.

1. Fritz Hofman
1η Αυγούστου 1944
Σήμερα, το πρωί στο τμήμα δεχτήκαμε μια
ανώνυμη κλήση, που μας πληροφόρησε ότι
στην πρώην επιχείρηση Φρανκ βρίσκεται η
ίδια οικογένεια Φρανκ με άλλα τέσσερα
άτομα κρυμμένοι σε ένα κρυφό δωμάτιο.
Αναλάβαμε εγώ και ο συνεργάτης μου
Johann να πιάσουμε αυτά τα αποβράσματα
και να τα φέρουμε στο φως της
δικαιοσύνης. Παραβιάσαμε τη πόρτα της
εταιρείας, ψάξαμε όλο το κτήριο αλλά
τίποτα… Και εκεί που πάω να ακουμπήσω το
χέρι μου στη βιβλιοθήκη, η βιβλιοθήκη
ανοίγει! Γρήγορα με τον Johann μπήκαμε
μέσα και βρήκαμε τους Εβραίους. Με το
που μας είδαν, όλοι φοβήθηκαν, τα παιδιά

2. να κλαίνε όσο εμείς τους σημαδεύαμε, ήταν
τόσο ικανοποιητικό… Οι γυναίκες
προσπαθούσαν να ηρεμήσουν τα παιδιά,
ενώ οι άντρες, ξέροντας τη μοίρα τους,
παραδόθηκαν χωρίς δισταγμό αξιοθρήνητο.
Τους αφήσαμε να πάρουν κάποια από τα
πράγματά τους, μα δεν άξιζε τέτοια
ελεημοσύνη σε αυτά τα αποβράσματα της
κοινωνίας. Πείτε το σαν μια τελευταία χάρη,
ένα τελευταίο δώρο. Αύριο το ξημέρωμα
στέλνουμε τα γυναικόπαιδα στο Άουσβιτς
και τους άνδρες σε άλλο στρατόπεδο της
Πολωνίας.