Sejarah dunia

SEJARAH DUNIA 4/12/2012 7:40:00 PM

Sejauh manakah pertanian merupakan sumber ekonomi yang
penting dalam tamadun Mesopotamia, Mesir dan China ?

Ekonomi merujuk kepada semua aktiviti atau kegiatan-kegiatan ekonomi
yang dijalankan oleh tamadun-tamadun awal. Aktiviti-aktiviti ini meliputi
kegiatan pertanian, penternakan, perdagangan, pertukangan dan semua
pekerjaan-pekerjaan lain yang dilakukan oleh masyarakat tertentu untuk
mendapatkan pendapatan bagi dirinya serta negaranya. Biasanya,
kegiatan-kegiatan ekonomi yang diceburi oleh sesebuah masyarakat
berkait rapat dengan alam sekitar, iklim, kedudukan serta kehendak dan
hasrat kerajaan.Terdapat perbezaan pertanian yang dijalankan dalam
tamadun Mesopotamia, Mesir dan China.
Dalam Tamadun Mesopotamia, orang Sumeria menjalankan pertanian di
sekitar Sungai Tigris dan Sungai Eupharates. Masyarakat Sumeria telah
menanam pelbagai jenis tanaman iaitu bijirin dan sayuran. Antara
tanaman bijirin utama ialahgandum, jagung, barli, sekoi, dan kurma
manakala jenis sayuran pula seperti daun salad, bunga bawang, bawang
putih, kunyit, ubi, sengkuang, lobak, dan lobak putih. Tamadun
Mesopotamia ini diperintah oleh golongan raja. Oleh itu, secara tidak
langsung sistem ekonominya bercirikan ekonomi berbentuk feudal.
Tanah-tanah pertanian yang diusahakan oleh masyarakatnya telah
diagih-agihkan mengikut struktur organisasi ekonomi yang berbentuk
piramid.
Binatang ternakan yang diternak ialah seperti kambing biri-biri, kerbau,
lembu dan keldai. Aktiviti penangkapan ikan juga dijalankan dengan
menggunakan kail dan jala
Sistem ekonomi Mesir turut bergantung kepada kegiatan pertanian.
Pertanian Mesir berkembang dengan pesatnya disebabkan Lembah Sungai
Nil merupakan sebuah kawasan tanah delta yang begitu subur, luas ,dan
rata. Bahan-bahan lanar sungai yang bewarna hijau yang sangat subur di
Sungai Nil berpunca dari kawasan pergunungan ditengah Benua Afrika.
Mengikut kajian penduduk Mesir telah menjalankan pelbagai jenis
tanaman. Pada mulanya mereka mengusahakan tanaman seperti
gandum, barli, millet, sayur-sayuran seperti lobak dan kacang, buah-
buahan, kurma, menanam pokok papirus (untuk membuat bot,tali dan
kertas) , kapas, menternak kambing, biri-biri dan lembu. Petani-petani
Meir bijak menggunakan musim banjir di sungai Nil untuk keperluan
pertanian. Mereka telah mencipta “Shadut” untuk mendapatkan air yang

kemudiannya disalurkan ke terusan untuk tujuan pertanian . Mesir ketika
itu diperintah oleh Firaun. Oleh yang demikian dipercayai seluruh tanah
hasil pertanian dan barangan menjadi milik firaun kerana keseluruhan
hasil-hasil bumi mesir telah diedarkan oleh ejen-ejennya.
Di China, sejak zaman berzaman lagi pertanian merupakan aktiviti utama
ekonomi masyarakatnya. Ciri-ciri fizikal di negara China ini amat subur
dengan lembangan sungainya yang rata dan amat luas seperti Sungai
Hwang Ho. Aktiviti ekonomi bermula di zaman Dinasti Shang iaitu kira-
kira pada 1600 S.M – 1046 S.M. Aktiviti ini bermula dengan tanaman
gandum dan sekoi yang merupakan bijirin utama ditanam negara ini.
Oleh itu, Dinasti ini bergantung penuh kepada pertanian dan petani
merupakan sumber tenaga buruh yang penting.
Selain daripada pertanian, ketiga-tiga buah tamadun ini juga
menjalankan kegiatan ekonomi yang lain seperti perdagangan dan
juga perkilangan yang juga merupakan aktiviti ekonomi yang
penting.
Tamadun Mesopotamia misalnya telah menjalinkan hubungan
perdagangan dengan negara-negara di sekitarnya seperti India, Mesir,
dan negeri-negeri Mediterranean terutamanya yang berkaitan dengan
logam, batu, bedak wangi, dan balak dari utara dan barat. Begitu juga
dengan industri pengeluaran tekstil telah menjadi sangat penting
terutamanya apabila kegiatan penenunan secara besar-besaran telah
diusahakan oleh bengkel-bengkel yang menjadi milik organisasi besar
seperti rumah berhala dan istana. Barangan eksport Mesopotamia terdiri
daripada kain, barang kemas, dan senjata manakala perdagangan bulu
dan kulit binatang pula menjadi pendapatan sampingan kepada
masyarakat tamadun ini. Kepentingan dan keperluan perdagangan
dibuktikan dengan adanya undang-undang tentang pertanian dalam Kod
Undang-Undang Hamurabbi. Oleh itu,Raja berperanan penting menjaga
pertanian supaya menghasilkan hasil pertanian yang banyak dan
berkualiti.
Tamadun Mesir mempunyai hubungan perdagangan dengan yang baik
dan penting dengan Babylos. Babylos membekalkan kayu kepada Mesir
dan menjadi perantaraan dalam perdagangan dengan dunia luar. Babylos
juga ialah pelabuhan entreport Mesir yang utama. Kepesatan
perdagangan Mesir dengan dunia luar mulai bertambah menjelang tahun
2000 S.M. Mesir mempunyai hubungan dagangan dengan Palestine,
Syria, Crete, dan Phonecia. Barangan eksport utama mesir ialah barli,

gandum, kertas, tembikar dan tekstil. Barangan import Mesir ialah
minyak zaitun, wain, jagung, gading gajah, emas, perak, dan balak. Raja
memonopoli perdagangan dan menghantar wakil mereka yang dikenali
sebagai pesuruhjaya diraja untuk menjalankan ekspedisi perdagangan.
Oleh itu, perdagangan Mesir dapat dikembangkan dengan pesat.
Dalam Tamadun China pula, kegiatan perdagangan muncul dengan pesat
terutamanya dengan adanya penggunaan sistem timbang dan sukat.
Selain itu, kemajuan dalam sistem pengairan dan penggunaan baja telah
menambahkan lagi pengeluaran pertanian mereka. Paling nyata adalah
kelas pedagang dan kota-kota. Perusahaan yang dijalankan ialah
membuat tembikar, barangan ukiran daripada kayu, gangsa dan jed serta
menenun. Bidang tekstil pula merupakan industri domestik golongan
petani dan menjadi hasil pengeluaran yang utama. Malah, berlaku
peningkatan dalam pengeluaran dalam perlombongan dan garam. China,
telah menjalinkan hubungan dengan perdagangan dengan India, Mesir,
Mesopotamia, dan Rom. China telah mengesport sutera,tembikar,
barang-barang ukiran kayu,gangsa, kulit binatang, kertas dan jed.
Barangan import pula terdiri daripada gading dan kuda dari baka yang
baik terutama dari negara-negara tropika, kaca, bulu dan
linen.Sebenarnya, China lebih banyak mengeksport daripada mengimport
dan ini menyebabkan negara China menjadi bertambah kaya dan
makmur.
Kesimpulannya, ketiga-tiga buah tamadun maju berasaskan aktiviti
pertanian. Namun demikian perkembangan aktiviti pertanian ini mula
mewujudkan aktiviti perdagangan tempatan dan antarabangsa.
Perkembangan perdangangan ini telah menjadi asas kepada pertumbuhan
industri-industri penting seperti pembuatan tembikar, tekstil dan
sebagainya. Jadi disini jelaslah bahawa kegiatan pertanian bukannya
satu-satunya sumber ekonomi ketiga-tiga buah tamadun ini malah
terdapat sektor ekonomi lain yang turut membantu dalam menggalakkan
pertumbuhan ekonomi negara.

Posted by Manja at 5:56 AM0 comments
Labels: Tema 4 Ekonomi

6/26/11

Apakah yang anda faham dengan konsep Negara bangsa?
Bincangkan pembentukan Negara bangsa di Negara-negara
Eropah iaitu England, Perancis dan Sepanyol.

Negara bangsa merupakan satu Negara yang mempunyai rakyat yang
berciri sama iaitu dalam agama, bahasa dan budaya. Negara bangsa
terbentuk apabila rakyatnya berjaya disatukan di bawah satu
pemerintahan yang berdaulat. Dalam Negara bangsa, rakyatnya
terutamanya golongan majoriti terikat oleh semangat nasionalisme yang
lahir daripada persamaan ciri-ciri antara mereka. Semangat nasionalisme
ini menyebabkan mereka sanggup berjuang demi Negara dan bangsa.
Setelah kemunculan Negara bangsa di Eropah, empayar, Negara kota dan
Negara feudal telah digantikan sebagai corak Negara eropah.

Kemunculan Negara bangsa berasaskan beberapa faktor. Antaranya ialah
kegagalan sistem feudal. Masyarakat Eropah sebelum kemunculan konsep
negara bangsa terikat kepada sistem feudal yang menyusun
masyarakatnya secara berperingkat. Dalam sistem ini, raja terdapat di
atas sekali dan di bawahnya ialah golongan baron atau tuan tanah yang
memiliki kuasa sebenar. Golongan baron ini diberi tanah untuk
diusahakan. Mereka terpaksa menghantar sebahagian daripada hasil
mereka kepada raja. Sistem ini amat menyeksa golongan bawahan
kerana tuan tanah akan memungut hasil yang tinggi serta memaksa
mereka yang gagal membayar untuk menjadi hamba. Dalam keadaan ini,
kuasa golongan tuan tanah telah mula mengancam kedudukan raja.
Akibat ini, raja terpaksa bertindak menentang golongan baron ini untuk
mengukuhkan institusi beraja. Kegagalan sistem feudal ini menyebabkan
masyarakat Eropah berusaha untuk membina negara yang bercorak baru
iaitu dalam bentuk negara bangsa.

Selain daripada itu, perang salib yang berlaku antara dunia Eropah
dengan dunia Islam juga menyumbang kepada pertumbuhan negara
bangsa. Ketika peperangan tersebut berlaku apabila pihak vatican
menyuruh kerajaan-kerajaan Kristian melaksanakan perang suci 'holy
war' demi menyelamatkan kota Jerusalem yang merupakan kota Jesus
daripada jajahan empayar Islam. Peperangan tersebut menyebabkan
golongan bangsawan kehilangan kuasa apabila tenaga serf yang mereka

menyumbang kepada peperangan tersebut telah terkorban atau tidak
kembali. Dalam keadaan ini, institusi raja telah mengambil kesempatan
untuk mengukuhkan kuasa mereka dengan menyatukan wilayah-wilayah
bangsawan tersebut di bawah pemerintahan sendiri. Perang salib juga
menyedari masyarakat Eropah tentang jurang perkembangan yang telah
wujud antara mereka dengan tamadun Islam. Tamadun Islam ketika itu
telah mencapai puncak kegeminlangan tetapi masyarakat Eropah masih
dilanda Zaman Gelap. Kesedaran ini telah medesak orang Eropah untuk
mengembangkan negara mereka untuk membina identiti dan mencapai
kegemilangan diri. Hasil daripada semangat ini ialah pembinaan negara
bangsa. Perang Salib merupakan satu peristiwa yang mempercepatkan
keinginan serta kesangupan masyarakat Eropah untuk membina negara
bangsa mereka.

Perkembangan ekonomi yang berlaku di Eropah ketika itu juga
memudahkan transisi daripada negara feudal kepada negara bangsa.
Pada ketika itu, revolusi pertanian dan seterusnya revolusi perindustrian
sedang berlaku. Perkembangan ekonomi ini menghasilkan satu sumber
kewangan yang banyak dan stabil. Dengan sumber kewangan ini,
kerajaan pusat dapat memggaji tentera dan perkhidmatan awam demi
rakyatnya. Para pengusaha dan pedagang juga menyokong tindakan
kerajaan pusat mengukuhkan kuasanya kerana mereka memerlukan
perlindungan demi menjamin harta dan nyawa mereka. Perkembangan
ekonomi Eropah telah menyediakan sumber kewangan demi pembinaan
negara bangsa.

Seterusnya, perkembangan bahasa kebangsaan juga menyumbang
kepada proses pembinaan negara bangsa. Walaupun setiap wilayah
Eropah mempunyai dialek sendiri, satu bahasa kebangsaan telah
ditetapkan oleh raja demi menyatukan rakyatnya. Pembinaan bahasa
kebangsaan telah mencipta satu identiti bangsa yang melahirkan
semangat kebangsaan yang kuat. Sebelum penetapan bahasa
kebangsaan, kebanyakkan Eropah mengguna bahasa Latin dan dialek-
dialek sendiri. Di Perancis, tedapat lebih daripada 400 bahasa dan dialek
yang berbeza. Ketidaksamaan bahasa menyusahkan proses menyatukan
rakyat. Dengan menetapkan bahasa Perancis sebagai bahasa kebangsaan
yang difahami semua, pengaruh bangsawan dalam daerah sendiri telah
dikurangkan. Di samping itu, satu negara Perancis yang merangkumi

semua suku Frank dapat dibina dan dikekalkan kerana rakyatnya dapat
bergerak di seluruh negara tanpa halangan bahasa.

Gelaran dan anugerah juga diberi oleh raja demi memupuk kesetiaan
daripada golongan bangsawan. Di England, gelaran-gelaran seperti duke,
earl, baron dan count diberi kepada golongan bangsawan daripada raja
sebagai anugerah demi perkhidmatan, sumbangan atau pengorbanan
mereka demi raja. Selain daripada itu, gelaran Sir juga diberi kepada
golongan askar yang telah menonjolkan diri dalam medan peperangan
atau rakyat biasa yang telah memberi sumbangan yang besar kepada
negara dan raja. Gelaran ini biasa diberi dengan tanah demi didiami dan
diusahakan. Ini memudahkan raja mengawal tindakan-tindakan golongan
bangsawan ini.

Satu lagi faktor yang mendorong golongan raja untuk membina negara
bangsa ialah untuk mengawal kuasa gereja. Kuasa gereja yang
mengancam kedudukan raja telah membimbangkan golongan
pemerintah. Ketika itu, gereja mempunyai pengaruh dan kekayaan yang
melebihi kerajaan pusat dan pentadbirannya bebas daripada campur
tangan kerajaan. Demi menjamin kedudukan sendiri, raja telah bertindak
untuk melemahkan pengaruh gereja. Antara usaha-usaha mereka ialah
penubuhan gereja-gereja Kristian yang bebas pengaruh gereja Katolik di
Rom seperti gereja Anglican dan Protestant. Kuasa gereja dilemahkan lagi
apabila kuasa diberi kepada rakyat untuk melantik pemimpinnya. Setelah
kerajaan pusat di negara-negara eropah telah membebaskan diri daripada
kuasa gereja vatican, mereka telah mampu membina negara sendiri
tanpa sekatan atau campur tangan luar.

Di Negara England tanda-tanda pembinaan Negara bangsa bermula
apabila Duke William dari suku Norman di Utara Perancis telah
menyerang dan menakluk seluruh England. Beliau telah melaksanakan
beberapa usaha untuk mengukuhkan kuasa kerajaan pusat untuk
mengelakkan pemberontakan. Antaranya ialah pembaharuan dalam
perundangan dengan pembahagian system mahkamah kepada tiga
bahagian. Usaha-usaha baginda telah diteruskan lagi oleh Henry II yang
mengukuhkan kuasa mahkamah diraja danmengenalkan „Rule of Law‟
yang menghapuskan undang-undang feudal. Piagam Agung yang
disediakan oleh raja John telah menyebabkan kuasa mahkamah

dikukuhkan oleh para pembesar. Apabila pengaruh pembesar telah dapat
diakawal oleh institusi diraja di England, maka perhatian telah
menumpulkan perhatian terhadap mengurangkan kuasa gereja. Pengaruh
Paus di Vatican ketika itu sangat kuat. Demi mengatasi masalah ini, raja
Edward I telah mengistiharkan England sebagai Dunia Kristian. Usaha
melemahkan pengaruh gereja Vatican telah berjaya apabila raja Edward
VIII telah berjaya mendirikan gereja protestant yang tidak berkaitan
dengan gereja katolik. Usaha-usaha raja-raja England untuk melemahkan
kuasa gereja dan para pembesar seolah-olah telah mengukuhkan
kedudukan institusi beraja England serta membina sebuah Negara bangsa
yang akan menjadi empire terulung pada suatu ketika nanti.

Negara bangsa Perancis dibina dengan pengabungan seluruh wilayah-
wilayah Frankish. Pada peringkat awalnya, wilayah-wilayah Perancis
didiami oleh suku Celts dan digelah sebagai Gaul oleh Rom. Apabila
empayar Rom runtuh, orang gasar dari German telah memasuki tanah
Perancis iaitu orang visigoths, burgundians dan Franks. Namun, suku
Franks yang telah berjaya menyebarkan budayanya kepada seluruh
penduduk Perancis. Dengan ini, suku Franks menjadi kaum yang
dominan. Raja Louis telah menjadi Paris sebagai pusat pentadbirannya
dan disinilah beliau memulakan usaha-usaha menyatukan semua wilayah
Frank dibawah kuasanya. Setelah kematian Raja Louis, empayarnya telah
dipecahkan kepada beberapa wilayah yang diketuai oleh Count. Apabila
Perancis diserang oleh orang Norman, Rollo iaitu seorang bangsawan
Norman yang berpengaruh telah dilantik sebagai vassal raja Perancis dan
diberi tanah subur di utara negaranya di samping dikawin dengan puteri
Perancis. Tindakan ini adalah untuk menyatukan negara Perancis dengan
orang Norman dan berjaya membawa zaman kegemilangan Perancis.

Di Sepanyol pula, perkahwinan antara Kerajaan Aragon dan Castile iaitu
antara Ferdinand dan Isabella telah memulakan pergerakan ke arah
pembentukan Negara bangsa. Kedua-dua pemerintah ini telah terus
bertindak untuk mengukuhkan institusi beraja dan mengurangkan
pengaruh golongan pembesar. Dewan parlimen Sepanyol dibawah mereka
telah mengembalikan tanah daripada golongan feudal kepada golongan
raja. Golongan bangsawan telah dilarang membina istana dan perlantikan
anggota gereja diletak di bawah kuasa mereka. Tindakan-tindakan ini
semata-matanya telah melemahkan kuasa pembesar di samping

mengukuhkan kuasa institusi beraja. Selain daripada itu, Institusi kristian
Katolik juga diperalatkan untuk menamatkan semangat nasionalisme di
kalangan rakyat Sepanyol dengan menyatukan mereka terhadap
ancaman dunia Islam. Usaha-usaha Ferdinand dan Isabella telah
memulakan proses pembentukan Negara bangsa di Sepanyol.

Pembentukan negara bangsa di Eropah merupakan satu proses yang
mempunyai beberapa sebab dan punca. Walaupun setiap negara eropah
menghadapi keadaan yang berbeza, mereka telah mencapai hasil yang
lebih kurang sama iaitu pembinaan negara bangsa yang mempunyai
identiti serta keistimewaan sendiri. Kemunculan negara bangsa di Eropah
melambangkan titik permulaan zaman kegemilangan Eropah yang
membolehkan masyarakat ini menguasai hampir seluruh dunia.

SEJARAH 2 4/12/2012 7:40:00 PM

Bincangkan sistem pemerintahan Malaysia dari tahun 1957-1963.   

Pengenalan

  Sistem pemerintahan Tanah Melayu selepas merdeka berkait rapat
dengan konsep demokrasi dan perlembagaan. Secara amnya demokrasi
bermaksud rakyat mempunyai kuasa mutlak dalam menentukan kerajaan
yang akan memerintah sebuah negara.    Isi    1.Kerajaan Demokrasi
Berparlimen.    i)Raja Berperlembagaan    Yang Dipertuan Agong/
Timb. YPDA    Cara Pemilihan  * Dipilih oleh Majlis Raja- Raja yg terdiri
drpd 9 org sultan  * Dipilih secara bergilir-gilir drpd 9 org sultan
Melayu  * Pemilihan dibuat secara pengundian yg dijalankan secara
sulit  *memegang jawatan selama 5 th  * YDPA bertindak atas nasihat
PM dan Jemaah menteri    ii) Ketua Negeri    Sultan/ Raja/ Yg Dipertua
Negeri/ YG Dipertuan Besar    Cara Pemilihan    * Sultan atau raja
mewarisi tahta kerajaan secara turun temurun dan memerintah
  sepanjang hayat baginda  * Cara pemilihan seorang raja adalah sama
iaitu sultan yag mangkat akan diganti denga   anak baginda yg sulung
kecuali negeri sembilan ada Perak  * di negeri sembilan Yg DiPertuan
Besar dipilih oleh Undang Berempat itu Undang Sg   Ujong , Jelebu, Johol
dan Rembau.  * Di Perak penggantian adalah secara bergilir, apabila
sultan mangkat Raja Muda akan   menjadi Sultan .  * Bagi Yg Dipertua
Melaka,P. Pinang Sabah dan Sarawak adalah dilantik oleh yang   YDPA.
Dilantik selama 4 th boleh meletakkan jawatan mengikut usul Dewan
Udgan   Negeri yg berkenaan.    iii)Perlembagaan    Tujuan dan
Kandungan Perlembagaan   * Tujuan diadakan perlembagaan adalah
untuk memantapkan Udg2 , memberi jaminan dan perlindungan kpd
rakyat dan menentukan tjb setiap warganegara terhadap bangsa dan
Negara.  * Kandungan perlkwmbagaan mengandungi 181 perkara yg
menrangkumi kuasa kerajaan persekutun dan negeri, bentuk dan tugas
YDPA, Parlimen, dan Jemaah Menteri serta dasar-dasar seperti hak asasi
rakyat , kerakyatan hak istimewa org Melayu, ag resmi, bhs Keb dan
pindaan perlembagaan.    iv)Parlimen    Fungsi Parlimen  * Parlimen
ialah badan perundangan Malaysia yg berfungsi mengubal undang2 bagi
persekutuan Makaysia  *Perlimen mempunayi kuasa membuat udng2
mengenai pelabagai perkara spt pertahjnan, hal ehwal luar negeri,
keselamatan Negara, jenayah, perdagangan dan perindustrian,
kewangan. Perubatan dll  * Parlimen merupakan tempat wakil rakyat

diberi peluang membincang sesuatu perkara yg dicadangkan. Mrk boleh
mengkritik cdgan2 yg dikemukan dan menteri2 bertjb menjelaskan cdgn2
kerajaan    Kesimpulan.    Sistem Kerajaan demokrasi berparlimen
merupakan asatu bentuk pemerintahan yg unit kerana ia mampu
membentuk kesejahteraan dan keharmonian negera. Selepas 1963 sistem
pemerintahan ini masih diamalkan di Msia dan sehingga kini perjalanan
sistem ini masin terpelihara.    Pada 3 Jun 1957, satu perhimpunan
menyambut ketibaan Rombongan Kemerdekaan ke London yang
merundingkan hal berkaitan dengan Rangka Perlembagaan Persekutuan
Tanah Melayu telah diadakan di Lapangan Terbang Tentera Udara, Sungai
Besi, Kuala Lumpur. Lebih dua ribu orang telah berkumpul bagi
menyambut kepulangan seramai tujuh orang anggota rombongan yang
diketuai oleh YTM Tunku Abdul Rahman Putra, Ketua Menteri Persekutuan
Tanah Melayu. Anggota rombongan ini terdiri daripada tiga orang wakil
daripada pihak kerajaan dan tiga lagi wakil daripada Raja-raja Melayu.
Antara yang turut serta dalam rundingan yang berlangsung selama lapan
hari di Pejabat Tanah Jajahan Inggeris di London ini ialah Encik Ong Yoke
Lin, Encik V.T Sambanthan, Encik Mohamed Khir Johari dan Penyimpan
Mohor Besar Raja-raja, Tuan Haji Mustapha Al-Bakri. Hasil rundingan
yang diadakan ini satu persetujuan telah dicapai dan membawa kepada
pembentukan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu 1957.    YTM
Tunku Abdul Rahman Putra, Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu
(lima dari kiri) mengetuai delegasi ke London untuk rundingan terakhir
Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu. (Dua dari kiri): Encik Ong Yoke Lin,
dan (Paling kanan): Encik Mohamed Khir Johari di Bombay pada 9 Mei
1957.

POSTED BY CITY CYBER AT 2:37 AM0 COMMENTS

WEDNESDAY, OCTOBER 14, 2009
BINCANGKAN PERANAN DAN KEPENTINGAN MALAYSIA DALAM
PERTUBUHAN ASIA TENGGARA (ASA), KOMANWEL DAN PERTUBUHAN
BANGSA-BANGSA BERSATU (PBB) SEJAK TAHUN 1957

A. PENGENALAN 

    - Malaysia mencapai kemerdekaan pada tahun 1957 daripada
British.  - Kemerdekaan membolehkan menganggotai mana-mana
pertubuhan serantau dan juga antarabangsa.  - Malaysia telah
menganggotai Pertubuhan Asia Tenggara (ASA) pada tahun 1961, PBB
dan Komanwel pada 17 Sep 1957.  - Malaysia berperanan penting dalam
semua aktiviti yang dilaksanakan dan memperoleh banyak manfaat
melalui bantuan yg disalurkan utk pembangunan Malaysia.

B. ISI-ISI PENTING  a. Peranan Malaysia     - Peranan Malaysia
dalam Komanwel ialah:  i. Membangkitkan isu-isu ekonomi yang
bertujuan untuk meningkatkan taraf hidup rakyat  ii. Membantu
membangunkan sosioekonomi Negara anggota dan berkerjasama dan
tolong-menolong antara satu sama lain dalam bidang pertahanan,
perusahaan, pertanian, pendidikan dan perdagangan. Contohnya
berkerjsama dengan tentera komanwel membebaskan Negara daripada
ancaman komunis.  iii. Malaysia membangkitkan isu kemanusiaan
terutama isu hak asasi manusia dan mengecam amalan Dasar Aparteid di
Afrika Selatan yang mengamalkan dasar diskriminasi kaum, membezakan
penduduk berdasarkan warna kulit. Contohnya orang kulit putih enggan
memberi hak politik dan social kepada orang kulit hitam.    - Peranan
Malaysia dalam ASA :  i. Merupakan pertubuhan serantau yang pertama
di anggotai oleh Malaysia sejak merdeka yang bukan merupakan
pertubuhan politik hanya cenderung dalm bidang ekonomi dan sosial
supaya fahaman komunis dapat dibendung.  ii. Peranan utama Malaysia
adalah memupuk kerjasama dalam bidang ekonomi, kemasyarakatan dan
kebudayaan.  iii. Dalam bidang pendidikan Malaysia berperanan
meningkatkan pengajian di kalangan anggota melalui pertukaran tenaga
pengajar antara universiti . Contohnya pada 1963 tenaga pengajar
Universiti Malaya bertukar dengan tenaga pengajar Universiti Filipina.  iv.
Dalam bidang kebudayaan serantau, Malaysia telah menyertai rombongan
kebudayaan antara tiga buah Negara melalui pertunjukan kebudayaan
antara Negara anggota iaitu Filipina, Malaysia dan Thailand.    - Peranan
Malaysia dalam PBB :  i. Malaysia terlibat aktif dalam aspek keamanan
sejagat. Contohnya pada 1959, Malaysia bersama Negara Ireland telah

mengemukakan usul di PBB untuk mengutuk tindakan Republik Rakyat
China yang telah menakluk Tibet.  ii. Pada Oktober 1961, pasukan
tentera Malaysia telah dihantar untuk menyertai pasukan pendamai PBB
ke Congo bagi menamatkan Perang Saudara di Negara tersebut. Malaysia
telah membelanjakan wang sebanyak RM30 juta sebulan untuk
membantu misi PBB menyelesaikan perang tersebut di Congo.  iii.
Malaysia turut memberikan sumbangan besar membebaskan Rhodesia
yang dikenali sebagai Zimbabwe di Afrika daripada belenggu penjajahan
British 

    b. Kepentingan Malaysia   - Dalam Komanwel:  i. Pada peringkat
awal kemerdekaan, Malaysia masih bergantung kepada Britain dari aspek
pertahanan melalui perjanjian pertahanan dikenali sebagai Perjanjian
Pertahanan Anglo – Malaya ( AMDA ) yang ditandatangani pada Oktober
1957.   ii. Malaysia telah mendapat kepentingan semasa menghadapi
Konfrontasi di mana Malaysia telah mendapat bantuan ketenteraan untuk
mengawasi kawasan periairan Sabah dan Sarawak daripada
pencerobohan Indonesia.  iii. Semasa darurat, Malaysia mendapat
bantuan ketenteraan dari Negara komanwel seperti Fiji dan Nepal untuk
menentang pengganas komunis.  iv. Pada tahun 1950, Malaysia
mendapat banyak bantuan daripada Rancangan Colombo seperti biasiswa

kepada pelajar-pelajar untuk melanjutkan pelajaran dalam bidang
teknologi. Contoh sebanyak 1500 biasiswa dihulurkan oleh Australia
kepada pelajar Malaysia untuk melanjutkan pelajaran.    - Dalam ASA
:  i. Bidang pendidikan – Malaysia mendapat kepentingan tenaga mahir
melalui program pertukaran tenaga pengajar dengan Universiti
Filipina.  ii. Bidang ekonomi – Malaysia telah mendapat kepentingan dari
segi pertukaran maklumat, teknik dan kepakaran dalam bidang ekonomi
dan keuntungan dalam sektor pelancongan.  iii. Bidang kebudayaan -
kepentingan yang diperoleh melalui penyertaan rombongan kebudayaan
yang dianjurkan antara Negara anggota iaitu Malaysia, Filipina dan
Thailand.      - Dalam PBB :  i. Malaysia telah mendapat bantuan
daripada Bank Dunia untuk menjayakan Rancangan Felda, aktiviti
pembangunan sosial dan membangunkan prasarana pendidikan dan
penyelidikan. Bank Dunia telah memberi bantuan pakar ekonomi bagi
membantu masalah ekonomi di Malaysia.  ii. Semasa proses
pembentukan Gagasan Malaysia, kepentingan yang diperoleh ialah
apabila PBB telah membentuk satu suruhanjaya yang diketuai oleh
Lawrence Michaelmore yang bertujuan untuk meninjau kembali
pandangan penduduk Sabah dan Sarawak mengenai penyertaan ke dalam
Gagasan Malaysia setelah mendapat bantahan dari Negara Indonesia dan
Filipina walaupun hasil kajian lewat kerana timbul beberapa kerumitan
dalam menjalankan tinjauan tersebut.  iii. Melalui penyertaan dalam PBB
, Malaysia telah mendapat pengiktirafan sebagai sebuah Negara berdaulat
daripada semua negara di dunia.  iv. Sebagai Negara ahli PBB, Malaysia
turut memdapat kepentingan melalui Majlis Ekonomi dan Sosial PBB
seperti UNESCO, WHO, FAO, dan ILO. Contohnya WHO telah memberi
bantuan dalam bidang kesihatan dengan menghantar pakar-pakar
perubatan serta pelbagai bantuan untuk meningkatkan taraf kesihatan
rakyat Malaysia. Buktinya WHO telah menunjukkan kejayaan
menghapuskan penyakit malaria dan taun di Malaysia.    C.
KESIMPULAN    - Malaysia telah menganggotai pertubuhan-pertubuhan
serantau dan antarabangsa telah berjaya memainkan peranannya secara
berkesan dan sistematik.  - Sememangnya Malaysia telah berjaya
melaksanakan tanggungjawabnya sebagai anggota pertubuhan serantau
dan antarabangsa secara berkesan.  - Malaysia turut mendapat
kepentingan untuk membangunkan ekonomi, dan menstabilkan
pertahanan Negara dengan bantuan pertubuhan dunia dan serantau yang

Malaysia sertai.  - Sistem pendidikan turut berkembang dengan
kehadiran tenaga pengajar dari Negara-negara yang lebih maju.


HURAIKAN FAKTOR-FAKTOR YANG MEMPENGARUHI PENGGUBALAN
DASAR LUAR NEGARA KITA SEBAIK SAHAJA MENCAPAI KEMERDEKAAN
PADA 1957

    Pendahuluan  - Tujuan utama dasar luar adalah untuk menjalin
hubungan baik dengan Negara-negara luar bagi mempertahankan
kemerdekaan, membentuk keamanan dan kemakmuran dalam Negara.  -
Dalam tempoh 1957-1970, banyak dipengaruhi oleh corak kepimpinan
Tunku Abdul Rahman yang pro-Barat, pro-Komanwel dan Anti-
Komunis.  - Umumnya dibahagikan kepada dua iaitu pro-Barat (1957-
1963) dan peralihan dasar (1964-1970)    Isi   1.0 Persekitaran
geografi/geostrategik  - Kedudukan Tanah Melayu di tengah-tengah
laluan yang menghubungkan Lautan Hindi dan Lautan Pasifik merupakan
laluan perdagangan utama bagi rantau Asia Tenggara.  - Keutamaan
diberi kepada dasar yang menentukan Asia Tenggara sebagai satu
kawasan aman, bebas dab berkecuali.    2.0 Sistem Ekonomi  - Semasa
kemerdekaan, Tanah Melayu mewarisi satu sistem ekonomi yang
menjadikan getah minyak, kelapa sawit dan bijih timah sebagai sumber
eksport yang utama.  - Kebergantungan kepada Barat menyebabkan
Tanah Melayu memerlukan bantuan terutama Britain dan Amerika
Syarikat untuk memasarkan getah dan bijih timah.    3.0 Faktor
Sejarah  - Sejak dulu Tanah Melayu telah mempunyai hubungan

diplomatik dengan Negara-negara Islam.   - Tambahan pula majoriti
rakyat adalah orang Melayu yang beragama Islam.  - Malaysia telah
menjalinkan hubungan rapat dengan Negara serumpun seperti Indonesia,
Brunei dan Singapura.  - Malaysia turut menjalin hubungan dengan
Negara-negara Islam (OIC) kerana dipengaruhi oleh sejarah
perkembangan Islam.    4.0 Sistem Politik  - Sebagai Negara yang
mengamalkan sistem demokrasi berparlimen Malaysia amat
mementingkan demokrasi, kebebasan dan kemakmuran rakyat.  -
Prinsip-prinsip kekebasan manusia dan keamanan serta menentang
sebarang bentuk penjajahan dan penindasan.        5.0 Kepimpinan  -
Kerajaan Perikatan di bawah pimpinan Tunku Abdul Rahman menjalinkan
hubungan dengan Amerika Syarikat yang mengamalkan dasar anti-
komunis untuk mendapat bantuan menentang komunis.  - Hubungan
dengan Britain tetap diteruskan meskipun selepas kemerdekaan dan
perjanjian pertahanan dengan Britain ditandatangani pada Oktober
1957.  - Tunku bersikap pro-barat dan hanya mengadakan hubungan
dengan Negara-negara bukan komunis seperti Britain, Amerika Syarikat,
Indonesia, Australia, Thailand, India dan Filipina.    6.0 Keselamatan  -
Dasar luar yang dapat mengekalkan hubungan baik dengan semua
Negara diperlukan.  - Malaysia perlu mengelakkan sebarang ancaman
dari Negara-negara luar sebagai contoh ancaman dadah dan kekacauan
politik serantau.    7.0 Demografik/Penduduk  - Dasar luar yang
mementingkan dua prinsip utama iaitu perpaduan di antara manusia serta
penghormatan hak asasi manusia diperlukan kerana Malaysia mempunyai
penduduk yang berbilang kaum.  - Sebarang bentuk penindasan dan
diskriminasi yang jauh menyimpang dari hak asasi ditentang sebagai
contoh Dasar Apartheid yang diamalkan di Afrika Selatan.    8.0 Institusi
Antarabangsa  - Malaysia mementingkan kerjasama dan perpaduan
antarabangsa sentiasa menyokong Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu
(PBB) bagi menegakkan keamanan dan kemakmuran seluruh dunia.  -
Malaysia telah menyertai beberapa agensi PBB seperti UNESCO, UNCTAD,
WHO, ASEAN, Komanwel dan OIC.    Kesimpulan  - Dasar luar yang
diamalkan adalah mengikut senario dan perkembangan politik Negara
yang baru merdeka daripada jajahan British sehingga pernah menjadi
tuan rumah persidangan serantau dan antarabangsa..  - Secara
keseluruhannya dasar luar Malaysia telah menempuh pelbagai peringkat
perkembangan yang didorong oleh perubahan daripada segi persekitaran,
social, ekonomi, politik dan keselamatan semasa


SUNDAY, AUGUST 16, 2009
Faktor-faktor imperialisme Barat di negara-negara Asia Tenggara

    Abad ke – 19 merupakan zaman imperialisme Barat.Revolusi
Perindustrian yang bermula di Britain telah memengaruhi kuasa-kuasa
Barat mencari tanah jajahan di Asia Tenggara bagi mendapatkan bahan
mentah dan pasaran.Penciptaan mesin memproses tebu telah membawa
kepada perkembangan pesat industri perladangan tebu. Ini telah secara
tidak langsung membawa kepada campur tangan Sepanyol di Filipina
untuk mendapatkan tebu.    Dari segi politik, Masyarakat Barat sering
beranggapan mereka mempunyai martabat yang lebih tinggi dan baik
berbanding dengan bangsa lain.Keunggulan martabat ini dibuktikan
dengan jumlah tanah jajahan yang dimiliki oleh mereka.  Semakin
banyak tanah-tanah jajahan, semakin tinggi martabat mereka di
kalangan kuasa-kuasa lain.Keadaan ini telah menyebabkan Barat ingin
membentuk empayar yang besar dan muncul sebagai kuasa
dunia    Kebimbangan kuasa-kuasa Barat terhadap musuh mereka dalam
persaingan untuk mendapatkan tanah jajahan antara kuasa-kuasa Barat
besar seperti Britain, Sepanyol, Belanda, Jerman, Perancis dan Amerika
Syarikat.Dasar British yang bercampur tangan di Tanah Melayu dengan
alasan bimbang kuasa-kuasa asing lain terlebih dahulu menguasai Tanah
melayu tersebut Kebimbangan kuasa Perancis di Myanmar telah juga
mendorong British menjalankan dasar imperialisme secara agresif ke atas
Myanmar    Dari segi kebudayaan dan Peradaban, Kuasa-kuasa Barat
menganggap kebudayaan dan peradaban orang Barat lebih tinggi
berbanding bangsa-bangsa lain.Inilah yang disebut oleh orang British
sebagai “white man‟s burden”.Selain itu, campur tangan Barat juga
bertujuan menyebarkan agama Kristian di kalangan penduduk pribumi di
Asia Tenggara

Peta minda menunjukkan faktor perkembangan nasionalisme di Asia
Tenggara    Dari segi perkembangan Sistem pengangkutan dan
perhubungan , Perkembangan sistem pengankutan dan perhubungan
menambahkan lagi Minat kuasa-kuasa Barat terhadap dasar imperialisme
di Asia Tenggara.Perkembangan sistem perhubungan laut seperti
terciptanya kapal berkuasa wap – perjalanan laut menjadi lebih cepat,
selamat, dapat membawa muatan lebih dan kos pengangkutan jadi lebih
rendah.  

    Gambar menunjukkan pembinaan terusan suez sedang
dijalankan    Pembukaan Terusan Suez 1869 juga telah meningkatkan
lagi dasar imperialisme terhadap Asia Tenggara. Terusan ini
memendekkan masa perjalanan, urusan perdagangan dan kos dapat
dijimatkan.Ciptaan telegraf mempercepat urusan perniagaan pedagang
Eropah dan ejen-ejennya di kawasan Asia Tenggara.

peta menunjukkan perluasan empayar british sejak 1492    Jelas
kepada kita bahawa banyak fakror yang membawa kepada kemunculan
nasionalisme di Asia Twenggara.Kesan perkembangan pesat Revolusi
Perindustrian dan kepentingan ekonomi telah mendorong campur tangan
Barat di Asia Tenggara.Namun, kepentingan politik, kemajuan dalam
bidang pengangkutan dan perhubungan juga penting.

POSTED BY CITY CYBER AT 6:48 PM0 COMMENTS

FRIDAY, MAY 8, 2009
Perang Inggeris – China Pertama 1839-42

      Perang ini juga dikenali sebagi Perang Candu Pertama dan
merupakan titik peralihan yang penting dalam sejarah moden negara
China. Perang ini telah membuka negara China kepada barat bahkan
menandakan kemerosotan Dinasti Manchu. Secara keseluruhannya,
perang Inggeris – China yang pertama adalah disebabkan oleh
pertembungan dua kebudayaan yang bertentangan.

Sebab-sebab peperangan     1. Sekatan-sekatan kerajaan China ke
atas perdagangan asing    Menurut ahli sejarah Christopher Hibbert dan
Kenneth Scott Latourette berpendapat bahawa sebab terpenting bagi
perletusan perang ini ialah sekatan-sekatan China ke atas perdagangan
asing.Kerajaan China mengamalkan dasar anti perdagangan dengan
negara Barat memandangkan ia dapat memenuhi segala keperluannya
dan pertanian merupakan sumber ekonominya yang utama.

Malahan perdagangan ini dianggap sebagai kegiatan hina. Keperluan
bahan mentah oleh barat yang banyak didapati dari China, dan sekatan-
sekatan itu telah mengakibatkan ketidakpuasan di kalangan orang barat
terutamanya pihak Inggeris.  Inggeris ingin memperluaskan perdagangan
kebahagian lain China. Mereka ingin berdagang secara bebas dan
mendapatkan harga barang yang berpatutan tetapi kehendak-kehendak
mereka diperlekehkan oalh China. Jesteru itu, peperangan tidak dapat
dielakkan.    2. Keengganan China mengadakan hubungan diplomatik
atas dasar persamaan taraf    Sistem hubungan antarabangsa China dan
Barat juga bertentangan. China menganggap dirinya „pusat dunia yang
bertamadun‟ dan maharaja mereka adalah pemerintah universal. China
anggap orang barat barbarians atau hantu asing yang bertaraf rendah.
Barat juga dianggap sebagai masyarakat Kuno yang kurang
bertamadun.

3. Undang-undang Cina dianggap kejam dan tidak adil    Orang
barat menganggap undang-undang China tidak adil dan terlalu kejam.
Kematian Lady Hughes dari pihak Inggeris dan Lin Wei-hsi dari China dan
kerana pertentangan undang-undang mengakibatkan ketegangan
hubungan kedua-duanya    4. Kemasukan Candu    Orang Inggeris
telah membawa dengan banyaknya candu ke negara China. Antara tahun
1821-39, sejumlah 4244 peti candu diimport kepada 40200 peti.
Implikasinya imbangan perdagangan yang tidak menguntungkan China.
Nilai candu yang diimport melebihi segala nilai eksport China. Candu juga
telah mengakibatkan aliran keluar perak yang menjejaskan ekonomi
China. Candu juga mengakibatkan keruntuhan sosial ramai pegawai
kerajaan dan muda-mudinya.    Pada 18 Mac 1839, Lin Tse-hsu
mengeluarkan perintah yang meminta orang asing menyerahkan semua
candu kepada kerajaan China dan tidak membawanya lagi. Kapten
Echarles Elliot telah menyerahkan sebanyak 20283 buah peti candu
kepada kerajaan China dan kemudiannya dimusnahkan.   Akibatnya
kapten Elliot telah menyerang Chuenpi pada november 1839 dan dengan
candu ini, Inggeris istiharkan peperangan ke atas China. Candu hanya
merupakan barang perniagaan yang mengakibatkan perletusan perang
Inggeris-China pertama. Dalam kata-kata W. E Soothill, “opium was the
accidental cause”.

Perjanjian Nanking (1842)    Syarat-syarat Perjanjian
Nanking    1.Negara China terpaksa menyerahkan Hongkong kepada
British dan menghapuskan sistem monopoli perdagangan Co-hong.    2.
Lima buah pelabuhan dibuka kepada perdagangan asing, iaitu Amoy,
Canton, Foochow, Ningpo dan Shnaghai. 

  Pelabuhan Canton    3.Pegawai-pegawai konsular akan ditempatkan di
pelabuhan-pelabuhan tersebut.    4.Cukai-cukai yang sedarhana
dikenakan ke atas import dan eksport.    5.China dikenakan membayar
ganti rugi sebanyak 21 juta tael untuk membiayai kerugian pihak British
semasa peperangan Inggeris-China yang pertama

Lantaran dari temeterainya perjanjian Nanking ini, banyak
implikasinya keatas China sendiri. Di sinilah bermula campur tangan
Barat China ke atas politik China secara tidak langsung. China terpaksa
tunduk kepada Barat dan menerima hakikat membuka perdagangan
bebas kepada asing.  

    China juga terpaksa menandatangani perjanjian-perjanjian dengan
kuasa Barat yang lain. China terpaksa melupuskan Dasar Tutup Pintu
yang telah dijunjung setelah sekian lamanya. Kesimpulannya, perjanjian
Nanking banyak mendatangkan kerugian kepada China sendiri dan
membuahkan hasil yang banyak terhadap pihak British

In 1842, the Opium War came to a end after the signing of the
Treaty of Nanking. England now had control of the island of Hong Kong
and from this base of operations, opium smuggling grew with each
passing year. Sleek new opium clippers were now being built for this
highly profitable trade, many of them in Aberdeen, Scotland. 

    The early opium clipper Red Rover    American merchants, eager to
take advantage of this new opening of China, began negotiations with
Chinese officials for access to additional mainland ports besides Canton.
Shanghai, Ninghsien, Amoy, and Foochow were opened up to American

trade. With this opening, came a growing sophistication amongst
Americans for the many subtle exotic varieties of tea such as Lumking,
Hyson, Imperial, Gunpowder, Bohea, and Mowfoong. The freshest teas
commanded the premium prices; the lion‟s share of which went to the
shipping companies that could deliver the highly perishable crop to New
York and Boston in the shortest possible time. The first tea-laden ship to
arrive at South Street with the new year's crop would fetch the premium
price at auction. 

    Chinese Attack on an Opium Clipper    As this market grew following
the Opium War, shrewd shippers realized the growing importance of
acquiring large fast ships with which to go up against their rivals in this
increasingly competitive trade, and to dispatch their ships to Chinese
ports every autumn to await the first tea pickings.    Once the tea was in
the holds, the great sailing race half way around the world commenced
down the South China Sea, past Anjier, across the Indian Ocean, around
the Cape of Good Hope, and up the Atlantic to New York.

The Low brothers were early on the scene in China. They were all
sons of Seth Low, a drug merchant of Salem who had a dozen sons. Seth
Low saw his opportunity as early as 1833, and had made his fortune in
the China tea trade and importing such exotic wares as mocha, asafetida,
gum arabic, and musk in pods. Like many of the Yankee merchants, the
Lows had moved from Salem to New York City, finding it a much more
suitable location from which to conduct their business. They were such a
numerous clan that someone from Salem, in jest, made up a jingle about
them: "Old Low, old Low's son, Never saw so many Lows since the world
begun."    Abiel Abbott Low had been in Canton for seven years serving
with the merchant firm of Russell & Company. One Low brother after
another followed him to Canton to work for the same firm. Abbott had
made his fortune by 1840 and returned to New York the following year
and continued to conduct his business in New York and established the
family firm of A. A. Low & Bros.    Captain Nat Palmer and the Paul Jones
arrived in the Portuguese colony of Macao in 1843. All along the way,
Captain Nat had been putting the Paul Jones through her paces; testing
her to see what she could do in the Indian and southern Pacific oceans;
trying to figure out just how her design could be improved. At Macao, he
took on as passengers William Low and his pregnant wife, Ann, for the
passage back to New York. William Low had been the A. A. Low & Bros.
representative in Canton for a while and now they were returning home
so that Ann could have her baby there.    On the first part of the passage
home, Captain Nat sailed against the monsoon. It was slow going; tacking
back and forth as the Paul Jones clawed her way against the monsoon

across the South China Sea. But even worse as far as Captain Nat was
concerned, was no wind at all. He would come on deck, fly into a rage,
and take off his old white beaver hat and stomp on it; screaming "Damn
the calm and everything else."    Eventually Captain Nat cooled down
and to vent his frustration began carving a block of wood into the shape
of what he thought the ideal hull of a Canton trader should look like, one
that Captain Nat thought "would outsail anything afloat." He incorporated
John W. Griffiths' ideas concerning a sharp concave bow with his own
ideas of a fuller flat-bottomed hull.    William Low began to take a lively
interest as he watched Palmer whittling away at the model. He well
understood Captain Nat's frustrations and the two had the opportunity to
talk ship in the evenings after dinner over brandy and cigars, as the
model slowly took shape over the coming days. William Low was soon
intrigued and the new idea of just what an ideal China Clipper hull should
look like swiftly became one of mutual interest as Low suggested that his
firm might be interested in building such a vessel. Captain Nat was well
pleased that he would at last get the opportunity to design a China tea
clipper that could sail through the calms and give his old white beaver hat
a rest.    Soon after the voyage ended at the South Street wharf,
Captain Nat and his model accompanied William Low and his wife to the
A. A. Low & Bros. building at 167-171 John Street to meet with Abiel Low,
the head of the firm who had spent many years in China.    Abiel was a
very shrewd businessman who had learned early how to play the
moneymaking games at both ends of the tea trade. He told his captains
to wait when the first tea pickings were offered, and to let the other
merchants pay the higher price. Then wait a week or two for the next tea
offering at a lower price. All the while knowing that his ships would be
among the first to reach the South Street wharves ahead of their rivals
even with their head start. To Abiel Low, it was a simple fact of
economics. It was also just a matter of keeping track of the new sharp
"China Packets" swiftly taking shape in the New York shipyards;
particularly that of William Webb, for things were looking up in the China
tea trade around that time and the Lows would soon need a new, swift
ship if they wanted to stay ahead of their rivals.    Abiel Low soon
became as intrigued as his brother and Captain Nat about the model and
the possibilities of such a ship. Within a week, work began at the Brown &
Bell shipyard. David Brown designed the ship with lots of input from
Captain Nat, who, from that point on, became an advisor to the Low's as

a marine superintendent.    This ship would be called the Houqua, in
honor of the beloved Canton Hong merchant Houqua, who had died the
year before, and with whom the Low brothers had traded with in China for
many years.    The Tong Merchant Houqua 

    The Houqua would be built to resemble a vessel of war with high
man-of-war bulwarks and eight gun ports on each side. This was not
unusual in that time, especially as the opium trade was going on and
swift-sailing well-armed merchant ships were in demand for both
legitimate and illegitimate purposes. Ships capable of fleeing warships
were at a premium. They also had to be well-armed to fend off Chinese
pirates in the South China Sea when becalmed, or while running the
gauntlet of treacherous reefs, currents, and pirates through the Java Sea.
None of the Houqua's design qualities as a fast sailing merchantman were
sacrificed for her armaments.    While the Houqua rose in the stocks, the
Webb China packet Helena had come romping back from Canton in 90
days on April 4, 1844, and eclipsed Robert Waterman's run that year
aboard the Natchez by two days.    The Lows sent off a dispatch to their
agents with the next sailing ship bound for Canton asking them to
negotiate the sale of the Houqua to the Chinese
Government.        Meanwhile, over at the neighboring shipyard of
Smith & Dimon, work had already begun on a prototype of a controversial
new kind of ship, the Rainbow, but a series of delays had brought
progress almost to a standstill.    The controversy and delays had caused
considerable anguish to her outspoken designer, John W. Griffiths, but he

was steadfast in his beliefs and put up a stoic front to ignore his critics.
He was determined to see the Rainbow completed and according to his
original scientific theories. They were quite unlike the accepted rules of
shipbuilding of his day. Controversy had dogged Griffiths for years, but at
last he had been given the opportunity he had sought for so long.    For
years, he had espoused to anyone who would listen. Griffiths had lectured
about his shipbuilding ideas in February, 1841, at the American Institute
in New York City and was ignored. In 1843, this time with a model to
display his radical hull and bow ideas, he delivered another lecture to a
mostly skeptical audience of merchants and shipbuilders and was greeted
with a horselaugh. One of the men who happened to be in the audience
this time was the merchant William Aspinwall who was not as skeptical as
the others. He knew of Griffiths' admiration of the Ann McKim which his
firm now owned and took pride in, for she was still the fastest vessel in
the growing China tea trade.    Aspinwall had also bought the old Cotton
packet Natchez, and had sent Robert Waterman in command of her
around the Horn off to Canton and she had come back from Macao in 78
days, record time, and astonished the South Street shipping
community.    1843 was a highly profitable year for Howland and
Aspinwall and the shipping firm needed a new, large, fast ship for the
China trade. Aspinwall was a man who followed his intuition that had so
often been right in the past. Griffiths' enthusiasm had rubbed off on him
and Aspinwall was willing to take the gamble. He asked Griffiths to design
a fast new tea clipper for Howland & Aspinwall.    But there were hurdles
to come. Some of William Aspinwall's partners, notably the elder Howland
brothers of the firm, were skeptical after having a look at the plans and
were having second thoughts. They had many troubling questions to ask
and needed to be reassured before giving their go ahead. Aspinwall
decided to bring in Griffiths and William Smith of the Smith & Dimon
shipyard to answer their questions. Later that day, they all met in the
Howland & Aspinwall boardroom.

The question of the concave elongated bow, her tall masts and narrow
freeboard between the deck and waterline troubled the Howlands.
Griffiths, in a reassuring way, explained. He said that the sharp hollow
bow would be compensated for by the buoyancy of the outward flare at
deck level. His straightforward manner in defending his plans proved most
convincing. One after another, the partners nodded their approval. At
long last John W. Griffiths would get the chance to build the ship of his
dreams. She would be called the Rainbow, and would be a large ship of
750 tons register.    But Griffiths still had the wagging tongues of South
Street to contend with and they would soon begin to slow him down.
Griffiths' idea of a "clipper bow" was the most radical innovation in the
evolution of shipbuilding. The Rainbow, by Griffiths reasoning, would slice
through the waves like a knife rather than riding up and over the waves
like all other ships of the day did with their rounded bows. Griffiths took
great delight as he watched her grow upon the stocks. The Rainbow's
forward section was elongated and lean with her long sharp bow
extending further aft. Her greatest width was at her midsection and her
masts were further aft. These three factors were very radical changes in
ship design. She was slimmer than the packets of her day, specifically
designed to knife through the water. But her critics just couldn't grasp the
concept. The Rainbow was indeed a handsome ship, but she frightened
them.    Conservative captains and shipwrights said that the Rainbow
was "inside out." One big wave, her critics claimed, would send her diving
down into the sea.    Griffiths had learned how to ignore the South
Street wags and focused his attention on the building of the Rainbow. The
work was going slowly as the master shipwrights of Smith & Dimon took

their time in working out the new dimensions of this radically different
hull to make sure that they did it right.    Then came word that William
Aspinwall, in deference to his partners' concerns, was having second
thoughts about the masts and rigging and wanted a second learned
opinion concerning this. Aspinwall sent the plans for the Rainbow off to
some British marine architects for their thoughts about the matter. A
number of alterations were proposed by these firms, only too willing to
second-guess Griffiths and earn their commissions. Aspinwall received the
plans and approvingly sent them on to the Smith & Dimon shipyard. But it
was too late, for the mast steps and spars were already finished. Griffiths
had no intention of changing his plans anyway and quietly tucked the
late-arriving plans away in some dark cabinet never to see the light of
day with Aspinwall none the wiser. Aspinwall probably knew all the while
that Griffiths would ignore them and just let the matter go. The work
would go on in just the way Griffiths had planned.    Busy as he was,
Griffiths could not help but pay attention to the building of the Houqua
over at the Brown & Bell shipyard. He was acquainted with Captain Nat
and had talked ship with him. Captain Nat liked Griffiths' theory about a
concave bow but was more partial to his flat-floored bottom as opposed
to Griffiths' V-shaped hull. Palmer stuck to his theory and Griffiths
his.    Palmer's theories about ship design came from experience and
hunches. He had a "try it and see" attitude about the matter. Griffiths'
theories were steeped in mathematics.    The ocean would soon enough
sort them out, but Griffiths was starting to wonder how his Rainbow
would do against the Houqua. How would his clipper bow and V-shaped
hull theory of design stand up to this challenge?    How ironic, Griffiths
thought, that the Houqua, which incorporated his idea's concerning the
clipper bow, was rapidly growing in the stocks, much faster that his
Rainbow. The Low brothers wasted no time when they made a decision.
The race to the sea was won by the Houqua as she slid down the skids to
the cheering New York crowds on May 3, 1844.    The vociferous voice of
the New York Herald egged on and captured the building excitement that
the American people were feeling for their sailing ships. James Gordon
Bennett, a marine writer of the Herald, captured the mood:        One of
the prettiest and most rakish looking packet ships ever built in the
civilized world is now to be seen at the foot of Jones Lane on the East
River. . . .    We never saw a vessel so perfect in all her parts as this
new celestial packet. She is about 600 tons in size-as sharp as a cutter-

as symmetrical as a yacht-as rakish in her rig as any pirate-and as neat
in her deck and cabin arrangements as a lady's boudoir.    Her figure
head is a bust of Houqua, and her bows are as sharp as the toes of a pair
of Chinese shoes.        Crowds of New Yorkers gathered at the East
River to marvel at this latest creation of the maritime world that so
captured their imagination. There was the Houqua, anchored off the
Brown & Bell shipyard making ready for the China run. Captain Nat
directed the fine-tuning of the rigging, while others scurried about paying
attention to everything required of a new vessel preparing to put out to
sea.    The Houqua was 143 feet long, 32 feet wide, and 17 feet deep.
Captain Nat had a one-quarter interest in this unique vessel of war and
would deliver her to China for a handsome profit. 

    On May 31, 1844, six months after the arrival of the Paul Jones, and
the meeting of Palmer and the Lows at their South Street counting house,
the Houqua set sail for Canton. Captain Nat carried with him the model of
the ship hull that he had carved during his last homeward voyage as a gift
for the Chinese.

POSTED BY CITY CYBER AT 10:01 PM0 COMMENTS

TUESDAY, MAY 5, 2009
matlamat perjuangan Kaum Muda di Tanah Melayu serta kaedah
perjuangan mereka

Nasionalisme di Tanah Melayu bermula awal kurun ke 20.Pada
peringkat awal gerakan ini dipelopori oleh golongan berpendidikan
agama/ Arab.Mereka menyebarkan idea reformasi dari Timur Tengah ke
Tanah Melayu.    Golongan ini dikenali sebagai Kaum Muda.Tokoh utama
ialah Syed Sheikh Al- Hadi, Sheikh Muhammad Tahir Jalaluddin, Haji
Abbas Muhammad Taha.Mendapat pendidikan di Timur Tengah.Menjadi
pelopor kepada gerakan pemulihan Islam iaitu pengamalan ajaran Islam
sebenar

Sheikh Tahir Jalaluddin Nama penuhnya Muhammad Tahir bin Syeikh
Muhammad. atau dikenali dengan gelaran Sheikh Muhammad Tahir
Jalaluddin Al-Falaki Al-Azhari (9 Disember 1869 - 26 Oktober 1956),
merupakan tokoh bidang Falak Syari di alam Melayu Nusantara yang
telah memantapkan bidang fardu kifayah tersebut di rantau ini menerusi
pengajaran, penggunaan dan penyibaran ilmu tentangnya di kalangan
'alim ulamak yang bertanggungjawab membuat taqwim Islam
tempatan. 

    Matlamat perjuangan     Meningkatkan kemajuan orang Melayu yang
beragama Islam.Menuntut ilmu pengetahuan keduniaan dan akhirat (
contoh )menceburi bidang perniagaan walau pun secara kecil-kecilan
kerana Islam enggalakkan perniagaan.Taraf ekonomi orang Melayu dapat
ditingkatkan.

Menyeru orang Melayu supaya kembali kepada ajaran Islam
sebenar. Menentang ajaran kurafat dan bidaah yang menyeleweng
daripada ajaran dan akidah Islam sebenar. Mmeninggalkan amalan taklid
buta,mengikuti apa yang terkandung dalam al-quran dan hadis.

Emansipasi wanita. Meningkatkan taraf wanita. Wanita perlu
menuntut ilmu untuk memajukan diri sendiri.Meninggalkan amalan tradisi
( golongan wanita hanya duduk di dapur )Membebaskan diri dan negara
daripada penjajahan dan bersatu memajukan diri supaya dapat
menentang penjajah. 

      Kaedah perjuangan    i. Secara langsung.Melalui media seperti
majalah dan surat khabar cth Al-Iman, Neracha, Idaran Zaman,
Saudara.Melalui cerpen dan novel spt Hikayat Faridah Hanum, Hikayat
Nurul Ain.    ii. Secara Tidak Langsung.Melalui madrasah yang
dibina.Mengajar ilmu dunia dan agama dan idea diterap dalam
pengajaran    Tentangan daripada Kaum Tua.    Kaum tua terdiri
darpada ulama konservatif.memusuhi pembaharuan agama dan idea
nasionalisme yang dibawa oleh Kaum Muda.Percanggahan pendapat
hebat dilakukan dalam khutbah-khutbah jumaat, ceramah-ceramah
agama serta disiarkan dalam akhbar dan majalah.Menerbitkan majalah
seperti Pengasoh, Lidah Benar dan
Panduan.    kesimpulan    Memainkan peranan dalam memupuk
kesedaran.  Perjuangan tidak menampakkan kejayaan
cemerlang  Mendapat tentangan daripada Kaum Tua.    Syeikh Tahir
Jalaluddin Al-Azhari - Ahli falak dunia Melayu  Biografi atau riwayat hidup
Syeikh Tahir Jalaluddin ahli falak dunia melayu ini agak banyak ditulis

orang. Walau bagaimanapun artikel ini merujuk sumber-sumber asli
berupa catatan Syeikh Tahir Jalaluddin sendiri, surat-surat Syeikh Ahmad
al-Fathani tahun 1323-1325 Hijrah dan lain-lain. Nama lengkapnya ialah
Syeikh Muhammad Tahir bin Muhammad bin Jalaluddin Ahmad bin
Abdullah al- Minankabawi al-Azhari. Ayahnya meninggal dunia di
Cangking, Minangkabau pada hari Ahad 27 Jamadilawal 1288 Hijrah/14
0gos 1871 Masihi. Ibunya juga meninggal dunia di Cangking pada 1295
Hijrah/1878 Masihi.    Syeikh Tahir lahir di Cangking, Minangkabau pukul
4.45 pada hari Selasa, 4 Ramadan 1286 Hijrah/8 Disember 1869 Masihi.
Meninggal dunia di Kuala Kangsar, Perak, sesudah sembahyang Subuh
pada hari Jumaat, 22 Rabiulawal 1376 Hijrah/26 Oktober 1956
Masihi.      Sungguh pun Syeikh Tahir dalam catatannya menyebut
tarikh lahirnya 4 Ramadan 1286 Hijrah/8 Disember 1869 Masihi tetapi
dalam buku Ulama Silam Dalam Kenangan, halaman 20, dinyatakan
bahawa beliau lahir pada 7 November 1869 Masihi. Tarikh yang diberikan
ini adalah bertentangan dengan catatan Syeikh Tahir sendiri. Tarikh 7
November 1869 Masihi adalah bersamaan 2 Syaaban 1286 Hijrah, hari
Sabtu, bukannya bersamaan 4 Ramadan 1286, hari
Selasa.    PENDIDIKAN    Pada tahun 1296 Hijrah/1879 Masihi, dalam
usia 10 tahun beliau ke Mekah bersama Syeikh Ahmad Khatib bin Abdul
Lathif iaitu saudara sepupu beliau sendiri. Sampai di Mekah beliau
dipelihara oleh Syeikh Muhammad Saleh al-Kurdi. Beliau mengaji al-
Quran kepada Syeikh Abdul Haq di Madrasah Asy-Syaikh Rahmatullah
serta belajar kitab kepada Syeikh Umar Syatha, Syeikh Muhammad al-
Khaiyath dan Syeikh Ahmad Khatib al-Minankabawi.    Syeikh Ahmad al-
Fathani ulama Melayu yang masyur kealimanya juga termasuk salah
seorang guru kepada Syeikh Tahir Jalaluddin. Setelah Syeikh Ahmad al-
Fathani pulang dari Mesir dan ke Mekah pada akhir tahun 1299
Hijrah/1881 Masihi atau awal 1300 Hijrah/ 1882 Masihi, beliau
mempengaruhi pemuda-pemuda Melayu dan murid-murid beliau di Mekah
mengenai kelebihan pendidikan di Masjid Al-Azhar, Mesir. Maka pemuda
Melayu peringkat pertama yang dikirim oleh Syeikh Ahmad al-Fathani
belajar di Mesir ada beberapa orang, antaranya termasuklah Syeikh Tahir
Jalaluddin.    Sewaktu Syeikh Tahir berada di Mesir, terdapat banyak
surat timbal-balik antara kedua-duanya. Syeikh Ahmad al-Fathani
memberikan kepercayaan kepadanya dalam kepengurusan putera-putera
DiRaja Riau yang beliau kirim ke Mesir, termasuk juga anak Syeikh
Ahmad al-Fathani yang bernama Haji Ismail, Muhammad Zain bin Ahmad

Kelantan dan lain-lain. Dalam suratnya Syeikh Ahmad al-Fathani
menyebut Syeikh Tahir Jalaluddin dengan panggilan "waladuna'' ertinya
"anak kami'' atau maksudnya "anaknda''. Sebaliknya Syeikh Tahir
Jalaluddin menyebut Syeikh Ahmad al-Fathani dengan panggilan
"waliduna'' ertinya "ayah kami'' atau maksudnya "ayahnda''.    CATATAN
PERKAHWINAN    Syeikh Tahir Jalaluddin berkahwin beberapa kali.
Catatan beliau sendiri dinyatakan bahawa: kahwin di Mekah pada hari
Sabtu, 26 Zulkaedah 1305 Hijrah/4 Ogos 1888 Masihi dengan Aisyah binti
Syeikh Muhammad bin Syeikh Ismail al-Khalidi. Diakadkan oleh Sayid
Bakri Syatha yang menerima wakil daripada Syeikh Ismail bin Syeikh
Muhammad di hadapan Sayid Umar Syatha, Syeikh Muhammad Nur bin
Syeikh Ismail, Syeikh Muhammad Saleh al-Kurdi, Syeikh Ahmad Khatib
Minangkabau dan Syeikh Ismail bin Syeikh Muhammad, saudara Aisyah.
Perkahwinan yang pertama ini adalah dengan cucu Syeikh Ismail al-
Khalidi al-Minankabawi, ulama besar yang terkenal dan penyebar Thariqat
Naqsyabandiyah Khalidiyah.    Kemudian Syeikh Tahir Jalaluddin
berkahwin lagi dengan Kaltsum binti Haji Ibrahim, pada malam Jumaat, 9
Rejab 1310 Hijrah/27 Januari 1893 Masihi. Selanjutnya pada malam
Jumaat 13 Ramadan 1310 Hijrah/31 Mac 1893 Masihi, berkahwin pula
dengan Jamilah binti Haji Abdul Karim. Pada malam Khamis, 20
Jamadilawal 1317 Hijrah/23 September 1899 Masihi berkahwin dengan
Aisyah binti Haji Mustafa bin Datuk Menteri Sati yang dihadiri oleh Syeikh
Muhammad al-Khaiyath, Haji Hasyim Kelantan dan lain-lain. Selain yang
tersebut masih ada lagi.    PENGEMBARAAN    Syeikh Tahir juga
mencatat siri pengembaraan dan pengalamannya di beberapa kerajaan
Nusantara, iaitu beliau pertama kali menginjakkan kakinya di Singapura
pada 9 Ramadan 1305 Hijrah/20 Mei 1888 Masihi. Pada 15 Safar 1310
Hijrah/8 September 1892 Masihi pergi ke Riau, Pulau Penyengat. Di sana
beliau berjumpa dengan Syeikh Muhammad Nur bin Syeikh Ismail al-
Khalidi al-Minankabawi. Raja Muhammad Tahir Hakim bin al-Marhum
Mursyid, Hakim Riau, menyarankan supaya Syeikh Tahir tidak
meneruskan perjalanan kerana cerdik pandai Riau bermaksud
bermuzakarah kitab falak berjudul "At-Thal'us Said'', maka beliau tinggal
di Pulau Penyengat itu hingga bulan Rabiulakhir.    Dari Penyengat,
Syeikh Tahir kembali ke Singapura. Kemudian dengan menumpang
sebuah kapal layar beliau menuju ke Siantan, Kepulauan Anambas
bersama Syeikh Muhammad Nur bin Syeikh Ismail al-Khalidi al-
Minankabawi. Oleh sebab ketika itu kepulauan tersebut diserang wabak

sakit biri-biri (sakit kebas), mereka terpaksa pulang ke Singapura pada
bulan Syaaban 1316 Hijrah/Januari 1899 Masihi, dengan menumpang
sebuah tongkang yang membawa kelapa kering (kopra).    Pada 5
Ramadan 1321 Hijrah/24 November 1903 Masihi, Syeikh Tahir ke
Surabaya dan singgah di Bali, Boleleng dan Ampenan. Pada 9 Ramadan
1321 Hijrah/28 November 1903 Masihi, beliau sampai di Pulau Sumbawa.
Pada 13 Ramadan 1321 Hijrah/2 Disember 1903 Masihi hari Rabu, Syeikh
Tahir Jalaluddin berhenti di rumah Tuan Qadhi Haji Muhammad Saleh.
Sultan Muhammad Jalaluddin ibni Sultan Muhammad Daimuddin,
Sumbawa, mempelawa supaya beliau tinggal di Sumbawa. Pada 7
Zulhijjah 1321 Hijrah/23 Februari 1904 Masihi, Syeikh Tahir dari
Sumbawa menuju ke Bima. Tiba di Bima pada 25 Februari beliau berhenti
di rumah Imam Haji Thalib dan mengadap Sultan Ibrahim bin Sultan
Abdullah bin Sultan Ismail bin Sultan Abdul Hamid.    Pada 16 Zulhijjah
1321 Hijrah/3 Mac 1904 Masihi, Syeikh Tahir Jalaluddin dari Bima menuju
ke Makasar. Sampai di Makasar pada 16 Mac 1904 beliau berhenti di
rumah Haji Ahmad Rifa'ie dan berkenalan dengan Haji Muhammad Saleh
Palembang dan Raden Haji Abdul Ghani Palembang. Pada 17 Mac beliau
ke Goa menemui Haji Daud Daeng Manabi' bin Yusuf. Kemudian
menghadap Sultan Husein bin Sultan Idris bin Sultan Abdul Qadir bin Al-
Amir Mahmud Goa.    PENULISAN DAN SUMBANGAN    1. Irsyadul
Khaidhi li `Ilmil Faraidhi, penggal yang pertama, diselesaikan pada hari
Khamis, 12 Jamadilakhir 1348 Hijrah. Cetakan pertama, Mathba'ah Al-
Ahmadiah 82 Jalan Sultan, Singapura, 10 Rejab 1348 Hijrah/11 Disember
1929 Masihi. Kandungannya membicarakan masalah membahagi pusaka.
Penggal yang kedua, diselesaikan pada hari Jumaat, 9 Safar 1371 Hijrah.
Cetakan pertama, oleh percetakan yang sama, 1371 Hijrah/1952
Masihi.    2. Huraian Yang Membakar, Taman Persuraian Haji,
diselesaikan pada tahun 1349 Hijrah. Kandungannya merupakan polemik,
membantah karangan Tuan Guru Haji Abu Bakar bin Haji Hasan, Qadhi
Muar yang berjudul Taman Persuraian. Pokok perbicaraan ialah
sembahyang sunat sebelum sembahyang Jumaat. Kitab di atas dibantah
lagi oleh Haji Abu Bakar Muar dengan karangannya Taufan Yang Memalui
Atas Huraian Haji Thahir Al-Minkabawi, ditulis pada 10 Rabiulawal 1351
Hijrah/1932 Masihi.    3. Perisai Orang Beriman Pengisai Mazhab Orang
Qadyan, diselesaikan pada 4 Rabiulawal 1349 Hijrah/30 Julai 1930 Masihi,
di Singapura. Dicatatkan umur pengarang 62 tahun Qamariyah, 6 bulan
genap. Atau 60 tahun Syamsiyah, 7 bulan, 23 hari. Kandungannya

membantah ajaran Qadyani. Cetakan pertama oleh Setia Press, 32
Lorong 21 Geylang Singapura.    4. Ithaful Murid fi Ahkamit Tajwid,
tanpa disebut tarikh selesai penulisan. Kandungan pelajaran tajwid al-
Quran. Cetakan yang ketiga, Jelutong Press, Pulau Pinang, 1349
Hijrah/1931 Masihi. Cetakan yang keempat, Mathba'ah Persama, Pulau
Pinang, 1352 Hijrah/1933 Masihi.    5. Ta'yidu Tazkirah Mutba'is Sunnah
fir Raddi àlal Qa-ili bi Saniyati Raka'ataini Qablal Jum'ah, dalam bahasa
Arab. Diselesaikan di Pulau Pinang pada 12 Syawal 1349 H.
Kandungannya membahas perkara khilafiyah sembahyang sunat dua
rakaat sebelum sembahyang Jumaat. Dicetak oleh The United Press, 55
Achen Street, Penang, 1372 Hijrah/1953 Masihi.    6. Natijatul Ùmur,
diselesaikan: 1355 Hijrah/1936 Masihi. Kandungannya mendapatkan
perkiraan/perhitungan pada taqwim tarikh hijri dan miladi, arah Kiblat
dan waktu-waktu sembahyang yang boleh digunakan selama hidup.
Dicetak oleh Penang Printer Press, Pulau Pinang, 1355 Hijrah/ 1936
Masihi.    7. Jadawil Pati Kiraan Pada Menyatakan Waktu Yang Lima Dan
Hala Qiblat Dengan Logharitma, diselesaikan 15 Syaaban 1356 Hijrah.
Kandungan perhitungan falakiyah. Pada halaman 13 ada dicatat bahawa
gurunya al-'Allamah Syeikh Muhammad bin Yusuf al-Khaiyath, ulama al-
Haramul Makki yang mengajar berbagai-bagai ilmu di Masjidil Haram
khusus ìlmul hisab dan ìlmul falak. Kemudian ulama tersebut dilantik
menjadi Syeikh al-Islam Kedah yang meninggal dunia di Batuban, Pulau
Pinang, pada malam Rabu, 17 Rejab 1333 Hijrah. Cetakan yang pertama
oleh Al-Ahmadiah Press Singapura, 1357 Hijrah/1938 Masihi. Dicetak
dalam bentuk kombinasi Melayu/Jawi dan Latin/Rumi.    8. Nukhbatut
Taqrirat fi Hisabil Auqat wa Sammatil Qiblat bil Lugharitmat, tanpa
dinyatakan tahun selesai penulisan. Kandungannya membicarakan
kaedah ilmu falak. Huraiannya ditulis dalam bahasa Arab sedang jadual
yang menggunakan angka ditulis dalam angka Rumi/Latin. Cetakan yang
pertama, Royal Press, 745 North Bird Road, Singapura, 1356 Hijrah/1937
Masihi.    9. Al-Qiblah fi Nushushi Ùlamais Syafi'iyah fi ma Yata'allaqu bi
Istiqbalil Qiblatis Syar'iyah Manqulah min Ummuhat Kutubil Mazhab,
tanpa dinyatakan tarikh selesai penulisan. Kandungannya membicarakan
falak. Dicetak oleh Mathba'ah Az-Zainiyah, Taiping 1951, atas kebenaran
Majlis Ugama Islam dan Adat Melayu Perak, No. (18) dlm. Pk. Red. Dept
110/50, bertarikh 21 September 1950. Terdapat lapan nama ulama yang
mengesahkan, ialah Haji Abdullah Pak Him, Mufti Pulau Pinang, Haji
Ahmad bin Tuan Husein Kedah, Guru Besar Sekolah Arab Pokok Sena

Seberang Perai, Haji Syihabuddin bin Abdus Shamad Sungai Dua, Haji
Hamzah bin Haji Muhammad Ali Pak Jak Sung, Seberang Perai, Haji
Muhammad Saleh al-Masri, Sekolah Arab Bukit Martajam, Haji
Muhammad Sa'ad al-Masri, Sekolah Arab Bukit Martajam, Abdul Halim
Utsman Mudir Al-Ma'had al-Mahmud Alor Setar dan Muhammad Nawawi
bin Muhammad Tahir, Guru Agama Perak.    Artikel diatas diambil dari
akhbar utusan karya Syeikh m.Saghir 07/06/2004, ada banyak tulisan
yang membicarakan Ulama yang masyur dengan Ilmu Falak ini, sebagai
rujukan bolehlah tanya ammu google.    * Banyak tulisan-tulisan tentang
biografi Sheikh Tahir Jalaluddin, antaranya:  - Dalam web Pusat Falak
Sheikh Tahir Pualu Pinang ( Click here)  - Dari Wikipedia Bahasa Melayu,
ensiklopedia bebas. - click right and open new windows here  - Dalam
akhbar Berita Harian juga ada diceritakan riwayat dan biografi Syeikh
Muhammad Tahir oleh Mohd Azis Ngah, kesini


SUNDAY, APRIL 5, 2009
Faktor-faktor Kejayaan Pemodenan Jepun

Faktor-faktor Kejayaan Pemodenan Jepun     1) Politik  Pemimpin-
pemimpin Oligarki Meiji telah menyumbang kepada kejayan pemodenan
Jepun. Oligarki Meiiji berkuas penuh dan terdiri daripada pemimpin-
pemimpin muda iaitu bangsawan-bangsawan luar ( Daimyo Tozama ) dari
puak-puak Tozama, Chushu, Toza dan Hizen. Mereka telah melancarkan
pemodenan dengan kebenaran daripada Maharaja Meiji. Semangat
kebangsaan yang kuat tertanam dalam sanubari golongan ini. Perasaan
taat setia dan cintakan tanahair yang sangat unggul telah menjadi contoh
kepada rakayat jelata.

Pemimpin-pemimpin mempunyai kesedaran dan semangat yang
tinggi utnuk memodenkan Jepun melalui penggunaan pengetahuan dan
teknologi barat. Kejayaan Meiji dan pemimpin membentuk satu
masyarakat yang terpelajar melalui sistem pelajaran dan pendidikan yang
moden telah membolehkan kepimpinan yang berkesan di Jepun. Mereka
ini dapat menjadi pemimpin-pemimpin yang benar-benar bersifat bangga
berkhidmat untuk maharaja, negara dan bangsa.  Disamping itu, Jepun
mngamalkan sistem pemerintahan Raja Berpelembagaan dan melalui
dewan rakyat dan Dewan Penasihat Diraja, rakyat diberi peluang untuk
bersama-sama berbincang, memberi idea dan menjalankan usaha
pembangunan negara.    2) Ekonomi    Kejayaan Jepun menyemak
semula perjanjian-perjanjian dengan barat yang sangat menyekat
perkembangan perusahaan Jepun. Pada tahun 1871,Iwamura telah
mengetuai satu rombongan ke barat. Setelah mengadakan tolak ansur
dengan negara-negara barat, satu perlembagaan baru telah dibuat dan
berikutnya pada tahun 1894, syarat-syarta tentang hak dan wilayah
lebihan telah diubah.

Pada tahun 1911, Jepun mula mempunyai sistem tarifnya sendiri.
Dengan ini, Jepun dapat melaksanakan dasar perlindungan barangan
kilang Jepun supaya dapat bersaing dengan barangan
import.    Kejayaan Jepun memodenkan perusahaan tradisional melalui
pelbagai usaha seperti memberi bantuan, kemudahan-kemudahan bank,
cukai-cukai yang sederhana telah dilancarkan.    Dalam bidang pertanian
pula, sistem komunikasi dan kemudahan pengairan telah diperbaiki.
Pengenalan kepada biji benih yang baik, cara penanaman yang lebih
canggih serta penggunaan baja kimia yang intensif telah mendorong
kepada kejayaan dalam bidang ini.

3)Sosial    Penghapusan sistem feudal dan kejayaan membentuk
satu masyarakat moden. Penghapusan sistem feudal pada tahun 1871 ini
memudahkan kerajaan pusat menyelaraskan dasarnya, menjalankan
pemerintahan yang seragam di seluruh Jepun. Kerelaan Daimyo
menyerahkan tanah dan kuasa kepada kerajaan pusat mengukuhkan
kekuasaan kerajaan Meiji untuk menjalankan pemodenan tanpa sekatan
dan halangan.    4)Faktor Luar    Tekanan kuasa barat yang berlaku
pada abad ke 19 tidak dapat dihalang oleh mana-mana negara termasuk
Jepun. Oleh itu, untuk keselamatan, Jepun tidak mempunyai pilihan lain
kecuali mengamalkan dasar buka pintu dan berusaha untuk memodenkan
negara supaya setanding dengan barat.

Perjanjia Shimonoseki ( 17 April 1895 ) yang terjadi selepas perang (
1894-1895 ) itu telah menguntungkan Jepun. Dengan wang gantirugi
sebanyak 200 juta tael telah membolehkan Jepun menggunakan wang ini
sebagai modal untuk menubuhkan Bank Nasional Jepun dan membantu
penubuhan kilang besi Yamata pada tahun 1897. Di samping itu,
penyerahan Formosa dan Pescadores juga menguntungkan Jepun dari
segi ekonomi.  Persetian Inggeris-Jepun tahun 1902 juga telah menjamin
keselamatan Jepun daripada ancaman luar. Persetiaan ini juga menjamin
kebebasan Jepun bertindak di Korea serta menghalang mana-mana kuasa
asing daripada campurtangan di Korea. Ini mengalakkan perkembangan
perindustrian dan ekonomi Jepun kerana peningkatan kegiatan Jepun di
Korea.     Perang Russia-Jepun 1904-1905 juga telah memberi
sumbangan yang besar kepada ekonomi Jepun di mana industri berat
seperti besi, keluli dan alat kelengkapan perang yang sangat diperlukan
oleh tentera Jepun telah berkembang di Jepun.    Kesimpulan:
    Pemodenan di zaman Meiji mencakupi pelbagai bidang. Usaha-usaha
yang dilakukan menampakkan kejayaan pada masa yang
singkat.  Menjelang 1894, Jepun telah berjaya menyelesaikan segala
masalah yang dihadapinya. Ini menyebabkan Jepun berjaya mencapai
kedudukan yang setaraf dengan negara-negara yang maju.  Oleh itu,

zaman Meiji telah berjaya menampilkan Jepun sebagai sebuah negara
yang diidamkan-idamkan oleh pemimpin mereka –„Eukoku Kyohei‟

4/12/2012 7:40:00 PM

Bincangkan kepentingan Perjanjian Kanagawa dan Perjanjian
Bowring ke atas negara Jepun dan Thailand.

Pengenalan
Abad ke 19 menandakan permulaan kepada persaingan kuasa-kuasa
imperialis Barat untuk meneroka dan menguasai bahan-bahan mentah di
Asia. Jepun dan Thailand merupakan dua buah negara yang menjadi
sasaran Barat untuk memperluaskan penguasaan mereka dalam bidang
ekonomi. Termenterainya perjanjian Kanagawa dan Bowring bermakna
berakhirlah dasar isolasi yang diamalkan oleh kedua-dua buah Negara
tersebut. Perjanjian-perjanjian ini telah memberi kesan yang mendalam
ke atas kedua-dua buah negara tersebut dalam hubungannya dengan
negara-negara Barat

Isi
Perjanjian Kanagawa telah ditandatangani antara Jepun dengan Amerika
Syarikat pada 31 Mac 1854. Dengan perjanjian ini bermakna Jepun
dengan secara rasminya telah menamatkan dasar pemencilan yang
diamalkan sebelum ini.

Perjanjian ini juga telah membawa kepada pembukaan beberapa
pelabuhan iaitu Shimoda, Hakodate dan Nagasaki kepada Negara-negara
barat. Kadar cukai import dan eksport ditentukan oleh Jepun, malah
Amerika Syarikat diberi layanan istimewa dengan mendapat hak wilayah
asingan.

Perjanjian Kanagawa juga dianggap sebagai perintis ke arah hubungan
Jepun dengan kuasa-kuasa Barat yang lain dan ini terbukti daripada
beberapa siri perjanjian yang telah ditanda tangani Jepun dengan kuasa-
kuasa Barat yang lain seperti Perjanjian dengan British (1854), Perjanjian
dengan Rusia (1855) dan Perjanjian dengan Belanda (1856)

Dengan adanya perjanjian-perjanjian yang sebegini bermakna Jepun
mula menjalin hubungan diplomatic dengan Negara British, Amerika
Syarikat, Belanda, Rusia dan Perancis. Tindakan sebegini terpaksa diambil
demi menyelamatkan Negara Jepun dari kuasa asing seperti yang dialami
Negara China dalam Perang Candu I. Malah dasar terbuka ini telah
membawa menafaat yang besar kepada Jepun dalam pelbagai aspek

seperti pentadbiran, ketenteraan, ekonomi dan social terutamanya
semasa era pemerintahan Maharaja Meiji. Ini bermakna Negara Jepun
merupakan sebuah Negara di Asia Timur yang terselamat daripada
ancaman dan pencerobohan kuasa-kuasa Barat.

Walaubagaimanapun, pembukaan Jepun kepada kuasa-kuasa Barat telah
menimbulkan beberapa masalah dalam Negara. Kedatangan orang-orang
Barat yang semakin bertambah dan ini menimbulkan perasaan benci
orang Jepun kepada orang-orang Barat yang akhirnya membawa kepada
gerakan anti Barat

Perjanjian Kanagawa juga merupakan detik awal kepada kejatuhan
Shogun Tokugawa. Kelemahan pentadbiran Shogun Tokugawa telah
memberi kesempatan kepada Satsuma, Toza, Chosu dan Hizen untuk
bangun menentang pentadbiran Syogun. Kuasa-kuasa Barat turut
menyalahkan Syogun Tokugawa berikutan gerakan anti Barat. Desakan-
desakan dan tekanan-tekanan yang dihadapi ini menyebabkan akhirnya
Shogun Tokugawa meletakkan jawatan dan menyerahkan kepada
Maharaja Meiji.

Di Thailand pula, Perjanjian Bowring yang ditandatangani antara Thailand
dengan British telah menamatkan dasar pintu tertutup yang diamalkan
selama ini. Malah Thailand telah membuat perjanjian perdagangan
dengan Negara-negara lain seperti Belgium, Perancis, Rusia, Portugal dan
Belanda.

Disamping itu sector ekonomi Thailand berkembang dengan pesatnya.
Thailand telah menjadi pengeksport utama beras dan kayu jati. Pada
masa yang sama Thailand turut mengimport alat-alat ganti jentera,
peralatan pengangkutan besi keluli dan sebagainya. Kegiatan ekonomi
moden yang pesat ini telah membawa kepada kemerosotan kegiatan
ekonomi sara diri. Penguasan ekonomi Thailand oleh orang Cina mula
merosot. Kegaitan monopoli perdagangan kini diambil alih oleh pedagang-
pedagang British.

Perjanjian Bowring juga telah membawa kepada pengenalan system
kewangan moden. System perbankan diperkenalkan bagi memudahkan
kegiatan perdagangan. Mata wang Bath mula digunakan semasa

pemerintahan Raja Mongkut. Perubahan susunan kewangan kerajaan
Thailand telah mengubah system cukai dan menamatkan monopoli
perdagangan oleh golongan bangsawan dan kerajaan Thailand.

Kesan Perjanjian Bowring ini telah membawa kepada lebih daripada dua
puluh perjanjian antara Thailand dengan kuasa-kuasa Barat yang telah
membawa kesan lain iaitu kuasa Barat boleh mendirikan konsul mereka,
menyebarkan agama Kristian dan kapal-kapal boleh berlabuh di
pelabuhan Thailand.

Pemerintah Thailand yang dikatakan berpandangan jauh ini telah
menjalankan proses pembaratan, membuka peluang perdagangan dengan
kuasa asing, menamatkan pemencilan menyebabkan Thailand satu-
satunya negeri di Asia Tenggara yang berjaya mengekalkan
kemerdekaannya.

Penutup
Perjanjian Kanagawa dan Perjanjian Bowring telah membawa lembaran
baru kepada kedua-dua negara tersebut. Menerusi perjanjian-perjanjian
ini Jepun dan Thailand telah menjadi sebuah negara yang moden dan
mula menjalin hubungan diplomatik dengan kuasa-kuasa Barat atas
prinsip persamaan taraf.

0 comments

Read More…

Huraikan kesan-kesan penghijrahan orang Cina ke Indonesia dan
Filipina sehingga Perang Dunia Kedua

POSTED BY MANJA |

Pengenalan

Perkembangan ekonomi yang begitu pesat sekitar abad ke 19 telah
berlaku kekurangan buruh untuk menggerakkan sektor ekonomi di Asia
Tenggara. Keadaan ini menjadi bertambah rumit apabila penduduk
tempatan tidak berminat untuk melibatkan diri dalam sektor ekonomi
moden. Bagi mengatasi masalah buruh ini pihak Barat telah membawa
masuk buruh asing dari China dan India. Belanda telah membawa masuk
buruh Cina ke Indonesia untuk menjalankan aktiviti perlombongan bijih
timah, sementara pemerintah Sepanyol di Filipina telah membawa orang
Cina untuk menjalankan kegiatan ekonomi moden. Bagaimanapun
kedatangan buruh asing ini telah menimbulkan pelbagai kesan dari sudut
politik, ekonomi dan sosial.
Isi
Kedatangan orang Cina ke Indonesia telah membawa kebaikan kepada
pemerintah Belanda kerana kegiatan ekonomi berkembang dengan balk,
tetapi dalam masa yang sama telah menimbulkan ketidakpuasan hati
kepada penduduk tempatan. Pada peringkat awal kegiatan ekonomi orang
Cina hanyalah dalam aktiviti perburuhan di estet estet Belanda.
Bagaimanapun menjelang pertengahan abad ke 19, orang Cina telah
menceburkan diri dalam pelbagai aktiviti ekonomi terutamanya
perdagangan. Mereka mula menjalankan kegiatan pengangkutan feri,
perjudian dan sebagainya. Pendek kata orang Cina telah berjaya
menguasai ekonomi Indonesia malah kekayaan mereka melebihi
kekayaan penduduk pribumi. Menyedari ancaman daripada penduduk
pribumi dan bagi menjamin perniagaan mereka dilindungi, orang Cina
telah menubuhkan Dewan Perniagaan Cina pads tahun 1908.
Dari sudut sosial pula, orang Cina telah menubuhkan sekolah Cina untuk
memberi pendidikan kepada anak-anak mereka. Ini sudah tentu memberi
kesan ke atas sistem pendidikan negara Indonesia. Bagaimanapun sistem
persekolahan tersebut menggunakan kurikulum Belanda. Tujuan Belanda
berbuat demikian adalah untuk menyekat pengaruh sekolah Cina dan
cubs mengurangkan penguasaan orang Cina di Indonesia. Perkembangan
ini telah mendapat bantahan daripada kerajaan negara China dan
Persatuan China Seberang Laut.
Dari segi politik, orang Cina juga terlibat dalam bidang pentadbiran.
Apabila Belanda menubuhkan Volsksraad pads tahun 1918, orang Cina
telah memainkan peranan penting dalam Dewan tersebut. Suara mereka
didengar dalam Dewan perwakilan demi memperjuangkan hak dan
kepentingan mereka. Orang Cina juga terlibat dalam gerakan

nasionalisma. Walaupun gerakan mereka menjurus kepada
perkembangan nasinalisme negara asal mereka, namun ini telah memberi
kesedaran kebangsaan orang Cina di Indonesia dengan wujudnya
pertubuhan seperti Persatuan Orang Cina dan Kelab pengembara
Nanyang. Pertubuhan ini giat mengadakan kempen kesedaran di kalangan
orang Cina. Walau bagaimanapun kegiatan mereka ini disekat oleh
Belanda kerana bimbang akan terbentuknya kerjasama antara orang Cina
dengan golongan nasionalis Indonesia.
Kedatangan orang Cina di Filipina telah membawa kesan yang besar
terhadap perkembangan ekonomi Filipina. Orang Cina di Filipina
melibatkan diri dalam pelbagai aktiviti ekonomi seperti perniagaan borong
dan runcit, perlombongan, perbankan dan pertanian. Dalam perniagaan
beras, orang Cina menguasai lebih 2000 daripada 2500 kilang beras yang
terdapat di Filipina. Selain itu mereka juga terlibat dalam industri
pembalakan, kilang garam, dan juga sebahagian besar kilang¬-kilang
kecil dan sederhana yang mengeluarkan barangan kulit, tembakau dan
pemprosesan makanan.
Semasa Filipina di bawah Amerika Syarikat, orang Cina merupakan
pemodal kedua terbanyak dalam bidang perbankan selepas Amerika
Syarikat dengan modal sebanyak 100 juta dollar AS. Mereka juga terlibat
dalam penerokaan tanah-tanah kawasan sungai dan kampung-kampung
tepi pantai di Kepulauan Selatan Filipina.
Kedatangan orang Cina di Filipina juga telah memberi kesan kepada
sistem pendidikan di Filipina dengan terbinanya sekolah-sekolah Cina
sekitar pertengahan abad ke 19. Semasa penjajahan Sepanyol terdapat
dua jenis pendidikan sekolah Cina iaitu sekolah yang didirikan oleh
mubaligh kristian dan sekolah yang didirikan oleh orang Cina. sekolah
Cina yang pertama di Filipina ialah Anglo Chinese. Kebanyakan pelajar
diajar tentang buku-buku klasik Cina dan tulisan Cina. Sehingga abad ke
20 terdapat 58 buah sekolah Cina di seluruh Filipina. Kebanyakan sekolah
ini dibiayai oleh Dewan Perniagaan Umum Cina
Kemasukan orang Cina telah melahirkan apa yang dipanggil golongan
Mestizo. Golongan ini muncul hasil perkahwinan campur antara orang
Cina beragama Kristian dengan penduduk tempatan yang berketurunan
Tagalog. Golongan ini diberikan beberapa keistimewaan misalnya diberi
tanah yang dikecualikan daripada cukai. Mereka muncul sabagai kuasa
ekonomi yg berpengaruh di Filipina malah menjadi orang tengah antara

pengimport barat dengan pengeluar Filipina. Mereka juga menguasai
perdagangan antara pulau-pulau di Filipina.
Kesimpulannya kedatangan orang Cina di Filipina dan Indonesia telah
memberi kesan dalam pelbagai aspek kehidupan masyarakat tempatan.
Kesan yang paling penting ialah penguasaan ekonomi orang Cina ke atas
kedua-dua buah Negara tersebut. Keadaan ini sudah tentu memberi
saingan kepada penduduk tempatan dan dalam keadaan tertentu telah
menutup peluang perniagaan penduduk tempatan. Dalam keadaan
sedemikian, timbul gerakan anti Cina yang dilancarkan penduduk pribumi
di Indonesia dan Filipina yang membawa tindakan keganasan. Malah
pihak penjajah yang menguasai kedua-dua Negara tersebut telah cuba
mengenakan sekatan ke atas orang Cina bagi menghalang monopoli
orang Cina dalam perniagaan

4/12/2012 7:40:00 PM

Sejauh manakah pertanian merupakan sumber ekonomi yang
penting dalam tamadun Mesopotamia, Mesir dan China ?

Ekonomi merujuk kepada semua aktiviti atau kegiatan-kegiatan ekonomi
yang dijalankan oleh tamadun-tamadun awal. Aktiviti-aktiviti ini meliputi
kegiatan pertanian, penternakan, perdagangan, pertukangan dan semua
pekerjaan-pekerjaan lain yang dilakukan oleh masyarakat tertentu untuk
mendapatkan pendapatan bagi dirinya serta negaranya. Biasanya,
kegiatan-kegiatan ekonomi yang diceburi oleh sesebuah masyarakat
berkait rapat dengan alam sekitar, iklim, kedudukan serta kehendak dan
hasrat kerajaan.Terdapat perbezaan pertanian yang dijalankan dalam
tamadun Mesopotamia, Mesir dan China.
Dalam Tamadun Mesopotamia, orang Sumeria menjalankan pertanian di
sekitar Sungai Tigris dan Sungai Eupharates. Masyarakat Sumeria telah
menanam pelbagai jenis tanaman iaitu bijirin dan sayuran. Antara
tanaman bijirin utama ialahgandum, jagung, barli, sekoi, dan kurma
manakala jenis sayuran pula seperti daun salad, bunga bawang, bawang
putih, kunyit, ubi, sengkuang, lobak, dan lobak putih. Tamadun
Mesopotamia ini diperintah oleh golongan raja. Oleh itu, secara tidak
langsung sistem ekonominya bercirikan ekonomi berbentuk feudal.
Tanah-tanah pertanian yang diusahakan oleh masyarakatnya telah
diagih-agihkan mengikut struktur organisasi ekonomi yang berbentuk
piramid.
Binatang ternakan yang diternak ialah seperti kambing biri-biri, kerbau,
lembu dan keldai. Aktiviti penangkapan ikan juga dijalankan dengan
menggunakan kail dan jala
Sistem ekonomi Mesir turut bergantung kepada kegiatan pertanian.
Pertanian Mesir berkembang dengan pesatnya disebabkan Lembah Sungai
Nil merupakan sebuah kawasan tanah delta yang begitu subur, luas ,dan
rata. Bahan-bahan lanar sungai yang bewarna hijau yang sangat subur di
Sungai Nil berpunca dari kawasan pergunungan ditengah Benua Afrika.
Mengikut kajian penduduk Mesir telah menjalankan pelbagai jenis
tanaman. Pada mulanya mereka mengusahakan tanaman seperti
gandum, barli, millet, sayur-sayuran seperti lobak dan kacang, buah-
buahan, kurma, menanam pokok papirus (untuk membuat bot,tali dan
kertas) , kapas, menternak kambing, biri-biri dan lembu. Petani-petani
Meir bijak menggunakan musim banjir di sungai Nil untuk keperluan
pertanian. Mereka telah mencipta “Shadut” untuk mendapatkan air yang

gandum, kertas, tembikar dan tekstil. Barangan import Mesir ialah
minyak zaitun, wain, jagung, gading gajah, emas, perak, dan balak. Raja
memonopoli perdagangan dan menghantar wakil mereka yang dikenali
sebagai pesuruhjaya diraja untuk menjalankan ekspedisi perdagangan.
Oleh itu, perdagangan Mesir dapat dikembangkan dengan pesat.
Dalam Tamadun China pula, kegiatan perdagangan muncul dengan pesat
terutamanya dengan adanya penggunaan sistem timbang dan sukat.
Selain itu, kemajuan dalam sistem pengairan dan penggunaan baja telah
menambahkan lagi pengeluaran pertanian mereka. Paling nyata adalah
kelas pedagang dan kota-kota. Perusahaan yang dijalankan ialah
membuat tembikar, barangan ukiran daripada kayu, gangsa dan jed serta
menenun. Bidang tekstil pula merupakan industri domestik golongan
petani dan menjadi hasil pengeluaran yang utama. Malah, berlaku
peningkatan dalam pengeluaran dalam perlombongan dan garam. China,
telah menjalinkan hubungan dengan perdagangan dengan India, Mesir,
Mesopotamia, dan Rom. China telah mengesport sutera,tembikar,
barang-barang ukiran kayu,gangsa, kulit binatang, kertas dan jed.
Barangan import pula terdiri daripada gading dan kuda dari baka yang
baik terutama dari negara-negara tropika, kaca, bulu dan
linen.Sebenarnya, China lebih banyak mengeksport daripada mengimport
dan ini menyebabkan negara China menjadi bertambah kaya dan
makmur.
Kesimpulannya, ketiga-tiga buah tamadun maju berasaskan aktiviti
pertanian. Namun demikian perkembangan aktiviti pertanian ini mula
mewujudkan aktiviti perdagangan tempatan dan antarabangsa.
Perkembangan perdangangan ini telah menjadi asas kepada pertumbuhan
industri-industri penting seperti pembuatan tembikar, tekstil dan
sebagainya. Jadi disini jelaslah bahawa kegiatan pertanian bukannya
satu-satunya sumber ekonomi ketiga-tiga buah tamadun ini malah
terdapat sektor ekonomi lain yang turut membantu dalam menggalakkan
pertumbuhan ekonomi negara

4/12/2012 7:40:00 PM

Apakah yang anda faham dengan konsep Negara bangsa?
Bincangkan pembentukan Negara bangsa di Negara-negara
Eropah iaitu England, Perancis dan Sepanyol.

Negara bangsa merupakan satu Negara yang mempunyai rakyat yang
berciri sama iaitu dalam agama, bahasa dan budaya. Negara bangsa
terbentuk apabila rakyatnya berjaya disatukan di bawah satu
pemerintahan yang berdaulat. Dalam Negara bangsa, rakyatnya
terutamanya golongan majoriti terikat oleh semangat nasionalisme yang
lahir daripada persamaan ciri-ciri antara mereka. Semangat nasionalisme
ini menyebabkan mereka sanggup berjuang demi Negara dan bangsa.
Setelah kemunculan Negara bangsa di Eropah, empayar, Negara kota dan
Negara feudal telah digantikan sebagai corak Negara eropah.

Kemunculan Negara bangsa berasaskan beberapa faktor. Antaranya ialah
kegagalan sistem feudal. Masyarakat Eropah sebelum kemunculan konsep
negara bangsa terikat kepada sistem feudal yang menyusun
masyarakatnya secara berperingkat. Dalam sistem ini, raja terdapat di
atas sekali dan di bawahnya ialah golongan baron atau tuan tanah yang
memiliki kuasa sebenar. Golongan baron ini diberi tanah untuk
diusahakan. Mereka terpaksa menghantar sebahagian daripada hasil
mereka kepada raja. Sistem ini amat menyeksa golongan bawahan
kerana tuan tanah akan memungut hasil yang tinggi serta memaksa
mereka yang gagal membayar untuk menjadi hamba. Dalam keadaan ini,
kuasa golongan tuan tanah telah mula mengancam kedudukan raja.
Akibat ini, raja terpaksa bertindak menentang golongan baron ini untuk
mengukuhkan institusi beraja. Kegagalan sistem feudal ini menyebabkan
masyarakat Eropah berusaha untuk membina negara yang bercorak baru
iaitu dalam bentuk negara bangsa.

Selain daripada itu, perang salib yang berlaku antara dunia Eropah
dengan dunia Islam juga menyumbang kepada pertumbuhan negara
bangsa. Ketika peperangan tersebut berlaku apabila pihak vatican
menyuruh kerajaan-kerajaan Kristian melaksanakan perang suci 'holy
war' demi menyelamatkan kota Jerusalem yang merupakan kota Jesus
daripada jajahan empayar Islam. Peperangan tersebut menyebabkan
golongan bangsawan kehilangan kuasa apabila tenaga serf yang mereka

Sejarah dunia

Recomendados

Recomendados

Mais conteúdo relacionado

Semelhante a Sejarah dunia

Semelhante a Sejarah dunia (20)

Sejarah dunia