...

1. Projekt
Tema: Problemet e arsimit dhe te shkolles sot.
Klasa: X-c
Shkolla: Naim Frasheri
Lenda: Qytetari
Punoi: Gentian Mustafaj
Ms. Lendes: Marjana Leka

2.  Problemete arsimit.
Një nga problemet më të mprehta të shkollës sonë të sotme është politizimi i saj.
Këtu nuk është tani fjala vetëm për çështjen e zgjedhjes së kuadrit dhe të
udhëheqjes së institucioneve arsimore, kryesisht, nga partia në pushtet, po edhe
të problemeve të tjera, shumë më të mëdha, siç është politizimi i teksteve dhe i
përmbajtjeve mësimore
Probleme të ndryshme po e rëndojnë arsimin tonë të sotëm dhe po e pengojnë atë të jetë në
harmoni me intencat e arsimit tonë kombëtar dhe me arritjet arsimore të shoqërisë së sotme
njerëzore. Probleme të tilla, si problemi i politizimit të arsimit, mungesa e teksteve cilësore,
mungesa e shpërblimit dinjitoz të punës së arsimtarëve, injorimi i punës dhe i kontributit të
arsimtarëve etj., janë disa nga problemet e mëdha me të cilat po ndeshet arsimi ynë i sotëm,
për mënjanimin e së cilave kërkohet angazhim shoqëror e institucional tejet serioz.
Politizimi i arsimit

3. Një nga problemet më të mprehta të shkollës sonë të sotme është politizimi i saj. Këtu nuk
është tani fjala vetëm për çështjen e zgjedhjes së kuadrit dhe të udhëheqjes së institucioneve
arsimore, kryesisht, nga partia në pushtet, po edhe të problemeve të tjera, shumë më të mëdha,
siç është politizimi i teksteve dhe i përmbajtjeve mësimore. Sipas asaj që është thënë dhe dihet
publikisht, Ministria e Arsimit ka krijuar ekip për të hartuar historinë e popullit shqiptar, sipas
kërkesave turke! Kur bëhet një gjë e tillë, kuptohet se po ndërhyhet në esencën e vlerave të
identitetit kombëtar. Këtë gjë, po të kishte vetëm pak arsye, nuk do të guxonte të bënte as
Ministria e Arsimit, as kushdoqoftë tjetër. Praktika e tillë e ndryshimit të teksteve të një populli,
për shkak të kërkesës dhe sipas kërkesës së një vendi tjetër, nuk është praktikë e njohur në
asnjë vend të botës dhe nuk është dot e kuptueshme për arsyen njerëzore. Kështu teksti i
historisë për shqiptarët politizohet, madje, politizohet, jo për interesa kombëtare shqiptare, po
për interesa të huaja, në këtë rast, për interesa turke. Shih absurdin: gjithë bota bën luftë kundër
politizimit të teksteve të arsimit, kurse te ne ndodh e kundërta. Por, për ne është aq më keq,
pasi politizimi i teksteve synon shlyerjen e kujtesës historike të popullit. Në rrethanat e sotme,
kur shumë faktorë veprojnë fuqishëm kundër identitetit shqiptar, duhet shtuar përmbajtjet
kombëtare, kurse një detyrë e rëndësishme e arsimit tonë duhet të jetë edukimi kombëtar,
përmes vlerave kombëtare. Sipas tendencave të sotme të politizimit të teksteve, sipas
kërkesave të huaja, antishqiptare, shqiptari, në kundërshtim me gjithë njerëzimin, nuk guxon ta
njohë historinë e tij, nuk guxon ta urrejë robërinë dhe pushtuesin, por të ndjejë adhurim ndaj
tyre! Historia, ndërkaq, nuk mësohet që ta harrojë të kaluarën, po ta ndriçojë atë dhe, në bazë
të saj, njeriu ta shohë edhe të ardhmen e tij të denjë.Mungesa e teksteve, tekstet e
papërshtatshme dhe tekstet me shumë gabimeNjë nga nevojat e pashtyeshme të shkollës sonë
është krijimi i teksteve që mungojnë, veçmas për arsimin e mesëm, krijimi i teksteve më të
përshtatshme për mësim, si dhe përmirësimi i gabimeve të teksteve ekzistuese ose
zëvendësimi i tyre përmes krijimit të teksteve të reja. Disa tekste për nevojat e sotme arsimore,
veçmas për arsimin e mesëm, mungojnë. Në disa tekste të tashme, për shkak të mënyrës së
shkrimit, më shumë mësohet përmendsh, sesa me kuptim, kurse disa tekste, si ato për letërsinë
shqiptare, për shkollat e mesme, kanë shumë gabime. Mjaft gabime kanë edhe tekstet e gjuhës
dhe të letërsisë për arsimin fillor. Ekspertët duhet të vënë në dukje të metat e teksteve dhe ato
të përmirësohen ose të botohen tekste të tjera, të reja. Tekstet me gabime tejet të theksuara, si
ato për letërsinë shqipe për shkollat e mesme, të cilat përdoren qe dhjetë-pesëmbëdhjetë vjet,
përkundër kritikave të shumta që iu janë bërë, përbëjnë një absurd të madh të arsimit tonë dhe
nuk duhet të tolerohen.
Gjendja e palakmueshme material.

4. Investimet në arsim duhet të jenë prioritet i shoqërisë sonë. Nuk duhet bërë shumë zhurmë
partiake, duke promovuar madje edhe nga disa herë një shkollë të ndërtuar. Duhet ndërtuar
shkolla të tjera derisa të sigurohet hapësira e nevojshme shkollore. Po nuk është vetëm ndërtimi
i objekteve shkollore. Duhet siguruar edhe elementet dhe kushtet e tjera përcjellëse të shkollës.
Shumë shkolla të reja nuk kanë objekte për kulturë fizike. Ka shkolla të reja edhe pa
infrastrukturën e nevojshme. Shkollat duhet të pajisen mirë me gjithë inventarin e nevojshëm.
Nuk është mirë që, në shek. XXI, nxënësit të detyrohen të kërkojnë, nga klasa në klasë, një
karrige a bankë. Shkolla duhet të pajiset me mjetet e nevojshme mësimore më bashkëkohore
(ashtu si është premtuar shpesh) dhe jo të jetë ashtu, pothuajse, njësoj, si para pesëdhjetë
vjetësh. Funksionimi i mirë i shkollës nuk mund të arrihet pa sigurimin e të gjitha kushteve të
nevojshme objektive. Por, për funksionimin e mirë të arsimit, duhet menduar e punuar shumë
seriozisht edhe për bazën materiale të arsimtarëve. Si mund të jetë në nivel një arsimtar pa
bazën e nevojshme materiale?! Baza e mirë materiale është një faktor i motivimit, faktor
elementar i ndihmës për punë të suksesshme të arsimtarit dhe i përgjegjësisë së tij njerëzore e
profesionale. Arsimtari, pa një bazë të mirë materiale, jo vetëm nuk mund të ketë motiv të
fuqishëm për punë, po realisht, me gjithë angazhimin e tij, nuk mund të ketë forcë të
mjaftueshme, as nuk mund të ndjejë sa duhet përgjegjësi morale e profesionale për punë të
suksesshme. Po deshëm të kemi një arsimtar të mirë, atij duhet krijuar kushtet të tilla në të cilat
ai nuk do të ndjejë fare brengat sociale. Në bazë të realitetit të deritashëm, mund të thuhet, pa
dyshim, se shoqëria jonë duhet të heqë një praktikë tejet të keqe që, për përmirësimin e
gjendjes materiale të arsimtarit, të angazhohet vetëm në rastet e fushatave partiake.
Përmirësimi i gjendjes materiale të arsimtarit nuk duhet bërë në rastin e fushatave zgjedhore.
Arsimtari nuk është për një ngritje të tillë të të ardhurave të tij, e cila është në kundërshtim me
rregullat e një shoqërie të përparuar e demokratike, siç nuk është as për atë që, për një ngritje
prej pesë eurove, të bisedohet tre-katër muaj me radhë. Përmirësimi i gjendjes materiale të
arsimtarit, në harmoni me mundësitë materiale shoqërore dhe me rregullat monetare, duhet
bërë dy herë në vit, diku rreth majit dhe në fund të dhjetorit. Me rregullat e tilla do të fitonin më
shumë edhe forcat politike në pushtet, pasi ashtu dëshmohen vlerat e tyre shoqërore.
 Injorimi i esencëssë veprimtarisë arsimore.

5. Arsimi ynë sot është cenuar keq, tejet rëndë, pasi po injorohet esenca e arsimit: arsimimi dhe
arsimi cilësor. Kush e njeh funksionimin e shkollës sonë së brendshmi, do të vërejë se
vëmendja e atyre që udhëheqin arsimin nuk është esenca e arsimit: arsimimi dhe arsimi cilësor.
Përkundrazi. E tërë vëmendja e udhëheqësve të arsimit, sot, më tepër është e përqendruar te
disa çështje shumë formale, sa për dukje, sa për reklamë. Arritjet e ulëta, të vërtetuara
nëpërmjet statistikave, i dëshmojnë këto. Kështu, në shkollat tona më shumë çmohet një
arsimtar i cili e paraqet planin mujor e vjetor, sesa ai që në nivel shumë të lartë e bën realizimin
e tij. Më shumë çmohet arsimtari si kujdestar klase dhe si kujdestar i ditës sesa si një
mësimdhënës i mirë, në procesin mësimor etj. Këto qëndrime negative ndaj arsimit, me
përjashtim të arsimtarëve me unin e veçantë të tyre, ndikojnë shumë keq në zhgënjimin e
arsimtarëve dhe në demotivimin e tyre për punë.
 Demotivimi i arsimtarit.

6. Ekzistojnë shumë faktorë që demotivojnë punën e arsimtarit dhe që bëhen pengesë për arritjet
e lakmueshme të tij. Në suksesin fare të lakmueshëm, të cilin e kemi në realitetin e sotëm
(marrim si faktor vlerësimi rezultatet e testit kombëtar, suksesi pozitiv i të cilit nuk kalon
pesëdhjetëpërqindëshin), ndikojnë faktorë të ndryshëm, përveç atyre që përmendëm më parë.
Arsimtari sot, ndër të tjera, do të ndjehet i demotivuar shumë edhe nga udhëheqësi i tij injorant, i
dërguari i partisë në pushtet, i cili bëhet pengesë serioze për funksionimin dhe avancimin e
arsimit, si dhe nga ai bashkëpunëtori i djeshëm i Serbisë, i cili luftonte për planprogramet e saj,
ndërsa sot është vendosur edhe si udhëheqës shkolle! Dhe, si të mos jetë frymëzuesi potencial
i demotivinit të arsimtarit për punë, kur, ta zëmë, udhëheqës komunal i arsimit bëhet injoranti
tipik, ai i dërguari i partisë në pushtet, i cili luan rolin tipik të injorantit, duke luajtur me vendet e
punës së arsimtarëve, duke luajtur edhe me fëmijët gjashtëvjeçarë, të cilët i largon edhe me
forcë nga shkolla dhe ua mbyll dyert e shkollës me polici private e shtetërore, duke luajtur me
arsimtarët, të cilët i fut edhe në provim pranues për punësim e të tjera, e të tjera marrëzi të
papara në historinë njerëzore! Arsimtari sot do të ndjehet shumë i demotivuar për punë nga
injorimi institucional i punës, i kontributit dhe i vlerës së tij, si dhe, në anën tjetër, nga mirënjohja
institucionale, lëvdatat dhe shpërblimet e pamerituara të punëtorëve aspak meritorë, të cilët
gëzojnë mirënjohje, lëvdata, shpërblime materiale e, madje, edhe licencime e gradime! E të
tjera. Problemet e sipërpërmendura janë rrjedhojë e veseve të shoqërisë sonë të sotme dhe,
veçanërisht, të institucioneve të sotme, të cilat do të mund të mënjanoheshin me zgjimin e
ndërgjegjes dhe me aktivizimin e arsyes e të urtisë njerëzore e kombëtare.
 Problemet e shkolles
 Braktisjae shkollës.
Me vlerësimine shoqërisë njerëzore ndaj arsimitapo shkollimitnjihemi qyshnë shpërngejte lindjessë
qytetërimiteuropian,nëGreqinëe lashtë,kurnjë ngafilozofëtmë të spikaturtë lashtësisë,Platoni,fliste
përrëndësinë e edukimitnë formimine shtetitdhe shkruante në hyrjene Akademisë:“Moshyni brenda
nëse nukjeni gjeometër”.Në sajë të nxitjespërzhvillimine dijeveprogresive,iluminizmi europiani dha
atij një rëndësi të jashtzakonshme,duke trajtuaratë josi një luksvetëmpërnjë pjesë të shoqërisë dhe
vetëmpërnjë kohë të shkurtër,porpërtë gjithë shoqërinë si dhe me një senstë pandërprerë e
dialekt,ashtusi vetë jetajonë njerëzore.Arsimi shqiptarkaqenë një bashkëudhëtarë i denjëqë poecën
ecur krahpër krah me atë europian,herë dukeuafruare lidhurngushtë,si dyenë komunikuese dhe
herë është shtypure përjashtuarngafaktorëtzhvillimorpërshkaktë pushtimevetë huajatë venditnga

7. të huajt.Sidoqoftë,fundshekulli i kaluartrashëgoi një arsimtë zhvilluar,me të miratdhe të këqijate
tij,porqë u gërrye ngaideologjizimi i saj,si pasojëe trysnisë së ideoligjisëMarksiste-Leniniste .Përmjaft
shkaqe dhe faktorë të njohur,vitete tranzicionitcliruannjë energji dhe prespektivë të paparë në
ndërmarrjene hapave të giximshme drejtnjë arsimibashkëkohorë.Përmë tepër,rrëzimii mureve
ideoligjike,hapjame perëndimin,vendosjae kontakteve bashkëpunuese dhe të drejtpërdrejtatë
inteligjencësshqiptare me kulturënperëndimoredhe vecanërisht,dëshirae shqiptarëve përt’uintegruar
gjithnjë e më shumë,gjithnjëe më shpejtme atë europiane,dotë ishinpromotorëte fuqishëmtë
ndryshimevetë perjetshem.Dhejatani,kure gjithë vëmendjajonë ështëdrejtuarnë problemete rritjes
dhe të zhvillimit,tëregjistrimittë shpejtësisësë zhvillimittë arsimitdhe kulturësshqiptareme
europën,në “qielline arsimitshqiptar”shfaqet,pornukmundtë themi papritur,si një re e zezë
kërcënuese,fenomeni i braktisjessë shkollës.Arsimi është një ngafushatmë të rëndësishmetë shoqërisë
dhe cdo sistemi politiko-shoqëror,sepse përmestij utransmetohetbrazave vlerazhvillimore.Ndryshimet
e viteve të fundit,treguanse arsimi i është përshtaturndryshimevesocialeqë kapërfshirë vendin
tonë,porduke mbarturedhe disaproblemeshqetësuese.Gjatë trajtimittë fenomenittë braktisjessë
shkollës,nukmundtë mosvëmë në dukje dukuri,tëcilatpritettë ushtrojnëndikimine tyre në të
ardhmenmë shumë se sa sot.Bëhetfjalë përvijimine arsimittë lartë ngashtëpia,nëpërmjet
shfrytëzimittë arritjeve të elektronikës,internetitsi dhe botimeve të librave elektronikë.Sigurishtkëto
dukuri të prespektivës,jovetëmqë shënojnënivelinpararojë të arsimitmodern,porpritettë luajnë një
rol progresivedhe në fenomenete frekuentimittë shkollësdhe rritjessë cilësisë së saj.Dukei
konsideruararsimine lartë si majëne piramidësdhe arsimine ulëtsi dyshemenë e tij,pradyskaje me
varësi dhe ndikimreciprokndaj njëri-tjetrit,dotë tërhiqnimvëmendjenpërnevojëne ruajtessë raportit
bashkëvepruesmidisbazësdhe majëssë kësaj piramide,ndryshee gjithë “godinae arsimit”dotë
përjetojë “lëkundje”me efektpërkeqësuesngaprobleme të kohës.Gjithsesi,pondaleminë disaprej
shkaqeve që ndikojnë në ecurinëe zhvillimittë arsimit,duke nënvizuarrëndësinëe tyre të vecantë:
 Niveli i dobët social-ekonomik.
Fushae arsimitkaspecifikëne të qenuritnjë fushë,prodhimii së cilësështë kompleks,pasi i përket
fushëssë dije dhe në pamje të parë,nukprodhonaskrom,qymyrgrurë dhe patate,pordije.
Pra, mallrame të ardhurate të cilave mundtë financohej e sotmjadhe e ardhmjazhvillimittë tij.Kështu
që shteti dhe shoqërisë i duhettë financojë ngatë ardhuratkombëtare në këtë fushë nervalgjikengae
cilavaret dukshëmzhvillimperspektivi venditdhe integrimi i shpejtë i tij.Sicdihet,varfëriaështë
dukuri komplekseme kahe e dimensione të ndryshme ndërveprimi,ndërtë cilat,mungesae mallrave
dhe shërbimeveqë sigurojnë ekzistencënnjerëzore është ngamë kryesorjae pasojave të këtij
fenomeni.Kështu,të jeshi varfërnuk dotë thotë të jeshvetëmi uritur,poredhe të jeshi pastrehë,i
sëmurë e shëndetligë.Eshtë e vështirëtë japëshnjë përkufizimpërfundimtarpërvarfërinë,sepse ajo
ndryshonnganjë periudhë në tjetërdhe nganjë vendnë tjetrën.

8. Kjolidhje ndërmjetarsimitdhe të ardhurave ekonomikeështë e dukshme.Të dhënatpërShqipërinë
paraqesinnjë model të ngjashëm,qëndeshetnë vendete tjerame një nivel ekonomiko-shoqërortë
përafërtme atë.Dhe nëse numri mesatari viteve të shkollimitpërkreune familjesqë jetonnë një
familje të varfër,ështërreth6.2 vjet,numri i viteve përkreune familjesqë jetonnë një familje jotë
varfërështë 7.9.Me gjithë këtë dallim,duhetpranuarse kjopabarazi nukështë aq e madhe.Mundtë
themi se,një dukurie tillë i karrënjëtnë të kaluarën,kurarsimi ishte i përgjithshëmdhe i
detyrueshëm.Pabaraziamidisshtresave (të varfëradhe jotë varfra) bëhetmë i dukshëmnë
frekuentimine shkollës,në rregjistriminapobraktisjene saj.Të varfërite kanë më të ulëttë regjistrimin
në sisteminarsimor,krahasuarkjome pjesëntjetërtë popullsisë.Në këtë mënyrë krijohetnjë rreth
vicioz:rezultatete dobëtadekurajojnë nxënësindhe ulinmotivimine tij përtë mësuar,porgjithashtu
edhe kushtetpërbraktisjene shkollësbëhenmë inkurajues. Sicshihet,vështirësitë ekonomike ndikojnë
drejpërdrejtë jovetëmnë cilësinë e jetesës,poredhe në klimëne marrdhënieve midis
prindërve,prindërve dhe fëmijëve si edhe ,në gjendjenpsikologjike të tyre.Natyrshëm,njëmjedisjoi
sigurtë e negativ,dëmtongatishmërinëdhe motivimine fëmijëve përtë mësuar,ckasjell përpasojë
rezulatete dobëtanë mësime konfliktedhe mosmarrëveshjesi me prindërit,ashtuedheme
mësuesit.Kjodukuri demotivonmë tej nxënësitdhe shtonprirjenpërtashndërruarbraktisjene shkol lës
si një rrugë zgjidhjeje.
 Mentaliteti patriarhal.
Edhe në kushtete sotme ende ekzistonnë një pjesë e madhe të popullsisë në zonate thellae deri diku
të izoluarangandikimi i zhvillimeve sociale bashkëshortore,frekuentimi i shkollave ngavajzatpërtë
ndjekurarsimin9-vjecardhe aqmë pak atë universitar.Shifrattregojnëse zonatë tillasi:Kukësi me 5.9%
(772 nxënës),Mallakastrame 5.4%(340 nxënës),Peqini me 5.7% (367 nxënës),Dibrame 4.9% etj,janë
ende rrethe problematikenë niveline braktisjessë shkollës,nëtë cilëtspikatmentalitetidiskriminuesqë
e vuajnë femrate grupmoshave 12-16 vjec.Fakti që kjodukuri ekzistonnë një formëtë tillë negative,u
mohonshumë vajzave të reja,të predispozuarapërt’ushndërruar në nënatë ardhshme të brezittë
ri,zhvillimine kapacitetevetë inteligjencësdhe integrimine plotë në një shoqëri të zhvilluarme një rol
parësortë brezittë ri.
 Përkatësiaetniko-kulturore.

9. Tregonnjë identitettë vecantë dhe të dallueshëmtë individëve që i përkasinasaj bashkësie,porndodh
që fenomene negativetë lidhenshpeshherëme një gruptë caktuar etniko-kulturordhe braktisjae
shkollëspërfattë keqështë një ngafenomenettë cilatjanë të pranishme në familjetme përkatësi
rome.Paragjykimi se fëmijëte kësaj shtresetë popullsisë nuke duanarsimiminjanë të gabuara,sepse
shtyllaqë e mban në këmbë këtë dukuri ështëvarfëriae cilastimilonlindjennë gjirine këtyre familjeve
të një numëri problemesh,në të cilënbënmajë braktisjae shkollës.Shifrat,gjithsesijanë të qartanë
ekazminimine këtij rasti dhe,konkretishtnë Shqipërikarreth5000 fëmijë rome të moshës(3-16
vjec).Niveli i rregjistrimittë fëmijëve në shkollë në moshëne caktuarsipasligjitështë i ulët.Vetëm27%e
fëmijëve romë në moshën6vjecndjeki aktualishtklasëne parë.1në rreth2 fëmijë romë në moshë
shkolle (6-16vjec) nukkanë braktisurshkollën,54% e fëmijëve romë në moshëne detyrimitshkollor(6-
16 vjec) nukkanë braktisurasnjë klasë shkolle,43% e fëmijëve romë të grupmoshës15-16 vjecjanë
analfabetë.Fenomeniështë akomamë shqetësuespërvajzatrome.Rënietnë frekuentimine shkollës
prej vajzave rome pasmoshës11 vjec,janë dukshëmmë të lartasesaatotë meshkujve.Në moshën12
vjecvajzatfrekuentojnë shkollënnë një masë 23% më pak se djemtë.Nukdotë ishte i tepërtmendimi i
poetittë famshëmspanjollFrederikoLorka,i cilie stigmatizonkonceptine lirisëme ciganët,këtavëllezër
të një fati të romëve,dukethënë:“....Paciganë nukkaas liri!”
 Largësiae shkollave ngaqendrate banuara.
Në raport me distancënnë të cilëngjendenshkollatkumësojnënxënësit,ajoshndërrohetnë të
shumtëne rasteve në një burimproblemeshe vështirësishtfizike,kjopasi ajokushtëzonorarine zgjimit
të nxënësve,sforcimine tyre fizikdhe lodhjene tyre,vecanërishtkurbëhetfjalë përgrupmoshate ciklit
fillordhe kunë sezone të caktuara,pothuajsebëhete pamundurndjekjae mësimitngaata.Faktori
objektivi vështirësivefizike evidentonedhe dukurinëe hetizimittë prindërvenë zonatrurale,përtë
lejuarvajzate moshës12-16vjec,të ndjekinshkollëndhe konfirmonkështu,tendencate një mentaliteti
të dëmshëm.Rreth35%e popullsisënë Shqipëri jetonnë zonatrurale dhe pikërishtnë këtozonavërehet
edhe nivelimë i madhi braktisjessë shkollave. Nëse diskutojmë përbraktisje të pjesshme,atëherë mund
të themi që numri i mungesave të nxënësve në zonatrurale në raportme mungesate nxënësve në zonat
urbane,është relativishtmë i madh.Kynukështë thjeshtnjë perceptim,pornjë informacioni cili duhet
thelluarmë tej përtë gjeturshkaqetdhe zgjidhjete mundshme të kësaj gjendjeje shqetësuese.
 Braktisja e arsimit nga fenomeni i gjakmarrjes.

10. Një fenomenkyqë,jo vetëmnukponjehulje,porvazhdontë përjetojënjë rritje të frikshme e ushqyer
dhe nga problemete trashëguaratë së kaluarës.Në bazë të një studimi të kryergjatë periudhës,shtator
20014- tetor2014, nga shoqata“Internacionale përsolidaritet”dhe të mbështeturfinanciarishtnga
QeveriaSpanjolle,në dyqytete të vendit,në Tiranë dhe në Lezhe ,rezultonse 15% e nxënësve braktisin
bankat,sapo përfundojnë cikline ulëtshkollor.Shifratpranohenedhe ngavetë mësuesit,që shikojnë si
një arsye të fortë ambientinfamiljar,nëtë cilinrritetnxënësi. “Në Lezhe,qendrëne veriut,gjakmarrja
është kthyernë një shushunjë,që pouapi dita-ditësgjakunshkollave.Në mjaftfshatratë malësisë së të
këtij rrethi ,kakugjakmarrjaka ngujuarnë shtëpi mbi 30 fëmijë,që janë të detyruartë qëndrojnë të
mbyllurbrendamureve,duke mosarriturtë marrindot as edhe njohuritë më elementaremësimore.Një
rast i tillë tipik,kupërshkaktë gjakmarrjes,DrejtoriaArsimore e këtij rrethi,është e detyruartë krijojë
klasanë kullate ngujimit”.
Gjakmarrjakonsiderohetnë raportsi një nga shkaqetqë sjell përrrjedhojëbraktisjene shkollësnga
nxënësit.Porkëtunukmundtë anashkalohenshkaqete fortaekonomike.
Përfundime:
Dukuritë e mësipërme janëhallkatë një zinxhiri qëlidhenngushtë dhe ndikojnëreciprokishtme njëra-
tjetrën,Por “Thembrae Akilit” mbetet përmirësimi dhe përshpejtimi i reformavetë Arsimitnë Shqipëri
që mpleksen e gërshetohen me probleme teknike,organizativedhetë përmbajtjessë tij.Uneu
fokusovanë njërinprej këtyre problemeve,atëtë braktisjessë shkollave,e cilanë realitetine sotëm
qëndronnë pararojëtë problemeveqë cënojnëarsimindhe shkollëne kohëssonë.