2. Update 10
Het duurde uren voor Isabella weer in haar thuisstad Nemea aan kwam.
Vol spijt, vol tegenzin, tekende ze het contract die ze afsloot met haar
huisbaas.
“Ik wens je veel plezier in je nieuwe woonst.” glimlachte de huisbaas groot
naar Isabella toe. Zij daarentegen glimlachte terug maar huilde in haar.

3. Het huis was al ingericht. Alleen de kerstdecoratie ontbrak er.
Ja natuurlijk! Kerstmis stond al voor de deur en wie weet, het nieuwe jaar
ook.
Isabella kende haar ouders niet. Ze was geadopteerd. Haar adoptieouders
waren naar ergens gevlucht nadat Isabella begon te studeren.
Dus voor de rest kende ze niemand, het werd een eenzame Kerst.

4. Ze kocht een megagrote kerstboom en hopla, van haar budget bleef er bijna
niets meer over.
Isabella slaakte nog een diepe zucht. “Waarom, Anthony? Je liet me in de
steek. Waarom?”

5. Haar buikje was al aardig dik. Isabella had een dubbel gevoel. Ze was zo blij
dat ze samen met de man van ‘haar leven’ een gezin kon stichten, althans,
dat hoopte ze…
Isabella werd gedumpt en daarom twijfelde of ze echt een gezin wou.

6. Haar leven was totaal ingestort.
“Waarom?” herhaalde Isabella, deze keer harder zodat de hele buurt haar
kon horen en barste in tranen uit.
Niemand die haar hoorde. Of toch wel, maar daar geen interesse voor
toonden.

7. Ondertussen in Academie de Keizer…
Muziekband ‘The Rockers’ had een spetterend optreden in hun clubhuis
achter de grond en dat moest gezegd worden, het was een magnifieke
optreden! Al vonden de bandleden dat zelf.

8. En er werden paar woordjes gewisseld in huize Sterling.
“Waarom heb je me dat nooit iets over verteld? Ik bedoel, had ik dat
geweten…”
Hij staarde zich vol ongeloof uit naar Emily.
“Ik durfde dat niet, Anthony.”

9. “Ik wil zeggen, Emily, je bent best een aantrekkelijke vrouw.”
Anthony kwam iets dichter bij haar staan, “eigenlijk mis ik Isabella. Maar het
is beter dat we uit elkaar zijn.”
Hoe Anthony dichter bij haar stond, hoe warmer Emily kreeg.

10. “Wil… wil je daarna meteen een relatie beginnen? Met wie dan ook?” vroeg
Emily uit nieuwsgierigheid.
“Ooit.” Meer uitleg wou Anthony niet geven.

11. “En met wie?” stelde ze nog meer vragen.
Anthony was totaal op, dat hij geen enkel woord of wat dan ook wou
uitbrengen. Dat kon hij niet meer, voor vandaag toch.
Hij raakte Emily haar kin subtiel aan…

12. Ze kwamen dichter en dichter bij elkaar…

13. En dan was het eindelijk zover, hun lippen raakten elkaar.
“Eindelijk!” dacht Emily bij zichzelf. Ze genoot enorm. Bij Anthony was dat
ook het geval, al lag het heel moeilijk bij hem.

14. “Meer moet ik niet weten.” Emily nam hem eindelijk in de armen.
“Zeker?”

15. “Zeker!”
Verder zette ‘het kersverse koppel’ hun kus voort en daar bleef het bij. Niet
dat ze dan weer als vrienden verder zouden gaan, integendeel. Het was nog
te vroeg om de liefde al te bedrijven.

16. Maar het ging nooit snel genoeg voor Amanda en Mason. Ook zij vierden
hun succesvolle optreden in hun clubhuis maar dan op hun manier.

17. Mason werd ook met de dagen ouder en besloot om zijn machostreken
achter zich te laten en de ware uit te kiezen.
En de ware ja, was volgens hem Amanda.

18. Amanda had dikwijls gezegd dat Mason een sukkel, een eikel, een macho
was. Maar dan wel háár sukkel, haar eikel, haar macho.
Een nieuwe wereld was voor hun open gegaan.

19. In de liefde, in de vriendschap… het maakte totaal niet uit. In het hartje
Nemea heerste er een liefdesvolle sfeer en dat was nodig voor het volgende
jaar kon uitbreken…
The end!