszechstronnej
analizy sprawy, co zaważyło nad przedwczesnej odmowie wszczęcia śledztwa.
W ocenie pokrzywdzonego Prokuratura nie powinna przechodzić obojętnie obok tego
rodzaju działań, gdyż prowadzą one do brutalizacji życia politycznego w Polsce, co jest
zjawiskiem niepożądanym. Jeśli Prokuratura nie podejmie działań w tego rodzaju
sprawach, to niedługo mogą się pojawić w przestrzeni publicznej „polityczne wyroki
śmierci”, które także, zgodnie ze stanowiskiem Prokuratury, będzie trzeba odczytywać
przez pryzmat wolności słowa i wyrażania poglądów politycznych, jako zjawisko co
najwyżej naganne, a nie przestępstwo z art. 119 Kodeksu karnego.
Przechodząc do meritum należy stwierdzić, co następuje.

3. 3 | S t r o n a
ad. 1)
Uzasadniając odmowę wszczęcia śledztwa w niniejszej sprawie Prokurator stwierdził
jedynie, że spreparowanie „politycznego aktu zgonu” stanowi wyraz politycznych poglądów
uzewnętrznionych przez osoby administrujące stroną Młodzież Wszechpolska na portalu
Facebook. Prokurator stwierdził, że umieszczenie takiej publikacji może być uznane za
niestosowne, ale nie zawiera w sobie znamion czynu zabronionego.
Przyjmując za uzasadniony sposób rozumowania Prokuratora prowadzącego sprawę
należałoby przyjąć, że każde zachowanie, nawet najbardziej drastyczne, o ile stanowi
wyraz politycznych poglądów, jest w zasadzie bezkarne. Z tego rodzaju tezą nie sposób się
zgodzić.
Przede wszystkim należy zauważyć, że Młodzież Wszechpolska posunęła się do bardzo
drastycznej formy wyrazu, jakim jest przygotowanie aktu zgonu żyjącej osoby, która
posiada odmienne poglądy polityczne i społeczne od członków ww. organizacji. Określenie
przez Prokuratora tego rodzaju zachowania działaniem niestosownym jest po prostu
nieporozumieniem.
Wizualna strona tego dokumentu przypomina do złudzenia rzeczywiste akty zgonu
wydawane przez urzędy stanu cywilnego. W dokumencie tym umieszczono zdjęcie
pokrzywdzonego, jego dane osobowe, wskazano na przynależność polityczną do Platformy
Obywatelskiej i pełnioną przez niego funkcję – Prezydenta Miasta Gdańska. Wskazano
również na czas, miejsce i przyczynę zgonu. Datę określono na dzień 30 czerwca 2017
roku, godzinę – 14:00 i miejsce: Gdańsk. Jako przyczynę zgodny wskazano: liberalizm,
multikulturalizm i głupotę.
Drobnym drukiem w „informacjach o akcie” wskazano, że: niniejszy akt zgonu politycznego
został sporządzony na podstawie „Deklaracji Prezydentów o współdziałaniu miast Unii
Metropolii Polskich w dziedzinie migracji”, która jest wstępem do przyjmowania tzw.
„uchodźców” przez polskie samorządy. Zgodnie z dalszą częścią informacji: akt ten ma
charakter symboliczny i jest wyrazem sprzeciwu polskiego społeczeństwa wobec systemu
relokacji siejących terroryzm imigrantów z Bliskiego Wschodu.
Organem wydającym akt ma być, wedle opublikowanego dokumentu, Naród Polski i
Młodzież Wszechpolska.
Opisane powyżej działania wykraczają poza ramy normalnego politycznego dyskursu.
Trudno przyjąć, aby w ramach wolności słowa i wyrażania poglądów, dopuszczalne było
posługiwanie się tego rodzaju zupełnie nieodpowiedzialnymi środkami wyrazu.
Przygotowanie aktu zgonu osoby publicznej i jego opublikowanie w mediach
społecznościowych z całą pewnością może być odczytywane jako groźbę bezprawną,
zwłaszcza jeśli pochodzi ze środowiska, które jest znane ze skrajnych poglądów
politycznych i społecznych.
Tłem przygotowanej przez Młodzież Wszechpolską akcji był podpisany przez
pokrzywdzonego dokument w postaci „Deklaracji Prezydentów o współdziałaniu miast Unii
Metropolii Polskich w dziedzinie migracji”. W przestrzeni publicznej pokrzywdzony jest
postrzegany jako zwolennik otwartej polityki migracyjnej podczas, gdy środowiska
„prawicowe”, w tym Młodzież Wszechpolska, jako przeciwnicy takiej polityki. Nie budzi więc
wątpliwości fakt, że opisana powyżej groźba bezprawna została dokonana z powodu
przynależności politycznej pokrzywdzonego.
W świetle powyżej przedstawionych argumentów należy uznać, że odmowa wszczęcia
śledztwa w sprawie była zdecydowanie przedwczesna.

4. 4 | S t r o n a
ad. 2 i 3)
Mając na uwadze argumenty przedstawione w pkt 1 powyżej należy uznać, że Prokuratura
powinna wszcząć śledztwo, przesłuchać pokrzywdzonego w sprawie – Pawła Adamowicza
oraz ustalić osoby odpowiedzialne za inkryminowaną publikację i je przesłuchać. Zwłaszcza
przesłuchanie pokrzywdzonego w sprawie było konieczne dla ustalenia, w jaki sposób
interpretował on przedmiotowe publikacje i czy obawiał się spełnienia groźby wynikającej
z przygotowanego przez Młodzież Wszechpolską aktu zgonu. Fakt niedopełnienia ww.
czynności pozwala stwierdzić, że odmowa wszczęcia w niniejszej sprawie była decyzją
przedwczesną, opartą na pobieżnej analizie istoty niniejszej sprawy.
ad. 4 i 5)
Niezależnie od powyższego należy wskazać, że zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu
popełnienia przestępstwa dotyczyło także przestępstw z innych, niż art. 119 Kodeksu
karnego, przepisów karnych.
W uzasadnieniu wskazano na możliwość popełnienia przestępstwa z art. 256 i 257 Kodeksu
karnego oraz art. 137 § 1 Kodeksu karnego. Zgodnie z tymi przepisami:
art. 256 [Propagowanie faszyzmu i totalitaryzmu]
§ 1. Kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje
do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo
ze względu na bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do lat 2.
art. 257 [Znieważenie grupy lub osoby]
Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej
przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej
bezwyznaniowości lub z takich powodów narusza nietykalność cielesną innej osoby,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
art. 137 [Znaki państwowe]
§ 1. Kto publicznie znieważa, niszczy, uszkadza lub usuwa godło, sztandar, chorągiew,
banderę, flagę lub inny znak państwowy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności
albo pozbawienia wolności do roku.
W uzasadnieniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa podnoszono argumenty
wskazujące na fakt, że działanie Młodzieży Wszechpolskiej może wyczerpywać także
znamiona czynów zabronionych, o których mowa powyżej.
Tymczasem, jak wskazuje uzasadnienie postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa w
sprawie, Prokurator w ogóle nie przeanalizował działań Młodzieży Wszechpolskiej pod
kątem odpowiedzialności na podstawie art. 256, 257 i 137 Kodeksu karnego.
Okoliczność ta powinna zaważyć na uchyleniu przedmiotowego postanowienia i
przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania Prokuratorowi Prokuratury Rejonowej
Wrocław – Stare Miasto.

5. 5 | S t r o n a
ad. 6)
Na marginesie rozważań w niniejszej sprawie należy wskazać, że zgodnie z art. 19 § 1 KPK
w razie stwierdzenia w postępowaniu karnym poważnego uchybienia w działaniu instytucji
państwowej, samorządowej lub społecznej, zwłaszcza gdy sprzyja ono popełnieniu
przestępstwa, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, zawiadamia o tym
uchybieniu organ powołany do nadzoru nad daną jednostką organizacyjną, zaś w razie
potrzeby także organ kontroli. Zgodnie z art. 19 § 2 KPK zawiadamiając o uchybieniu, sąd
lub prokurator może zażądać nadesłania w wyznaczonym terminie wyjaśnień i podania
środków podjętych w celu zapobieżenia takim uchybieniom w przyszłości.
W niniejszej sprawie, pomijając kwestię tego, czy działanie Młodzieży Wszechpolskiej
wyczerpuje znamion czynu zabronionego, czy też nie, z całą pewnością mamy do czynienia
z sytuacją, w której doszło do poważnego uchybienia w działaniu instytucji społecznej. W
takiej sytuacji Prokurator powinien skorzystać co najmniej z instytucji opisanej w art. 19
KPK i powiadomić organ powołany do nadzoru nad stowarzyszeniem w celu podjęcia dalej
idących kroków w sprawie.
Kończąc rozważania w niniejszej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z art. 297 KPK
celem postępowania przygotowawczego jest:
1) ustalenie, czy został popełniony czyn zabroniony i czy stanowi on przestępstwo;
2) wykrycie i w razie potrzeby ujęcie sprawcy;
3) zebranie danych stosownie do art. 213 i 214 KPK;
4) wyjaśnienie okoliczności sprawy, w tym ustalenie osób pokrzywdzonych i rozmiarów
szkody;
5) zebranie, zabezpieczenie i w niezbędnym zakresie utrwalenie dowodów dla sądu.
Argumenty powołane w zażaleniu pozwalają stwierdzić, że cele postepowania
przygotowawczego nie zostały zrealizowane, co nakazuje uchylenie postanowienia o
odmowie wszczęcia śledztwa w niniejszej sprawie i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Prokuratorowi Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Stare Miasto.
W związku z powyższym, wnoszę jak na wstępie.
_____________________________
Paweł Adamowicz