1. I Liceum Ogólnokształcące w Stargardzie Szczecińskim Fot. Tadeusz Surma Prezentację wykonał Robert Panasiuk
2.
3. Wprowadzenie I Liceum Ogólnokształcące w Stargardzie Szczecińskim, zwane potocznie LO1, lub „Starym”, jest jedną z najlepszych szkół w mieście. Patronem naszej szkoły jest najwybitniejszy polski poeta Adam Mickiewicz . Szkoła cieszy się nie zmienną renomą i uznaniem od samego początku istnienia. Fot. Tadeusz Surma
4. Kadra Dyrekcja: mgr Stanisław Michałowski - dyrektor mgr Halina Baraniak - wicedyrektor mgr Włodzimierz Bas - wicedyrektor
12. Hymn Szkoły HYMN I LO 1. Sławisz imię Mickiewicza przeszłość twą tu każdy zna chwała twoja nie zaginie póki dzwonka serce drga. Ref. Więc się uczmy i radujmy głos nasz dźwięczy dziś jak dzwon przyniesiemy ci ojczyzno dzielnych ludzi żyzny plon. 2. Przemijają pokolenia szczerby swe zostawia czas Ty zostaniesz taka sama choć tu z czasem zabraknie nas. 3. Przyjdą inni w nasze miejsce nektar wiedzy zechcą pić Ty ramiona swe otworzysz i nauczysz ich jak żyć
14. Pierwszy wieszcz polskiego romantyzmu - dziś symbolizujący epokę, posągowy, podręcznikowy - przechodził różne przemiany ideowe i jest "posiadaczem" wcale barwnej biografii. Jak w każdym życiu - rozczarowania i rozpacz splatały się z sukcesami, a że był to talent pierwszej wody, zyskała nasza narodowa literatura. Kiedy studiował w Wilnie nie był jeszcze takim absolutnym romantykiem. Wielbił Woltera, był filomatą - więc wielbicielem wiedzy (bardzo to przypomina oświecenie, czy nie?) pisał w klasycznym duchu. Dopiero wyjazd do Kowna - cios samotności, przymus niechcianej pracy i lektury niemieckich romantyków oraz Byrona wywołały eksplozję romantyczną. Oto wieszcz nie lubił nauczać i skarżył że obrywa piersi "obuczaniem żmudzkich łbów". Tęsknił za Wilnem. No i poznał Marylę Wereszczakównę, z której uczynił muzę swojej twórczości, ta zaś spokojnie i chyba bez większego żalu wyszła za mąż za hrabiego Puttkamera.
15. Ten wielki romans literatury był być może nieco "ideowy", bowiem gdy Mickiewicz poznał Marylę był już zagorzałym czytelnikiem cierpień werterowskich i byronowskich - i bardzo mu ów nieszczęśliwy romans pasował do romantycznej kreacji. Sam później spotkał jeszcze kilka kobiecych ideałów, ożenił się z Celiną Szymanowską, miał z nią dzieci i podobno ją zdradzał. Natomiast żona naszego wieszcza cierpiała na chorobę nerwową i było to chyba najbardziej udane małżeństwo. Patriotyzm swój udowodnił Mickiewicz działalnością w studenckich towarzystwach konspiracyjnych, był więziony, był zesłany. Natomiast motywacja faktu, że nie brał udziału w powstaniu listopadowym osnuta jest mętną tajemnicą. W twórczości Mickiewicza dużą rolę odegrały miejsca, w których bywał, a sporo podróżował: był na Krymie, w Szwajcarii, we Włoszech, mieszkał w Paryżu a zmarł 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu.