6. ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Η ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας (δηλ. αυτή που περιλαµβάνει και την «ελληνική»
περιοχή και την περιοχή της ΠΓΔΜ και ένα κοµµάτι της Βουλγαρίας), µετά την κατάρρευση
της αυτοκρατορίας του «µεγάλου» Αλεξάνδρου, περνούσε από τη µια πολυεθνική αυ-
τοκρατορία στην άλλη (ρωµαϊκή, βυζαντινή, οθωµανική) και οι εν λόγω αυτοκράτορες δεν
είχαν κανένα λόγο να καθορίσουν τα όρια αυτής της περιοχής, όπως και οποιασδήποτε
άλλης εντός της επικράτειάς τους.
2. Το να λες πως «η µακεδονία είναι ελληνική», το οποίο ήταν κυρίαρχο σύνθηµα των
εθνικιστικών συλλαλητηρίων το ’92, εκτός από ανυπόστατο είναι και ιµπεριαλιστικό σύνθηµα,
καθώς η λογική συνέπεια αυτού του συνθήµατος, είναι ότι όλη η µακεδονία είναι ελληνική
Ê é Ýôóé ôï åëëçíéêü êåöÜëáéï Ý÷åé
äéåéóäýóåé ãéá ôá êáëÜ óôçí
ÐÃÄÌ åëÝã÷ïíôáò ìåãÜëï ìÝñïò
èÝóç óôïí ðáãêüóìéï êáôáìåñéóìü
åîïõóßáò. Áðü áõôÞ ôçí éóôïñßá äåí
èá ìðïñïýóå íá ëåßøåé êáé ç –ôüóï
(συνεπώς και τα εδάφη της ΠΓΔΜ και ό,τι άλλο µπορεί να σκεφτεί ο ελληνικός εθνικισµός).
Ειδικά τη στιγµή που σχεδόν όλος ο κόσµος εκτός ελλάδας αναγνωρίζει (είτε επίσηµα είτε
ανεπίσηµα) την ΠΓΔΜ µε το συνταγµατικό της όνοµα «δηµοκρατία της µακεδονίας». Το
ôçò ïéêïíïìßáò ôçò8 êáé ï åëëçíéêüò ÷ñÞóéìç ãéá ôá áöåíôéêÜ– åðßêëçóç ίδιο ακριβώς συµβαίνει και µε το «η β. ήπειρος είναι ελληνική», όπου β. ήπειρος δεν είναι
óôñáôüò Ý÷åé óôñáôïðåäåýóåé åêåß áðü ôçò åèíéêÞò åíüôçôáò (áðÝíáíôé óôïí παρά το νότιο τµήµα του αλβανικού κράτους, το οποίο εφόσον είναι ελληνικό, πρέπει
ôï 20019, åíþ êÜðïéïé åîáêïëïõèïýí åêÜóôïôå êáôáóêåõáóìÝíï å÷èñü, να «απελευθερωθεί» από τη «µητέρα πατρίδα» και να προσαρτηθεί σε αυτήν (όταν το
êáé ìéëÜíå áêüìá êáé ãéá ìåëëïíôéêÝò ðñïêåéìÝíïõ íá ìÝíåé ðÜíôá óôï áðõ- επιτρέψουν οι συνθήκες φυσικά), λέει ο ελληνικός εθνικισµός. Χαρακτηριστικό παράδειγµα
η δολοφονία 2 αλβανών φαντάρων από την παρακρατική οργάνωση ΜΑΒΗ (µέτωπο
åäáöéêÝò äéåêäéêÞóåéò (!!!) åéò âÜñïò ñüâëçôï ç êõñéáñ÷ßá).
απελευθέρωσης βορείου ηπείρου) τον Απρίλη του ’94 και η αθώωσή τους από το ελληνικό
ôçò ÅëëÜäáò êáé ãéá ôç öôù÷Þ ðëçí κράτος που πάντα φροντίζει τα παιδιά του. Όλοι αυτοί που ωρύονται κατά καιρούς για
ôßìéá åëëáäßôóá ðïõ üëïé èÝëïõí ôï
êáêü ôçò. ÖõóéêÜ ôá åëëçíéêÜ áöåíôéêÜ
(êáèüëïõ öôù÷Ü êáé êáèüëïõ ôßìéá)
Å ðåéäÞ «ç ðáôñßäá åßíáé Ýííïéá
óõíþíõìç ìå ôçí áðÜôç êáé ôç âßá»,
åðåéäÞ ïé ðëáóôïß åèíéêïß äéá÷ùñéóìïß
τον –εξίσου απεχθή σε µας– αλβανικό εθνικισµό, θεωρούν απολύτως φυσικό να υπάρχουν
δρόµοι, πλατείες κτλ. µε το όνοµα Β. Ηπείρου, καθώς η ελλαδάρα έχει το δικαίωµα να
βαφτίζει όποια περιοχή θέλει (όπου την παίρνει δηλαδή) ελληνική και να έχει διεκδικήσεις
Ý÷ïõí åðåêôáèåß ôüóï ïéêïíïìéêÜ –ìå áðïêñýðôïõí üôé ï å÷èñüò åßíáé ðá- σ’ αυτή.
÷éëéÜäåò åðé÷åéñÞóåéò óôá ÂáëêÜíéá, íôïý ï ßäéïò (ôï êñÜôïò, ôá áöåíôéêÜ
êáèþò ôï êüóôïò åñãáóßáò åêåß åßíáé êáé êÜèå åßäïõò êáôáðßåóç êáé åêìå- 3. «Στην αρχαιότητα, τα σύνορα ήταν πάντα φυσικά: αδιάβατοι ποταµοί, απάτητα όρη,
και πάσης φύσεως φυσικά εµπόδια… η νοµική έννοια των συνόρων, δηλαδή οι συµφωνίες
που γίνονται ανάµεσα σε γειτονικά κράτη για το πού τελειώνει το ένα και πού αρχίζει
το άλλο και η συνακόλουθη χάραξη διαχωριστικών γραµµών επί χάρτου είναι υπόθεση
πάρα πολύ µεταγενέστερη». Τα σύνορα άρχισαν να χαράζονται µε τη δηµιουργία εθνικών
κρατών. Η ύπαρξή τους δηλαδή µετράει κάτι παραπάνω από δυο αιώνες ζωής. Όσον
αφορά τα περισσότερα βαλκανικά κράτη, τα σύνορά τους καθορίστηκαν µετά τους
βαλκανικούς πολέµους. (Τα αποσπάσµατα είναι από το βιβλίο του Β. Ραφαηλίδη «Οι λαοί
των Βαλκανίων», εκδ. Του Εικοστού Πρώτου)
4. Για περισσότερες πληροφορίες βλ. το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου «Η απαγορευµένη
γλώσσα», εκδ. Μαύρη Λίστα.
5. Μια ερώτηση σ’ αυτούς που «το όνοµά τους είναι η ψυχή τους»: γιατί το ελληνικό
κράτος δεν έθεσε το ζήτηµα του ονόµατος όταν η περιοχή της ΠΓΔΜ πέρασε στη σερβία
το 1913; Για τον ίδιο λόγο που δεν διαµαρτυρήθηκε για το όνοµα και το 1945 όταν η
περιοχή πέρασε στην τιτοϊκή γιουγκοσλαβία. Όχι φυσικά επειδή τότε το κράτος ήταν
÷áìçëüôåñï, ëåçëáôþíôáò öõóéêïýò ôÜëëåõóç), åðåéäÞ äåí íéþèïõìå λιγότερο πατριωτικό, αλλά επειδή έκρινε ότι έτσι το συνέφερε. Άρα η ανακίνηση ή µη του
ðüñïõò êáé áíèñþðïõò– üóï êáé êáìéÜ «åèíéêÞ ôáðåßíùóç», áëëÜ ζητήµατος έχει ως γνώµονα τα εκάστοτε συµφέροντα του κράτους και των αφεντικών.
óôñáôéùôéêÜ, äéáôçñþíôáò óôñáôü ïñãÞ ãéá ôçí õðïâÜèìéóç ôçò æùÞò
êáôï÷Þò óå Âïóíßá, Êüóïâï, ÐÃÄÌ, ìáò óå åðéâßùóç, ôïõò êáèçìåñéíïýò 6. «… στο θέµα των σκοπίων, για το οποίο, προσωπικά, όταν ήµουν στην ενεργό πολιτική,
Áëâáíßá. ¸ôóé êé áëëéþò åßíáé óôçí êáôáíáãêáóìïýò (ó÷ïëåßï, óôñáôüò, είχα εκφράσει θέσεις αντίθετες µε εκείνες των περισσότερων κοµµάτων και πολιτικών. Δεν
ßäéá ôç öýóç êÜèå åèíéêïý êñÜôïõò êáé äïõëåéÜ...), ôïí ãåíéêåõìÝíï åôåñï- θεώρησα πως το όνοµα ήταν το άπαν. Το ουσιαστικό ζήτηµα ήταν και παραµένει πώς εµείς
êåöáëáßïõ íá åðåêôåßíåôáé óå âÜñïò êáèïñéóìü, ôï äéá÷ùñéóìü ôçò êïéíù- θα µπορούσαµε να διεισδύσουµε οικονοµικά στη βαλκανική, µεταβάλλοντας τα σκόπια σε
ôùí Üëëùí, ðñïóðáèþíôáò Ýôóé íá íßáò óå åêìåôáëëåõôÝò êáé åêìåôáë- σφαίρα της δικής µας οικονοµικής επιρροής.» (Από συνέντευξη του πρώην διοικητή της
áîéïðïéÞóåé üóá êëÝâåé êáèçìåñéíÜ ëåõüìåíïõò, óôñåöüìáóôå åíÜíôéá τράπεζας της ελλάδας Μπούτου)
áðü ôïõò «íôüðéïõò» êáé «îÝíïõò» óôçí ðáãßäá ôçò åèíéêÞò åíüôçôáò êáé
åêìåôáëëåõüìåíïõò ôçò åðéêñÜôåéÜò ôïõ ðáôñéùôéóìïý.
ôïõ êáé íá áðïêôÞóåé ìéá êáëýôåñç
7. Ας θυµηθούµε και την ατάκα του γνωστού σε όλους µας καραγκιόζη Σαββόπουλου: «Να
ανοίξουµε δυο µεγάλα µπακάλικα στα σκόπια και να δεις αν έρχονται µε το µέρος µας ή
όχι...» Προφανώς αυτά τα λόγια θα είχε στο µυαλό του ο µεγαλοµπακάλης Βερόπουλος
όταν επεκτεινόταν προς βορρά και σήµερα έχει φτάσει να απασχολεί 800 εργαζόµενους.
8. Μεγάλο ρόλο σ’ αυτό έπαιξε και η επιβολή οικονοµικού εµπάργκο στη γειτονική χώρα
(Φλεβάρης ’94-Οκτώβρης ’95), που επιδείνωσε την ήδη άσχηµη οικονοµική της κατάσταση
ï áãþíáò åíÜíôéá óôéò åèíéêÝò δηµιουργώντας έτσι ακόµα πιο κατάλληλες συνθήκες για τη λεηλασία της από τα ελληνικά
αφεντικά. Και µερικά στοιχεία για τη λεηλασία «...ελληνικές εταιρείες πραγµατοποίησαν
áõôáðÜôåò åßíáé ìÝñïò ôïõ áãþíá την τελευταία δεκαετία στα σκόπια επενδύσεις ύψους 460 εκ. δολαρίων, δηµιούργησαν
8000 θέσεις εργασίας, ενώ η ελλάδα επεκτάθηκε σχεδόν σε όλους τους τοµείς της αγοράς:
πετρέλαιο, τηλεπικοινωνίες, ορυχεία, υφαντουργεία, τράπεζες, καπνοβιοµηχανίες, τρόφιµα,
ãéá ôçí åðáíÜêôçóç ôçò æùÞò αναψυκτικά... η εθνική τράπεζα εξαγόρασε το µεγαλύτερο χρηµατοπιστωτικό ίδρυµα της
ΠΓΔΜ... ελληνικής ιδιοκτησίας είναι µέχρι και ένας από τους µεγαλύτερους τηλεοπτικούς
ðïõ ìáò Ý÷ïõí êëÝøåé, ãéá ôçí σταθµούς της χώρας...» (Ελευθεροτυπία 7/11/2004).
êáôáóôñïöÞ êÜèå åîïõóßáò. 9. Είναι η ελληνική δύναµη σκοπίων που αποτελείται από 411 άτοµα και έχει εγκατασταθεί
στην Κρίβολα, κοντά στην πρωτεύουσα σκόπια.