2. POR ONDE COMEZAMOS Os contos e os nen@s Criterios para escoller un conto Como traballar as situacións difíciles Que contos escollo Como enriquecemos a narración Que debemos ter en conta para contar Cando contamos o conto O traballo posterior A miña selección
3. Os contos e os nen@s Os contos son fundamentais porque, principalmente serven para: «AXUDAR AOS NENOS A ATOPAR AS RESPOSTAS AS SÚAS NECESIDADES»
4. Os contos tradicionais Foman parte da nosa cultura Teñenunha clara finalidadesocioafectiva Créase certa empatía cos protagonistas do conto Os nen@sidentifícanse con estas personaxes Axúdanlle a manexar os seus conflictos, medos, terrores e a coñecersemellor.
8. Os contos e os nen@s A FORZA DO CONTO TRADICIONAL Psicoanálisis de los cuentos de hadas. Bruno Bettelheim
9. Criterios para escoller un conto Axeitado a idade dos nen@s Dacordocos intereses dos nen@s Coherencia do argumento Un conto é un conto Non disfraza a realidade
13. Como traballar as situacións difíciles Nunca podemos tratar o problema directamente PARA NON SER NOS OS QUE MARCAMOS A DIFERENZA EVITAR REXEITAMENTOS PERSPECTIVA DESDE A LONXANÍA EMPATÍA CO PROTAGONISTA POSIBILIDADE DE XULGAR O CONTO E NON AS NOSAS ACCIÓNS A HISTORIA TEN UN FINAL QUE DEBE SER O MÁIS VERÁZ POSIBLE
14. Como traballar as situacións difíciles O traballo posterior sobre o conto Non chega con contar o conto unhasoa vez A linguaxe do conto O conto é directo e inmediato Nos contos semprehai un final Se o conto non lle gusta ao grupo non funciona
15. Que contos escollo: Cuentos para delfines. Vicent Arnaiz Contos tradicionais que non correspondan a estécticadisney. Compilación tradicional de Perrault. Cuentos Infantiles Políticamente Correctos. James FinnGarner.
16. Carapuchiñavermella Erase una vez una persona de corta edad llamada Caperucita Roja que vivía con su madre en la linde de un bosque. Un día, su madre le pidió que llevase una cesta con fruta fresca y agua mineral a casa de su abuela, pero no porque lo considerara una labor propia de mujeres, atención, sino porque ello representa un acto generoso que contribuía a afianzar la sensación de comunidad. Además, su abuela no estaba enferma; antes bien, gozaba de completa salud física y mental y era perfectamente capaz de cuidar de sí misma como persona adulta y madura que era.