1. Plan restrukturyzacyjny to fundamentalny dokument dla całego postępowania restrukturyzacyjnego. W ramach dobry praktyk każdy z
wierzycieli powinien wraz z kartą do głosowania otrzymać plan. Dłużnik wraz doradcą restrukturyzacyjnym tworzą ten dokument i nie jest to
budżet, ani plan strategiczny, tylko właśnie plan restrukturyzacyjny, którego realizacja pozwoli dłużnikowi na wyjście z kłopotów, w których
się już znalazł (niewypłacalność) lub znajdzie się wkrótce (zagrożenie niewypłacalnością).
Dobrze napisany plan restrukturyzacyjny pozwala
PLAN RESTRUKTURYZACYJNY
Na przegląd własnego
przedsiębiorstwa z
oceną ryzyk,
zbudowanie strategii,
zaplanowanie działań
restrukturyzacyjnych
wraz z kosztem i
terminem wdrożenia
Dłużnikowi
Na zrozumienie
przedsiębiorstwa
dłużnika, jego sytuacji
obecnej oraz
prognozowanej,
uzyskanie wiarygodnej
informacji o tym czy
warto oddać głos, czy
głosować za czy
przeciw.
Wierzycielowi
Na sprawną analizę
propozycji
restrukturyzacji oraz
ich wykonalności w
oparciu o zbadanie
zdolności
przedsiębiorstwa do
spłaty długu zarówno
w scenariuszu dalszego
działania, jak i
zakończenia
działalności
Sądowi
2. Plan restrukturyzacyjny składa się z merytorycznych części, które winny składać się na spójną całość
Części planu dotyczą tego co jest i tego co będzie z równym naciskiem na oba okresy
DOBRY PLAN RESTRUKTURYZACYJNY PODSTWĄ UDANEJ RESTRUKTURYZACJI
1.
• Opis przedsiębiorstw dłużnika, stan podaży i popytu aktualny i
przewidywany
• Analiza przyczyn trudnej sytuacji dłużnika
2.
• prezentacja proponowanej przyszłej strategii prowadzenia
przedsiębiorstwa
• informacja na temat poziomu i rodzaju ryzyka; zdolności
produkcyjnej – jej wykorzystaniu i redukcji
3.
• opis, przegląd, daty wdrożenia środków restrukturyzacyjnych i
związanych z nimi kosztów;
• opis metod i źródeł finansowania, projektowane zyski i straty na
kolejne pięć lat oparte na co najmniej dwóch prognozach;
3. Sam opis przedsiębiorstwa jest czyniony dla osoby, która nie ma o nim pojęcia, zatem zawiera:
formę prawną, zakres działalności, opis struktury funkcjonowania, zarządzania, stanu majątkowego, źródła generowania przychodów i
strukturę kosztów według natury z podziałem na koszty stałe i zmienne, celem określenia wrażliwości na poziom sprzedaży
zdolności produkcyjne i sprzedażowe wykorzystane obecnie oraz ich przyszły poziom, który będzie osiągnięty w wyniku wdrożenia
środków restrukturyzacyjnych
listę postępowań toczących się przeciwko lub na rzecz dłużnika z sumą sporu oraz prawdopodobieństwem wyniku celem przedstawienia
ich potencjalnego wpływu na przyszły układ i możliwość jego wykonywania
analizę popytu i podaży, która jest szczególnie istotna w wypadku dużych, znaczących na rynku przedsiębiorców; jeżeli jest to możliwe
należy nie tylko określić udział przedsiębiorcy w obsługiwanym przez niego terytorialnie i produktowo rynku, ale i określić jego pozycję
względem konkurencji
dla dużych średnich i dużych przedsiębiorstw narzędzia takie jak analiza SWOT oraz marketing mix
Opis przedsiębiorstwa dłużnika, stan podaży i popytu aktualny i przewidywany
4. Analiza przyczyn trudnej sytuacji ekonomicznej dłużnika wraz z poziomem i rodzajem ryzyka
Przedsiębiorca po pierwsze powinien wykonać typową analizę SWOT – silnych, słabych stron wewnątrz organizacji, szans i
zagrożeń na zewnątrz jego przedsiębiorstwa. Jest to jedynie punkt wyjścia do dalszych działań.
Czynniki wewnątrz przedsiębiorstwa to doświadczenie, wiedza i zasoby ludzkie, finanse i zarządzanie, narzędzia realizacji
procesów biznesowych, produkcja, technologia, logistyka, sposoby dystrybucji, sprzedaż i obsługa klienta. Każdy z tych
czynników może być słabą lub silną stroną. Dla przykładu w ramach pierwszego z czynników rotacja pracowników produkcji
na poziomie 24% rocznie jest słabą stroną, wymagającą zapewne działań restrukturyzacyjnych, natomiast chęć uczestnictwa
w dodatkowych szkoleniach pracowników na poziomie 85% jest silną stroną.
Czynniki zewnętrzne, w których przedsiębiorca upatruje szans i widzi w nich zagrożenia obejmują na przykład dostęp do
zasobów, na przykład wiedzy, którego nie posiada konkurencja, rozwój branży na rynku w wyniku programu pomocy państwa
zmiana stóp procentowych i inne. Zagrożeniem, na przykład dla eksportera, będzie umocnienie waluty.
Zarówno czynniki wewnątrz przedsiębiorstwa, jak i te wewnątrz niego mają swoją wagę dla jego działalności i te wagi należy
określić wraz z poziomami ryzyka, jakie wiąże się ze zmianą. Na przykład w przypadku eksportera kurs waluty do 4,20 EURPLN
oznacza dodatnią rentowność sprzedaży, jednak w związku z wysoką zmiennością kursu możliwość trwałego umocnienia
waluty do kursu niższego oceniana jest na około 15%. Waga kursu walut dla eksportera z pewnością ma poziom 1 – najwyższy
za poziom 3 można uznać najniższy. Oczywiście nie wszystkie czynniki opisujemy i analizujemy. Świadomie wybieramy te
najistotniejsze. Po sporządzeniu listy budujemy acion plan, czyli listę środków restrukturyzacyjnych. Wraz z listą
harmonogram ich wdrożenia oraz zasoby niezbędne do wdrożenia, w tym koszty.