NADAL C

1. Presentación: B.Areskurrinaga HC
Euskara: D. Amundarain
Música:Bach, Oratorio de Navidad.
27 de decembro de 2015
Sagrada Familia – C
(Lucas 2, 41-52)
José Antonio Pagola
Que familia?

2. Hoxe é o Día da
familia cristiá.
unha festa
establecida
recentemente
para que os
cristiáns
celebremos e
afondemos no
que pode ser un
proxecto familiar
entendido e
vivido desde o
espírito de
Xesús.

3. Non abonda defender de maneira abstracta o valor da
familia. Tampouco é suficiente imaxinar a vida familiar
segundo o modelo da familia de Nazaré, idealizada desde a
nosa concepción da familia tradicional. Seguir a Xesús
pode esixir a veces cuestionar e transformar esquemas e
costumes moi arraigados en nós.

4. A familia non é para Xesús algoA familia non é para Xesús algo
absoluto e intocable.absoluto e intocable.
Máis aínda: o decisivo non é a familia de sangue, senónMáis aínda: o decisivo non é a familia de sangue, senón
esa gran familia que temos que ir construíndo os humanosesa gran familia que temos que ir construíndo os humanos
escoitando o desexo do único Pai de todos.escoitando o desexo do único Pai de todos.
Incluso os seus pais han de telo que aprender, non senIncluso os seus pais han de telo que aprender, non sen
problemas e conflitos.problemas e conflitos.

5. Segundo o relato de Lucas, os pais de XesúsSegundo o relato de Lucas, os pais de Xesús
búscano angustiados, ao descubrir que osbúscano angustiados, ao descubrir que os
abandonou sen preocuparse deles. Comoabandonou sen preocuparse deles. Como
pode actuar así?pode actuar así?

6. Súa nai rífalle en canto o encontra:Súa nai rífalle en canto o encontra:
«Fillo, por que nos trataches así?«Fillo, por que nos trataches así?
Mira que teu pai e mais eu buscabámosteMira que teu pai e mais eu buscabámoste
angustiados»angustiados»..

7. Xesús
sorpréndeos
cunha resposta
inesperada:
«Por que me
buscabades?
Non sabiades que
eu debía estar na
casa de meu
Pai?».

8. Seus pais «Seus pais «non o comprenderonnon o comprenderon».».
Só afondando nas súas palabras e no seuSó afondando nas súas palabras e no seu
comportamento de cara á súa familia, descubriráncomportamento de cara á súa familia, descubrirán
progresivamente que, para Xesús, o primeiro é aprogresivamente que, para Xesús, o primeiro é a
familia humana: unha sociedad máis fraterna, xusta efamilia humana: unha sociedad máis fraterna, xusta e
solidaria, tal como a quere Deus.solidaria, tal como a quere Deus.

9. Non podemos celebrarNon podemos celebrar
responsablemente a festa deresponsablemente a festa de
hoxe sen escoitar o reto dahoxe sen escoitar o reto da
nosa fe.nosa fe.
Como son as nosas familias?Como son as nosas familias?
Viven comprometidas cunhaViven comprometidas cunha
sociedade mellor e máissociedade mellor e máis
humana, ou encerradashumana, ou encerradas
exclusivamente nos seusexclusivamente nos seus
propios interesespropios intereses?

10. Educan para a solidariedade, a busca da
paz, a sensibilidade cara aos necesitados,
a compaixón, ou ensinan a vivir para o
benestar insaciable, o máximo lucro e o
esquecemento dos demais?

11. Que está sucedendo nos nosos fogares?Que está sucedendo nos nosos fogares?
Cóidase a fe, lémbrase a Xesucristo, apréndese aCóidase a fe, lémbrase a Xesucristo, apréndese a
rezar, ou só se transmite indiferenza,rezar, ou só se transmite indiferenza,
incredulidade e baleiro de Deus.incredulidade e baleiro de Deus.

12. Edúcase para vivir desde unha concienciaEdúcase para vivir desde unha conciencia
moral responsable, sa, coherente coa femoral responsable, sa, coherente coa fe
cristiá, ou favorécese un estilo de vidacristiá, ou favorécese un estilo de vida
superficial, sen metas nin ideais, sen criteriossuperficial, sen metas nin ideais, sen criterios
nin sentido último?nin sentido último?

13. QUE FAMILIA?
Hoxe é o Día da familia cristiá. Unha festa establecida recentemente para que os
cristiáns celebremos e afondemos no que pode ser un proxecto familiar entendido e vivido desde o
espírito de Xesús.
Non abonda defender de maneira abstracta o valor da familia. Tampouco é suficiente
imaxinar a vida familiar segundo o modelo da familia de Nazaré, idealizada desde nosa concepción
da familia tradicional. Seguir a Xesús pode esixir a veces cuestionar e transformar esquemas e
costumes moi arraigados en nós.
A familia non é para Xesús algo absoluto e intocable. Máis aínda: o decisivo non é a
familia de sangue, senón esa gran familia que temos que ir construíndo os humanos escoitando o
desexo do único Pai de todos. Incluso os sus pais han telo que aprender, non sen problemas e
conflitos.
Segundo o relato de Lucas, os pais de Xesús búscano aflixidos, ao descubrir que os
abandonou sen preocuparse deles. Como pode actuar así? Súa nai rífalle en canto o encontra:
«Fillo, por que nos trataches así? Mira que teu pai e mais eu buscabámoste angustiados». Xesús
sorpréndeos cunha resposta inesperada: «Por que me buscabades? Non sabiades que eu debía
estar na casa de meu Pai?».
Seus pais «non o comprenderon». Só afondando nas súas palabras e no seu
comportamento de cara á súa familia, descubrirán progresivamente que, para Xesús, o primeiro é a
familia humana: unha sociedade máis fraterna, xusta e solidaria, tal como a quere Deus.
Non podemos celebrar responsablemente a festa de hoxe sen escoitar o reto da nosa fe.
Como son as nosas familias? Viven comprometidas cunha sociedade mellor e máis humana, ou
encerradas exclusivamente nos sus propios intereses? Educan para a solidariedad, a busca da paz,
a sensibilidade cara aos necesitados, a compaixón, ou ensenan a vivir para o benestar insaciable,
o máximo lucro e o esquecemento dos demais?
Que está sucedendo nos nosos fogares? Cóidase a fe, lémbrase a Xesucristo, apréndese
a rezar, ou só se transmite indiferenza, incredulidade e baleiro de Deus? Edúcase para vivir desde
unha conciencia moral responsable, sa, coherente coa fe cristiá, ou favorécese un estilo de vida
superficial, sen metas nin ideais, sen criterios nin sentido último?
José Antonio Pagola