SlideShare uma empresa Scribd logo
1 de 20
Baixar para ler offline
• Exercio1. Páx 193
• a)Modelos de caixa negra. Repasade o concepto (páxina 12: punto 1.5).
• O ciclo da auga é un sistema de caixa pechada, o H20 cambia de fases e pode
  estar compartimentada en diferentes formas: vapor, xeo ou líquida, pero sempre
  mantendo un balance neto ao longo do tempo para o planeta Terra.
• b)O xa tan consabido ciclo da auga:
    – Déixovos o esquema visto na clase: (Saber isto, paréceme de cultura xeral)
• c)A precipitación variará dependendo do tipo de clima que
  estudemos, variando tamén ao longo do ano, xa que hai
  estacións máis abondosas en choiva ca outras .
• A evapotranspiración dependerá en gran medida da
  presencia ou non de plantas, así como da súa abundancia e
  tipo. O clima influirá (no parámetro da Tª),a maior Tª,
  maior evapotranspiración. (Pensade o sofocante que é
  unha xungla e a enorme humidade ambiental presente).
• A infitración aumenta coa vexetación (xa que favorece
  solos equilibrados), diminúe coa pendente (pois aumenta a
  escorrentía de augas superficiais)e a permeabilidade do
  solo (un solo arxiloso soeestar enchoupado en auga cando
  chove e non permite case filtrar).
• A escorrentía aumenta ca pendente e a permeabilidade
  dos estratos do solo como xa se comentou antes.
  Aumentará tamén coas precipitacións, especialmente cos
  augaceiros torrenciais e dependera do tipo de
  clima.Diminúe co incremento en vexetación.
• d) A auga como recurso ate moi pouco considerábase nos países Europeos
  como un ben ilimitado. Hoxe en día coa problemática do cambio global e a
  desertización que están sufrindo xa algunhas rexións mediterráneas
  considérase un ben escaso e preciado. Como recurso depende da cantidade
  que está dispoñible para o home na superficie terrestre. O balance hídrico
  acharémolo restándolle a evapotranspiración á precipitación.
• O uso xeral que se lle dá principalmente son: agrícola, urbán e industrial.
• e) Este aspecto xa está considerado, pois falamos del no tema anterior de
  riscos xeolóxicos.Aínda así resumiríamolo do seguinte xeito:
• A sobreexplotación de acuíferos fai que as reservas subterráneas diminúan e
  que tanto escorrentía superficial como evaporación aumenten. Un problema
  engadido sería a salinización dos acuíferos preto das zona costeiras debido a
  sobreexplotación do mesmo (unha problemática que estase a dar agora en
  Menorca por exemplo).
• O exceso de irrigación nos campos de cultivo favorece a diminución da
  infiltración debido á saturación dos solos e ao incrementa na evaporación.
• A construción de embalses provoca diminución da auga de escorrentía augas
  abaixo da presa, (podendo afectar a microclimas). Na zona do embalse
  aumentará a evaporación xa que hai maior superficie exposta a radiación solar
  e non está protexida pola sombra dos bosques riparios.
• Se asfaltamos impermeabilizamos o solo o que diminúe a infiltración e
  favorece a escorrentía superficial.
Exercicio Nº2. Páxina 194.

Ondas de radio.   Raios X e gamma. Ultavioleta Visible Infravermellos
• A.1 : A razón da baixada
  de presión radica en
  que conforme
  ascendemos en altitude
  os gases da atmosfera
  fanse cada vez máis
  escasos e diminúen a
  súa concentración. En
  capas altas da
  troposfera, a 10,000 m a
  presión é 1/5 da
  presión ao nivel do mar.
• A.2: Na troposfera existe un
  gradiente vertical de Tª, polo cal
  cada 100m diminúe a Tª 0’65ºC
  (GVT). Tamén hai que recordar
  que a Terra quéntase dende
  abaixo cara arriba debido as
  ondas infravermellas que son as
  que quentan o aire.
• A.3. As nubes que acadan maior
  altura teñen como límite
  superior a tropopausa. (Aínda
  que existen nubes
  noctilucientes nas capas baixas
  da estratosfera).
• Acadan a maior altura en zonas
  ecuatoriais, xa que son as zonas
  que reciben maior E solar, e por
  tanto fórmanse masas de aire
  quente con moita humidade
  (debido a gran evaporación )
  que poden ascender moito.
• B. A ionosfera está cargada positivamente. Débese a que as ondas
  de raios X e gamma ionizan as moléculas de N2 e O2, convertíndoas
  en ións de carga (+) e (-), de ese modo a ionosfera cargarase de
  xeito (+) e a Terra de xeito (-).
• Ten un papel importante na transmisión das emisións de radio xa
  que rebotan nesta capa, permitindo a comunicación entre puntos
  moi distantes.
   – Explicación pormenorizada:
       • A razón pola que certas ondas rebotan nunhas capas e noutras son absorbidas
         atopámola no feito de que a ionosfera compórtase como un plasma. (Un
         plasma é un gas ionizado (debido as ondas antes mencionadas) cun número
         suficientemente grande de partículas cargadas.
         Unha característica importante dos plasmas é que as partículas que o
         compoñen poden oscilar. Esta oscilación, que depende da concentración de
         iones e da súa masa, está caracterizada por unha determinada frecuencia, que
         se chama frecuencia de plasma).
       • Se queremos propagar a través da ionosfera unha onda de radio, soamente
         pode atravesala se a súa frecuencia é maior que a frecuencia do plasma. Se é
         menor, a onda reflíctese. Polo tanto, se queremos enviar sinais a un satélite,
         teremos que utilizar frecuencias relativamente altas, mentres que se
         queremos comunicarnos cunha estación de radio que se atope bastante lonxe,
         necesitaremos utilizar frecuencias máis baixas que a de plasma, para que as
         ondas poidan reflectirse na ionosfera e volver á terra.
• Entre a ionosfera e a superficie terrestre
  xérase un condensador eléctrico (ionosfera (+)
  e Terra (-). Éste ten unha diferencia de
  potencial equivalente a 3.105 voltios
• As treboadas cumplen unha laboura moi
  importante recargando o condensador
  terrestre.
• C. As radiacións de onda corta
  fíltranse nas capas altas :
  Exosfera-Ionosfera. Afecta a Tª,
  posto que a absorción de este
  tipo de ondas polos gases
  presentes a incrementa
  salientablemente.
• Os raios infravermellos e a luz
  visible consegue chegar a o solo
  da Terra. O ultravioleta se a
  capa de ozono é operativa (nas
  zonas polares existen buratos
  na capa de ozono)debe filtralos.
• Se isto non fose así non
  poderían coñecerse as formas
  de vida actuais, xa que ao seren
  as radiacións de onda corta tan
  enerxéticas romperían as
  moléculas dos seres vivos.
• Os meteoritos destrúense na mesosfera. Onde convértense en
  masas incandescentes debido ao rozamento coas partículas da
  capa, se disgregan e orixinan as coñecidas estrelas fugaces.
• Fai 65 millóns de un anos un anaco de cometa ou de meteorito,
  duns 10 km de diámetro anos impactou sobre a superficie
  terrestre. Isto provocou o brusco cambio climático que como
  consecuencia (unha delas) a desaparición dos dinosaurios. Esta
  extinción, aconteceu entre os periodos Cretáceo e Terciario.
  De voltar a suceder, poderían alterarse novamente os ecosistemas
  terrestres e a vida sobre a Terra tal e como actualmente se
  coñece.




 http://www.xtec.es/recursos/astronom/craters/r3s.htm
E. As auroras boreais fórmanse na Ionosfera nas zonas
   polares, producidas polo choque dos e- provintes da
   radiación solar contra as moléculas desta capa.
Ampliación:
   Ocorren cando partículas cargadas (protóns e electróns)
   procedentes do Sol, son guiadas polo campo magnético da
   Terra e inciden na atmosfera preto dos polos. Cando esas
   partículas chocan cos átomos e moléculas de osíxeno e
   nitróxeno, que constitúen os compoñentes máis
   abundantes do aire, parte da enerxía da colisión excita eses
   átomos a niveis de enerxía tales que cando se desexcitan
   devolven esa enerxía en forma de luz visible
• ExercicioNº3, páxina 194
•   O sistema superficie – atmosfera si que
    está en equilibio, pois 29%-29%= 0%
•   O sistema respecto ao espacio:
•   -30% (efecto albedo) + 66% (rad.onda
    longa atmosf) + 4% (rad. Onda longa
    terrest) =100%. Isto por tanto está
    equilibrado co 100% que vimos que
    obtiñamos nas entradas.
•   e) ¿Qué é o efecto albedo?
•   A reflexión da radiación solar ao incidir
    sobre o planeta. As superficies claras
    presentan maior albedo que as escuras:
    as nubes, o xeo e a neve son as
    superficies con maior albedo mentres
    que os bosques ou os océanos teñen un
    albedo inferior (Observar a figura
    inferior). A Terra ten un albedo de ao
    redor do 31,3% causado no seu maior
    parte polas nubes e os casquetes
    polares.
•   O albedo terrestre procede nun 22,5%
    das nubes e a difusión atmosférica, e un
    8,8% da superficie terrestre.
•   A deforestación masiva afectaría ao
    albedo aumentando posto que as
    puperficies núas son máis claras
    comparativamente. Isto provocaría una
    diminución na Tª media terrestre xa que
    absorberíase menor radiación solar.
Exercicio 4. páx 199.
Altura         GAS              GVT                    Resultado
         300
         400
         500                   15                 15
         600
         700
         800
         900
               GAS= 1ºC/100m    GVT=0,7ºC/100m


Altura         GAS              GVT                    Resultado
         300
         400
         500                   15                 15
         600
         700
         800
         900
               GAS= 1ºC/100m    GVT= 1,2ºC/100m
Estabilidade atmosférica. GAS (0<GVT<1)




                                  Descende
                                                   GVT
                                   Ascende         GAS

                                             A masa de aire (GAS) ascenderá
            900                              ate os 500 m podendo haber
                                             condicións de inestabilidade
                                             aparecendo borrascas, a partir de
                                             esa altura teremos condicións de
                                             estabilidade e subsidencia.

                                             Os contaminantes ascenderán aye
                                             os 500 m favorecendo a dispersión
                                             atmosférica.
            300

                    11                        18
Inestabilidade= GVT>GAS
Exercicio Nº 4.
                                            A partir dos 500 m
                                            prodúcense ascensos de
                       Ascende              masas de aire (GAS) ate os
                                            900 m. En superficie (ate
                                        GVT os 500 m) non hai
                       Descende         GAS movementos verticais
  GAS=1ºC, GVT=1,2ºC                        tendo un anticiclón que
                                            xenera un periodo de
     900                                    estabilidade.
                                               Xa que os contaminantes
                                               non poden ascender
                                               dende a superficie, non
                                               haberá dispersión dos
                                               mesmos, o que pode
                                               acarrear unha
                                               acumulación perigosa
                                               dos mesmos.
    300

             11                        18
Exercicio Nº 5.
           • O GVT diminúe máis
             lentamente. É dicir
             que o GVT<GAS.
           • A masa de aire que
             ascende arrefíase
             máis rápido que a Tª
             exterior. Como
             consecuencia non
             poderá ascender
             máis.
           • Dase unha
             condición de
             estabilidade
             anticiclónica.
• O aire exterior
  arrefríase máis
  rápido que a
  masa de aire
  interior, co cal
  pode ascender.
• Polo tanto o
  GVT>GAS
• Dase unha
  situación de
  inestabilidade
  atmosférica que
  pode orixinar
  unha borrasca.
• Preto da superficie a
  GVT <0, se é negativa
  significa que hai unha
  inversión térmica.
• Ascendendo en altura
  a GVT volta a ser
  positiva, situándose
  paralela á dereita do
  GAS, o que se
  traducirá nunha
  situación de
  estabilidade.
• A inversión térmica vista
  no caso anterior xérase
  nunha altura maior.
• Dende a superficie ate o
  punto onde se cortan as
  rectas , no tramo de
  inversión, teremos
  condicións de
  inestabilidade.
• A partires do punto
  anteriormente citado
  darase estabilidade posto
  que xa non haberá máis
  movimentos ascendentes
  da masa de aire GAS.

Mais conteúdo relacionado

Mais procurados

Meteorologia tiempo atmosferico nubes clima
Meteorologia tiempo atmosferico nubes climaMeteorologia tiempo atmosferico nubes clima
Meteorologia tiempo atmosferico nubes climavioleta Corujo
 
Cambios No Clima Na Historia E Factor Humano
Cambios No Clima Na Historia E Factor HumanoCambios No Clima Na Historia E Factor Humano
Cambios No Clima Na Historia E Factor HumanoMANEIRO
 
02a clima intro
02a clima intro02a clima intro
02a clima introquiquehs
 
Unidade 2 climas
Unidade 2 climasUnidade 2 climas
Unidade 2 climascamposseijo
 
A enerxía que nos chega do sol_Eva
A enerxía que nos chega do sol_EvaA enerxía que nos chega do sol_Eva
A enerxía que nos chega do sol_Evaevilig
 
Unidade 2 climas
Unidade 2 climasUnidade 2 climas
Unidade 2 climascamposseijo
 
A hidrosfera
A hidrosferaA hidrosfera
A hidrosferadonolopez
 
A estrutura e dinámica da terra
A estrutura e dinámica da terraA estrutura e dinámica da terra
A estrutura e dinámica da terrairenetraba
 
A historia do noso planeta
A historia do noso planetaA historia do noso planeta
A historia do noso planetairenetraba
 
Atmosfera
AtmosferaAtmosfera
Atmosferasagipe
 
Planeta Terra - Guillermo C e Carmen H
Planeta Terra - Guillermo C e Carmen HPlaneta Terra - Guillermo C e Carmen H
Planeta Terra - Guillermo C e Carmen Hnaturaxiz
 

Mais procurados (20)

O tempo e o clima
O tempo e o climaO tempo e o clima
O tempo e o clima
 
Meteorologia tiempo atmosferico nubes clima
Meteorologia tiempo atmosferico nubes climaMeteorologia tiempo atmosferico nubes clima
Meteorologia tiempo atmosferico nubes clima
 
U 5. tempo e clima
U 5. tempo e climaU 5. tempo e clima
U 5. tempo e clima
 
Cambios No Clima Na Historia E Factor Humano
Cambios No Clima Na Historia E Factor HumanoCambios No Clima Na Historia E Factor Humano
Cambios No Clima Na Historia E Factor Humano
 
02a clima intro
02a clima intro02a clima intro
02a clima intro
 
Atmosfera. Parte I. pdf
Atmosfera. Parte I. pdfAtmosfera. Parte I. pdf
Atmosfera. Parte I. pdf
 
Unidade 2 climas
Unidade 2 climasUnidade 2 climas
Unidade 2 climas
 
A enerxía que nos chega do sol_Eva
A enerxía que nos chega do sol_EvaA enerxía que nos chega do sol_Eva
A enerxía que nos chega do sol_Eva
 
Unidade 2 climas
Unidade 2 climasUnidade 2 climas
Unidade 2 climas
 
PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion4
PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion4PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion4
PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion4
 
A hidrosfera
A hidrosferaA hidrosfera
A hidrosfera
 
Climametereoloxía
ClimametereoloxíaClimametereoloxía
Climametereoloxía
 
Marte
MarteMarte
Marte
 
A estrutura e dinámica da terra
A estrutura e dinámica da terraA estrutura e dinámica da terra
A estrutura e dinámica da terra
 
Regulación clima
Regulación climaRegulación clima
Regulación clima
 
A dinámica interna do planeta (t9) maria casares
A dinámica interna do planeta (t9) maria casaresA dinámica interna do planeta (t9) maria casares
A dinámica interna do planeta (t9) maria casares
 
A historia do noso planeta
A historia do noso planetaA historia do noso planeta
A historia do noso planeta
 
PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion2
PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion2PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion2
PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion2
 
Atmosfera
AtmosferaAtmosfera
Atmosfera
 
Planeta Terra - Guillermo C e Carmen H
Planeta Terra - Guillermo C e Carmen HPlaneta Terra - Guillermo C e Carmen H
Planeta Terra - Guillermo C e Carmen H
 

Semelhante a Exercicios (20)

2º eso.tema 7. a enerxía que nos chega do sol
2º eso.tema 7. a enerxía que nos chega do sol2º eso.tema 7. a enerxía que nos chega do sol
2º eso.tema 7. a enerxía que nos chega do sol
 
Tema 5 Tempo e clima
Tema 5 Tempo e climaTema 5 Tempo e clima
Tema 5 Tempo e clima
 
Atmosfera
AtmosferaAtmosfera
Atmosfera
 
Tema 3. a atmosfera
Tema 3. a atmosferaTema 3. a atmosfera
Tema 3. a atmosfera
 
A enerxía que nos chega do sol (t7)
A enerxía que nos chega do sol (t7)A enerxía que nos chega do sol (t7)
A enerxía que nos chega do sol (t7)
 
Cambio climatico
Cambio climaticoCambio climatico
Cambio climatico
 
cambio climático
cambio climático cambio climático
cambio climático
 
Os cambios na nosa Terra
Os cambios na nosa TerraOs cambios na nosa Terra
Os cambios na nosa Terra
 
Tempo e clima
Tempo e climaTempo e clima
Tempo e clima
 
Tempo e clima
Tempo e climaTempo e clima
Tempo e clima
 
A atmosfera 1º eso bl2012
A atmosfera 1º eso bl2012A atmosfera 1º eso bl2012
A atmosfera 1º eso bl2012
 
PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion3
PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion3PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion3
PresentacióN T 7. DináMica Das Masas Fluidas.Sesion3
 
Como funciona-a-terra
Como funciona-a-terraComo funciona-a-terra
Como funciona-a-terra
 
E N E R XÍ A M A R E O M O T R I Z
E N E R XÍ A  M A R E O M O T R I ZE N E R XÍ A  M A R E O M O T R I Z
E N E R XÍ A M A R E O M O T R I Z
 
Tempo E Clima
Tempo E ClimaTempo E Clima
Tempo E Clima
 
O medio mariño (Candea 1994)
O medio mariño (Candea 1994)O medio mariño (Candea 1994)
O medio mariño (Candea 1994)
 
Dicionario
DicionarioDicionario
Dicionario
 
Cambio global 2012
Cambio global 2012Cambio global 2012
Cambio global 2012
 
AS CAPAS DA TERRA
AS CAPAS DA TERRAAS CAPAS DA TERRA
AS CAPAS DA TERRA
 
Unidade 2 climas
Unidade 2 climasUnidade 2 climas
Unidade 2 climas
 

Mais de Consellería de Educación, Universidade e Formación Profesional. Xunta de Galicia

Mais de Consellería de Educación, Universidade e Formación Profesional. Xunta de Galicia (20)

Tema 9. deriva continental
Tema 9. deriva continentalTema 9. deriva continental
Tema 9. deriva continental
 
Google
GoogleGoogle
Google
 
T 1.6. o ser humano contamina
T 1.6. o ser humano contaminaT 1.6. o ser humano contamina
T 1.6. o ser humano contamina
 
T1.4. o ser humano precisa enerxía
T1.4. o ser humano precisa enerxíaT1.4. o ser humano precisa enerxía
T1.4. o ser humano precisa enerxía
 
T1. O ser humano na terra
T1. O ser humano na terraT1. O ser humano na terra
T1. O ser humano na terra
 
T 1.5 o ser humano precisa espacio
T 1.5 o ser humano precisa espacioT 1.5 o ser humano precisa espacio
T 1.5 o ser humano precisa espacio
 
Ies fernando wirtz conectacowirtz
Ies fernando wirtz     conectacowirtzIes fernando wirtz     conectacowirtz
Ies fernando wirtz conectacowirtz
 
Obradoiro de youtube e vídeos interactivos. santiago 2013
Obradoiro de youtube e vídeos interactivos. santiago 2013Obradoiro de youtube e vídeos interactivos. santiago 2013
Obradoiro de youtube e vídeos interactivos. santiago 2013
 
Unidade didáctica a Base Científica Española na Antártida e Javier Cristobo
Unidade didáctica a Base Científica Española na Antártida e Javier CristoboUnidade didáctica a Base Científica Española na Antártida e Javier Cristobo
Unidade didáctica a Base Científica Española na Antártida e Javier Cristobo
 
2ºeso. Tema 5. a luz. Corrixido
2ºeso. Tema 5. a luz. Corrixido 2ºeso. Tema 5. a luz. Corrixido
2ºeso. Tema 5. a luz. Corrixido
 
Webquest sobre o sistema solar
Webquest sobre o sistema solarWebquest sobre o sistema solar
Webquest sobre o sistema solar
 
Webquest sobre o sistema solar
Webquest sobre o sistema solarWebquest sobre o sistema solar
Webquest sobre o sistema solar
 
1ºeso. Apuntamentos. tema 4.A terra e o universo revisado por luisa
1ºeso. Apuntamentos. tema 4.A terra e o universo revisado por luisa1ºeso. Apuntamentos. tema 4.A terra e o universo revisado por luisa
1ºeso. Apuntamentos. tema 4.A terra e o universo revisado por luisa
 
2º eso. exame tema 3. a calor e temperatura
2º eso. exame tema 3. a calor e temperatura2º eso. exame tema 3. a calor e temperatura
2º eso. exame tema 3. a calor e temperatura
 
2ºeso. T3 A calor e a temperatura revisado por Luisa
2ºeso. T3 A calor e a temperatura revisado por Luisa2ºeso. T3 A calor e a temperatura revisado por Luisa
2ºeso. T3 A calor e a temperatura revisado por Luisa
 
1º eso. exame tema 1 e 2. cambio unidades e estados da materia. ano2011
1º eso. exame tema 1 e 2. cambio unidades e estados da materia. ano20111º eso. exame tema 1 e 2. cambio unidades e estados da materia. ano2011
1º eso. exame tema 1 e 2. cambio unidades e estados da materia. ano2011
 
2ºeso. Test sobre a enerxía e fontes de enerxía
2ºeso. Test sobre a enerxía e fontes de enerxía2ºeso. Test sobre a enerxía e fontes de enerxía
2ºeso. Test sobre a enerxía e fontes de enerxía
 
2ºeso. tema 2. Máquinas simples
2ºeso. tema 2. Máquinas simples2ºeso. tema 2. Máquinas simples
2ºeso. tema 2. Máquinas simples
 
1ºeso. t.2. Os 3 estados da materia
1ºeso. t.2. Os 3 estados da materia1ºeso. t.2. Os 3 estados da materia
1ºeso. t.2. Os 3 estados da materia
 
Ciencia divertida en galego
Ciencia divertida en galegoCiencia divertida en galego
Ciencia divertida en galego
 

Exercicios

  • 1. • Exercio1. Páx 193 • a)Modelos de caixa negra. Repasade o concepto (páxina 12: punto 1.5). • O ciclo da auga é un sistema de caixa pechada, o H20 cambia de fases e pode estar compartimentada en diferentes formas: vapor, xeo ou líquida, pero sempre mantendo un balance neto ao longo do tempo para o planeta Terra. • b)O xa tan consabido ciclo da auga: – Déixovos o esquema visto na clase: (Saber isto, paréceme de cultura xeral)
  • 2. • c)A precipitación variará dependendo do tipo de clima que estudemos, variando tamén ao longo do ano, xa que hai estacións máis abondosas en choiva ca outras . • A evapotranspiración dependerá en gran medida da presencia ou non de plantas, así como da súa abundancia e tipo. O clima influirá (no parámetro da Tª),a maior Tª, maior evapotranspiración. (Pensade o sofocante que é unha xungla e a enorme humidade ambiental presente). • A infitración aumenta coa vexetación (xa que favorece solos equilibrados), diminúe coa pendente (pois aumenta a escorrentía de augas superficiais)e a permeabilidade do solo (un solo arxiloso soeestar enchoupado en auga cando chove e non permite case filtrar). • A escorrentía aumenta ca pendente e a permeabilidade dos estratos do solo como xa se comentou antes. Aumentará tamén coas precipitacións, especialmente cos augaceiros torrenciais e dependera do tipo de clima.Diminúe co incremento en vexetación.
  • 3. • d) A auga como recurso ate moi pouco considerábase nos países Europeos como un ben ilimitado. Hoxe en día coa problemática do cambio global e a desertización que están sufrindo xa algunhas rexións mediterráneas considérase un ben escaso e preciado. Como recurso depende da cantidade que está dispoñible para o home na superficie terrestre. O balance hídrico acharémolo restándolle a evapotranspiración á precipitación. • O uso xeral que se lle dá principalmente son: agrícola, urbán e industrial. • e) Este aspecto xa está considerado, pois falamos del no tema anterior de riscos xeolóxicos.Aínda así resumiríamolo do seguinte xeito: • A sobreexplotación de acuíferos fai que as reservas subterráneas diminúan e que tanto escorrentía superficial como evaporación aumenten. Un problema engadido sería a salinización dos acuíferos preto das zona costeiras debido a sobreexplotación do mesmo (unha problemática que estase a dar agora en Menorca por exemplo). • O exceso de irrigación nos campos de cultivo favorece a diminución da infiltración debido á saturación dos solos e ao incrementa na evaporación. • A construción de embalses provoca diminución da auga de escorrentía augas abaixo da presa, (podendo afectar a microclimas). Na zona do embalse aumentará a evaporación xa que hai maior superficie exposta a radiación solar e non está protexida pola sombra dos bosques riparios. • Se asfaltamos impermeabilizamos o solo o que diminúe a infiltración e favorece a escorrentía superficial.
  • 4. Exercicio Nº2. Páxina 194. Ondas de radio. Raios X e gamma. Ultavioleta Visible Infravermellos
  • 5. • A.1 : A razón da baixada de presión radica en que conforme ascendemos en altitude os gases da atmosfera fanse cada vez máis escasos e diminúen a súa concentración. En capas altas da troposfera, a 10,000 m a presión é 1/5 da presión ao nivel do mar.
  • 6. • A.2: Na troposfera existe un gradiente vertical de Tª, polo cal cada 100m diminúe a Tª 0’65ºC (GVT). Tamén hai que recordar que a Terra quéntase dende abaixo cara arriba debido as ondas infravermellas que son as que quentan o aire. • A.3. As nubes que acadan maior altura teñen como límite superior a tropopausa. (Aínda que existen nubes noctilucientes nas capas baixas da estratosfera). • Acadan a maior altura en zonas ecuatoriais, xa que son as zonas que reciben maior E solar, e por tanto fórmanse masas de aire quente con moita humidade (debido a gran evaporación ) que poden ascender moito.
  • 7. • B. A ionosfera está cargada positivamente. Débese a que as ondas de raios X e gamma ionizan as moléculas de N2 e O2, convertíndoas en ións de carga (+) e (-), de ese modo a ionosfera cargarase de xeito (+) e a Terra de xeito (-). • Ten un papel importante na transmisión das emisións de radio xa que rebotan nesta capa, permitindo a comunicación entre puntos moi distantes. – Explicación pormenorizada: • A razón pola que certas ondas rebotan nunhas capas e noutras son absorbidas atopámola no feito de que a ionosfera compórtase como un plasma. (Un plasma é un gas ionizado (debido as ondas antes mencionadas) cun número suficientemente grande de partículas cargadas. Unha característica importante dos plasmas é que as partículas que o compoñen poden oscilar. Esta oscilación, que depende da concentración de iones e da súa masa, está caracterizada por unha determinada frecuencia, que se chama frecuencia de plasma). • Se queremos propagar a través da ionosfera unha onda de radio, soamente pode atravesala se a súa frecuencia é maior que a frecuencia do plasma. Se é menor, a onda reflíctese. Polo tanto, se queremos enviar sinais a un satélite, teremos que utilizar frecuencias relativamente altas, mentres que se queremos comunicarnos cunha estación de radio que se atope bastante lonxe, necesitaremos utilizar frecuencias máis baixas que a de plasma, para que as ondas poidan reflectirse na ionosfera e volver á terra.
  • 8. • Entre a ionosfera e a superficie terrestre xérase un condensador eléctrico (ionosfera (+) e Terra (-). Éste ten unha diferencia de potencial equivalente a 3.105 voltios • As treboadas cumplen unha laboura moi importante recargando o condensador terrestre.
  • 9. • C. As radiacións de onda corta fíltranse nas capas altas : Exosfera-Ionosfera. Afecta a Tª, posto que a absorción de este tipo de ondas polos gases presentes a incrementa salientablemente. • Os raios infravermellos e a luz visible consegue chegar a o solo da Terra. O ultravioleta se a capa de ozono é operativa (nas zonas polares existen buratos na capa de ozono)debe filtralos. • Se isto non fose así non poderían coñecerse as formas de vida actuais, xa que ao seren as radiacións de onda corta tan enerxéticas romperían as moléculas dos seres vivos.
  • 10. • Os meteoritos destrúense na mesosfera. Onde convértense en masas incandescentes debido ao rozamento coas partículas da capa, se disgregan e orixinan as coñecidas estrelas fugaces. • Fai 65 millóns de un anos un anaco de cometa ou de meteorito, duns 10 km de diámetro anos impactou sobre a superficie terrestre. Isto provocou o brusco cambio climático que como consecuencia (unha delas) a desaparición dos dinosaurios. Esta extinción, aconteceu entre os periodos Cretáceo e Terciario. De voltar a suceder, poderían alterarse novamente os ecosistemas terrestres e a vida sobre a Terra tal e como actualmente se coñece. http://www.xtec.es/recursos/astronom/craters/r3s.htm
  • 11. E. As auroras boreais fórmanse na Ionosfera nas zonas polares, producidas polo choque dos e- provintes da radiación solar contra as moléculas desta capa. Ampliación: Ocorren cando partículas cargadas (protóns e electróns) procedentes do Sol, son guiadas polo campo magnético da Terra e inciden na atmosfera preto dos polos. Cando esas partículas chocan cos átomos e moléculas de osíxeno e nitróxeno, que constitúen os compoñentes máis abundantes do aire, parte da enerxía da colisión excita eses átomos a niveis de enerxía tales que cando se desexcitan devolven esa enerxía en forma de luz visible
  • 13. O sistema superficie – atmosfera si que está en equilibio, pois 29%-29%= 0% • O sistema respecto ao espacio: • -30% (efecto albedo) + 66% (rad.onda longa atmosf) + 4% (rad. Onda longa terrest) =100%. Isto por tanto está equilibrado co 100% que vimos que obtiñamos nas entradas. • e) ¿Qué é o efecto albedo? • A reflexión da radiación solar ao incidir sobre o planeta. As superficies claras presentan maior albedo que as escuras: as nubes, o xeo e a neve son as superficies con maior albedo mentres que os bosques ou os océanos teñen un albedo inferior (Observar a figura inferior). A Terra ten un albedo de ao redor do 31,3% causado no seu maior parte polas nubes e os casquetes polares. • O albedo terrestre procede nun 22,5% das nubes e a difusión atmosférica, e un 8,8% da superficie terrestre. • A deforestación masiva afectaría ao albedo aumentando posto que as puperficies núas son máis claras comparativamente. Isto provocaría una diminución na Tª media terrestre xa que absorberíase menor radiación solar.
  • 14. Exercicio 4. páx 199. Altura GAS GVT Resultado 300 400 500 15 15 600 700 800 900 GAS= 1ºC/100m GVT=0,7ºC/100m Altura GAS GVT Resultado 300 400 500 15 15 600 700 800 900 GAS= 1ºC/100m GVT= 1,2ºC/100m
  • 15. Estabilidade atmosférica. GAS (0<GVT<1) Descende GVT Ascende GAS A masa de aire (GAS) ascenderá 900 ate os 500 m podendo haber condicións de inestabilidade aparecendo borrascas, a partir de esa altura teremos condicións de estabilidade e subsidencia. Os contaminantes ascenderán aye os 500 m favorecendo a dispersión atmosférica. 300 11 18
  • 16. Inestabilidade= GVT>GAS Exercicio Nº 4. A partir dos 500 m prodúcense ascensos de Ascende masas de aire (GAS) ate os 900 m. En superficie (ate GVT os 500 m) non hai Descende GAS movementos verticais GAS=1ºC, GVT=1,2ºC tendo un anticiclón que xenera un periodo de 900 estabilidade. Xa que os contaminantes non poden ascender dende a superficie, non haberá dispersión dos mesmos, o que pode acarrear unha acumulación perigosa dos mesmos. 300 11 18
  • 17. Exercicio Nº 5. • O GVT diminúe máis lentamente. É dicir que o GVT<GAS. • A masa de aire que ascende arrefíase máis rápido que a Tª exterior. Como consecuencia non poderá ascender máis. • Dase unha condición de estabilidade anticiclónica.
  • 18. • O aire exterior arrefríase máis rápido que a masa de aire interior, co cal pode ascender. • Polo tanto o GVT>GAS • Dase unha situación de inestabilidade atmosférica que pode orixinar unha borrasca.
  • 19. • Preto da superficie a GVT <0, se é negativa significa que hai unha inversión térmica. • Ascendendo en altura a GVT volta a ser positiva, situándose paralela á dereita do GAS, o que se traducirá nunha situación de estabilidade.
  • 20. • A inversión térmica vista no caso anterior xérase nunha altura maior. • Dende a superficie ate o punto onde se cortan as rectas , no tramo de inversión, teremos condicións de inestabilidade. • A partires do punto anteriormente citado darase estabilidade posto que xa non haberá máis movimentos ascendentes da masa de aire GAS.