23. Przemija czas. Człowiek patrzy na zegarek i jest 2, a potem jest 8. Życie może przeminąć, od małego człowieka do starszego pana. Jak życie całkiem przeminie, to człowiek umiera. Tak samo przemija życie chomika. Przemijają też pory roku, z wiosny na lato, jesień, zimę i tak cały czas. - Hubert
24. Przemijanie to niezwracanie na coś uwagi, np. kiedy leci jakiś bardzo ładny ptak, a ty idziesz i nie zwracasz na niego uwagi – Karolina St.7
34. Przypowieść o przemijaniu Dziwne jest podobieństwo między porami roku a porami życia ludzkiego. Wiosna miła a zmienna, to najlepszy obraz wieku dziecięcego. W kwietniu i maju nieraz kilka razy na dzień deszczyk rosi, niebo się wypogadza i słońce pięknie świeci. Podobnie dziecko o lada głupstwo kilka razy na dzień płacze, a za chwilę się śmieje, miłe i kapryśne jak wiosenna pogoda. Latoze swym skwarem jak i częstymi burzami to wierny obraz wieku młodzieńczego, kipiącego życiem i siłą, miotanego czasami burzami namiętności. W skwarze letnim dojrzewają plony, burze mimo szkód jakie wyrządzają, są wielce pożyteczne, bo oczyszczają powietrze i deszczem pola użyźniają. W skwarze młodości młodzian dojrzewa w męża, a dziewica w kobietę. Burze w młodości i wieku męskim przebyte wiele człowieka uczą. Jesień cicha, łagodna, darząca owocami, to obraz wieku dojrzałego, męskiego. Gdy się młodzieniec wyburzył i wyszumiał, przychodzi do rozsądku i staje się mężem roztropnym i doświadczonym. Nareszcie zima to obraz wieku zgrzybiałego nawet w tem, że włos starca siwieje i bieleje. Starzec jest powolny, rozważny, lubi ciepły kącik, odpoczywa po trudach życia i gotuje się do spoczynku tak, jak ziemia do snu zimowego się układa. Gedanken 11