1. Δέντρα του δάσους
Δάση της Ελλάδας

2. Βελανιδιά
Είναι δέντρα ψηλά, αιωνόβια
που βρίσκονται είτε σε πεδινές
είτε σε ορεινές περιοχές. Ο
καρπός της βελανιδιάς είναι το
βελανίδι, χρήσιμο για
ζωοτροφές και στη
βυρσοδεψία. Το ξύλο όλων των
ειδών είναι βαρύ, σκληρό και
δεν σαπίζει εύκολα.
Χρησιμοποιείται στην
οικοδομική, ναυπηγική,
επιπλοποιία, στην κατασκευή
σανίδων, δοκαριών και
παρασκευάζονται από αυτό
ξυλάνθρακες πολύ καλής
ποιότητας.

3. Οξιά
Η οξιά ή φηγός (Fagus) είναι
ένα γένος δέκα ειδών
φυλλοβόλων δέντρων που
συναντώνται στην Ευρώπη,
Ασία και Βόρειο Αμερική. Στην
Ελλάδα σχηματίζει πυκνοφυή
μεγάλα δάση στα βουνά της
Στερεάς Ελλάδας, της
Θεσσαλίας και της Βόρειας
Ελλάδας.

4. Έλατο
Η καταγωγή του είναι από την
Ευρώπη, Β. Αμερική, Β.Ασία, Β.
Αφρική , Ταιβάν. Στο γένος Abies
όπου ανήκει και το έλατο που
μας ενδιαφέρει το Abies
Cefallonica υπάρχουν και πολλά
άλλα είδη ακόμα. Το Abies
Cefallonica απαντάται σε πολλά
δάση της χώρας μας από τον
Ταϋγετο και άλλες περιοχές της
Πελλοπονήσου, τη Στερεά
Ελλάδα μέχρι και τη βόρειο
Ελλάδα.

5. Πεύκο
Το βουνόπευκο επιστ.
Πεύκο μούγκο - Pinus mugo,
μικρό με λεπτό ίσιο κορμό,
μικρά κουκουνάρια,
βρίσκεται σε περιοχές της
Θράκης και της Μακεδονίας
σε υψόμετρο μέχρι 2000
μέτρα.

6. Κυπαρίσσι
Ο Κυπάρισσος ήταν ένας πανέμορφος νέος από την Κέα,
που κρατούσε από σπουδαία γενιά.
Ήταν γιος του Τήλεφου και εγγονός του ημίθεου Ηρακλή.
Αυτός λοιπόν ο νέος ήταν τόσο όμορφος, που ακόμη και οι αρχαίοι
θεοί όπως ο Απόλλωνας και ο Ζέφυρος του είχαν αδυναμία.
Ο Κυπάρισσος είχε σαν συντροφιά ένα εξημερωμένο ελάφι που
αγαπούσε πολύ.
Κάποια καλοκαιρινή μέρα σκότωσε το ελάφι από απροσεξία με το
ακόντιό του.
Από την απελπισία του θέλησε να πεθάνει και το ζητούσε επίμονα
από τους θεούς.
Ο Απόλλωνας και ο Ζέφυρος, δεν πραγματοποίησαν την επιθυμία
του
αλλά τον μεταμόρφωσαν σε δέντρο, το κυπαρίσσι.
Το δένδρο αφιερώθηκε στον Πλούτωνα, το θεό των νεκρών και
είναι
έμβλημα πένθους.
Από τότε το κυπαρίσσι συμβολίζει τη θλίψη.
Μέχρι σήμερα οι άνθρωποι φυτεύουν στα κοιμητήρια ψηλόλιγνα
κυπαρίσσια, σύμβολα αιώνιας θλίψης.