2. SPIS ZABYTKÓW
1. Partenon
2. Teatr Dionizosa
3. Agora
4. Świątynia Zeusa Olimpijskiego
5. Świątynia Apolllina
6. Propyleje
7. Świątynia Ateny Nike
8. Wenus z Milo
9. Posąg Zeusa w Olimpii
10. Artemizjon
11. Mauzoleum w Halikarnasie
4. Partenon– jest jednym z centralnie
położonych budynków ateńskiego Akropolis.
Jego budowę rozpoczęto w 447 r.p.n.e. a
zakończono w 4 32 r.p.n.e. Budynek był
poświęcony bogini Atenie. Zbudowany jest
zgodnie ze stylem doryckim. Partenon
zbudowano z białego marmuru
pentelickiego. Uważa się, że budowla
powstała wg planów Iktinosa i
Kallikratesa, zaś przy wykonywaniu
elementów rzeźbiarskich pracować miał sam
Fidiasz.
6. Teatr Dionizosa- jest to najsłynniejszy teatr
grecki. Został wybudowany w Atenach u
stóp Akropolu. Kształt być może wywodzi
się od miejsca pierwotnych spotkań koło
świątyni Dionizosa w Atenach.
8. Agora- główny plac, rynek w miastach
starożytnej Grecji. Centrum wokół, którego
toczyło się życie polityczne i religijne. W
okresie klasycznym Agora ateńska była
miejscem wielkich zgromadzeń
mieszkańców i gorących sporów
politycznych. W tym miejscu odbywały się
wybory urzędników i sądy skorupkowe
(ostracyzm), wystawiano (zanim wzniesiono
stały teatr Dionizosa) sztuki teatralne, a
także organizowano zawody sportowe.
10. Świątynia Zeusa Olimpijskiego- światynia w
starożytnych Atenach. Ukończona w 131
r.n.e. przez cesarza rzymskiego Hadriana.
Jej budowa rozpoczęła się jednak o wiele
wcześniej, bo już w 2. połowie VI wieku
p.n.e. za czasów Pizystrata.
12. Świątynia Apollina- wystawiona w Delfach.
W VII w. p.n.e. wybudowano tu świątynię,
która spłonęła w roku 548/7 p.n.e. Jej
resztki zostały wmurowane w późniejszą
budowlę. Odbudowane sanktuarium było
skonstruowane już całkowicie z kamienia,
lecz i ono spłonęło w roku 373/2 p.n.e.
16. Świątynia Ateny Nike- niewielka świątynia w
typie attycko-jońskiego na Akropolu, na
prawo od Propylejów, w południowo-
zachodniej części wzgórza. Świątynię
postawiono w V w p.n.e., choć jej zalążki
sięgają okresu archaicznego.
Projektantem był prawdopodobnie
Kallikrates.
18. Wenus z Milo, Afrodyta z Melos- to
najsłynniejsza rzeźba bogini Afrodyty.
Jest to rzeźba anonimowego twórcy ze
szkoły rodyjskiej z około 150-125 r.p.n.e.
20. Posąg Zeusa był zaliczany przez
starożytnych Greków do siedmiu cudów
świata.
Znajdował się w świątyni w Olimpii. Posąg
ten wykonał Fidiasz z użyciem techniki
chryzelefantyny po roku 430 p.n.e. Dotrwał
jedynie do roku 426 n.e., a znany jest z
rzymskiej kopii. Posąg Zeusa uległ
zniszczeniu na skutek pożaru.
22. Świątynia Artemidy w Efezie – dla
starożytnych Greków jeden z siedmiu
cudów świata. Znana pod nazwą
Artemizjonu stanowiła największą ozdobę
Efezu w Azji Mniejszej (obecnie Turcja).
Była to świątynia o wymiarach 130 m na
69 m, zbudowana przez króla Lidii
Krezusa około 560 p.n.e
24. Mauzoleum w Halikarnasie – jeden z
siedmiu antycznych cudów świata. Był to
grobowiec Mauzolosa, perskiego satrapy
Karii wzniesiony ok. 350 p.n.e.. Budynek
został zaprojektowany na polecenie
królowej-wdowy – Artemizji, przez
architektów Satyrosa i Pyteosa, ozdobiony
przez rzeźbiarzy
Skoposa, Leocharesa, Timoteosa i Bryaksisa
z Karii.