3. I prędkość kosmiczna
I prędkość
kosmiczna v1 to
prędkość
o kierunku
poziomym, którą
należałoby nadać
ciału, aby krążyło
wokół planety tuż
nad jej
powierzchnią.
Rys. 1 I prędkość
kosmiczna
4. Jeśli prędkość
startu ma zbyt małą
wartość, to satelita
wykona lot po
fragmencie elipsy,
mniej lub bardziej
wyciągniętej i
zderzy się z Ziemią
Rys.2 Prędkość, a tor
ruchu
5. Jeśli prędkość startu
przekroczy wartość
I prędkości kosmicznej,
satelita będzie okrążać
Ziemię po orbitach
eliptycznych, tym
większych, bardziej
rozciągniętych, im
prędkość bardziej
przekroczy I prędkość
kosmiczną Rys.3 Orbity
eliptyczne (linie
przerywane)
7. Siła grawitacji jest siłą dośrodkową konieczną do
uzyskania przez satelitę orbity kołowej
Promień orbity przyjął jako nieznacznie większy od
promienia Ziemi (dlaczego?)
W takim przypadku wartość siły grawitacji jest w
przybliżeniu równa ciężarowi satelity (dlaczego?)
W wyniku obliczeń otrzymujemy wartość I prędkości
kosmicznej równą (podręcznik str.35):
7,9 km/s
8. Druga prędkość kosmiczna
Przy prędkości startowej większej co najmniej o ok.
41% od pierwszej prędkości kosmicznej
√2 • v1 = 1,41 • 7,9 km/s = 11,2 km/s
zwanej drugą prędkością kosmiczną losy satelity
zmieniają się.
Obiekt (statek kosmiczny) porusza się po jednej
z krzywych otwartych!!!
Statek kosmiczny może wówczas nie wrócić w
okolice Ziemi, jeśli nie dysponuje paliwem, które
umożliwiłoby zmianę toru ruchu.
10. Krążą one po orbicie
(jest tylko jedna taka
orbita) leżącej w
płaszczyźnie równika,
tak że ich okres
obiegu jest identyczny
z okresem obrotu
Ziemi wokół osi (czyli
około 23h 56 min)
Rys.4 Satelita
geostacjonarny
11. Wszystkie satelity umieszczone na
tej orbicie poruszają się jeden za
drugim, a ponieważ ich obieg jest
zsynchronizowany z obrotami
Ziemi, każdy z nich nieustannie wisi
nad pewnym punktem na równiku
Promień orbity satelity
geostacjonarnego wynosi ok.
42 200 km
Wysokość na jakiej leci satelita
geostacjonarny to ok. 36 tys. km
Rys. 5 satelita
telekomunikacyjny
Thaicom 6
Rys.6 Wizaualizacja satelity HYLAS 2
na orbicie