1. Psalm 133
Oto jak dobrze i jak miło,
gdy bracia mieszkają razem;
jest to jak wyborny olejek na głowie,
który spływa na brodę,
(brodę Aarona, który spływa
na brzeg jego szaty)
jak rosa Hermonu. Która spada na górę Syjonu:
bo tam udziela
Pan błogosławieostwa,
życia na wieki.

2. 1.3
Powołani do wspólnoty
s. 17-19
Cele katechetyczne:
–uświadomienie faktu, że człowiek ze swej natury jest istotą społeczną;
–ukazanie miejsca człowieka w różnych wspólnotach ludzkich i we wspólnocie
Kościoła;
–kształtowanie postawy odpowiedzialności za siebie i drugiego człowieka.

3. Uczniowie w zeszytach
dokooczą zdanie:
WSPÓLNOTA JEST TO...
dwiczenie WSPÓLNOTA, CZYLI CO?
definicji WSPÓLNOTY z katechizmu ucznia

4. Wcielacie się w rolę eksperta
wyjaśniającego
przedstawione teksty
Katechizmu Kościoła
Katolickiego

5. Tekst 1:
„Wszyscy ludzie są wezwani do tego
samego celu, którym jest sam Bóg.
Istnieje pewne podobieństwo między
jednością Osób Boskich a braterstwem,
jakie ludzie powinni zaprowadzić
między sobą, w prawdzie i miłości.
Miłość bliźniego jest nieodłączna od
miłości Boga”. (KKK 1878)

6. Tekst 2:
„Osoba ludzka potrzebuje życia
społecznego. Nie jest ono dla niej
czymś dodanym, lecz jest
wymaganiem jej natury. Przez
wymianę z innymi, wzajemną
służbę i dialog z braćmi człowiek
rozwija swoje możliwości; w ten
sposób odpowiada na swoje
powołanie”. (KKK 1879)

7. Tekst 3:
„Społeczność jest grupą osób powiązanych
w sposób organiczny zasadą jedności, która
przekracza każdą z nich. Społeczność,
zgromadzenie widzialne i zarazem duchowe,
trwa w czasie; dziedziczy przeszłość
i przygotowuje przyszłość. Każdy człowiek
staje się dzięki niej «dziedzicem», otrzymuje
«talenty», które wzbogacają jego tożsamość
i których owoce powinien pomnażać. Słusznie
więc każdy człowiek jest zobowiązany do
poświęcania się na rzecz wspólnot, do których
należy i do szacunku wobec władz troszczących
się o dobro wspólne”. (KKK 1880)

8. Każdy człowiek jest
powołany do życia w
jakiejś wspólnocie,
np. rodzinie, zakonie,
parafii.

9. Uczniowie pracują w czterech grupach.
Na podstawie otrzymanych tekstów
Pisma Świętego odpowiadają na pytanie:
JAKA JEST ROLA
WSPÓLNOTY?

10. GRUPA 1:
„Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosid
będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który
jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w
imię moje, tam jestem pośród nich”. (Mt 18,19-20)
Wspólnota
pomnaża moc
modlitwy (z)

11. GRUPA 2:
„Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa
i poszczególnymi członkami. I tak ustanowił Bóg w
Kościele naprzód apostołów, po wtóre proroków, po
trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają dar
czynienia cudów, wspierania pomocą, rządzenia oraz
przemawiania rozmaitymi językami. Czyż wszyscy są
apostołami? Czy wszyscy prorokują? Czy wszyscy są
nauczycielami? Czy wszyscy mają dar czynienia
cudów? Czy wszyscy posiadają łaskę uzdrawiania? Czy
wszyscy przemawiają językami? Czy wszyscy potrafią
je tłumaczyd? Lecz wy starajcie się o większe dary: a ja
wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą”.
(1 Kor 12,27-31)
Potrzebujemy siebie
nawzajem, bo nikt
nie ma wszystkich
darów (z)

12. GRUPA 3:
„(...) dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie
mieli te same dążenia: tę samą miłośd i wspólnego
ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc
dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla
próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni
drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma
na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też
i drugich!” (Flp 2,2-4)
Wspólnota to miejsce
służby – nie tylko
bierzemy,
ale i dajemy, służymy
(z)

13. GRUPA 4:
„A zatem zachęcam was ja, więzieo w Panu, abyście
postępowali w sposób godny powołania, jakim
zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością,
z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości.
Usiłujcie zachowad jednośd Ducha dzięki więzi, jaką
jest pokój”. (Ef 4,1-3)
„A my, którzy jesteśmy mocni [w wierze],
powinniśmy znosid słabości tych, którzy są słabi,
a nie szukad tylko tego, co dla nas dogodne. Niech
każdy z nas stara się o to, co dla bliźniego dogodne
– dla jego dobra, dla zbudowania”. (Rz 15,1-2)
Wspólnota to
miejsce
przebaczenia,
jedności i miłości (z)

14. Czytamy fragment konstytucji
Dei Verbum i odpowiadamy na
postawione pytania:
•Do czego zaprasza nas Bóg
i dlaczego?
•O jaką wspólnotę chodzi
w tekście?

15. „Spodobało się Bogu w swej dobroci
i mądrości objawid siebie samego i ujawnid
nam tajemnicę woli swojej, dzięki której
przez Chrystusa, Słowo Wcielone, ludzie
mają dostęp do Ojca w Duchu Świętym
i stają się uczestnikami boskiej natury.
Przez to zatem objawienie Bóg niewidzialny
w nadmiarze swej miłości zwraca się do
ludzi jak do przyjaciół i obcuje z nimi, aby
ich zaprosid do wspólnoty z sobą i przyjąd
ich do niej”.

16. Człowiek jest istotą, która potrzebuje
życia społecznego. Bóg zaprasza każdego
z nas do wspólnoty z Sobą – Kościół jest
wspólnotą realizującą to zaproszenie
Boga.(z)

17. Zadanie domowe:
Proszę się dowiedzied, jakie
wspólnoty działają w Twojej
parafii i czym się one zajmują.