6 november 2010: Rachel Joy Scott

Rachel J oy Scot tRachel J oy Scot t
Just an ordinary girl ...?Just an ordinary girl ...?

Een bij zondere t ienerEen bij zondere t iener
Rachel Joy Scott werd slechts 17 jaar.Rachel Joy Scott werd slechts 17 jaar.
Ze leefde kort; maar laat een onuitwisbare indruk achter,Ze leefde kort; maar laat een onuitwisbare indruk achter,
dankzij haar dagboeken en dedankzij haar dagboeken en de
getuigenissen van anderen.getuigenissen van anderen.
Op de omslag van een van haar schriften staat:Op de omslag van een van haar schriften staat:
“I’ won´t be labeled as average”“I’ won´t be labeled as average”
Blijkbaar wist ze intuïtief dat ze beroemd zou worden.Blijkbaar wist ze intuïtief dat ze beroemd zou worden.
Haar dagboeken laten ons zien wie zij was:Haar dagboeken laten ons zien wie zij was:
een meisje met pit en een levendig geloof.een meisje met pit en een levendig geloof.

““Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop voleind, het geloof bewaard.Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop voleind, het geloof bewaard.
Nu wacht mij de krans der gerechtigdheid.”Nu wacht mij de krans der gerechtigdheid.”
(2. Tim. 4,7)(2. Tim. 4,7)
5 augustus 1981
Op deze dag werd Rachel geboren.
Haar vader heet Darrell Scott, haar moeder Beth
Nimmo.
Ze zijn gescheiden.
Met haar broer Graig (toen 15 jaar) zat Rachel op de
middelbare school die sinds
20 april 1999
wereldberoemd zou worden:
Columbine High School in Littleton
nabij Denver in de staat Colorado

Toen Rachel jong was, verliep haar leven zoals dat vele andere kinderen. God had nauwelijks
een plaats in haar leven. Dat veranderde toen ze tijdens een zomer naar een oom en tante ging
“in the country” (op het platteland). Het verblijf aldaar bewerkte in haar een ommekeer. Dankzij
haar dagboeken weten we dat zij op 5 maart 1993 Jezus in haar hart toeliet.
Rachel werd pas later gedoopt (zie foto).
Over dat begin van haar persoonlijke relatie met Jezus, schrijft ze het volgende:
“Ja zeggen tegen God kan men niet vergelijken met het omdraaien van een lichtschakelaar,
waardoor je alles opeens in het licht ziet, wat daarvoor “duister” voor je was. Ja zeggen tegen
God is veeleer een avontuur, elke dag weer, waardoor je gaandeweg leert te onderscheiden,
meer gaat vragen en steeds meer leert. Je kunt immers nooit vooraf zeggen waar God jou naar
toe zal leiden”.

Rachel is echt een “all american girl”. In het gezin met 5 kinderen vormt zij,
aldus haar vader, de “sparkle-plug”, ze is een vonk, die het leven van
anderen verlicht.
Op school typeren haar leeftijdsgenoten haar als “open en vol medeleven.”
Een vriend zei bij gelegenheid van haar uitvaart, die door CNN werd uitgezonden
(en nadien de historie is ingegaan als de meest bekeken uitzending van CNN
in de VS): “You could be having the worst day of your live, all she had to do was smile”.
Een leraar merkte op: “I was so proud of that girl, she was talented and beautiful”.
Wonderlijk toch, hoe dit meisje - dat graag in de schijnwerpers stond - na haar dood
zo de belangstelling van anderen heeft ontvangen, meer dan ze zelf vermoedelijk
ooit voor mogelijk gehouden zou hebben.
Rachel houdt van schrijven en fotografie. Ze heeft een absoluut gehoor.
Zo weet ze op een piano makkelijk de toetsen te vinden om het lied dat ze zojuist
gehoord heeft, na te spelen. Een van haar dromen was het om actrice te worden.
Het was haar passie. Vlak voor haar dood schitterde ze nog in een toneelstuk
op school.
Vrienden van haar later getuigen: “she was a straight-forward person”; ze was eerlijk,
rechtuit, zonder opsmuk. Zo stond ze voor haar mening én haar “faith” (geloof).
Rachel was niet bang uitgevallen, maar had net als zoveel andere tieners haar twijfels
en vragen. Dikwijls blijkt ze evenwel haar tijd vooruit te zijn en is ze veel rijper
dan haar leeftijdgenoten, die later opmerkten: ze was een vriendin voor
iedereen; er was geen enkele ziel die voor haar niet van waarde was.

In haar vrije tijd was Rachel actief in “The Celebration Christian Fellowship Church”
(een van de vele protestantse kerken in de VS).
Ofschoon velen haar kenden als een overtuigd christen, bleek pas na haar
dood wat in dit fragiele meisje omging.
Zo schreef Rachel meerdere dagboeken, waarvan diverse passages
op internet te vinden zijn. Daarin vindt men tevens schetsen en tekeningen,
naast gedichten en overwegingen. Bijzonder zijn voorts haar
“brieven aan God”. Ze tonen ons waarmee ze worstelt, maar ze laten vooral
ook haar sterk geloof zien. Zo zie je op de volgende dia een foto
van een dagboekfragment.
Haar liefde voor Christus was evident. In haar dagboek merkt ze op, dat zij;
ofschoon ze vaker over Jezus spreekt - zelfs met hen die niet geloven,
ervan overtuigd is:
“I’don’t have to say anything, they just see You in me”.
Het blijkt nu - na haar dood - een van de vele zinnen, die miljoenen mensen
over heel de wereld kunnen beamen.
Opvallend is ook dat Rachel veel dingen heeft voorvoeld, die later
werkelijkheid werden. Zo “wist” ze bijvoorbeeld dat ze niet lang zou leven.
Uit haar dagboeken blijkt overigens dat Rachel tijdens de laatste periode
van haar leven vaker op onbegrip stuitte en zelfs gemeden werd.
Ze leed er onder dat mensen elkaar vaak aan hun lot overlaten.

--------------------
--------------------------------------------
-------------------------------------------
----------------------------------------
“Ik zal maken dat gij voortaan vissers van
mensen wordt“
(Mc.1, 17)

Ze besefte gaandeweg dat God met haar leven een bedoeling heeft. Al wist ze niet
precies wat. Van één ding was ze echter wel overtuigd: dat haar leven een geheel
eigen wending zou nemen. Zo schrijft ze in haar dagboek:
"God is going to use me to reach the young people,
I don't know how, I don't know when."
Haar vader - Darrell Scott - is de mening toegedaan dat alles wat zijn familie overkomen
is, past in Gods plan, hoe vreemd of ondoorgrondelijk mensen dat ook vinden mogen.
Zo stelt hij: "God is using this tragedy to wake up not only America but also the world.
God is using Rachel as a vehicle.”
Hij gelooft zelfs dat “Rachel's death was meant to be.”
Hij ontdekte dat ze schreef dat God haar zou gebruiken voor een welbepaald doel.
Op 2 mei 1998 - een jaar voor haar dood, schreef ze:
"This will be my last year, Lord. I have gotten what I can. Thank you.“
Rachel is welbeschouwd “one of a kind.” Op haar laatste dag - 20 april 1999 - zei ze
‘s ochtends nog tegen een leraar:
“I´m going to have an impact on the world.”
Haar Leitmotiv vindt men verwoord in de volgende aantekening in haar dagboek:
"Go after God. Whatever it takes, do it. And don't give the excuse,
I am just a teenager or I'll do that when I grow up,
because it does not work that way. God wants to know you NOW."

Een jaar voor haar dood schreef ze aan haar vriendin Britney:
“Eternity is not just looking to the future and our place with God in heaven,
but it is looking at our eternity if it were only moments away.”
Enkele dagen voor haar dood schreef ze:
“I’m drowning In my own lake of despair.
I’m choking; my hands wrapped around my neck.
I’m dying; quickly my soul leaves,
slowly my body withers.
It isn’t suicide, I consider it homicide.
The world you created has led to my death”.
De zondag voordat ze vermoord werd, schreef ze in haar
dagboek na haar bezoek aan de kerk:
Now I have given up on everything else
I have found it to be the only way
to really know Christ and to experience the mighty power
that brought Him back to life again, and to find
out what it means to suffer and to die with Him.
So, whatever it takes I will be one who lives in the fresh
Newness of life of those who are alive from the dead.
Bekend is ook het volgende citaat:
"I am not going to apologize for speaking the Name of Jesus,
I am not going to justify my faith to them, and I am not going
to hide the light that God has put into me.
If I have to sacrifice everything. . . I will."

20 april 1999
TheColumbineHigh School Massacre

Eric Harris en Dylan Klebold (jaargenoten van
Rachel) schoten 13 mensen dood.
Tevens verwonddden zij 24 personen, waarvan
sommigen zeer ernstig. Na dood en verderf ge-
zaaid te hebben, schoten beide daders zichzelf
dood.
Linksonder:
notitie van een van de daders.

De daders terroriseerden de school voor de
duur van een ongeveer een uur. Toen pleeg-
den zij zelfmoord. De politie liet evenwel
enkele uren verstrijken alvorens naar binnen te
gaan. Over hun “angstvallige” optreden is
nadien heel wat te doen geweest. Mede omdat
juist hierdoor de leraar (Sanders) kwam te
overlijden. Hij zou het wellicht overleefd
hebben als de politie eerder binnengekomen
was (en niet pas na 3 uur). Men wist evenwel
lange tijd niet wie allemaal bij de schietpartij
betrokken waren.
Klasgenoten bij de auto van Rachel

Tijdens de schietpartij wisten vele leerlingen te ontkomen. Omdat de politie niet wist of bij die leerlingen
mogelijke daders zouden kunnen zijn, moesten de leerlingen – eenmaal buiten - met hun handen in de
nek de instructies van de politie opvolgen.
Bekend zijn dan ook de foto’s met daarop de leerlingen met opgeheven handen.
Bijzonder detail: Bruce Porter, de pastor van de kerk waartoe Rachel behoorde, kreeg enkele maanden
daarvoor - in januari 1999 een vreemde droom. Hij vertelde het ‘s anderdaags tegen zijn vrouw, die het
opschreef (ook toevallig):
Ik zag een (school)gebouw en jonge mensen met hun handen in de nek. Het was een nare droom.
De dag na het bloedbad (21 april) zag het echtpaar tot hun onsteltenis het beeld van de droom
uitgebeeld op de voorpagina van hun krant.8

Conclusies n.a.v. een onderzoek naar schietincidenten op scholen in VSConclusies n.a.v. een onderzoek naar schietincidenten op scholen in VS
 In May, 2002, the Secret Service published a report that examined 37 U.S. schoolIn May, 2002, the Secret Service published a report that examined 37 U.S. school
shootings. They had the following findings:shootings. They had the following findings:
 Incidents of targeted violence at school rarely were sudden, impulsive acts.Incidents of targeted violence at school rarely were sudden, impulsive acts.
 Prior to most incidents, other people knew about the attacker’s idea and/or plan to attack.Prior to most incidents, other people knew about the attacker’s idea and/or plan to attack.
 Most attackers did not threaten their targets directly prior to advancing the attack.Most attackers did not threaten their targets directly prior to advancing the attack.
 There is no accurate or useful "profile" of students who engaged in targeted schoolThere is no accurate or useful "profile" of students who engaged in targeted school
violence.violence.
 Most attackers engaged in some behavior prior to the incident that caused othersMost attackers engaged in some behavior prior to the incident that caused others
concern or indicated a need for help.concern or indicated a need for help.
 Most attackers had difficulty coping with significant losses or personal failures.Most attackers had difficulty coping with significant losses or personal failures.
Moreover, many had considered or attempted suicide.Moreover, many had considered or attempted suicide.
 Many attackers felt bullied, persecuted or injured by others prior to the attack.Many attackers felt bullied, persecuted or injured by others prior to the attack.
 Most attackers had access to and had used weapons prior to the attack.Most attackers had access to and had used weapons prior to the attack.
 In many cases, other students were involved in some capacity.In many cases, other students were involved in some capacity.
 Despite prompt law enforcement responses, most shooting incidents were stopped byDespite prompt law enforcement responses, most shooting incidents were stopped by
means other than law enforcement intervention.means other than law enforcement intervention.

Een ander slachtoffer: Cassie Bernall
Op 20 april 1999 richtten twee Amerikaanse scholieren (Eric Harris en Dylan Klebold) een
bloedbad aan in de Columbine High School in Littleton nabij Denver in Colorado. Eén van de
slachtoffers was het 17 jarige meisje Cassie Bernall.
Misty Bernall - haar moeder - schreef een aangrijpend boek over haar vermoorde dochter.
Cassie was een gewone tiener van 17 jaar. Die dinsdagochtend begon zoals de meeste dagen.
Aan het eind van de morgen ging ze naar de schoolbibliotheek om haar huiswerk Engels te
maken.
Ze was nog maar net bezig toen er een leraar binnen kwam stormen, die riep dat er jongens met
geweren in de gang waren. Er klonken schoten, steeds dichterbij. Twee jongens kwamen
binnen. Een van hen vroeg Cassie of ze in God geloofde.
She said YES !
Een van de twee vroeg nog: Why? Maar men wachtte niet op antwoord.
Cassie werd gedood door een kogel in haar hoofd.
Wanneer men nader op de zaak in gaat, dan blijkt dat Cassie de dag ervoor zich aan God had
toegewijd. Zo verwijst haar moeder in haar boek naar een brief die Cassie die avond had
geschreven. Ze heeft de brief ‘s ochtends (20 april) aan haar vriendin Amanda gegeven.
Onderaan op de brief staat:
P.S. “Honestly, I want live completely for God; it’s hard and scary, but totally worth it. ....
‘s Anderdaags betuigt ze die woorden met haar leven!

Cassie groeide met haar broer en ouders op in een gelukkig gezin. Maar in haar tienerjaren
begon zij zich extreem af te zetten tegen haar ouders. Dit werd zo erg dat ze hen zelfs wilde
doden. Met een paar vrienden was ze gefascineerd door moord, hekserij en experimenteerde ze
met drugs. Toen haar ouders dit ontdekten, stuurden ze Cassie naar een andere school en
gingen ze haar streng controleren. Cassie was woedend. Uiteindelijk zijn ze zelfs verhuisd
omdat Cassies oude vrienden het gezin treiterden en aan Cassie bleven trekken.
Langzamerhand kwam er verandering in deze moeilijke periode. Cassie ging naar een jeugd-
groep van de kerk. De eerste avond was ze ontzettend afstandelijk en onzeker; aldus een van
de jongeren die er bij was. Ze droeg een spijkerbroek en legershirt met een marihuanablad aan
een kettinkje om haar hals. Ze had een harde uitdrukking op haar gezicht en wilde niet praten
met de anderen. Maar ze kwam wel terug.
Op een jeugdweekend van de kerk in maart 1997 kwam de ommekeer: Cassies muren gingen
omver. Ze vertelde God alle dingen waar ze spijt van had. In een opstel schreef ze later:
“Pas op dat moment zag ik werkelijk in dat ik de verkeerde kant was opgegaan. Ik had slechte
keuzes gemaakt en er was niemand die ik daarvan de schuld kon geven, behalve mezelf – iets
wat ik tijdens mijn verdrietige periode voortdurend ontkend had.”
Hoewel haar moeder eerst tamelijk sceptisch was, werd Cassie vanaf dat moment heel anders.
Haar ogen stonden weer helder; ze glimlachte en werd vriendelijk. Cassie had weer zin om te
leven. Haar moeder concludeert aan het eind van het boek:
“Toch weet ik dat Cassies dood niet voor niets is geweest, dat het een overwinning van eerlijk-
heid en moed was. Voor mij betekent Cassies leven dat het beter is om te sterven voor wat je
gelooft, dan om te leven met een leugen.”

Rachel en Anne
Wie kent haar niet: dit joodse meisje? Zij is bekend vanwege haar dagboeken, die ook Rachel
hebben geïnspireerd om zelf te schrijven. Net als Anne – ze stierf in een Duits concentratiekamp
– werd Rachel op jonge leeftijd vermoord. Maar er zijn meer parallellen. Beide meisjes zagen
bijvoorbeeld veel verder dan het hier en nu. Hun dagboeken zijn mede daarom “tijdloos” en
spreken mensen aan “from all over the world”.
Nicole Nowlen (een Columbine-survivor) merkt op dat een Harvard-studie heeft uitgewezen dat
de mensen die hun doelen opschrijven tot 10 maal toe beter in staat zijn die doelen te bereiken,
dan hen die dit niet doen. Rachel bleek ook heel “gedreven”.

Overeenkomsten tussen Anne en Rachel
Bezien we het dagboek van Anne Frank nader en wel in samenhang met de geschriften van
Rachel dan blijken er diverse overeenkomsten te zijn. Zo waren beide meisjes gedreven en
wilden ze beiden iets nalaten. Als zodanig waren ze allesbehalve “average”, maar van nature
hoopvol en optimistisch gestemd, dikwijls ook in contrast met hun omgeving. Het volgende
citaat uit het dagboek van Anne Frank - gedateerd 5 april 1944 - is in dit verband illustratief.
“Niemand die zelf niet schrijft weet hoe fijn schrijven is; vroeger betreurde ik het altijd dat ik in
het geheel niet tekenen kon, maar nu ben ik overgelukkig dat ik tenminste schrijven kan. En als
ik geen talent heb om voor kranten of boeken te schrijven, wel, dan kan ik nog altijd voor
mezelf schrijven. Maar ik wil verder komen, ik kan me niet voorstellen, dat ik zou moeten leven
zoals moeder, mevrouw van Daan en al die vrouwen die hun werk doen en later vergeten zijn. Ik
moet iets hebben naast man en kinderen, waar ik me aan wijden kan! O ja, ik wil niet zoals de
meeste mensen voor niets geleefd hebben. Ik wil van nut of plezier zijn voor de mensen, die om
mij heen leven en die mij toch niet kennen, ik wil nog voortleven, ook na mijn dood! “
Bijzonder is te zien dat Anne, ondanks meerdere neerslachtige momenten, niet depressief was.
Ze bleef hoop houden op de bevrijding. Over haar neerslachtige perioden en de hoop op
bevrijding schreef ze op 3 mei 1944 in haar dagboek:
“Ik ben vaak neerslachtig geweest, maar nooit wanhopig, ik beschouw dit schuilen als een
gevaarlijk avontuur, dat romantisch en interessant is. Ik beschouw elke ontbering als een
amusement in mijn dagboek. Ik heb me nu eenmaal voorgenomen dat ik een ander leven zal
leiden dan andere meisjes en later een ander leven dan gewone huisvrouwen. Elke dag voel ik
hoe m’n innerlijk groeit, hoe de bevrijding nadert, hoe mooi de natuur is, hoe goed de mensen in
m’n omgeving, hoe interessant en amusant dit avontuur! Waarom zou ik wanhopig zijn?”

Rachel & Thérèse
Veel mensen houden een dagboek bij. De vader van Rachel beveelt
dit de schooljeugd aan. Zo heeft een dagboek een spiegelfunctie; het
helpt de mens zijn innerlijk te onderzoeken. Het dient de eigen ont-
wikkeling en rijping.
Naast het dagboek van Anne Frank en dat van Rachel, verwijzen we
hier naar de eigen notities van een beroemde heilige: Thérèse van
Lisieux. Ze werd slechts 24 jaar en leefde 9 jaar in een slotklooster.
Zij is mede door haar autobiografische geschriften wereld-beroemd
geworden. Ze heeft later zelfs de titel “kerklerares” ontvangen, mede
dankzij de impact van haar geschriften.
Opmerkelijk is dat zij - net als Rachel - tijdens haar leven de aspiratie
had de wereld rond te gaan om te missioneren. Na hun dood wordt
die wens vervuld, aangezien beiden over de grenzen van dit bestaan
reeds onnoembaar velen tot Christus hebben gevoerd.
Koen de Meester (karmeliet en Thérèse -kenner) merkt op dat in de
voorbije eeuw vele miljoenen mensen kennis hebben genomen van
de pennevruchten van Thérèse.

Links: kaft van een dagboek van Rachel; rechts het opstel, waarop de vader zijn outreach-programma voor
leerlingen van middelbare scholen heeft gebaseerd: “Rachel’s challenge”

De tekening werd door Rachel ongeveer een half uur voor haar dood getekend.

Ontstaan Rachel´s challenge
Niet lang na de dood van Rachel beseft Darrell, haar vader, dat hij iets doen moet. In een van de
boeken die hij later heeft geschreven, merkt hij – al terugkijkend - op dat, toen hij naar de school
reed (na gebeld te zijn over de schiet`partij op die bewuste ochtend), één gedachte telkens
terugkeerde: “This is an spiritual event ... This is an spiritual event” … Darrell was zich overigens
vanaf het eerste moment bewust dat het hier om veel meer gaat dan zomaar een geweldsdelict.
Ook voelde hij intuïtief aan dat er iets mis was met Rachel.
Diezelfde dag verneemt hij dat zijn zoon Graig het overleefd heeft, maar dat Rachel is
doodgeschoten. Aanvankelijk weet hij echter niet wat hem te doen staat. Dan vinden er enkele
voorvallen plaats, waardoor hij gaandeweg leert zien wat God van hem verwacht. Opmerkelijk is
bijvoorbeeld de droom die een rijke zakenman had in verband met Rachel.
In zijn boek “Rachel’s tears” schrijft Darrell dat de betreffende man - Frank Amedia - hem nadien
verteld heeft drie dromen gehad te hebben waarvan hij met zekerheid meent te kunnen zeggen dat
ze door God zijn ingegeven. Zo hadden de eerste 2 dromen te maken met zijn zaak, waardoor hij
heel rijk is geworden. Dan vindt de schietpartij in Littleton plaats. Vanaf die dag besluit hij te
bidden voor de vader van Rachel. God liet hem toen zien dat Darrell in de toekomst tot vele leiders
zou gaan spreken – “all across the country”. Frank bleek ook bereid met zijn vermogen Darrell
daarbij financieel te ondersteunen, wat God verder ook van Darrell mocht verlangen. Een en ander
staat echter niet op zich. Zo spreekt Darrell over een ochtend daarvoor, toen twee bijbelcitaten
zich voortdurend aan zijn geest opdrongen.
Het 1e citaat luidt: “Ik leid je naar mijn koninkrijk, juist doorheen dit moment”
Het 2e citaat luidt: “Ik zal je voor leiders voeren. Tot hen moet jij spreken, maar wees niet bang,
Ik zal je ingeven wat je dient te zeggen”.
Aan de hand van de dagboeken van Rachel ontwerpt Darrell het programma “Rachel’s challenge”.
Darrell wordt feitelijk weer dominee, maar dan een zonder een specifieke gemeente.

Darrell Scott; Rachel’s dad, is the founder of the Rachel’s Challenge
program. He has spoken to over five million people in live settings
around the world, not counting the millions he has spoken to
through programs such as Oprah, Larry King Live, CNN, Today
Show, Good Morning America, ABC, CBS, NBC, MSNBC, etc.He has
authored or co-authored five books, and meets with politicians and
educators regularly concerning issues of school violence.
Dana Scott; is Rachel’s older sister. She has spoken to over
500,000 people in all types of venues across America as well as in
Germany and Bermuda. She has also appeared on numerous
television programs such as Dateline, Oprah, ABC, NBC, and CBS.
Her captivating presentation of her sister’s life and challenge is
unforgettable.
Craig Scott; Rachel’s younger brother, has spoken to tens of
thousands of people in person as well as millions through shows
such as Dateline, Oprah, Good Morning America, ABC, CBS, NBC,
CNN, etc. Craig was in the library that fateful day of the Columbine
tragedy where he witnessed 10 of his schoolmates killed, including
two of his close friends. Craig is currently attending film school.

Zie naar het goede in anderen;
ruim je vooroordelen op.

Durf te dromen / streef doelen na / hou een dagboek bij !

Let op jouw “input”; kies positief.

Kind words & actions = Huge Results
Vriendelijke woorden en handelingen
leiden tot grote resultaten

President Bush over veiligheid op scholen; rechts aan tafel, de broer van Rachel: Graig
Scott.

Niet lang voor haar dood vertrouwde
Rachel aan God toe:
“I want to reach the unreached”.
Mede dankzij haar vader is haar ver-
langen, deze bede
ook werkelijkheid ge-worden. Haar
vader “voorvoelde” het: “This is an
spiritual event”.
De tekening hiernaast met daarin een
copie van haar hand met daarop een
indringende boodschap heeft Rachel
een maand voor haar dood gemaakt,
in het kader van een huiswerkop-
dracht.
De beide daders leverden in
datzelfde kader iets anders in;
namelijk een gewelddadige
eigengemaakte video, waarmee de
schoolleiding geen goed raad wist.

Na haar dood vond men deze “krabbel” op een muur achter een kast in haar kamer.

Rachel’s 2e naam (middlename) luidt:Rachel’s 2e naam (middlename) luidt:
JOYJOY
Joy betekent vreugde.Joy betekent vreugde.
In een van haar dagboeken heeft ze bij die naam het volgendeIn een van haar dagboeken heeft ze bij die naam het volgende
geschreven:geschreven:
J = JesusJ = Jesus
O = OthersO = Others
Y = YourselfY = Yourself
Rachel is van mening dat de ware vreugde (Joy) enkel te vindenRachel is van mening dat de ware vreugde (Joy) enkel te vinden
is wanneer je alles betracht vanuit die volgorde.is wanneer je alles betracht vanuit die volgorde.
Dus: denk eerst aan JezusDus: denk eerst aan Jezus
(What would Jesus do?),(What would Jesus do?),
vervolgens aan de anderen en dan pasvervolgens aan de anderen en dan pas
aan jezelf.aan jezelf.

Deze powerpointpresentatie werd gemaakt
door pastoor C. Müller in 2009. Hij is sinds
2005 pastoor van Leunen, Veulen en Heide
(nabij Venray). Naast vele teksten van
internet heb ik gebruik gemaakt van het
boek “Rachels Tears” geschreven door
Darrell Scott. Over “Columbine High School
Massacre” vindt men vele artikelen. Onder
meer Wikipedia (Engelse tekst). Men kan
eveneens rondkijken op You Tube.
De moeder van Rachel heeft ook een
website. Interessant is voorts de info rond
het highschoolproject “Rachel’s
challenge”. Een goede documentaire over
“Columbine” is te verkrijgen bij de EO:
Gameover in Littleton in de serie: ’t Zal je
maar gebeuren. Een PDF-versie van het
(Engelse) boek over Cassie Bernall kan men
downloaden.
De volgende sheets belichten enkele
boeken over Rachel en Columbine.
Men kan de informatie van deze presentatie
vrijelijk gebruiken.
Leunen, november 2010.
Pastoor C. Müller
0478-581575

Rachel Tears: The Spiritual Journey of Columbine Martyr
Rachel Scott
by Darrell Scott, Beth Nimmo, with Steve Rabey
A moving meditation on the life, death, and faith of Rachel Scott
as seen through the eyes of her parents and in her own words.
The Columbine tragedy in April 1999 pierced the heart of our
country. In December 1999, we learned that the teenage killers
specifically targeted Rachel Scott and mocked her Christian faith
on their chilling, homemade video tapes. Rachel Scott died for her
faith. Now her parents talk about Rachel's life and how they have
found meaning in their daughter's martyrdom in the aftermath of
the school shooting. Using excerpts and drawings from Rachel's
own journals, they offer a spiritual perspective on the Columbine
tragedy and provide a vision of hope for preventing youth violence
across the nation.
"An impactful writing about a young woman's incredible faith in
God and powerful testimony of how she lived it all the way to her
last breath! Thank you, Rachel, for opening our minds and our
hearts with your inspiring life - your book lies next to my Bible! "
-Michael Tamburello, LFC Founder
$11.19 Click to purchase from Amazon.com!

Chain Reaction: A Call to a Compassionate Revolution
by Darrell Scott and Steve Rabey
Rachel Scott believed that she could make a difference. She
targeted three groups of young people at Columbine High
School: the handicapped, those picked on by others, and
those new to her school. Her weapons of choice were
honesty, compassion, and kindness. Rachel's death amplified
her deeds and started a ripple effect that has been felt
around the world. Chain Reaction details Rachel's vision and
challenges readers to be a part of this amazing movement.
This book invites people to live a life of unabashed com-
passion and to help shape our culture with love.

The Journal of Rachel Scott:
A Journey of Faith at Columbine High
by Beth Nimmo and author Debra Klingsporn
An energetic faith, a joy to those who loved her... Rachel tackled doubt
head-on and inspired others to trust... Discover this teenage Christian
and her journey of faith at Columbine!
Rachel Joy Scott struggled with personal issues like every teenager. She
met her challenges with a faith so deep, so energetic, so alive that it
underscored everything she said, wrote, and did during her seventeen
years on this planet. Nowhere is this more evident than in the stacks of
diaries she left behind. Rachel's artwork, poetry, letters, and running
talks to God pepper the pages of her journals. They are painstakingly
collected, compiled, and reproduced herein by her mother, Beth Nimmo,
sisters Dana and Bethanee, and author Debra Klingsporn. A "spiritual
workbook" for teens that Rachel helped write!
“Go after God. Whatever it
takes, do it. And don't give the
excuse, I am just a teenager
or I'll do that when I grow up,
because it doesn't work that
way. God wants to know you
NOW.“
Rachel Joy Scott

The Untold Stories of Columbine
After you see this video, you will really know Rachel Joy
Scott and her father Darrell. You'll know what is possible
when a youth dedicates her life to Jesus Christ. You'll
know how a senseless tragedy can lead to an incredible
change in the lives of so many people. You'll be led to
examine your own life, and if you're a parent, how your
life has affected your child's life. Then how a young
teen's story has affected everyone who hears it, or even
hears of it. You'll cry as Darrell Scott selflessly bares his
soul and the souls of his family. You'll be uplifted, most
of all, and want to share this with everyone you know.
And after seeing this video, you'll hit your knees that
night and thank Jesus for His mercy in your life.
Tim Sanderford.
VHS/Color/50 minutes
Nu ook op DVD

Rachel Smiles: The Spiritual Legacy of Columbine
Martyr [Paperback]
by Darrell Scott and Steve Rabey
When Rachel Scott's life was tragically cut short in the Columbine
High School shooting, she left behind a group of grieving friends
and family. But as stories of Rachel's faith and courage have
surfaced, her legacy has grown to include hundreds of people
who have been stirred by her example and are now impacting
their world for God's kingdom. In this moving book, readers will
cherish the encouraging stories of those who are still passing on
Rachel's spiritual legacy. Her father, Darrell Scott, shares his own
reflections, which are deeply personal and poignant. Never-
before-published writings and drawings from Rachel's journal are
also included, along with photos of Rachel and her family and the
people whose stories are featured.

I Asked, God Answered: A Columbine Miracle
[Paperback]
Mark Taylor
Mark Taylor was sixteen years old when he lay dying on the
lawn of Columbine High School. He was shot between six and
thirteen times, stacked on a pile of bodies in the backseat of a
police car, rushed to the hospital and declared to be a "dead
kid talking." The world is aware of the tragedy of Columbine
High School, but is the world aware of miracles worked that
day and in days that followed? Mark's survival, recovery, and
ongoing personal ministry bear witness to the miraculous
power of a loving God, the healing power of faith, and the
sustaining power of love and forgiveness.

Cassie zei ja
On April 20, 1999, Cassie Bernall, a junior at Columbine High in Littleton,
Colorado, was a typical teenager having a typical day; then a classmate trained
a gun on her and asked if she believed in God. She said "Yes".
Vanwege de aanhoudende vraag naar dit boek is het aangrijpende getuigenis
van Cassie Bernall herdrukt! Cassie was een van de dertien jongeren die op 20
april 1999 werden vermoord door twee medescholieren, die daarna zelfmoord
pleegden. Misty Bernall, Cassies moeder, schreef dit aangrijpende boek over
de dood en het leven van haar dochter. Haar eerlijke, ontroerende relaas heeft
wereldwijd diepe indruk gemaakt. Terwijl jongeren zich bijzonder aangesproken
voelen door Cassies moedige getuigenis, worden opvoeders aangespoord om
na te denken over de oorzaken van en maatregelen tegen zinloos geweld.
'P.S. Echt waar, ik wil helemaal voor God leven. Het is moeilijk en
beangstigend, maar heel erg de moeite waard.‘
Cassie Bernall schreef deze woorden aan haar vriendin Amanda de avond
voordat zij om het leven kwam bij de bloedige schietpartij in de Columbine High
School in Littleton, Colorado. In deze gewijzigde herdruk schrijft Bernall in het
nawoord hoe het nu met de familie gaat, wat er is veranderd sinds haar boek
uitkwam, en wat de recente schietpartijen op scholen met haar gedaan hebben.

6 november 2010: Rachel Joy Scott

Recomendados

Mais conteúdo relacionado

Mais de IDent!ty de Peel

Mais de IDent!ty de Peel (7)

Último

Último (6)

6 november 2010: Rachel Joy Scott