προτζεκτ β΄τετραμηνου

1. ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑΒ΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ :2014-2015 ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ: ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΑΛΚΟΟΛ, ΚΑΠΝΙΣΜΑ 2ο ΕΠΑΛ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ :Α3

2. [1] Ο όρος «ναρκωτικό» πιστεύεται ότι προτάθηκε από τον Γαληνό για να περιγράψει δραστικές ουσίες που μουδιάζουν ή νεκρώνουν, προκαλώντας απώλεια αισθήσεων ή παράλυση. Ο όρος «νάρκωση» χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Ιπποκράτη για τη διαδικασία ή την κατάσταση της έλλειψης αισθήσεων. Τα πιο γνωστά ναρκωτικά είναι η μαριχουάνα και η κάνναβη. Ας διαβάσουμε κάποιες πληροφορίες γι’ αυτά : ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ: Η κάνναβη, γνωστή και ως μαριχουάνα και γκάτζα ( από το Σανσκριτικό gañjā που σημαίνει «κάνναβη»),μεταξύ πολλών άλλων ονομάτων, αναφέρεται σε οποιοδήποτε αριθμό παρασκευασμάτων του φυτού κάνναβη που προορίζονται για χρήση ως ψυχοδραστικό φάρμακο. Η πιο κοινή μορφή της κάνναβης που χρησιμοποιείται ως φάρμακο είναι η αποξηραμένη φυτική μορφή. Η τυπική μορφή της φυτικής κάνναβης αποτελείται από τα λουλούδια και τα υποκείμενα φύλλα και μίσχους ώριμων έχοντα ύπερο ή θηλυκών φυτών. Το φάρμακο σε μορφή ρητίνης είναι γνωστό ως χασίς. ΚΟΚΑΪΝΗ(ΚΟΚΑ): Η κοκαΐνη (βενζοϋλομεθυλεκγονίνη) είναι ένα κρυσταλλικό τροπανιοειδές αλκαλοειδές που λαμβάνεται από τα φύλλα του φυτού κόκα. Το όνομά της προέρχεται από το όνομα του φυτού μαζί με την αλκαλοειδή κατάληξη –ίνη, σχηματίζοντας την κοκαΐνη. Είναι ένα τονωτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος και καταπιεστικό όρεξης. Συγκεκριμένα, πρόκειται για

3. [2] έναν αναστολέα επαναπρόσληψης σεροτονίνης- νερεπινεφρίνης- ντοπαμίνης που μεσολαβεί στην λειτουργικότητα των εν λόγω ως εξωγενές πρόσδεμα- μεταφορέας κατεχολαμινών. Εξαιτίας του τρόπου που επηρεάζει την μεσομεταιχμιακή οδό ανταμοιβής, η κοκαΐνη είναι εθιστική. Η κατοχή της, η καλλιέργειά της και η διανομή της είναι παράνομες για μη φαρμακευτικούς και μη κυβερνητικούς κυρωμένους σκοπούς σε όλα σχεδόν τα μέρη του κόσμου. Αν και η ελεύθερη εμπορευματοποίησή της είναι παράνομη και τιμωρείται σοβαρά σε όλες σχεδόν τις χώρες , σε όλο τον κόσμο η χρήση της εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη σε πολλά κοινωνικά, πολιτιστικά και προσωπικά περιβάλλοντα. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ  Αλλαγή στον τρόπο βαδίσματος με επιβράδυνση ή υπερβολικά γρήγορο ρυθμό.  Ο συντονισμός των σωματικών κινήσεων δεν είναι καλός.  Δυσκολία ξυπνήματος –ο ναρκομανής παραμένει ξύπνιος σε ώρες που δεν συνηθίζεται ή μπορεί να παρουσιάζει ασυνήθιστη τεμπελιά.  Τα μάτια είναι κόκκινα, υπερβολικά υγρά- οι κόρες των ματιών είναι μικρότερες ή μεγαλύτερες απ’ ότι συνήθως , απλανές βλέμμα.  Ανορεξία ή αύξηση της όρεξης, αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες, ανεξήγητη απώλεια ή απόκτηση σωματικού βάρους.  Κρύες, ιδρωμένες παλάμες των χεριών, τρέμουλο χεριών.  Φουσκωμένο πρόσωπο με κοκκίνισμα ή χλωμάδα.  Η αναπνοή, το σώμα ή τα ρούχα έχουν μυρωδιά μιας ουσίας.  Ακραία υπερδραστηριότητα, υπερβολική ομιλητικότητα.  Τρέξιμο της μύτης, ξερόβηχας.

4. [3]  Σημάδια χρήσης βελόνων από ενέσεις στα χέρια , στους βραχίονες, στα πόδια ή στα πέλματα.  Αναγούλες, εμετός ή υπερβολική εφίδρωση.  Τρεμούλιασμα των χεριών, των ποδιών ή του κεφαλιού.  Ανώμαλος καρδιακός παλμός. ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ Η σύγχρονη μάστιγα που ταλανίζει την κοινωνία μας είναι αυτή των ναρκωτικών. Τα αίτια είναι ποικίλα και φυσικά έχουν σχέση με την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Πρώτα απ' όλα, η πνευματική ανεπάρκεια των ανθρώπων, που έχει σαν αποτέλεσμα την ανασφάλεια, οδηγεί σε λανθασμένους δρόμους όπως είναι τα ναρκωτικά. Άτομα χωρίς ιδιαίτερη παιδεία και χωρίς πνευματική καλλιέργεια δεν διαθέτουν κριτική σκέψη γεγονός που τα καθιστά ευάλωτα και επιρρεπή να υποπέσουν σε παγίδες. Επομένως, η έλλειψη της πνευματικής καλλιέργειας στις σημερινές κοινωνίες οδηγεί τους νέους στα ναρκωτικά. Επιπλέον, η οικονομική κατάσταση παίζει μεγάλο ρόλο στο πώς ενεργούν οι άνθρωποι. Για παράδειγμα, άτομα που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, στα πλαίσια της απελπισίας τους ,καταλήγουν στα ναρκωτικά διότι νιώθουν την απόλυτη μοναξιά και την περιθωριοποίηση από την κοινωνία. Από την άλλη πλευρά και άτομα ευκατάστατα κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών. Σ' αυτές τις περιπτώσεις τα αίτια είναι η περιέργεια του ανθρώπου για το απαγορευμένο και η φυγή από την πραγματικότητα. Λόγου χάριν, παιδιά πλουσίων οικογενειών που τους παρέχονται τα πάντα παρά ταύτα δεν βρίσκουν την ευτυχία και αισθάνονται ότι κάτι τους λείπει. Αυτό το κάτι το αναζητούν στον ψεύτικο παράδεισο των ναρκωτικών… Άλλοι νέοι πιστεύουν ότι η λύση των διαφόρων προβλημάτων τους όπως προσωπικών, οικογενειακών, επαγγελματικών, συναισθηματικών βρίσκεται στον τεχνητό παράδεισο των ναρκωτικών. Τα ναρκωτικά

5. [4] προφέρουν ψεύτικες λύσεις στα αληθινά προβλήματά μας και προσωρινές ευχαριστήσεις και ψευδαισθήσεις. Η λύση των προβλημάτων μας,ωστόσο, βρίσκεται στο να καταλάβουμε ποιό είναι το νόημα της ζωής μας… Πολλοί νέοι οδηγούνται στα ναρκωτικά επειδή πιστεύουν ότι εκεί θα βρουν το νόημα της ζωής και θα πραγματοποιήσουν τη μεγάλη φυγή. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι τα ναρκωτικά δεν προσφέρουν λύση στα προβλήματά μας αλλά μας οδηγούν σε αδιέξοδα και σε άλυτα προβλήματα. Μας καταστρέφουν σωματικά και ψυχικά, διαλύεται η οικογένειά μας και ο κοινωνικός ιστός. Ο ψυχικός και συναισθηματικός κόσμος του ανθρώπου είναι πολύπλευρος. Ανάλογα με τις εμπειρίες του και τα βιώματά του ο άνθρωπος διαμορφώνει το χαρακτήρα του : χαρακτήρες αδύναμοι και χαρακτήρες δυνατοί, με αμυντικούς μηχανισμούς για τις δυσκολίες ή εύθραυστες προσωπικότητες. Σε μια δύσκολη στιγμή, σε μια στιγμή αδυναμίας που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει και να την ελέγξει, λειτουργεί αυτοκαταστροφικά με ακραίες συμπεριφορές. Ένας δρόμος σε περιπτώσεις αυτοκαταστροφής είναι και ο δρόμος των ναρκωτικών. Ο άνθρωπος προσπαθώντας να απαλύνει τον πόνο του μπαίνει σε αυτήν την οδυνηρή κατάσταση και γίνεται άλλος ένας χρήστης που θα καταλήξει σίγουρα στο θάνατο. Ένας ακόμη λόγος μπορεί να είναι και η περιέργεια προς τον άγνωστο αυτό κόσμο, η αδυναμία για αντίσταση στον πειρασμό και φυσικά η τάση της μυθοποίησης. Για παράδειγμα, κάποιος που η παρέα ή ο κύκλος του κάνουν χρήση ναρκωτικών για να μη νιώθει περιθωριοποιημένος, ακολουθεί και αυτός τον ίδιο δρόμο, δηλαδή το δρόμο του λευκού θανάτου. Άλλος λόγος που μπορεί να οδηγήσει τους νέους στα ναρκωτικά είναι η απογοήτευση από την κοινωνία, την οικογένεια και από τους ανθρώπους γενικότερα. Ένας νέος και μια νέα που έχουν προβλήματα μέσα στην οικογένεια νομίζουν ότι θα βρουν λύση στα ναρκωτικά. Άλλο αίτιο είναι η μοναξιά που νιώθουμε εμείς οι νέοι. Αυτή τη μοναξιά λένε ότι την ξεπερνά ο νέος με τα ναρκωτικά. Στην ουσία, όμως, οι νέοι δε λύνουν το πρόβλημα της μοναξιάς αλλά, αντιθέτως, βιώνουν το μηδενισμό και το θάνατό τους. Άλλο αίτιο είναι η μη ορθή αντιμετώπιση του θανάτου αγαπημένου προσώπου...  Τα ναρκωτικά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να προσφέρουν λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα και να αντιμετωπίζει ο κάθε άνθρωπος αλλά ,αντιθέτως , οδηγούν στο χάος, στην απελπισία και τέλος στο φρικτό θάνατο.

6. [5] ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ : Είναι σημαντικό, τα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος να αποβλέπουν στην πρόληψη και ο εξαρτημένος από τα ναρκωτικά να αντιμετωπίζεται ως ασθενής . Κάποιοι από τους τρόπους αντιμετώπισης της μάστιγας των ναρκωτικών θα μπορούσαν να είναι και οι ακόλουθοι : 1) Η ενίσχυση του θεσμού οικογένειας και η καθημερινή ανοιχτή συζήτηση μεταξύ των μελών της. 2)Η καταπολέμηση της ανεργίας. 3)Η καλλιέργεια του διαλόγου. 4) Η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. 5) Η συντονισμένη εκστρατεία πληροφόρησης. 6) Η πάταξη του εμπορίου των ναρκωτικών. 7) Το κλείσιμο κέντρων όπου διακινούνται τα ναρκωτικά. Για την αποτελεσματική πάντως αντιμετώπιση των ναρκωτικών πρέπει να κινητοποιηθεί το σύνολο της κοινωνίας και της ηγεσίας της (πολιτική, πνευματική, θρησκευτική).

7. [6] Ορισμός του αλκοολισμού Αλκοολισμός ονομάζεται η παθολογική σχέση που μπορεί να αναπτύξει το άτομο με το αλκοόλ. Ο συγκεκριμένος όρος υποδηλώνει την πλήρη εξάρτηση του ατόμου από το αλκοόλ.

8. [7] ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΑΛΚΟΟΛ

9. [8] Όλοι γνωρίζουμε τις αρνητικές συνέπειες της μακροχρόνιας χρήσης του αλκοόλ στον ανθρώπινο οργανισμό. Ο όρος ‘αλκοολισμός’ χαρακτηρίζεται επίσημα και παγκόσμια ως νόσος και, δυστυχώς, παίρνει όλο και μεγαλύτερες κοινωνικές και ψυχολογικές διαστάσεις, καθώς φαίνεται πως όλο και περισσότερα άτομα εθίζονται στο αλκοόλ και δυσκολεύονται να απεξαρτηθούν. Στη σύντομη αυτή παρουσίαση, θα αναφερθούν οι παράγοντες που συχνά οδηγούν τους εφήβους στην κατανάλωση αλκοόλ και οι τρόποι έγκαιρης πρόληψης και ψυχολογικής αντιμετώπισής τους. Στη χώρα μας, το 28.2% των εφήβων ηλικίας 14-18 ετών, καταναλώνουν αλκοόλ τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα. Πιστεύουν, επίσης, ότι αυτή η συχνότητα κατανάλωσης θεωρείται ακίνδυνη, ενώ στις προτιμήσεις τους έρχονται πρώτα τα ‘βαριά’ ποτά, όπως βότκα, ουίσκι και τεκίλα και μετά ακολουθεί η μπύρα ή το κρασί, που παλιότερα αποτελούσε την πρώτη προτίμησή τους. Αυτό που οι έφηβοι θεωρούν ως το πιο

10. [9] επικίνδυνο από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ είναι τα τροχαία δυστυχήματα, η βίαιη συμπεριφορά και οι εγκληματικές ενέργειες, αλλά και οι σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία. Σημαντικό ρόλο στην κατανάλωση του αλκοόλ παίζει το πολιτισμικό πλαίσιο στο οποίο ζουν και επηρεάζονται οι νέοι. Στην Ελλάδα, οι έφηβοι καταναλώνουν συχνότερα οινοπνευματώδη ποτά, σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όμως δεν κάνουν υπερβολική ή επικίνδυνη χρήση αλκοόλ και δεν μεθούν. Η Ελλάδα, παραδοσιακά, είναι μια χώρα που παράγει κρασί, οι τιμές στο αλκοόλ είναι προσιτές, και το χειρότερο, η αγορά και η πρόσβαση στα οινοπνευματώδη είναι εύκολη για όλες τις ηλικίες. Ακόμη, η διαφήμιση στην τηλεόραση, στο σινεμά στα περιοδικά, στις γιγαντοαφίσες, στα σίριαλ, δίνει την ψευδαίσθηση ότι το αλκοόλ είναι μια γοητευτική και συνάμα ασφαλής επιλογή που συνδέεται με όμορφες και χαλαρωτικές στιγμές απόλαυσης. Το αλκοόλ είναι μια ισχυρή εξαρτησιογόνος ουσία, καθ’όλα νόμιμη- δυστυχώς - και φαίνεται πως η πολιτεία την τελευταία δεκαετία έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί τον πραγματικό κίνδυνο και τις διαστάσεις που παίρνει το φαινόμενο του αλκοολισμού. Απαγορεύτηκε το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους, οι διαφημίσεις για τα τσιγάρα σταμάτησαν, στα σίριαλ και στις ταινίες θα έχετε παρατηρήσει ότι κανείς από τους ηθοποιούς δεν καπνίζει, όμως συχνά πίνει. Με το αλκοόλ, λοιπόν, τι γίνεται; Τα αγόρια, σε σχέση με τα κορίτσια, προηγούνται στην πρώτη κατανάλωση αλκοόλ. Γύρω στα 12 έτη, τα αγόρια δοκιμάζουν το πρώτο ποτήρι μπύρας ή κρασιού, και ένα χρόνο μετά, δοκιμάζουν πιο βαριά ποτά ενώ τα κορίτσια ξεκινούν περίπου ένα χρόνο μετά (στα 13 έτη), και στα 14.5 έτη τους δοκιμάζουν βαριά ποτά. Η πρώτη μέθη για τα αγόρια είναι στα 14.6 έτη, ενώ για τα κορίτσια στα 15 έτη. Η κατανάλωση αλκοόλ στην εφηβεία συμβάλλει στη μετέπειτα ριψοκίνδυνη συμπεριφορά των νέων και στην παραβατικότητα. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι εγκεφαλικές περιοχές όπως ο προμετωπιαίος φλοιός, που παίζει σημαντικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων, και που ακόμη αναπτύσσεται και ωριμάζει κατά την εφηβεία, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στην κατανάλωση αλκοόλ. Φαίνεται ότι το αλκοόλ είναι πολύ τοξικό για το αναπτυσσόμενο νευρικόσύστημα.

11. [10] Γιατί πίνουν, λοιπόν, οι έφηβοι; Κοινωνικοί παράγοντες:  Για να διασκεδάσουν  Για να χαλαρώσουν και να ενσωματωθούν ευκολότερα στην παρέα  Για να μιμηθούν τους ενήλικες  Από περιέργεια Γενετικοί παράγοντες  Γιατί έχουν οικογενειακό ιστορικό αλκοολισμού Ψυχολογικοί παράγοντες  Γιατί έχουν υποστεί κακοποίηση από το οικογενειακό τους περιβάλλον  Γιατί έχουν πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση  Γιατί έχουν βιώσει απόρριψη από την οικογένειά τους  Γιατί πάσχουν από μετατραυματικό στρες (PTSD) λόγω βίωσης σοβαρών τραυματικών γεγονότων. Αναλυτικά :

12. [11]  Κοινωνικοί παράγοντες  Ο πιο συχνός λόγος χρήσης αλκοόλ στην εφηβεία είναι η ‘φαντασίωση’ της ενηλικίωσης. Οι έφηβοι αντιδρούν, ανυπομονούν να μεγαλώσουν, να φύγουν από την επίβλεψη και των έλεγχο των γονιών τους, να νιώσουν μεγάλοι. Το ποτό, όπως και το τσιγάρο, αποτελεί για τους εφήβους ένδειξη ‘ενηλικίωσης’, αποδεικνύει ότι δεν είναι πια μικρά παιδάκια. Θέλουν να δείξουν και να νιώσουν μεγάλοι. Αυτή είναι συχνά και η αιτία που καταναλώνουν μεγαλύτερη ποσότητα αλκοόλ από αυτή που πραγματικά αντέχουν. Μπορεί να ζαλιστούν, παρόλα αυτά όμως συνεχίζουν να πίνουν γιατί μπορεί κάποιοι συνομήλικοι- συμβαίνει σχεδόν πάντα- να τους πουν ‘μωρά’ αν δείξουν ότι τους ζάλισε το αλκοόλ.  Για τους περισσότερους εφήβους, η χρήση αλκοόλ γοητεύει και απεικονίζει την περιέργειά τους για την ενήλικη ζωή και συμπεριφορά. Ας μην ξεχνάμε ότι οι νέοι ζουν σε μια εξαρτημένη από ουσίες κοινωνία. Το αλκοόλ, το κάπνισμα, η καφεΐνη- να μην μιλήσουμε για βαρύτερες εξαρτήσεις- αποτελούν παράδειγμα μίμησης για τους εφήβους. Βλέπουν τους ενήλικες να πίνουν ένα δυνατό καφέ το πρωί για να ξυπνήσουν, να ανάβουν τσιγάρο για να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη κατάσταση, να πίνουν ένα ποτό για να ηρεμήσουν και να χαλαρώσουν. Γιατί, λοιπόν, όχι και αυτοί;  Είναι γεγονός ότι το αλκοόλ, όταν καταναλώνεται σε μικρές ποσότητες, μειώνει το άγχος και τις αναστολές, χαλαρώνει, δημιουργεί ευδιαθεσία και διευκολύνει τις συναναστροφές. Έφηβοι που αισθάνονται συστολή, που έχουν αρνητική εικόνα για τον εαυτό τους, που νιώθουν άβολα με τις αλλαγές στο σώμα τους, χρειάζονται μια ‘στήριξη’ όταν βρίσκονται σε παρέες συνομηλίκων. Για να χαλαρώσουν και να γίνουν αποδεκτοί από την παρέα, θα δοκιμάσουν το αλκοόλ. Συχνά όμως το μέτρο χάνεται.  Γενετικοί παράγοντες  Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες κατανάλωσης αλκοόλ στους εφήβους, είναι το οικογενειακό ιστορικό αλκοολισμού. Μελέτες σε όλο τον κόσμο, εστιάζουν στη δομή της οικογένειας και στην κληρονομική προδιάθεση του αλκοολισμού από τη μια γενιά στην επόμενη. Παιδιά αλκοολικών γονέων έχουν 4 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα, σε σχέση με άλλα παιδιά, να γίνουν και τα ίδια αλκοολικά. Σ’αυτό το συμπέρασμα δεν συνηγορεί μόνο το γονεϊκό πρότυπο μίμησης, αλλά και ο ρόλος των γονιδίων που έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους. Φαίνεται πως παιδιά αλκοολικών, κληρονομούν την ικανότητα του σώματος να παράγει ένα ένζυμο του ήπατος που βοηθάει στο μεταβολισμό του αλκοόλ. Υψηλό ποσοστό αυτού του ενζύμου, επιτρέπει στους εφήβους να μπορούν να καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Μελέτες με

13. [12] υιοθετημένα παιδιά, των οποίων ο βιολογικός πατέρας ήταν αλκοολικός, φανερώνουν αύξηση της συχνότητας του αλκοολισμού των παιδιών αυτών, ακόμη και με την απομάκρυνσή τους από τους αλκοολικούς βιολογικούς γονείς τους. Άλλες έρευνες επισημαίνουν ότι όσο πιο νωρίς ένα παιδί ή ένας έφηβος πιει το πρώτο ποτό, τόσο αυξάνει ο κίνδυνος για μελλοντική χρήση και τόσο πιο σημαντικός γίνεται ο γενετικός παράγοντας του αλκοολισμού. Οι έφηβοι που αρχίζουν να πίνουν πριν τα 15 χρόνια, έχουν αυξημένο γενετικό κίνδυνο εξάρτησης από το αλκοόλ. Όσοι ξεκινούν το ποτό μετά τα 16 χρόνια, κινδυνεύουν να γίνουν αλκοολικοί εξαιτίας των συνθηκών της ζωής τους και όχι των γονιδίων τους.  Ψυχολογικοί παράγοντες  Παιδιά που έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση, έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να ξεκινήσουν τη χρήση αλκοόλ και άλλων ουσιών σε μικρή ηλικία, σε σχέση με παιδιά που δεν έχουν κακοποιηθεί. Παιδιά που έχουν βιώσει τραυματικές εμπειρίες στην παιδική τους ηλικία, που παραμελούνται, που εισπράττουν απόρριψη, που έχουν σοβαρά προβλήματα στη σχέση τους με τους γονείς τους και που εξαιτίας αυτής της σχέσης τους χτίζουν κακή εικόνα για τον εαυτό τους και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, βρίσκονται σε ομάδα υψηλού κινδύνου για εξάρτηση από το αλκοόλ. Μιλάμε για παιδιά πληγωμένα και θυμωμένα, που συχνά εκδηλώνουν παραπτωματική συμπεριφορά και στρέφουν το θυμό τους όχι μόνο στους άλλους, αλλά και στον ίδιο τους το εαυτό. Η χρήση αλκοόλ στην περίπτωση αυτή, οφείλεται κυρίως στην ανάγκη τους να χαλαρώσουν ή να ξεχάσουν ό,τι τους ‘πονάει’ ψυχικά. Συχνά τα παιδιά αυτά πάσχουν από κατάθλιψη λόγω των βιωμάτων τους και βέβαια, όπως όλοι γνωρίζετε, το αλκοόλ επιδεινώνει την κατάθλιψη.  Το μετατραυματικό στρες (Post Traumatic Stress Disorder) είναι μια συναισθηματική διαταραχή που αναπτύσσεται σε ανθρώπους που έχουν εκτεθεί σε σοβαρά ψυχοτραυματικά γεγονότα ή καταστάσεις και απειλήθηκε η ζωή τους ή η ζωή άλλων ανθρώπων. Τέτοια γεγονότα μπορεί να αφορούν σε δυστυχήματα, σε μαζικές ή φυσικές καταστροφές, σε τρομοκρατικές ενέργειες, βιασμούς, κακοποίηση.Παιδιά που έχουν υπάρξει μάρτυρες ή έχουν εκτεθεί σε ψυχοτραυματικά γεγονότα και πάσχουν από μετετραυματικό στρες, έχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να κάνουν χρήση αλκοόλ και άλλων ουσιών. Ένας από τους πιο επικίνδυνους παράγοντες ανάπτυξης μετατραυματικού στρες και χρήσης αλκοόλ είναι η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και εφήβων.

14. [13] ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΑΛΚΟΟΛ Το αλκοόλ επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα ως καταπραϋντικό. Η δράση του είναι ηρεμιστική, επιβραδύνει τον κινητικό συντονισμό και τον χρόνο αντίδρασης. Παράλληλα, μειώνει την ικανότητα κρίσης, τον αυτοέλεγχο, προκαλεί διαταραχές στην μνήμη και επηρεάζει την ικανότητα παραγωγής λογικών σκέψεων και πράξεων. Παραδόξως, με την υποχώρηση των επιδράσεών του, το αλκοόλ προκαλεί διαταραχές και στον ύπνο και θεωρείται μια σημαντική αιτία αϋπνίας. Δύο σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα επεξεργάζεται το αλκοόλ είναι ο σωματότυπος και ο ρυθμός της κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών : ένα μεγαλόσωμο άτομο μεθάει πιο αργά συγκριτικά με ένα μικρόσωμο άτομο ακόμη και όταν πίνουν τις ίδιες ποσότητες αλκοολούχου ποτού εξαιτίας της μεγαλύτερης ποσότητας αίματος που έχει στον οργανισμό του. Από την άλλη μεριά, το φαγητό μπορεί να επηρεάσει την μέθη αφού επιβραδύνει την ταχύτητα με την οποία το αλκοόλ απορροφάται από το αίμα. Οι επιδράσεις της μέθης μειώνονται όταν έχει προηγηθεί γεύμα. Οι επιπτώσεις από την κατανάλωση οινοπνεύματος δεν επιβαρύνουν μόνο τον πότη (με συχνή εμφάνιση νοσημάτων όπως αλκοολική γαστρίτιδα, πεπτικό έλκος, κίρρωση του ήπατος και αύξηση των καρδιαγγειακών νοσημάτων, των κακοηθών

15. [14] νεοπλασμάτων και των ψυχιατρικών διαταραχών), αλλά και το άμεσο κοινωνικό του περιβάλλον. Επίσης, η εξάπλωση των μηχανικών μέσων μεταφοράς (αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, κ.ά.), καθώς και της αυτοματοποιημένης εργασίας, διευρύνουν το πεδίο των επιπτώσεων που μπορεί να έχουν τα οινοπνευματώδη ποτά. Ένας άλλος επιβαρυντικός παράγοντας είναι η κατανάλωση φαρμάκων, πολλά από τα οποία συνεργούν με τη δράση του οινοπνεύματος. Ορισμένα από αυτά, καθώς και ορισμένες χημικές ουσίες, γίνονται ιδιαίτερα επικίνδυνα όταν καταναλώνονται μαζί με οινόπνευμα. Σε ό,τι αφορά τα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργεί ή επιδεινώνει η κατανάλωση οινοπνεύματος, πιο συχνά αναφέρονται η διατάραξη των συζυγικών και οικογενειακών σχέσεων, τα προβλήματα στην εργασία (αύξηση των απουσιών από την εργασία, αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, μείωση της παραγωγικότητας), καθώς και η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης του ατόμου και ο κοινωνικός στιγματισμός. Στη Μ. Βρετανία η αυξημένη κατανάλωση οινοπνεύματος θεωρείται η αιτία για το 60% των αποπειρών αυτοκτονίας, το 30% των διαζυγίων, το 40% της ενδοοικογενειακής βίας, και το 20% της κακοποίησης παιδιών. Επίσης, έχει διαπιστωθεί ότι το 44% της συνολικής άσκησης βίας οφείλεται στο οινόπνευμα. Από έρευνες σχετικές με τη θνησιμότητα και την κατανάλωση οινοπνεύματος έχει διαπιστωθεί ότι στους χρόνιους πότες η θνησιμότητα είναι σχεδόν τριπλάσια απ' ότι στους μη πότες. Στον Καναδά υπολογίστηκε ότι το 6% του συνόλου των θανάτων για τα άτομα ηλικίας 1-70 ετών οφειλόταν στην αυξημένη κατανάλωση οινοπνεύματος, ενώ στις ΗΠΑ το ποσοστό αυτό εκτιμάται σε 8%. Οι τρεις βασικότερες αιτίες θανάτου που σχετίζονται με τα οινοπνευματώδη ποτά είναι τα κακοήθη νεοπλάσματα, τα εγκεφαλικά επεισόδια και η κίρρωση του ήπατος. Από τα αποτελέσματα 150 περίπου επιδημιολογικών μελετών προκύπτει ότι ο σχετικός κίνδυνος θανάτου (απ' όλα τα αίτια) για όσους πίνουν σε σχέση με αυτούς που δεν πίνουν, είναι 1.1 (δηλαδή 10% περισσότερο) όταν η κατανάλωση κυμαίνεται από 3-4 ποτά ημερησίως, ενώ αυξάνεται στο 1.4 περίπου (40%), όταν τα ημερήσια ποτά ξεπερνούν τα 6. Η ποσότητα οινοπνεύματος που μπορεί να βλάψει τον ανθρώπινο οργανισμό διαφέρει από άτομο σε άτομο, ανάλογα με τη φυσική αντοχή, καθώς και με την ύπαρξη ή μη άλλων επιβαρυντικών παραγόντων. Επίσης, για κάθε κατηγορία παθολογικών καταστάσεων μεταβάλλεται και η αντίστοιχη ποσότητα οινοπνεύματος που απαιτείται για την πρόκλησή τους. Πρόληψη ή αντιμετώπιση;  Βεβαίως και είναι καλύτερο να προλαμβάνουμε από το να αντιμετωπίζουμε ή να θεραπεύουμε. Το ότι μπορεί οι έφηβοι να

16. [15] πίνουν που και που, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα γίνουν αλκοολικοί, αυξάνουν όμως τις πιθανότητες επικινδυνότητας για αλκοολισμό.  Η εφηβεία είναι μια πολύ δύσκολη ηλικιακή περίοδος, με ραγδαίες νοητικές, συναισθηματικές, σωματικές αλλαγές που μοιραία επιφέρουν συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια. Με το να προσπαθούμε να συνετίσουμε το παιδί μας με τη χρήση τιμωρίας, απαγόρευσης και αυταρχικής συμπεριφοράς, το πιο πιθανό είναι να καταφέρουμε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που έχουμε στο μυαλό μας. Με το να τρομοκρατήσουμε τον έφηβο προβάλλοντάς του τις θανατηφόρες επιπτώσεις από το αλκοόλ, θα τον πανικοβάλλουμε, θα τον απομακρύνουμε και θα τον κάνουμε να μην ακούσει τίποτα από όσα του λέμε.

17. [16] Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ Οι πρώτοι που ανακάλυψαν τις χαλαρωτικές ιδιότητες του καπνού ήταν οι Ινδιάνοι. Συνήθιζαν να καπνίζουν πίπα ή πούρο. Με την άφιξη των πρώτων Ευρωπαίων στην αμερικανική ήπειρο τον 15ο αιώνα, η συνήθεια αυτή πέρασε στην Ευρώπη και κατόπιν εξαπλώθηκε σ’ όλο τον κόσμο. Από τότε ακόμα υπήρξαν και οι πρώτες αντιδράσεις… Το 1604 ο βασιλιάς της Αγγλίας Ιάκωβος Α΄, κατήγγειλε τη χρήση του καπνού ως «… απαίσια για τα μάτια, μισητή για τη μύτη, καταστροφική για το μυαλό κι επικίνδυνη για τα πνευμόνια…». Το πέρασμα από το κάπνισμα ακατέργαστου καπνού στο τσιγάρο έγινε μόλις τον 20ο αιώνα, όταν με την πρόοδο της μηχανικής έγινε δυνατό να

18. [17] παραχθεί σε μεγάλες ποσότητες. Τότε δημιουργήθηκαν και οι πρώτες καπνοβιομηχανίες που σημείωσαν μεγάλη άνοδο στην παραγωγή τους κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου όταν, κάτω από το στρες της μάχης, οι στρατιώτες κάπνιζαν όλο και πιο πολύ , με συνέπεια να εθιστούν στη νικοτίνη. Μετά τον πόλεμο και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’20 , το τσιγάρο πέρασε στο χώρο της διαφήμισης κι έγινε σύμβολο μιας λαμπερής, ανέμελης ζωής. Αυτή η εικόνα συνεχίστηκε ως τη δεκαετία του ’60, όταν η ιατρική κοινότητα και οι κυβερνήσεις, με προεξάρχουσες τις Η.Π.Α. , άρχισαν να συνειδητοποιούν τις βλαβερές συνέπειες του καπνού και να επιβάλουν σταδιακά απαγορεύσεις και μέτρα για τη δημόσια υγεία. Η πρώτη επιστημονική έρευνα επί του θέματος παρουσιάστηκε το 1962 από τον Ιατρικό Σύλλογο της Μ. Βρετανίας . Δύο χρόνια αργότερα, στις 31 Ιανουαρίου 1964, αμερικάνικη κυβερνητική έκθεση με τίτλο «Καπνός και Υγεία» συνέδεσε για πρώτη φορά το κάπνισμα με τον καρκίνο των πνευμόνων και τη χρόνια βρογχίτιδα. Τότε άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους και οι πρώτες αντικαπνιστικές καμπάνιες που οδήγησαν το 1965 σε νόμο, ο οποίος προέβλεπε μεταξύ άλλων την αναγραφή σε όλα τα πακέτα των τσιγάρων ότι «ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ». Στις 6 Φεβρουαρίου 1987, τέθηκαν σε εφαρμογή τα πρώτα μέτρα κατά του καπνίσματος στις αμερικάνικες δημόσιες υπηρεσίες. Στην Ελλάδα, το κάπνισμα απαγορεύτηκε στους κλειστούς χώρους και στους χώρους εργασίας από την 1η Σεπτεμβρίου 2010. Αντίστοιχος νόμος είχε τεθεί σε εφαρμογή και στην Κύπρο από την 1η Ιανουαρίου 2010.

19. [18]  ΓΕΓΟΝΟΤΑ –ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ  Το πρώτο μαγαζί, του Φίλιπ Μορρίς , άνοιξε στο Λονδίνο το 1847.  Το πρώτο εργοστάσιο τσιγάρων άνοιξε στην Βρετανία από τον Βρετανό Ρόμπεν Γλόαγ που είχε πολεμήσει στον πόλεμο της Κριμαίας.  Ο Δρ. Άντλερ ήταν ο πρώτος που επεσήμανε ότι ο καρκίνος του πνεύμονα συνδέεται με το κάπνισμα.  Τα καπνά γίνονται προστατευόμενη σοδειά κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου με απόφαση του Ρούζβελτ.  Το 1986 απαγορεύτηκαν οι διαφημίσεις τσιγάρων στη Βρετανία σε κινηματογράφους.  Το 1986 κοινοποιήθηκαν και τα στοιχεία του καπνού που συνδέονται με τον καρκίνο στους πνεύμονες.  Τα πρώτα ηλεκτρονικά τσιγάρα έκαναν την εμφάνισή τους στις Η.Π.Α. το 2006.

20. [19] ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ 22 ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ; 1. Ακετόνη (ασετόν) 2. Οξικό οξύ (ξύδι) 3. Αμμωνία (υγρά καθαρισμού ) 4. Αρσενικό (συστατικό των ζιζανιοκτόνων ) 5. Βενζόλιο (ατμοί πετρελαίου) 6. Κάδμιο (μπαταρίες ) 7. Τετραχλωράνθρακες (υγρό στεγνού καθαρισμού) 8. Μονοξείδιο του άνθρακα (εκπομπές καυσαερίων ) 9. DDT (εντομοκτόνα ) 10. Φορμαλδεΰδη (υγρό βαλσάμωσης ) 11.Υδρογονάνθρακες (υγρά αυτοκινήτων ) 12.Υδροκυάνιο (βιομηχανικός ρύπος )

21. [20] 13.Μόλυβδος (μπαταρίες, ατμοί πετρελαίου) 14. Μεθανόλη (καύσιμο πυραύλων ) 15. Ισοκυανικό μεθύλιο (υπεύθυνο για την οικολογική καταστροφή ) 16. Νικοτίνη (εντομοκτόνα) 17.Νιτρικό οξύ (εκπομπές από ηλεκτρικούς σταθμούς ) 18. Πολώνιο-210 (ραδιενεργό κατάλοιπο) 19. Θειϊκό οξύ (εκπομπές ηλεκτρικών σταθμών ) 20.Πίσσα (επίστρωση επιφάνειας δρόμων ) 21.Τολουόλιο (βιομηχανικός διαλύτης ) 22. Ραδόνιο (ραδιενεργό αέριο)

22. [21] ΠΟΙΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ Ότι « Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία» το γνωρίζουμε. Αλλά κι αν δεν το γνωρίζουμε φροντίζουν οι καπνοβιομηχανίες να μας το υπενθυμίζουν με τις αντίστοιχες ανακοινώσεις πάνω στα πακέτα. Στην κορυφή δεσπόζει ο καρκίνος του πνεύμονα… Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια(ΧΑΠ) , γνωστή και ως «Νόσος των καπνιστών» προκαλεί θάνατο σε εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο ενώ περισσότεροι από 8 στους 10 από αυτούς τους θανάτους συνδέονται άμεσα με το κάπνισμα. Οι άνθρωποι που πεθαίνουν από ΧΑΠ συνήθως νοσούν αρκετά χρόνια πριν το θάνατο… Καρδιακή νόσος : Αυτή είναι η μεγαλύτερη ασθένεια –δολοφόνος παγκοσμίως και , μάλιστα, 6 στις 10 περιπτώσεις οφείλονται στο κάπνισμα. Και σε άλλες μορφές καρκίνου, όμως, όπως του στόματος, του λαιμού, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του παγκρέατος, της ουροδόχου κύστης, του τραχήλου της μήτρας, του αίματος (λευχαιμία) και των νεφρών, το κοινό γνώρισμα των ασθενών που καταλήγουν είναι το κάπνισμα. Ας δούμε ,γενικά ,τους τομείς στους οποίους μας επηρεάζει το τσιγάρο:  Στα μαλλιά  Στον εγκέφαλο  Στα μάτια  Στη μύτη  Στον θυρεοειδή αδένα  Στο δέρμα

23. [22]  Στα δόντια  Στο στόμα και στο λαιμό  Στα χέρια (κακή κυκλοφορία του αίματος )  Στην αναπνοή και στους πνεύμονες : Καρκίνος των πνευμόνων Χρόνια αναπνευστική πνευμονοπάθεια Βήχας και πτύελα Σύντομη και δύσκολη αναπνοή Πνευμονία Άσθμα  Στην καρδιά (Προβλήματα όπως η υπέρταση )  Στο ήπαρ  Στην κοιλιά Καρκίνος στομάχου  Στα νεύρα  Στα οστά  Στο αναπαραγωγικό σύστημα του άντρα και της γυναίκας Αυξημένοι πόνοι περιόδου Καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας  Στο αίμα  Στα πόδια

24. [23] Η ΛΥΣΗ ;

25. [24] ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΜΑΣ : ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΣΜΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΟΥΤΖΑΚΗΣ ΜΑΡΚΟΣ ΚΟΥΚΙΑ ΑΝΕΣΤ ΚΥΡΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΩΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΙΟΔΑΚΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΑΚΡΥΔΑΚΗΣ ΡΑΦΑΗΛ ΜΑΡΑΚΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΜΑΡΚΟΜΙΧΕΛΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΤΘΑΙΑΚΑΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΜΕΛΑΜΠΙΑΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΣΑΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΙΣΙΡΛΑΚΗΣ ΙΩΣΗΦ-ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΥΚΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΛΑΤΣΟΥΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

προτζεκτ β΄τετραμηνου

προτζεκτ β΄τετραμηνου

προτζεκτ β΄τετραμηνου

Recomendados

Mais conteúdo relacionado

Mais procurados

Mais procurados(15)

Destaque

Destaque(20)

Similar a προτζεκτ β΄τετραμηνου

Similar a προτζεκτ β΄τετραμηνου(20)

Mais de 2ο ΕΠΑΛ Ηρακλείου

Mais de 2ο ΕΠΑΛ Ηρακλείου(20)

προτζεκτ β΄τετραμηνου