ZONAS MALACOLÓXICAS-ZONAS MALACOLOGICAS

REXIÓNS MALACOLÓXICAS
Lugar: Sala de malacoloxía
Duración: 30 minutos
Días: 9, 10, 11, 12 - 16, 17, 18, 19 - 23, 26 - 30, 2 – 6, 7, 8, 9 – 13, 14, 15, 16
Hora: 17:30 horas
Sen inscrición

Martes 9 de Decembro.

Provincia Ártica. Provincia Aleutiana. Formada polos fríos mares polares. En contra do que puidera
parecer, non é especialmente escasa en moluscos, se ben é certo que as especies destes lugares non
son tan chamativas e coloridas como as tropicais. Algúns autores consideran a provincia aleutiana como
subprovincia da ártica.
Nome da cuncha: Vieira islandica
Clasificación: Phylum Mollusca; Clase Bivalvia; Orden Ostreoida; Familia Pectinidae; Género y especie
Chlamys islandica
Materia: Material orgánico
Descripción: A vieira islándica “Chlamys islandica (O.F.Miller) es un bivalvo ártico boreal. Pode chegar a
ter un diámetro de 11 cm, pero comúnmente sólo mide uns poucos centímetros. Ten un gran número de
crestas irradiando dende a marxe dorsal. A cor é xeneralmente marrón, vermello, rosa, laranxa. As dúas
valvas son aproximadamente do mesmo tamaño e iguais.
Hábitat e ecoloxía: As vieiras viven en auga fría de entre 0 a 8 y 10 grados baixo cero na area grosa ou
fondos arenosos máis finos, a una profundidade de 20 a 100 metros (Ekman 1953 Wiborg 1963)
Distribución: Circumpolar
Procedencia e profundidade: Noruega (Lofoten) a 20 metros.
Categoría: Común. Es la especie más abundante de las vieiras en el Atlántico sub-ártico y regiones
Árticas (Ekman 1953, Wiborg 1963, Luka et al 1987).
Uso: Comestible
Forma de ingreso: Exposición temporal
Fonte de Ingreso: David A. López Álvarez
Procedemento: Colección

Mércores 10 de Decembro.

Provincia Atlantoboreal: Augas menos frías que as anteriores. Os moluscos predominantes son: os da
familia Mitilidae (comunmente chamados mellillóns); as familias Solenidae e Pharidae (navallas); Bivalvos
con cunchas con surcos transversais (almexas), ou son surcos lonxitudinais (berberechos, vieiras)
Nome da cuncha: Aviñeira
Clasificación xenérica: Phylum Mollusca; Clase Bivalvia; Orden Ostreoida; Familia Pectinidae; Género y
especie Pecten maximus
Materia: Materia orgánica
Descripción:
Hábitat e ecoloxía:
Distribución: Dende Noruega ata Portugal
Procedencia: Bretaña Francesa
Profundidade: 15 metros
Uso: Comestible, instrumento musical

Xoves 11 de Decembro.

Provincia Lusitana: ou Mediterránea, ou mediterráneo lusitana. Augas temperadas. Bastante rica en
especies que coinciden case na súa maioría coas do apartado anterior. Dende a apertura do canal do
Suez estase a producir un intercambio de especies co Mar Roxo (pertence a outra provincia).
Nome da cuncha: Aviñeira, Concha de pelegrín
Clasificación xenérica: Phylum Mollusca; Clase Bivalvia; Orden Ostreoida; Familia Pectinidae; Género y
especie Pecten jacobaeus
Descripción: Cuncha de ata 13 cm de lonxitude, coa valva inferior aplanada ea superior convexa.
Presentan costelas radiais, de sección rectangular e estrías de crecemento. Umbo terminal, con dúas
orellas d mesmo tamaño. Cor da valva superior vermella ou parda, con manchas, e a inferior rosada.
Hábitat e ecoloxía: Fondos de area, grava, ou fango en augas profundas. Vive semienterrada no sustrato.
Distribución: Dende Noruega ata Portugal
Procedencia: Italia
Profundidade: 20 metros.
Uso: Comestible. Recipiente co que bebían os pelegríns.

Venres 12 de Decembro.

Provincia Atlantoafricana: Augas tropicais moi pouco exploradas
Nome da Cuncha: Argonauta argo, Linnaeus 1758
Clasificación xenérica: Reino Animalia, Filum Mollusca, Clase Cephalopoda, Subclase coleoidea, Orden
octópoda, Suborden Incírrata, Familia Argonautidae, Xénero e especie Argonauta argo
Descripción: Cefalópodo cun notable dimorfismo sexual, pois as femia miden 10 – 12 cm de lonxitude e os
machos tan solo 1 cm, A femia ten unha concha branca traslúcida, cunha sola cámara, fráxil, cunha quilla
dorsal non moi grosa e con dúas filas máis pequenas ó seu carón, que se parten polas numerosas crestas
máis ou menos onduladas que percorren transversalmente a cuncha. O macho carece de cuncha.
Hábitat e ecoloxía: Xeneralmente nadando en zonas próximas á costa, pero ás veces atópase reptando
no fondo.
Distribución: Cosmopolita
Procedencia: Angola
Profundidade:
Uso: ornamental para o home. A femia do animal emprega a súa cuncha para protexer os ovos.


Provincia Sudafricana: Augas temperadas a frías. Correspóndese case exactamente coa República
Sudafricana. Posúe algúns grupos de especies moi interesantes coma os seus exclusivos cónidos.
Nome da cuncha: Lambis digitata
Clasificación xenérica: Reino Animalia, Filo Molluscos, Clase Gasterópodos, Familia Strombidae, Xénero
e especie Lambis digitata.
Descripción: Nas primeiras espiras hai costelas radiais desenroladas que as empregan para poder
alimentarse dos moluscos bivalvos. Nos codos e nas espiras presentan varices con nós redondeados. A
cor exterior e branca e marrón ocre. No seu interior mostra unha textura nacarada con fondo raiado en
branco e marrón escuro.
Hábitat e ecoloxía: Os animais viven sobre a area e o fango e aliméntase das algas e dos detritus
vexetais.
Distribución: Indopacífico occidental
Procedencia: Mozambique
Uso: ornamental


Provincia Indopacífica: Augas tropicais. É a máis grande e a que maior variedade e cantidade de especies
ofrece. Poden distinguirse nela varias subprovincias coma a do Mar Roxo ou a das Illas Hawaii
Nome da cuncha: Cypraea moneta
Clasificación xenérica: Reino Animales, Filo Moluscos, Clase gasterópodos, Orden Sorbeoconcha, Familia
Cypraeidae, Género Cypraea, Especie C. Moneta.
Descripción: A cuncha é pequena (de 2 a 4 cm de longo). Cores branco verdoso pálido, e moitas veces
ten un anel dourado o redor da área dorsal. Capa de esmalte aporcelanado e debuxo verde coloreado.
Cuncha barriguda e piriforme, cónica, ovoide, esférica, fusiforme, casi cilíndrica. Lado dorsal máis
fortemente abombado. Lado ventral ou base menos abombado ata plano, dividido en dous lados por un
surco que ten escavacións a modo de fosiñas cara o interior da cuncha.
Hábitat e ecoloxía: Esta carcola vive en áreas de rochas intermareales. Poden ser atopadas sobre ou
baixo rocas en augas pouco profundas e sobre corais expostos na marea baixa. Aliméntanse de algas e
vexetación marina que crece sobre as rochas e pezas de coral morto.
Distribución: Augas tropicais Indopacíficas
Procedencia: Filipinas
Uso: Caracolas de este tipo foron comunmente usadas como medio de intercambio en moitas áreas
tropicais (África, Asia e Illas Pacíficas) no s XIX.

Xoves 18 de Decembro.

Provincia Australiana: Augas subtropicais e temperadas.
Nome da cuncha: Trompeta australina
Clasificación xenérica: Reino animales, Filo moluscos, clase gasterópodos, Orden Monotocardia, Familia
Melongenidae, Género Syrinx, Especia S. aruanus
Descripción: É a cuncha máis grande do mundo. Na súa xuventude forma, a partir de 8 espiras de igual
tamaño e anchura, un ápice de estraña forma que posteriormente expulsa. Cor de concha amarelo –
laranxa. Pode pesar 18 kg e medir 89 cm de longo por 116 de circunferencia.
Hábitat e ecoloxía: Caracois de grandes a moi grandes que viven en augas someras. Depredadores e
carroñeros. Aliméntanse de gusanos poliquetos.
Distribución: Costa Oeste e norte de Australia
Procedencia: Australia
Uso: Os indíxenas empregaban esta gran concha para coller auga.


Provincia Neozelandesa: Augas temperadas a frías.
Nome da cuncha: Murex zealandica
Clasificación xenérica: Reino animales, Filo Moluscos, Clase gasterópoda, Orden monotocardia, Familia
Muricidae, Xénero Murex, Especie Murex zealandica.
Descripción: Cunchas dotadas de púas. Cunchas con espirais frecuentemente barrigudas, cun ápice curto
e con fortes varicosidades
Hábitat e ecoloxía: Viven nas zonas de marea, orillas pedregosas, arrecifes de coral, substrato pedregoso
ou arenoso – fangoso (hábiat demoluscos máis pequenos cuxa carne sérvelles como alimento)
Distribución: A familia, cunhas 1000 especies vivientes, está ampliamente expandida, principalmente nos
mares tropicales e cálidos.
Procedencia: Nueva Zelanda
Uso: En Creta 1600 anos a.c., na antigua Roma (Plinius) e ata a Idade Media, foron empregadas para
colorear valiosos tecidos e tapices (traxes monárquicos e sacerdotais), debido a súa pureza de cor.


Provincia Nipona: Augas temperadas. Comprende os mares de Xapón e Corea. Ten especies moi
interesantes
Nome da cuncha: Biplex perca
Clasificación xenérica: Reino Animales, Filo Moluscos, Clase gasterópodos, Familia Ranellidae, Xénero
Biplex e Especie B. perca
Descripción: Caracola con poderosa escultura espiral. Forma da cuncha moi peculiar. Cuncha cunha
expansión alar a cada volta da espira. Cada expansión alar presenta rugosidade radial centrífuga. Cada
volta da espira presenta rugosidade radial lonxitudinal. Avertura opercular ovoide, que se prolonga nun
canal sifonal non extremadamente longo.
Hábitat e ecoloxía: Viven por debaixo da zona de marea e a máis profundidade, principalmente preto de
arrecifes coralinos e sobre a area. Estos animais son depredadores, principalmente de equinodermos,
gusanos, caracoles máis pequenos e bivalvos.
Procedencia: Xapón
Uso: Ornamental

Venres 2 de Xaneiro.

Provincia Californiana: Adóitase dividir en dúas sub-provincias:
Oregoniana ó norte con augas temperadas – frías
Californiana ó Sur, con augas temperadas
Nome da cuncha: Diodora crenulata
Clasificación xenérica: Reino animales, Filo mosluscos, Clase gasterópodos, Orden Diotocardia, Familia
Fissurellidae, Xénero Diodora, Especie D. Crenulata.
Materia: Materia orágnica
Descripción: Cuncha con forma de gorro ou cunco de cor branquecino. Interiomente é aporcelanada.
Cuncha cun orificio no ápice. Borde do orificio rodeado interiormente por unha callosidade achatada
posteriormente. Textura definida por costelas finas e borde dentado. Pode medir ata 10 cm.
Hábitat e ecoloxía: Habitantes da zona inferior de mareas e do sublitoral superior, principalmente nos
mares temperados. Os animais son vexetarianos, perante o día permanecen fixos e pola noite pastan as
pedras cubertas de algas.
Distribución: Costa californiana
Procedencia: California
Uso: Ornamental

Martes 6 de Xaneiro.

Provincia Panameña: Abarca dende México ata ó Ecuador e as súas augas son subtropicais.
Nome da cuncha: Caracoles coco
Melongenidae, Género Melongena, Especia M. patulla
Descripción: Cunchas cónico –ovaladas con espiral levantada e espiras rugosas de textura moi fina
definida por liñas lonxitudinais. Cor escura, neste caso cuberta de sedimentos secos
Hábitat e ecoloxía: Viven en augas someras, na zona intermareal e en áreas fangosas como baixo as
árbores de manglares. So depredadoras carroñeras, e aliméntanse de pequenos bivalvos, incluso poden
ser caníbales.
Distribución: Oeste de México ata Ecuador.
Procedencia: México
Uso: Comestible


Provincia Peruana: Augas subtropicais e temperadas. Exténdese dende o Ecuador ata o centro de Chile.
Rexión con especies moi interesantes.
Nome da cuncha: Murex regius
Clasificación xenérica: Reino animales, Filo Moluscos, Clase gasterópoda, Orden monotocardia, Familia
Muricidae, Xénero Murex, Especie Murex regius
Materia: Materio orgánica
Descripción: Cunchas dotadas de púas. Cunchas con espirais frecuentemente barrigudas, cun ápice curto
e con fortes varicosidades. Labios cor rosa luminosos, callosidade parietal con manchas de pardo escuras
a pardo negruzcas. Púas torcidas. De 10 a 12 cm.
Hábitat e ecoloxía: Viven en augas tranquilas en zonas de mareas.
Distribución: Dende a parte Sur do Golfo de California ata Perú.
Procedencia: Perú
Uso: Ornamental


Provincia Patagónica: Augas temperadas e subtropicais. Comprende dende o centro de Arxentina ata
Bahía (Brasil)
Nome da cuncha: Zidonia dufresnei
Clasificación xenérica: Reino Animales, Filo Moluscos, Clase gasterópodos, Orden Monotocardia, Familia
Volutidae, Xénero Zidonia, Especie Zidona dufresnei
Descripción: Concha fusiforme cor branquecino con debuxos en zig-zag marróns escuras. Boca
alongada, por enbaixo achatada e máis ou menos profundamente recortada. Ápice da espira en forma de
agulla.
Hábitat e ecoloxía: Os animais clávanse na area ou no fango arenoso. Son depredadores. Habita a
profundidades de 10 a 100 metros
Distribución: Mares cálidos. Indopacífico occidental.
Procedencia: Uruguay
Uso: Ornamental

Martes 13 de Xaneiro.

Provincia Caribeña: Augas tropicais. Constitúe a segunda rexión mundial en canto á variedade de
especies atopadas. A diferencia da Rexión Mediterránea, aquí case non se dan intercambios de especies
coa rexión Panameña a través do canal de Panamá, debido as características da súa construcción
Nome do Obxecto: Caracola estrela
Clasificación xenérica: Reino Animales, Filo Moluscos, Clase gasterópodos, Orden Diotocardia, Familia
Turbinidae, Xénero Astraea , Especie Astraea tecta
Descripción: Cuncha sólida de forma cñonica ata de trompo con cara inferior plana e largas apófisis máis
ou menos numerosas. Fortemente esculpida. Interior nacarado. Superficie con relieves (aneis espirais ou
nodosidades nos cantos das espiras).
Hábitat e ecoloxía: Vive en solos arenosos. É herbívora, pois aliméntase de diatomeas e de
cyanobacterias.
Distribución: Espandiada por todo o mundo, principalmente no Indopacífico e na costa occidental de
Centroamérica.
Procedencia: Brasil
Uso: Caracola de acuario, limpa os cristais o se alimentar dos fíos algais.

Mércores 14 de Xaneiro.

Provincia Transatlántica: Augas temperadas a frías. Abarca a costa de Estados Unidos.
Nome da cuncha: Bucino de iluminación
Melongenidae, Género Busycon, Especia M. B. Contraria.
Descripción: Caracola levógira ou “zurda”, pois a pertura opercular está disposta cara a esquerda
colocando a cuncha co ápice da espira hacia arriba. Es espira xira hacia a esquerda e está comprimida. A
cuncha ten unha bonita cor blanca cálida, con matices difuminados marróns violáceos, trazos verticais
marróns e lunares marróns escuros. Canal sifonal longo. Mide de 10 a 15 cm.
Hábitat e ecoloxía: Vive en augas pouco profundas e fondos arenosos. Tamén en augas estuáricas,
atopándose moitas en calas ou ensenadas. Aliméntase de ameixas.
Distribución: Dende as playas de California ás de Florida.
Procedencia: Florida
Uso: É comestible pero non é unha delicatesen.

Xoves 15 de Xaneiro.

Fosa Atlántica: Chámase fosa oceánica ás zonas do solo submarino deprimidas e alongadas onde
aumenta a profundidade do océano. É unha forma de relevo que se atopa no océano e que pode chegas
ata os 12 km de profundidade. Neste caso sitúase ó londo do Océano Atlántico. Aunque non o pareza,
nas fosas oceánicas existe vida mariña, como por exemplo os moluscos.
Clasificación xenérica: Reino Animales, Filo Moluscos, Clase bivalvos, Xénero Bathimodiolus, Especie B.
Childresi.
Materia: Bathimodiolus childresi
Descripción: Dúas valvas de aproximadamente 5 cm. De cor negra – azul moi escuro e gris. Valvas máis
ou menos alongadas e redondeadas nos dous estremos. Valvas abombadas.
Hábitat e ecoloxía: Fosa oceánica.
Distribución: Fosa Oceánica Atlántica
Procedencia: Fosa Atlántica
Uso: Colección. Peza importante e pouco común.

ZONAS MALACOLÓXICAS-ZONAS MALACOLOGICAS

Recomendados

Recomendados

Mais conteúdo relacionado

Mais procurados

Mais procurados (20)

Destaque

Destaque (17)

Semelhante a ZONAS MALACOLÓXICAS-ZONAS MALACOLOGICAS

Semelhante a ZONAS MALACOLÓXICAS-ZONAS MALACOLOGICAS (20)

Mais de Encarna Lago

Mais de Encarna Lago (20)

ZONAS MALACOLÓXICAS-ZONAS MALACOLOGICAS