1. I.
Moderna
 Cae Constantinopla XV → R. Francesa 1789
 Raices na crise do feudalismo (XIV). Iníciaa o
Renacemento XV e 1ª do XVI, rico, humanista,
antropocéntrico.
 Rev. Científica 2ª do XVI e XVII, fin do
paradigma aristotélico-tolemaico
 XVII correntes da fª: racionalismo e empirismo,
reflexionan sobre o coñecemento.
 Ilustración XVIII culmina autonomía da razón,
e perfeccionamento Sh. Kant estuda
seguridade do cñto.

2. Novo concepto de
Razón
 Da humanidade
 Sen criterios de autoridade. Autónoma!
-coñecer→ dominar Nza
 Poderoso instrumento para -actuar libres
-fundamentar orde social

3. Mundo
Novo
 De feudalismo→ Estados Nacionais con
monarquías absolutas
 Da economía agraria, subsistencia e illamento→
revitalización urbana e burguesía mercantil-
financiera; a protagonista.
 Tránsito medieval→ moderno de renovación e
apertura. Orixé en Italia (XIV), pequenos Estados
con forte burguesía apoiando Príncipes e
mecenado. Esténdese a Europa (XV, XVI).
 Expansión marítima x compás e cartografía
(Colón, Magallanes) e comercial

4. RENACEMENT
O
 Enfrontamentos Emperador/Papa e desmáns da
Igrexa desencantan da teoloxía e viran a intereses
humanos.
 O Humanismo, programa educativo-filolóxico é
impulsado por orientais refuxiados con obras greco-
latinas. Amplíase á recuperación do pensamento
antigo*. A imprenta difúndeos.
 Optimismo capacidades humanas e progreso saber.
Antropocentrismo→ Sh no lugar de Deus. Salientan
naturalidade e corporalidade. Coñecer o mundo
material (perspectiva, arte sobre physis). Destácase o
individualismo (retrato), potenciase subxectividade e
realizar o ideal de humanidade.
Fisiocentrismo Teocentrismo Antropocentrismo
grego medieval renacentista

5. REFORM
A
 Rompe unión x inautenticidade e desvirtuación da alta
xerarquía. Lutero (1483) en Roma ve tráfico de
indulxencias. Denúnciao nas 95 Teses de Wittenberg
para retorno aos evanxeos. Excomungado por non se
retractar queima a bula→ I.Protestante.
 Pola natureza pecadora nada podemos por salvarnos, só
a graza dá fe aos elixidos. Sen liberdade.
 Intimidade da conciencia, lugar da relixiosidade e
Escrituras máxima autoridade á que cadaquen accede→
impulsan autonomía.
 Erasmo de Rótterdam inspirador pero non o segue pola
escisión e visión –. Humanista, defende liberdade e
capacidade para achegarnos a Deus.
 O Concilio de Trento (1545) inicia Contrareforma

6. Vella Cª : cosmoloxia aristotelico-
ptolemaica
 2 rexións heteroxéneas:
supralunar (incorruptible, éter)
e sublunar (corruptible, 4
raices). Terra estática centro,
Sol, Lúa + 5 en esferas
cristalinas + última fixas.
Almagesto de Ptolomeo.
Deferentes + epiciclos.
Sobrecarga segundo precisión,
pero óptima explicación-
predicción.

7. Vella Cª : física aristotelico-
escolástica
 Física do concreto-móbil / Mates de
abstracto-inmóbil.
 Só astronomía computacional; artificios
coma modelos matemáticos.
 Física arist.-escolástica cualitativa
prioriza x fieis sensibles propios
(propiedades do obxecto) fronte comúns
(figura, tamaño…) Elementos x
humidade/quentura e da composición
resulta o sublunar segundo mov.
rectilineo natural de Leves e Graves.
Prioriza quietude e finalismo (teleoloxía).

8. Revolución científica.
Nova Cª
 Transforma a imaxe do universo e da própia
ciencia e método.
 Copérnico (1473) cuxa publicación De
revolutionibus orbium coelestium a inaugura, T.
Brahe, Keppler, Galileo (1646) Newton (1642)
cuxa publicación Principia Mathemática a cerra.
 Copérnico viaxa a Italia e x influencia platónico-
pitagórica sostén perfección e simplicidade dos
ceos. Seguindo a Aristarco propón
heliocentrismo, co que moitos mov. celestes son
apariencia. Mantén círculos. Edítase como
hipótese. G.Bruno e Galileo→ é real.

9.  As observacións de T. Brahe permitirán a Keppler
formular as leis. Anticopernicano, eliminou as esferas
materiais.
 Keppler abandona prexuizo circular por órbitas
elípticas, mantendo perfección. 3 leis→ sistematización
matemática do sistema copernicano.
 A reacción da Igrexa por manter a Terra centro da
creación é máis por preservar a autoridade da fe contra
a razón autónoma.

10. GALILEO
 Oe do telescopio e fai un. Primeiro en
empregalo para astros. Publica os
descubrimentos no Siderius Nuncius
 Rugosidade Lúa e manchas sol eliminan
dualismo, lúas de Xúpiter e fases Venus
confirman heliocentrismo, e o maior cosmos
remata coa capa das fixas (infinitos sistemas
nun espazo ilimitado di G.Bruno).

11.  En Roma amósallos aos astrónomos do Papa. De volta en Florencia o
clero atácao. Sostivo separación Igrexa/Cª.
 Convocado a Inquisición. Non condenado tivo que prometer non
defender Copérnico (xa no Índice)
 Diálogo sobre os dous máximos sistemas do mundo→ heliocentrismo.
O éxito desencadea novos enfrentamentos
 Prohibiuse a súa obra, obrigoúselle a abxurar e perpetua rebaixada a
reclusión na Vila, onde seguiu traballando.

12. Nova Cª da Razón capta tras o
sensible a estrutura
Natureza cuantitativa da realidade
 Caida astronomia arrastra vella física. Se Terra é un planeta máis,
entra no supralunar e é posible aplicarlle as relacións matemáticas
reservadas a aquel.
 Novo concepto de natureza: “libro aberto cuxa linguaxe é
matemática”. Galileo prescínde do non-matematizable, medible,
cuantificable.
 Linguaxe metafísica → matemática; Cualitativa → Cuantitativa;
Teleoloxía → Mecanicismo; Causa final → Eficientes;
Contemplación → Práctica
Razón +
Nova Cª = Matemática
Experiencia

13. MÉTODO
EXPERIMENTAL
Introduce método hipotético-deductivo ou
resolutivo-compositivo:
 Resolución (observación-selección esencial)
 Composición (elaborar modelo matemático
que os relacione mediante hipótese)
 Deducción de consecuencias da hipótese
 Contrastación por Experimentación (empiria
controlada)
Ppio de Inercia, lei de caida dos corpos, MRUA,
MRU, MCU…A matemática da razón do
movemento!! E os corpos, sen distincións
cualitativas, obedecen ás mesmas leis
matemático-cuantitativas!!!

14.  Tª Gravitación Universal homoxeiniza universo
 Definitiva imaxe mundo-máquina: sistema mecánico de materia
inerte, reducida a cualidades primarias -matematizables- sometidas
a forzas externas que interactúan no espazo rexidas por leis cuxo
coñecemento nos permite predicir os comportamentos.

15. método
indutivo
 Do sobrenatural→ terreal: “A Natureza obedecida para
dominala” Observación para descubrir leis e “pola de
xeonllos”. “Saber é poder” non só contemplación.
 Nin só custodia da revelación. Verdade progresiva na F. Bacon.
investigación corporativa-pública Londres
1561.
Novum
 Novo método, instrumento mecánico, para progresar Organum,
seguros na Interpretación da Natureza (non mera Nova
Anticipación) Atlántida
 Desterrar tendencias erróneas: 4 Ídolos (da especie, do
individuo, de equívocos conceptuais, das fabulacións
filosóficas)
 Indución Incompleta: inferencias de xeneralización seguras
tras organización en táboas de presenza, ausencia e graos
dos datos.
 Non precisa das matemáticas e se os astrónomos as
empregan producirán hipóteses falsas (non copernicano)

16. DESCARTE Ninguén
S fundamentou a
nova maneira de
facer cñto ¿Por
qué funciona no
fondo a Nova Cª?
 Pai da fª moderna e do Racionalismo
 La Haye, Francia,1596 de familia nobre acomodada
 Estuda cos xesuitas de La Fleche
 Viaxeiro, solitario, adicado ao estudo. Reside en Holanda
polas liberdades
 Morre en Suecia ensinando á raiña Cristina
 Regras para a dirección do espírito, Discurso do método,
Meditacións metafísicas, Principios da filosofía

17. Unidade do saber: Cª Moral
Tódalas Ciencias son a Sabedoría Humana
unha, xa que única é a razón que as fai
Saberes particulares
Física
Seguindo Metafísica
modelo
matemático, Fundamentación
única Cª que cómpre
evidente nas
demostracións
¡Como só se
emprégase na
física
mecánica!?

18. Mathesis A é maior ca B
universalis
B é maior ca C
A é maior ca C
 Razoamento Deductivo: de proposicións
verdadeiras dedúcense necesariamente outras Aplicar a certeza
verdadeiras. matemática, debida
ao seu método, para
¿E como sabemos que o eran? Porque se de evidencias
deduciran doutras… intuitivas elementais
derivar todo o cñto
¿E ao comezo?→ Axiomas, verdades
simples indemostrables pero evidentes
preséntanse de xeito inmediato á razón.
 Método Axiomático-Deductivo (ou intuitivo-
deductivo)
Optimismo: confianza nas capacidades
humanas (Razón) para un CÑTO ABSOLUTO
de TODO

19. O
Método
Desterrar erro e avanzar afianzando a verdade
Faciana crítico – Faciana +
Excluir confuso e Establecer as
incertezas condicións para
descubrir a verdade
Dúbida metódica
4 Regras do método
Intuitivo-deductivo
1ª Evidencia, 2ª Análise 3ª Síntese, 4ª Enumeración
Verdadeiro só o Descompoñer Inferencia que Revisión;
simple que inmediato complexo en deduce daqueles asegura
a razón recoñece simple intuitivo a verdade dos non hai
intuitivamente: o non intuitivos. erros
claro e distinto

20. A Nin sombra
Dúbida de dúbida!
 Suspensión de toda crenza→ coma falsa
mentres non se fundamente a súa
verdade. Radical.
 Metódica, non escéptica: para topar
verdades incuestionables = cimentos.
 Comeza polo saber herdado
acríticamente→ aristotélico-escolástico,
derrube da vella Cª, dogmas e
autoridades, supersticións…

21. Aplicación do método:
Dúbida
 1º nivel: a información sensible, algunha
vez enganadora, pode que sempre
Para a vella
 2º da realidade x falla de criterio física fiable
soño/esperto→ cuestiona o obxecto da fonte para o
noso Cñto do
física mundo

22. A dúbida
radicalízase
A certeza matemática mantense pois nin
falan nin depende da sensibilidade
 Absoluta coa Hipótese do Xenio Maligno, con
poder para me enganar sempre.
 Afecta ás conviccións firmes, mesmo as
deduccións matemáticas que ademáis poden
non servir para coñecer nada do mundo→
cuestiona linguaxe da Física
Dótovos de
pensamento
matemático exacto
pero inútil ¡e
esmendréllome!

23. A 1ª
Verdade
 Escura incerteza… semella a dos escépticos.
 Pero…dubido de se o meu pensamento é correcto
ou non, pero non de que o meu pensamento é.
 Cogito ergo sum!!!! → mentres penso que todo
pode ser falso por forza eu, que o penso, existo.
 Intuición clara e distinta que nin extravagantes
cuestionan→ 1ª Verdade, 1º Axioma, Fundamento
para a fª e modelo de criterio de certeza x claro-
distinto
 Claro=presenza manifesta ante o espírito atento.
Distinto=distinguido, non confuso, separado de todo
outro.

24. Res
cogitans
 Pero como existo? De que ser non
cabe dúbida?
 As cousas alleas ao meu
pensamento seguen dubidables e
tamén o meu corpo.
 Só podo afirmar que existo como
ser pensante, algo -res- (cousa) O
que pensa -cogitans- Eu pensante. pensament
Velaí a primeira substancia o
deducida! éo
existente

25. Análise das
Ideas
 O pensamento opera con Ideas, non inmediatamente con
cousas. En canto tal son sempre verdadeiras
 ¿Cómo a existencia indubidable destes contidos me
permitirá sair da autoevidencia do pensamento?
Ficticias Adventicias Innatas
Feitas por min Veñen de fóra Nadas comigo
Produto da Dependen da
imaxinación Da mente mesma
sensibilidade
Representarán unha realidade substancial Indubidables:
distinta de min que as causa? Dubidables! comezo do cñto
O Racionalismo defende o Innatismo. Os axiomas están na propia razón e non se
extraen da empiria

26. Da Idea de Deus á súa
existencia
 Idea dunha Substancia infinda, perfecta (eterna, inmutable,
omnisciente, omnipotente)
 Eu, finito e imperfecto, non puiden ser a súa causa pois a
causa obxectiva da idea ha ter tanta realidade coma a idea
mesma (efecto). Sexa por infinitude, sexa por perfección,
foi posta en min como marca impresa do artesán.
 Adapta tamén a demostración do argumento ontolóxico de
S.Anselmo: a existencia non se pode separar da idea de
Deus.

27. A veracidade divina garante
cñto
 Deducido Deus abandona Xenio Maligno. Infinito e
perfecto non é enganador directamente. Ter mal sería
deficiencia e falta.
 Tampouco indirectamente de xeito tal que me trabuque
sempre.
 Certeza da existencia do Bondadoso→ pódome fiar da
razón que me deu. Garante funcionamento da mente e
certeza das nosas ideas sempre que evidentes
 O erro? ven do desaxuste entre o limitado entendemento e
ilimitada vontade

28. Deducimos
Realidade
 Quen envía as Ideas que representan cousas externas?
 Nin Deus nin ninguén outro, siquera eu. De seren producidas por
algo distinto ás cousas mesmas, Deus non tería escusa dada a
forte inclinación que me deu a pensar que son causadas polo
mundo.
 A evidencia é que parten de cousas corporais, por tanto estas
pódense xa deducir e afirmar.

29. As tres
substancias
 Clásica definición: aquilo que existe de tal xeito que non precisa de nada
outro para ser (causa sui)
Substancia Subsatancia
Substancia corpórea ou
espiritual ou
infinda divina res extensa
res cogitans
Atributo; Atributo;
pensamento extensión
Modos pensamentos Modos corpos
 Propiamente só o é a Divina. Pero como constituen realidades distintas que
non dependen entre si para ser, as outras son substancias de 2ª orde.

30. A res
extensa
 Ideas adventicias→ causadas x realidade
substancial material exterior ¿Representana?
 Só é certa a res extensa: substancia corpórea
reducida a cantidades medibles; división, figura
(forma-tamaño) e movemento; calidades pimarias.
Non o que captan os sensibles propios, secundarias
(efectos en nos)
 Os fenómenos explícanse x demostracións
matemáticas xa que da realidade só podemos
afirmar tales magnitudes. Ao mundo accédese coa
razón matemática, non sentindo.
 Fundamento Metafísico da Nova Física, como o fóra
a metafísica aristotélica da Vella, que, rexeitados os
sentidos, destrúese. Raíces da árbore

31. Mecanicism
o
 Deus proxectará finalidade pero é arrogancia que
a escrutemos (omnipotencia, siquera non-
contradicción) Inútil interpretación teleolóxica por
causas finais, só eficientes.
 A marcha das agullas dedúcese das regras que
rexen as pezas. Non é preciso descubrir
intencións do reloxeiro→ Mundo constituído de
xeito que o funcionamento dedúcese
necesariamente dos principios que determinan o
das súas partes.
 Universo= grande máquina, autómata mecánico
cuxas pezas son corpos e cuxas regras son as
leis do mov. (creadas x Deus)

32. Mecanicismo
determinista
 Materia + Mov. (leis) permiten prever
comportamento dos corpos. Todo
fenómeno físico rexamente determinado
polo seu lugar na máquina mecánica
universal
 Na substancia extensa nin azar nin libre
acción. Mesmo animais (sen alma)
carecen de liberdade de mov. =máquinas
 O corpo humano, en tanto res extensa
réxese tamén polo mecanicismo físico.

33. Dualismo
antropolóxico
 Sh composto de 2 entidades
substanciais: Corpo= substancia
extensa + Alma= substancia
espiritual, res cogitans non suxeita
ao mecanicismo universal e
fundamento da liberdade.
 Conciliar realidades tan distintas
nunha unidade personal? Alma
actúa unida a todo o corpo, pero
máis na glándula pineal.

34. Substancia noutros
racionalistas
 Descartes modelo de racionalismos que corrixen aspectos
 Ocasionalismo de Malebranche→ non interacció mente-
materia. Entre físico e psíquico correpondencia causada x
Deus
 Da definición, Spinoza mantén única e infinita a Substancia,
-Deus sive Natura- (panteismo) e reducirá as outras aos
dous, dos infinitos atributos dela, que coñecemos e que
dela se seguen con absoluta necesidade (determinismo
puro). Expresións da mesma substancia, desenvólvense
coma espellos que reflicten a mesma realidade sen
interaccionar. Dualismo antopolóxico superado pero perda
da liberdade
 Leibniz infinitas substancias ou mónadas infinitamente
divisibles (coma Anaxágoras) e non distinción de dúas
substancias xa que toda materia ten certo grao de
conciencia.

35. Liberdade e
Moral
 Coroa o saber universal→ co método a moral científica, pero
nunca a elaborou.
 Posible xa que defende Intelectualismo moral: aínda
dispondo de libre albedrío a vontade, na medida en que a
razón coñeza o ben e llo presente, escolleráo (liberdade non
é indiferenza)
 Pero non se pode suspender a vida á espera de fundamentar
o actuar→ Moral Provisional de sinxelas regras
 1ªmoderación-cautela, 2ª coherencia-constancia na decisión
(non cambiar por todo equivaler) 3ª estoicismo de renuncia-
conformidade 4ª intelectualismo do cultivo da razón como o
mellor

36. Racionalismo/empiris
mo
 Correntes do XVII da fª Moderna
 Cñto independente de autoridade e
fe. Análise crítica contra prexuizos.
 Problema central fundamentar e
lexitimar o cñto -epistemoloxía-
influidas pola Nova Cª
 Cñto mediado por ideas
Descartes, Spinoza, Leibniz Locke, Berckeley, Hume

37. Racionalismo/Empiris
mo
 Continental Onde?  Reacción nas Illas Británicas
 Omnipotente, ilimitada e  Supeditada á experiencia (fonte
cuestionan sensación Razón fundamental) e por ela limitada.
 Innatas as + imp Orixe ideas  Negan innatismo. Adquiridas na
empiria
 Mates; axiomático-deductivo  Física; parte da observación e
Modelo de Cñto contrasta cos feitos
(necesaria, sen experiencia)
 Confianza total. Cª universal  Confianza crítica respecto das
con validez absoluta (proxecto Seguranza Cñto capacidades. Como moito
fundamentala) probable.
 Interno á propia razón, que  A experiencia xa que a realidade
Criterio certeza non é deducible.
pode deducir a orde do mundo
a priori.
 Cñto dificultoso ou mesmo non o é
Metafísica
 É Cª

38. Entendemento opera sobre Ideas Lock
Orixe? e
Sempre Experiencia Innatismo
Interna ou externa Mente=folla branca
Directa -pasivo- Indirecta -activo-
Simples Complexas
indivisibles Combinacións sobre ?
SUBSTANCIA
-corpos-
Percepción directa de
cualidades, sensacións, accidentes sensibles, propiedades
-adoito xuntas-
Sin percepción
Combínaas directa,
e suponlle incognoscible,
escura, pero non
a nega
Soporte material permanente; propietario causa

39. David Hume
 Edimburgo 1711. Deixa estudos nesa
Universidade e continua en La Fleche
 Empirismo x coherencia escepticismo
 Ilustrado (relación con Voltaire, Diderot,
Rousseau). Quer depurar prexuizos e
supersticións
 “Tratado sobre a natureza humana”,
“Investigación sobre o entendemento humano”,
“Investigación sobre os principios da moral”

40. Mente opera con Percepcións Orixe?
Experiencia Innatismo
Interna (sensación) ou externa (reflexión)
Criterio de validez:
Impresións Copia Ideas impresión deriva? ou
inmediatas tenue mediatas ficción: do que non temos
impresión non temos nin idea
Complexas Simples Sempre de Simples Complexas
algunhas
de outras de
Libre combinación fantasiosa
pero adoito Leis de Asociación:
-Semellanza
-Contiguidade s-t
-Sucesión causa→efecto disolución

41. Cuestiona Causalidade e
Cª
A Conexión B
causa Necesaria efecto
Ilexitima
Ningunha impresión da que derive
Orixe
?
Combina a imaxinación Confia na
nº casos desa sucesión no uniformidade = Futuro Crenza
pasado x costume e hábito da natureza
Útil para Cuestións de Feito Cª= probable
pero nunca a certeza das Non cñto universal e
relacións de Ideas necesario (leis)

42. Tipos Relacións que a razón
de Cñto
establece entre percepcións
Xuizos
Relacións de Ideas Cuestións de Feito
Verades de razón en Leibniz Verdades de feito en Leibniz
-lóxica, mates- -Cª naturais e experiencia-
Validez universal e necesaria a priori
Continxentes: V/F a posteriori na empiria.
sen a empiria
Negalas non absurdo; probables
negalas→contradicción
Analíticos: predicado incluido no suxeito Sintéticos: extensivos. Engaden novas
↑seguridade↓ampliación ↑ampliación↓seguridade
= =
Analíticos a priori en Kant Sintéticos a posteriori en Kant

43. O fenómeno empírico é principio e límite
do coñecemento e non cabe soster a
existencia de ningunha realidade
substancial alén da experiencia

44. Metafísica = opinións sen
fundamento
Relación de Ideas Cuestións de feito
 Substancia Extensa (Mundo)
A Idea de soporte material permanente das
cualidades ¿de que impresión deriva?→ combinación
fantasiosa da imaxinación
 Substancia Infinita (Deus)
Nunca impresión del, de infinito pois sería finita→
crenza da imaxinación, natural e necesaria, pero non
cñto
 Substancia Pensante (Eu)
Idea dun suxeito das percepcións (tenas),
permanente, continuo, idéntico, unitario ¿de que
impresión?→ torrente de impresións cambiantes→
depende da memoria da sucesión fenoménica

45. Emotivismo
moral
 Tª Cñto→ sensación, Ética→ sentimento (= Rousseau,
Ilustración cara Romanticismo)
 Na conduta, nin relacións de ideas nin cuestións de feito
 Base non racional, fronte intelectualismo, senon emotiva,
pasional, sentimentos de aprobación (comprácennos→
virtudes) / rexeite (repúgnannos→ vicios) para establecer
os xuizos morais sobre os feitos.
 A busca do pracer e afastar a dor son orixe do ben-mal:
por amor a si + natural simpatía ou compaixón (que
conmove, altruismo). Utilitarismo moral do bo coma o útil,
o que proporciona pracer á maioría
 Razón serva da paixón e desexos (intereses). Ética
heterónoma segundo Kant

46. Inglaterra do
XVII
 Absolutismo continente / Inglaterra a + liberal
 Comercio→ forte burguesía→ influencia e autoridade
do Parlamento / privilexios nobres e absolutismo
 Bill of Rights (1628) contra detencións-execucións
arbitrarias→ Rei aboleo e represalias
 Guerra Civil (1642-1649) execución Carlos I e
República de Cromwell, Lord Protector vitalicio con
poder absoluto
 Restauración absolutismo Estuardo→ + tensións →
Rev. Gloriosa (1688) exilio Xaime II trono Guillermo
III de Oranxe.
 Monarquía parlamentaria constitucional→
Declaration of Rights (1689): Rei baixo leis, ÷
poderes, liberdades individuais, de imprenta, e
propiedade privada.

47. Locke
 1632.Familia con tendencia liberal
 Estudos na U. de Oxford fª e ciencias
 Defensor do liberalismo e dos ideais ilustrados
da tolerancia fronte ao dogmatismo
 Co Absolutismo dos Estuardo exiliado polo
continente, tras a caida regresa.
 “Ensaio sobre o entendemento humano” “Dous
tratados sobre o goberno civil” ”carta sobre a
tolerancia”

48. Tª Política A Cª política moderna creáraa
Maquiavelo, pragmática e autónoma.
Moderna Separa moral (privado) de política
como eficacia para a supervivencia do
Estado.
Tradicional Tª do Contrato social
 Desigualdade natural x  Idea igualdade burguesa
nacemento (mandar, protexer,
salvar, manter)  Sociedade convencional
 Natural sociabilidade  Autoridade-poder
 Lexitimación x Dº divino do convencionais, lexitimados
poder político absoluto do x Pacto
Estado
ESTADO
ESTADO de -Lexitimado-
Pacto
NATUREZA voluntario,
contrato x Sociedade
Hipótese; Shs libres e
consentimento constituida con
iguais, sin leis, autoridade,
de individuos poder político
estamentos…
-autoridade-

49. T.Hobbes:
o medo
civilízanos
Capacidades = ESTADO ABSOLUTISTA
+ -Leviatán-
natural egoismo
Transferencia total
irreversible a un 3º:
Soberano (rei / asemblea)
poder, liberdade, Dº
persoais
ESTADO DE GUERRA
homo homini lupus -Concentra poder absoluto
-Por riba das leis
Dº a todo= a nada -Irrevogable
perigo cte, sin progreso (liberdade total e inmune)
Medo e desexo de
seguranza e Seguridade e
autoconservación… orde

50. J.Lock
e
E. de Natureza= Estado moral
ESTADO LIBERAL
Shs racionais→ coñecen
Transfiren parte de Poder non absoluto
Lei Natural da Razón de
defender nosa vida e poder e liberdade representativo e ÷
liberdade e respectar allea pero Dº persoais poderes
inalienables
recoñece:
DEREITOS NATURAIS -Lexislativo supremo
(integridade, subsistencia, (+ xudicial) Parlamento
propiedade do traballado, -Executivo Rei
liberdade)
Autoridade para -Federativo (pactos
garantir eses Dº internacionais)
Cadaquen fainos respectar-
castiga como pode (xuiz e
parte) Reversible e Dº rebelión
Monarca absoluto oposto á sociedade civil, en E. de natureza, pois é xuiz e parte

51. Roussea
u HOME HISTÓRICO
ESTADO NATUREZA -dexeneración-
-o mellor que houbo-
(visión – lingua, Cª
Problema recursos→ progreso, artes,
Bon Salvaxe violencia, propiedade→ Razón…)
(visión +) desigualdade dominación
Premoral, Libre, feliz, Egoista, depravado,
inocente, auténtico cobizoso, vive na
Instinto de amor de si apariencia, hipócrita
+ compaixón Contrato Social Sh Civil de cortesía ilustrada.
Infeliz
-o mellor posible-
Dº a canto poida (rexeneración moral)
Pacto
Harmoniza indiv-todo x Libre desexable:
Asociación→ orixina Vontade Xeral cadaquen a si e
Retorno do Pobo Soberano para Ben seu poder en
imposibl Común (obedecér lei é obedecer mans do todo
e (se) ao que un prescribiu como constituido de =
membro do soberano) xeito
-democracia directa-