1. 10G Cameron
3.3

2. Katinka stond ineens voor het studentencomplex, ze was er helemaal
klaar voor wat het studentenleven teweegbracht.
Katinka

3. Katinka wist zeker wat ze wilde en koos ook direct voor de specialisatie
filosofie, ze wou in de toekomst sterrenkok in de carrière horeca
worden, dat was haar levenswens.

4. Na haar keuze maken van specialisatie dook ze meteen in de boeken om
aan haar vaardigheden te werken. Zo maakte ze meer kans op goede
resultaten.

5. Met haar medestudenten kwam Katinka heel goed overeen, onder
andere Wieteke. Katinka kon Wieteke wel vergelijken met haar tante
Grietje qua levensstijl.

6. Maar op de campus kende Katinka ook studenten die ze al vroeger had
leren kennen, onder andere Roel. Hij was haar allerbeste vriend, haar
grote voorbeeld met wie ze altijd kon lachen.

7. “Het gaat lachen worden op de campus.” meende Roel.
“Als je dat maar weet.” giechelde Katinka. Ze maakten zoveel plezier aan
de deur dat ze eens in de sterke armen van Roel viel.

8. Samen gingen Roel en Katinka nog een hele stuk verder…

9. ♥

10. Volgens Katinka had ze een vruchtbare dag achter de rug gehad: haar
eerste dag hier op de campus, haar eerste kus en liefdesverklaring, dan
nog aan Roel. Al werd er toen niet veel woorden gewisseld: veel beelden
zonder woorden.

11. De volgende dag moest Katinka weer vroeg uit de veren. In de
voormiddag had ze al haar college en ze wou zichzelf voorbereiden met
een goede pannenkoek.

12. Na haar collegde nodigde Katinka haar vriendje Roel weer uit. Het leek
wel alsof ze elkaar jaren niet meer gezien hadden, alhoewel ze gisteren
elkaar nog eens gezien hadden.

13. “Ik haat het om jou elke dag te missen.” bekende Roel.
Katinka hield haar schouders op. “Ik ook.” meende ze.

14. Enkele dagen later had Katinka haar eerste examens al achter de rug.
Blijkbaar waren haar examens zeer goed verlopen want Katinka werd
officieel tot een studiebol genoemd.

15. Het voelde alsof haar batterijen waren opgeladen na zo’n goede
examens en ook al was het nu vrij laat, toch ging Katinka er tegen in met
het leren.

16. Met een ‘smile’ op haar gezicht kroop Katinka op het einde van de dag
onder de lakens en op het begin van de dag stond ze op, ook met een
‘smile’ op haar gezicht. Ze voelde zich duidelijk goed op de campus.

17. Meteen schakelde Katinka haar iPod aan en begon te dansen. Dat was
sinds kort haar ochtendritueel. Zo raakte ze op een andere manier toch
klaarwakker.

18. Nadat ze met haar ochtendritueel voor vandaag klaar was, trok ze haar
kleding aan en kroop meteen achter de computer om haar paper af te
maken.

19. Haar paper raakte voor deze ochtend toch af. Katinka had nog niets
gegeten en dacht naar de keuken te gaan. Ineens zag ze een tafel met
twee borden pannenkoeken.
“Komaan, wie laat nu zoiets liggen?” dacht ze bij zichzelf en in plaats van
de student die dat pannenkoek had gepakt, at Katinka ze gewoon op.

20. Na haar ontbijt had Katinka niets speciaals voor school te doen. Haar
paper was al ingeleverd, ze had al haar opdrachten gedaan en ze moest
pas deze avond naar haar college. Om iets tegen haar verveling te doen,
speelde ze maar games, ook al had ze daar de pest aan.

21. Een tijd later waren de meeste medestudenten terug van hun college.
Eén van hun – Didi de Ridder – sprak Katinka aan.
“Wil je de volgende keer jouw muziek stiller zetten?” vroeg Didi.

22. Eerst wist Katinka totaal niet waarover Didi had. Ineens dacht ze aan
haar ochtendritueel.
“Oh dat! Sorry dat ik jou en misschien de anderen mee wakker gemaakt
heeft maar ik zal de volgende keer op de volume letten.”

23. “Dat heeft de anderen niet gestoord. Gelukkig voor jou.” zei Didi, “maar
mij wel. Toch zijn jouw excuses aanvaard.”
Dat was een opluchting voor Katinka. “Oh, gelukkig maar!”
“Zeg euh, ken je een zekere Fiona Cameron?” vroeg Didi.

24. Die naam klonk bij Katinka bekend in de oren. Oh ja, dat was haar
grootmoeder…
“Ja. Ze is mijn grootmoeder. Volgens mij was ze al dood toen ik geboren
was dus ik heb eigenlijk haar nooit gekend.”

25. “Hmm, juist. Dan ben je toch een stamhoudster of vergis ik me nu
weer?”
Katinka knikte. “Ja. Van de derde generatie al. Ik ben de dochter van
Yana Cameron en ik heb een jongere zus, Frauke heet ze.”

26. “En een zekere Yoran is toch jouw oom? De broer van je moeder?” ging
Didi nog steeds voort.
“Ja zeker. Je bent goed op de hoogte van mijn familie?”
“Inderdaad. Ik heb Jaqueline, de vroegere cheerleader van de
universiteiten van Long Beach gekend

27. en ze is op dit moment samen met jouw oom Yoran. Ze heeft me één en
ander verteld over zijn familie, dus ook jouw familie.”
Toch tenminste een boeiend gespreksonderwerp...

28. Nog zo’n enkele dagen later…

29. Voor Grietje begon haar leven nu pas. Ze was uit haar ouderlijke huis, ze
stond nu op haar eigen benen en huurde een appartement. Het gaf haar
een goed gevoel.
Grietje

30. Wat het ander geslacht betrof, was Grietje heel kieskeurig. Met mannen
die haar type totaal niet waren moest ze ook niets van weten.

31. Grietje had alleen een voorkeur aan mannen met blond haar die
conditie hadden en gelukkig liepen er zo’n mannen rond zodat Grietje
wat kon proberen.

32. In haar jeugd had Grietje gedacht wat ze echt wilde. Ze had tenslotte een
romantiekwens en het was natuurlijk evident om zoveel mogelijk
mannen aan de haak te slaan. Dat lukte tot nu toe; ze maakte Benjamin
zo gek en andersom, zo ver gingen ze dat ze zelfs de liefde gingen
bedrijven. Het was voor Grietje vreemd maar het deed deugd en ze was
zeker dat ze dat vaker wou doen.

33. Enkele dagen later was de wereld rond Grietje stil. Het was al een tijdje
geleden dat ze van een onenightstand had genoten. Door haar werk en
dergelijke kon ze haar vrije tijd niet meer gebruiken. Ja, dat ergerde
haar ‘een beetje’.

34. Haar familie hing de hele tijd aan de lijn. Ene keer was het Diana, ene
keer haar zus Yana. Dat deed Grietje plezier maar ze voelde dat de
familie afhankelijk van haar was en dat was het punt.

35. Ze probeerde afstand van haar familie en haar werk te doen en zocht
meer contacten. Zoals bij Erik Barrel, die in hetzelfde appartement
woonde. Maar eigenlijk zou Grietje graag naar de stad willen gaan, het
liefst in de nacht.

36. Ze gingen natuurlijk verder dan vriendschap. Of dat wou Grietje toch.
Erik dacht dat hij even goed een jong blaadje kon gebruiken…

37. Die twee liepen al meteen hard van stapel.

38. …

39. Het was een stuk stiller in het hoofdhuis sinds Grietje en Katinka waren
vertrokken om op hun eigen benen te kunnen staan. Om zich te
bezighouden, verzorgde Yana buiten in de tuin de planten.
Hoofdhuis

40. …

41. Even later vertrok Florence naar zijn werk. Dat was het enige dat hij zo
zich kon bezighouden, op verzorgen van zijn dochter Frauke na. Sinds
zijn oudste dochter was vertrokken, was er totaal niets meer te doen in
huis en nog iets: Florence voelde zich al heel oud.

42. Yana had nog een bezigheid: een roman schrijven over dieren. Heel
ideaal voor de kleine kinderen.

43. Diana kwam iets verschrikkelijks te weten: ze zag Kleurtje de papegaai
morsdood in zijn kooitje liggen. Ze voelde zich verantwoordelijk en
schuldig, Grietje had haar zo gevraagd om op de papegaai te letten.

44. Met pijn in haar hart en tranen in haar ogen maakte Diana de kooi
schoon, dat moest eens gebeuren. Yana wist niet wat haar stiefmoeder
aan het doen was en vroeg: “Wat ben je nu aan het doen?”
“De kooi schoonmaken.” was het antwoord, “Kleurtje is dood.”

45. “Oh…” Weer een huisdier overleden in een korte tijd. Yana kende de
papegaai niet zo goed, het was haar zus haar idee om Kleurtje binnen te
halen maar toch deed het pijn, “spijtig…”

46. Ineens hoorden ze een kreet. Het was herkenbaar van Frauke die
ondertussen al wakker was. Yana holde naar haar kamer en haalde haar
dochter uit haar bedje.
“Goed geslapen, mijn prinsesje?”

47. En even later leerde Yana haar dochter meteen praten.

48. Niet veel later stond de carpool voor de deur om Yana naar haar werk te
brengen. Ze voelde zich belachelijk met haar werkkledij, daarom hoopte
ze dat ze dat voor één dag moest dragen…

49. Om vijf uur kwam Florence thuis van zijn werk met een schitterende
promotie.

50. Yana kon er mee over spreken.

51. Ook al was het best laat maar Yana holde meteen naar haar barré in de
slaapkamer. Het was lang geleden dat ze nog ballet deed en ze miste dat
wel.

52. Paar enkele avonden later was de grote dag: Frauke zou kind worden.
Na een dagje hardlopen kwam Yana als een lekker gekookt kreeftje thuis
en er was ook iemand speciaal op het ‘verjaardagsfeestje’.

53. Frauke als kind.

54. Bijna iedereen lag al onder de lakens. Alleen Yana en Florence waren op
dat moment wakker.
“Zo, je ziet eruit als een kreeft.” lachte hij als hij zijn vrouw zag.
“Dat krijg je als je een potje hardloopt.”

55. “Zullen we samen maar eens hardlopen.” stelde Florence voort met een
grijns op zijn gezicht.
“Nee, dat heb ik al meer dan genoeg gedaan.” schudde Yana haar hoofd.
“Ja maar ik bedoel wel dit, gekkie!” Hij nam zijn vrouw weer vast en
zoende haar.

56. Na een tijdje van elkaar genoten te hebben, werd Florence wakker – zo
moe als Yana was hij niet – en trok meteen zijn kleren aan om buiten
aan zijn inzicht te werken.

57. Lang had Florence niet kunnen werken. De geest van Fiona kwam voor
hem staan en liet hem goed schrikken. Dat was haar ook goed gelukt.
“AAAAH, DAMNED!” schreeuwde hij angstig.

58. Later verdween de geest. Florence moest even bekomen van de schrik
die hij kreeg.
“God, wat was me dat?” ademde hij fel uit. Hij voelde dat zijn hart te
hard te werk ging.

59. En alsof dat niet genoeg was. Florence werkte nog maar eens aan zijn
inzicht en ineens kwam er een grote ruimteschip boven zijn hoofd
opdagen. Er scheen een groot licht op Florence en probeerde hem naar
boven te zuigen.

60. Het heel huis werd wakker door de toestanden dat in de tuin afspeelde.
Frauke liep snel de slaapkamer van haar ouders binnen, met tranen in
haar ogen. Op het schouder van Yana huilde ze uit.

61. Door heel die mysterie kon de familie geen slaap vatten en kwam maar
tot rust in de woonkamer.
“Florence is weg en de geest van Fiona hangt hier ergens rond.” zette
Diana alles op een rijtje, “er gebeuren hier vreemde dingen.”

62. “Ja. Ik wist niet dat zo’n dingen bestaan. Het is zo eng, brrr…” Frauke
bibberde van de spanning en de angst tegelijkertijd. Yana maakte zich
nog zo’n zorgen.
“Ik hoop alleen dat ze Florence niets aandoen.” zuchtte Yana.

63. “Ach, wel nee.” troostte Diana Yana, “hij komt vandaag nog terug. Maak je
geen zorgen.”
Dat hoopte Yana althans.

64. Diana excuseerde zich en ging naar de badkamer om het toilet een
bezoekje te brengen. Tot haar grote verbazing zag ze dat het bad vol was
maar er was zelf niemand dat erin zat. Diana schrok zich rot als de geest
van Fiona bovenkwam.

65. Naar het toilet moest Diana niet meer gaan – puur van de schrik had ze
het in haar broek gedaan – en liep meteen terug naar de woonkamer.
“Wow, dat was snel.” zei Yana.
“Je gaat me nooit geloven wat er gebeurd is.” hijgde Diana.

66. “Je hebt daar oma toch niet gezien, zeker?” kon Frauke al meteen raden.
Diana haar ogen werden groot. “Huh? Hoe weet je dat?”
Geërgerd schudde Frauke haar hoofd. “Duh, ik heb je horen roepen tot
hier. Ik heb papa ook horen roepen.”

67. Pas als de zon begon op te komen, keerde dezelfde ruimteschip zoals
deze nacht terug naar huis.

68. De deuren gingen open en Florence werd naar buiten gestuurd en met
een harde smak op straat gegooid. Zijn schoonmoeder en zijn dochter
keken verbouwereerd.

69. Veel kracht had Florence niet om op te staan maar deed het toch met
zware moeite.
“Holy shit, wat was me dat?” mompelde hij steeds.

70. Er was iemand zeer opgetogen over Florence zijn thuiskomst. Zijn
vrouw Yana vloog in zijn armen.
“Oh, ik ben blij dat je ongedeerd bent!” riep ze blij.

71. “Van buiten uit misschien. Van binnen in voel ik me echt miserabel.”
zuchtte Florence, “wat je op één nacht allemaal kan meemaken. Ik dacht
dat mijn laatste uren geslagen waren maar ik heb gevochten voor jou en
onze kinderen.”

72. Yana kreeg tranen in haar ogen. Het was lang geleden dat haar man
zoiets liefs had gezegd.
“Ga maar naar bed.” Ze gaf hem een zoen.

73. …

74. Nadat de zon was opgekomen en de hemel licht was, oogstte Yana haar
eerste tomaten – ja, in haar lingerie.

75. Voor Frauke was vandaag een belangrijke dag. De schoolbus stond na
een lange tijd terug voor de deur van het hoofdhuis. Inderdaad, Frauke
ging voor het eerst naar school.

76. Maar vannacht hadden ze weer prijs. De geest van Fiona kwam de
familie weer een bezoekje brengen en die keer liet ze haar kleindochter
Frauke schrikken. Frauke schrok zich dood en schreeuwde.

77. “Wat was dat?” Frauke ademde heel diep in en uit. Ze probeerde de
tranen in haar ogen tegen te houden en kroop zoals gewoonlijk terug
haar bed in.

78. …

79. Tegenover gisteren voelde Florence een stuk beter. Alleen dat
misselijkheid bleef nog.

80. Florence ging wat liggen op het bed. Tegen dat de zon in de hemel
scheen, stond Florence ineens op en zijn buik maakte een sprongetje.
Hij kon wel neervallen van de schok.
“Ik? Zwanger? Dat kan toch niet!”

81. …
Yoran, Jaqueline, Carey, Pearce & Falsie

82. …

83. …

84. Carey als peuter.

85. Pearce als peuter.

86. De ouders Yoran en Jaqueline waren allebei enthousiast en verrast dat
de tijd zeer snel voorbij was gevlogen. Hun zonen waren nu al peuters.
Het zou niet meer lang duren tot ze op hun eigen benen konden staan.

87. De volgende dag hadden Yoran en Jaqueline allebei een vrije dag en dat
betekende ‘quality time’ met hun kinderen.

88. Tegen deze avond was de winterprik in Long Beach echt voelbaar, er
waren zo’n ‘enkele’ sneeuwvlokjes gevallen.

89. …

90. …

91. Vandaag moest Magere Hein weer een drastische beslissing nemen.
- Voor de rest hou ik het een beetje spannend. Fantaseer maar erop los wie
het volgende slachtoffer is…
TIP: Het slachtoffer woont in het huis van Yoran.

92. 10G Cameron