1. Exercicios de repaso gramática
1. Diferencia de significado nestas palabras homófonas:
Baca Vaca Bario Vario
Boga Voga Benia Venia
Bago Vago Bacante Vacante
Bocal Vocal Bou Vou
Beta Veta Basto Vasto
Barro Varro Bacía Vacía
Beo Veo Barón Varón
Botar Votar Rebelar Revelar
2. Indica a norma de porqué se acentúan (ou non se acentúan):
Ademais
Bíceps
Paúis
Hóckey
Amable
Clímax
Cantei
Soamente
Contáronvola
Posíbeis
3. Facer un ditado e poñer como exercicio aclarar as normas de acentuación dunha serie de palabras
subliñadas.
4. Pon o til adecuadamente ás seguintes palabras, se deben levalo:

2. Textil Enfase Beisbol Climax Smoking
Amais Amabeis Constituiu Cantaroncho Bilingüismo
Hockey Prensil Automobil Rompeu Forceps
Dolmens Xampu Rua Album Egoismo
Fieis Superavit Lambons Parkinson Habitat
Tandem Partiu Accesit Crater Misiles
Raiña Prexuizo Sain Requiem Deficit
Magoa Triceps Azuis Pauis Acentuo
Forcei Egoismo Arauxo Españois Telex
5. Indica cales destas parellas de palabras levan til diacrítico:
Ca (ca + a) Ca (conx. compar) Chas (planas) Chas (che + as)
Compre (fai falta) Compre (merque) Fora (adverbio) Fora (de ser ou ir)
No (“nudo”) No (en + o) Por (poñer) Por (preposición)
Te (infusión) Te (pron.; letra) Ven (verbo vir) Ven ( verbo ver)
Vos (pron. tónico) Vos (pron. átono) Ves (verbo vir) Ves (verbo ver)
Mais (adverbio) Mais (=pero) Mas (ruíns) Mas (me + as)
As (a + as; alas) As (artigo; pron.) E (verbo ser) E (conxunción)
Cos (ca + os) Cos (con + os) Das (verbo dar) Das (de + as)
Do (compaixón) Do ( de + o) Os (a + os) Os (artigo; pron.)
Nos (pron. tónico) Nos (pron. Átono) Pe (do corpo) Pe (letra)
6. Pon en plural as seguintes palabras:
Cantil Xirasol Stick
Crómlech Pénsil Cruel
Frac Cantábel Cadril
Téxtil Chuchamel Mísil
7. Xustifica teoricamente o plural das seguintes palabras:
Funil
Prénsil
Parasol
Trusts
8. Nesta lista de palabras pon M (Masculino) ou F (Feminino):

3. Azucre legume arte Cuspe
Pube Garaxe Trade Marxe
Ponte Árbore Dolor Sifilis
Personaxe tise tatuaxe iota
9. Di o feminino das seguintes palabras:
Abade León
Formiga Tsar
Cirurxián Lerchán
Fisterrán Heroe
Electromotor Aldeán
Visconde Poeta
freire Ladrón
xudeu cabalo
10. Pon a partícula comparativa adecuada:
É tan fermosa parecía cando a vin Respecto máis a Brais ao seu irmá
O neno está moito máis san ti Estou eu máis contigo a túa muller
Sempre se pon se lle fosen Gústame menos O Bolo A Limia
pegar
Está tan elegante eu Estou máis a gusto hoxe o outro día
cría
Parece menos listo ti me Xosé sempre fai quen non
dixeras escoita
Vai máis ao Grove A Coruña Traballo moito mellor el
11. Substitúe o OD e o OI polos pronomes: LLO, LLA /S, LLELO, LLELA / S.
- Dixo toda a verdade á xuíza.
-Quecía a auga para lavar a peluxe aos canciños.
- A tía puxo a Lourenzo os pelos de punta.
- 0 bispo botou unha beizón para os fregueses.
- Só por lle devolver a carteira, o inspector mobilizou todos os policías para a actriz.

4. - 0 opositor tiña que comentar os dous primeiros parágrafos do texto aos membros do tribunal.
- No almorzo sempre principiaba por untar varias rebanas para Clara e Dores.
- 0 cociñeiro fixo especialmente para o presidente, caldeirada de rabada e touciño do ceo.
- 0 can mandou unhas dentadas no cu ao pobre do cativo.
- Cando pasaba pola pastelería merquei unhas todas estupendas para o Dinís porque eu ben sei que é un
lambón.
12. Subliña todos os substantivos que atopes no seguinte texto:
Había unha vez un carballo vellísimo, tanto, que era a árbore máis vella do bosque, a máis alta e a que tiña a
casca máis enrugada.
Ningunha árbore era tan sabia como el, por que vivindo tanto, coñecía todas as historias do ceo e da terra.
Pero o mellor da vella árbore era a súa alegría por vivir. Todos os días eran fermosos para ela. Amaba ós
animais e nunca se laiaba, a pesar de que había moitísimos anos que nin unha soa folliña agromaba das súas
pólas.
As outras árbores envexábana porque era tan grande que lles facía sombra. Porque os paxaros e esquíos
buscaban o refuxio das súas ponlas e porque, por moito que soprase o máis forte dos vendavais, mantíñase
ergueito.
Tamén lles daba unha raiba enorme que, sucedese o que sucedese, saudara cun "¡Bos días!" vibrante e doce.
13. Subliña os pronomes persoais que atopes no texto e fai a súa análise:
"Vou morrer meu vello amigo e máis confío en ti ca en ninguén da miña xente. Xúrame no meu leito de morte
que non te afastarás da miña filla e que a coidarás e lle axudarás nesta terra en que os homes só pensan en
si. Pensa que, morto eu, os meus inimigos que se cadra me temían algo de vivo, vanse botar coma cans sobre
a miña casa para usurpala. Gárdaa ti para a miña filla, e sélle pai e non titor cando eu falte, que axiña será."
14. Conxugar os verbos que se indican entre parénteses:
Nunca (3ª pers. plural. Pte. Ind. DICIR) a verdade, por iso a nai (3ª pers. sing. Pto.Perf.ANDAR) tratando
de solucionar os problemas en que se (3ª pers. plur.Pto. Pluscuamperfecto METER) .
Espero que (3ª pers. sing Pte Subx TRAER) todos os libros que lle (ª pers. sing. Pto. Perf. TRADUCIR) o
seu irmán.
Se (3ª pers. sing Pte. Ind. LER) a revista que che (1ª pers. sing. Pte. Ind. TRAER) , (3ª pers. sing. Futuro
Ind. VALER) che para repasar o tema.
Dixo que (3ª pers. sing.Pto. Imperfecto IR) buscar a súa amiga á casa. Xa (3ª pers. Pto. Perf. ANDAR)
todo o día a buscala e non (3ª pers. Pto. Perf. TER) sorte.

5. Se (3ª pers. Pret. Imperfecto TRAER) o que lle (1ª pers. Pto. Perf. PEDIR) non (1ª pers. plural Pto.
IMperfecto IR) ter que volver.
Aínda que (3ª persoa sing Pres. Subx ESTAR) quente non (º pers. sing. Pres Ind. DAR) cocido a carne.
Sempre (3ª pers. plur. Pte.Ind. DICIR) que (3ª pers. sing. Pte. Ind. SER) el o culpable aínda que non o (3ª
pers. sing Pte. Subx. SER) .
15. Cambia as frases segundo o modelo:
Falaremos do tema Poida que falemos do tema.
- Saberémolo este verán
- Estará cansado de esperar.
- Valerá para o lume.
- Daremos unha festa.
16. Poñer en presente:
Sempre (acudir) ós torneos a ver se (conseguir) algo.
Non (traer) o que me (pedir) .
(mentir) cando che (dicir) eles o que che (cumprir) .
Esas palabras túas (ferir) , (dicir) las con todo o rencor.
17. Pon en femino e plural:
Xa está san o seu irmán, o que é ferrolán.
O elemento civil sempre é importante para o artesán.
Cando o aerosol se acabe pídelle ó alemán que che deu un que ten no cartel.
18.Escribe estas formas verbais:
P3, presente indicativo verbo, seguir:
P1, presente indicativo, obedecer:
P5, infinitivo conxugado, escribir:
P1, presente indicativo, durmir:

6. P3. presente indicativo, influír:
P1, pretérito perfecto, ler:
19. Subliña os posesivos e demostrativos (diferenciando cada un deles) e indica o seu valor:
- Este frigorífico hache custar as súas 80.000 pesetas.
- Cando teña casa de seu, daquela non volverá facer das súas.
- Haberá os seus sete días que lles dixen ós meus que non falaran con eses, pero responderon con moito
aquel que me metese nos meus asuntos.
- Xoán xa ten coche de seu. Custoulle as súas 800.000 pesetas.
- O meu non é o baile, daquela marcho para a casa.
- A cadela anque non é de raza, ten o seu aquel.
- Daquela aínda non xogaba as súas partidas de cartas.
20. Localiza e analiza todos os pronomes persoais que hai no texto:
" Vou morrer meu vello amigo, e máis confío en ti ca en ninguén da miña xente. Xúrame no meu
leito de morte que non te afastarás da miña filla e que a coidarás e lle axudarás como pai nesta terra en
que os homes só pensan en si. Pensa que, morto eu, os meus veciños, que se cadra me temían algo de vivo,
vanse botar coma cans sobre a miña casa para usurpala. Gárdaa ti para a miña filla, e selle pai e non titor
cando eu falte, que axiña o ha de ser."
21. Pon en presente de indicativo os verbos que van entre parénteses:
_ ¿Por que non (fuxir) ti agora que o garda (seguir) despistado?
_ Os economistas (dicir) que (diminuír) o I.P.C.
_ Ti (ser) un pouco parvo, sempre (cuspir) no chan.
22. Conxuga as seguintes formas verbais:
1ª persoa singular presente subxuntivo VALER: 3ª persoa plural presente de indicativo de tusir:
1ª persoa singular presente indicativo CABER: 1ª " sing. pretérito perfecto caber.
1ª persoa plural presente subxuntivo SABER: 2ª " " presente indicativo ser:

7. 2ª persoa singular presente indicativo SUBIR: 2ª " " presente subxuntivo estar:
1ª persoa singular pretérito perfecto de andar:
23. Escribe o pretérito de subxuntivo e o infinitivo conxugado de existir e ter
24. Cubre os espacios baleiros con B ou V:
O ..ernizador díxolle que non podía ..rillar o piso porque antes de..erían ..arrer o chan.
O a..ogado amigo da miña avoa ..iu ó co..arde de Xoán nun mara..illoso automó..il.
_in un ra_año de o_ellas e un chi_o na ri_eira a carón dunha horta de _erzas.
Aquela fá_ula que narra_a a _isa_oa trata_a so_re un es_elto ca_aleiro do tempo dos tro_adores.
Nese museo _in moitos _echos: gai_otas, _oitres, a_estruces, ga_iáns e cor_os na sección das a_es. Na
dos mamíferos, _acas, _ecerros, cer_os e _aleas; e escara_ellos, a_ellas e ta_áns na dos insectos.
O meu automó_il ti_o unha a_aría o _erán pasado preto desa a_adía.
Sa_ela le_a_a na _olsa moitas a_elás, lentellas, _erenxenas e gara_anzos.
25. Corrixe todos os erros que atopes nestas oracións:
Os cartaxineses recorreron moitos kilómetros co obxecto de combatir contrra os románs.
Esta é unha cuestión a debatir no mes vindeiro, agora cumpre rebatir os argumentos nos que se basan
para a defensa da edificación dos amplios espacios urbáns.
Convertiron os monasterios en hoteles de luxo, explotados polos propios monxes. Isto, sen duda, ha
revertir no interés económico da orden relixiosa.
Non me dou adormentado polo moito que tuses de noite. ¡Se colleses a receta e foses polo xarope que te
recetou o doutor! ¡De seguires así, aínda te has de afogar!
Quenes lle avisaron de que lle apodreceran as plantas, non lle dixeron tamén que a súa irmán se caera
polas escaleiras abaixo e se partira unha perna.
Luce un sol espléndido e, mentres a vella sube a costiña traballosamente, ti durmes a perna suelta.