4. Μηχανή αιώρημαΜηχανή αιώρημα: είδος γερανού, καλάθι που χρησίμευε για να
παρουσιάσουν θεούς η ημίθεους. Είναι γνωστή η φράση από
μηχανής θεός. Η έκφραση από μηχανής θεός καθιερώθηκε,
επειδή αυτό το θεϊκό πρόσωπο εμφανιζόταν στη σκηνή του
θεάτρου με τη βοήθεια της μηχανής, δηλαδή ενός ξύλινου
γερανού, ώστε να φαίνεται ότι έρχεται από ψηλά.
7. Κεραυνοσκοπείον: Είδος περίακτου που διέθετε είτε
πλευρές με σχεδία κεραυνών, είτε μια γυαλιστερή
επιφάνεια πάνω στην όποια αντανακλούσε το φως του
ήλιου. Χρησίμευε σκηνική παρουσίαση έντονων φυσικών
φαινομένων.
Βροντείο: Μεταλλικό δοχείο με χαλίκια που χρησίμευε
για να μιμηθούν τη βροντή
Φρυκτώριον: Ήταν πύργος που έδινε αγγελίες με φωτιά.
Αναπίεσμα: Ένα είδος καταπακτών που λειτουργούσαν
όπως οι αντίστοιχες καταπακτές των σύγχρονων θεατρικών
σκηνών. Χρησίμευε στην άμεση εμφάνιση και
απομάκρυνση προσώπων η αντικειμένων.
8. Ακουστική του αρχαίου
θεάτρου:
Η ακουστική ποιότητα των αρχαίων ελληνικών θεάτρων είναι τόσο γνωστή όσο και
αξιοθαύμαστη:
Η σχεδόν ομοιόμορφη κατανομή της ηχητικής ενέργειας της φωνής γύρω από έναν
ομιλητή, μία τεχνική που μπορεί να επαληθευτεί στις συγκεντρώσεις ομιλητών στην
αρχαία αγορά. Από αυτή προκύπτει ο κυκλικός χαρακτήρας του κοίλου.
Η παρεμπόδιση της άνετης ακρόασης, όταν ο ακροατής δεν βλέπει τον ομιλητή.
Παρατήρηση που προήλθε επίσης από την αγορά, και που οδήγησε στην κλίση του
κοίλου.
Η τρίτη τεχνική είναι η ανάκλαση, μια παρατήρηση που γίνεται στη φύση, μπροστά σε
ένα βράχο. Η ενίσχυση της φωνής από την ανάκλαση οδήγησε στη θέση των ηθοποιών
πίσω, μπροστά στη σκηνή με ισχυρές ανακλάσεις πίσω και κάτω
Η τελευταία συνθήκη είναι η ανάγκη για ησυχία. Η μεγάλη ησυχία καθιστά τη φωνή ικανή
να ακουστεί σε μεγάλες αποστάσεις. Γι’ αυτό οι θέσεις των αρχαίων θεάτρων είναι
επιλεγμένες για τη μεγάλη ησυχία του περιβάλλοντος χώρου.