Կինո
Ֆրանսիան մեծ դեր է խաղացել կինոյի պատմության
մեջ:Երկու ֆրանսիացիներ, Օգյուստ և Լուի Լյումերները
հիմնադրեցին կինոն 1895-ին:[Միայն վերջերս 2006-ին Ֆրանսիայում
արդյունաբերվել է ավելի շատ ֆիլմ քան եվրոպական բոլոր
երկրներում միասին վերցված: Կաննի
կինոփառատոնը ամենակարևոր փառատոններից է, որը
կազմակերպվում է կինոյի բնագավառում:Չնայած ֆրանսիական
կինոյի շուկան զիջում է Հոլիվուդյանին, սակայն Ֆրանսիայում
համեմատած բոլոր արևմտյան կինոների Ամերիկյան ֆիլմերի
շահույթի չափաբաժինն ամենափոքրն է` մոտ 50,1%, համեմատած
Գերմանիայի 77,3%-ի և Ճապոնիայի 69,4%-ի հետ: Այսպիսով
ֆրանսիական կինոների շահույթի չափաբաժինը Ֆրանսիայում
կազմում է 34,8%, որը ամենամեծ ցուցանիշն է զարգացած
երկրներում, համեմատենք Իսպանիայի 13,7%-ի և Միացյալ
թագավորությունների 8,3%-ի հետ:1976 թվականին Ֆրանսիայի
Տեխնիկայի և կինեմատոգրաֆիական արվեստի ակադեմիայի կողմից
սահմանվել է կինոյի
ազգային Սեզար մրցանակը:Սկսած 1946 թվականից
Ֆրանսիայի Կանն քաղաքում անցկացվում է Կաննի
կինոփառատոնը, աշխարհի ամենահեղինակավոր
կինոփառատոններից մեկը:Ֆրանսիան ոչ շատ դարեր առաջ
համարվում էր համաշխարհային մշակութային կենտրոն:Սակայն
վերջին տարիներին ֆրանսիական մշակույթը իր տեղը զիջել է
ամերիկյանին, և Ֆրանսիան փորձում է վերածնել իր մշակույթը:
Փիլիսոփայություն
Ռենե Դեկարտը 16-րդ դարի հանճարներից մեկն էր: Հանրահայտ
մաթեմատիկոս, ով հիմնադրեց Անալիտիկ երկրաչափություն: Նա նաև
մեզ հայտնի է "Ժամանակակից փիլիսոփայության հայր
մականվամբ",[այսինքն նա հռոմեական և հունական փիլիսոփայության
անկումից հետո նոր շունչ հաղորդեց փիլիսոփայությանը: Նա
հիմնադրեց Կարտեզիանիստական դպրոցը, զարգացրեց
կարտեզիանական կասկածանքը և համարվում է իր ժամանակների
ամենաճանաչված ռացիոնալիստ փիլիսոփան: Նրա ամենաճանաչված
աշխատություններն են Փիլիսոփայական
հիմունքները և Խորհրդածություններ մեթոդի մասին, որոնք հիշվում են
մինչ այժմ:Միևնույն դարաշրջանում Բլեզ Պասկալի բարոյական և
փիլիսոփայական գրքերը խորապես ազդեցություն թողեցին
ֆրանսիական ազնվականության վրա:18-րդ դարում Վոլտերը գրեց շատ
պիեսներ, պոեմներ և նամակներ, որոնք հետագայում լայն ճանաչում
ստացան: Նրա Կանդիդ վեպը ամենաուսուցվող վեպն է Ֆրանսիայի
սահմաններից դուրս և համարվում է նրա գրվածքների գլուխգործոցը:
Այս աշատանքը նաև համարվում է երբևէ գրված լավագույն
փիլիսոփայական վեպը:Ժան Ժակ Ռուսոն Վոլտերի հիմնական
փիլիսոփայական հակառակորդն էր այդ ժամանակ: Հայտնի
քաղաքական փիլիսոփա, որի հիմնական գործերն ենԴատողություններ
մարդկանց միջև անհավասարության ծագման և հիմքերի
մասին, Դատողություններ հավերժական աշխարհի մասին և այլն: Նրա
գրվածքները համարվում էին լուսավորթյան դարաշրջանի լավագույն
գործերը, որոնցով նա քննադատում էր միապետների իշխանությունը և
գորում էր որպես մարդու իրավունքների պաշտպան:
Նկարչություն
Ֆրանսիական կերպարվեստի ակունքները գալիս են Իտալական
արվեստից: Վերածննդի դարաշրջանի երկու ամենահայտնի
արվեստագետներ`Նիկոլա Պուսենը և Կլոդ Լորենը ապրել են
Իտալիայում: Դեռևս 1648-ին Լյուդովիկոս XIV-ի վարչապետ Ժան
Բատիստ Կոլբերը հիմնեց Նկարչության և քանդակագործության
թագավորական ակադեմիան, իսկ 1666-ին հիմնեց Հռոմիս
ֆրանսիական ակադեմիան, որը մինչ այժմ գործում է և նպատակն է
համագործակցել իտալացի արվեստագետների հետ:Ֆրանսիացի
նկարիչները նաև հետևեցին իտալացի նկարիչների
էվոլուցիային ռոկոկո ոճի բնագավառում 18-րդ դարում, որը բարոկո
ոճի մեկ այլ դրսևորումն էր, այս ոճի հայտնի նկարիչներից
էին Անտուան Վատտոն, Ֆրանսուա Բուշեն և Ժան Օնորե Ֆրագոնարը,
որոնք նոր ոճը առավել տպավորիչ ներկայացրեցին երկրում:
Ֆրանսիական հեղափոխությունը մեծ փոփոխություններ բերեց,
Նապոլեոն Բոնապարտի ամենասիրված նկարիչն էր, նեոդասական ոճի
նկարիչ Ժակ Լուի Դավիդը: 18-րդ դարի կեսերին իշխում էին
հիմնականում երկու շարժում և առավել իրատեսական կերպարվեստը
:Ֆրանսիայի շատ թանգարաններում ամբողջությամբ կամ մասամբ
ներկայացված են նկարչական աշխատանքներ: Հսկայական
քանակությամբ նկարչական գործեր ցուցադրված են
պետական Լուվր թանգարանում, որտեղ գտնվում է ամենահայտնի
նկար Մոնա Լիզան, նաև այտնի որպեսՋոկոնդա: Մինչ Լուվրը շատ
երկար ժամանակ է ծառայում է որպես թանգարան, Օրսեյ թանգարանը
հիմնադրվել է 1986-ին հին երկաթուղային կայարան Օրսեում, որտեղ
գտվում է ամենամեծ ազգային 19-րդ դարի նկարչական գործերի
հավաքածուն:
Նորաձևություն
Նորաձևությունը եղել է Ֆրանսիայի
արդյունաբերական հիմնական ճյուղերից մեկը
սկսած 17-րդ դարից և "Հոթ կուտյուրը"
հիմնադրվել է Փարիզում 1860-ականներն: Այժմ
Փարիզը, Լոնդոնի, Միլանի և Նյու Յորքի հետ
համարվում է համաշարհային նորաձևության
մայրաքաղաք և քաղաքը լի է համաշխարհային
բրենդերի գլխամասային գրասենյակներով և
նորաձևական տներով: Haute couture անվանումը
Ֆրանսիայում պաշտպանված է օրենքով, որը
նշանակում է բարձր նորաձևություն և ունի որակի
և ստանդարտների
երաշխավորություն:Ֆրանսիական
նորաձևության և ոճի նկատմամբ
վերահսկողությունը սկսվել է դեռևս Լյուդովիկոս
XIV-ի ժամանակներից երբ պերճանքի
առարկաները հիմնականում հասու էին
արքունական ընտանիքին, հետագայում այս
առարկաները նաև մեծ վարկանիշ ունեցան նաև
Եվրոպայում: Ֆրանսիան վերադարձրեց իր իշխող
դիրքը բարձր նորաձևոթյան բնագավառում 1860–
1960 թվականներին ի շնորհիվ այնպիսի
համաշխարհային բրենդների ինչպիսիք են Chanel-
ը, Dior-ը և Givenchy: