1. 2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015
ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ
2ο Δημοτικό Σχολείο Αλεξανδρούπολης Μηνιαίο Περιοδικό Ποικίλης ύλης - Μάρτιος 2015
Περιεχόμενα
Ζώα του Κόσμου. Άρθρο
των μαθητών:
Μπαξεβανογλου Άννας.
Καρασανη Μαριαλενας.
Παπαχρηστου Μαργαρίτας.
Τσαπαρα Μαρίας.
Σελίδα 17
Συνταγές
Άρθρο των μαθητών:
Αποστολία Παπαδοπούλου
Κωνσταντίνα Σισκοπούλου
Δήμητρα Τσιρτάκη
Θεόδωρος Άδωνης Καλαϊτζής
Σελίδα 22
ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η παραλία
Άρθρο των μαθητών:
Γιάννης Καλλίας
Ηλίας Ντελλής
Γιάννης Σπυρολλαρης
Σελίδα 14
Που είναι Η Αγία Σοφία
Άρθρο των μαθητών :
Κωνσταντίνος, Χρήστος,
Δημήτρης
Σελίδα 20
Ανέκδοτα. Συγγραφική
Ομάδα Φώτης
Καραβασίλης, Δανιήλ
Χαρτοματζίδης,
Βαλάντης Τατεβοσιάν,
Δήμητρης Στόγιας
Άννας Δήμου , Γκόλη Γιώτας
Στο βραχώδη λόφο της
Ακρόπολης, που δεσπόζει στο
κέντρο της σύγχρονης Αθήνας,
βρισκόταν το σπουδαιότερο και
μεγαλοπρεπέστερο ιερό της
αρχαίας πόλης, αφιερωμένο,
κατά κύριο λόγο, στην
προστάτιδα θεά της, την Αθηνά.
σχετίζονται οι σημαντικότεροι
μύθοι της αρχαίας Αθήνας, οι
οι παλαιότερες λατρείες της
πόλης αλλά και ορισμένα από
τα καθοριστικά για την ιστορία
της γεγονότα. Τα μνημεία της
Ακρόπολης, αρμονικά
συνδυασμένα με το φυσικό
περιβάλλον, αποτελούν
μοναδικά αριστουργήματα της
αρχαίας αρχιτεκτονικής, που
εκφράζουν πρωτοποριακούς
συσχετισμούς ρυθμών και
τάσεων της κλασικής τέχνης και
επηρέασαν την πνευματική και
καλλιτεχνική δημιουργία για
πολλούς αιώνες αργότερα. Η
Ακρόπολη του 5ου αι. π.Χ.
τρόπο το μεγαλείο, τη δύναμη
και τον πλούτο της Αθήνας στην
της, το ''χρυσό αιώνα'' του
Περικλή. Ο λόφος επιλέχθηκε
ήδη από τα νεολιθικά χρόνια
(4000/3500­3000 π.Χ.) ως
τόπος

2. 2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
εγκατάστασης των κατοίκων
της περιοχής. Κατάλοιπα
εγκατάστασης της Πρώιμης
και Μέσης Εποχής του
Χαλκού εντοπίσθηκαν στην
περιοχή του Ερεχθείου. Κατά
το 13ο αι. π.Χ., ο βράχος
τειχίσθηκε και αποτέλεσε την
έδρα του τοπικού ηγεμόνα.
Τμήματα αυτού του τείχους,
που αναφέρεται συνήθως ως
''κυκλώπειο'', σώζονται
αποσπασματικά ανάμεσα στα
μεταγενέστερα μνημεία και η
πορεία του μπορεί να
αποκατασταθεί με σχετική
ακρίβεια. Τον 8ο αι. π.Χ. η
Ακρόπολη απέκτησε για
πρώτη φορά τον αποκλειστικά
ιερό της χαρακτήρα με την
καθιέρωση της λατρείας της
Αθηνάς Πολιάδος. Η θεά είχε
το δικό της ναό, στη
βορειοανατολική πλευρά του
λόφου. Στα μέσα του 6ου αι.
π.Χ., την εποχή που τύραννος
της Αθήνας ήταν ο
Πεισίστρατος, το ιερό
απέκτησε μεγάλη αίγλη.
Καθιερώθηκαν τα
Παναθήναια, η μεγαλύτερη
γιορτή των Αθηναίων προς
τιμή της θεάς και ιδρύθηκαν
τα πρώτα μνημειακά κτήρια
και οι ναοί για τη λατρεία της,
μεταξύ των οποίων, ο
λεγόμενος ''Αρχαίος ναός'' και
ο Εκατόμπεδος, πρόδρομος
του Παρθενώνα. Τότε
κατασκευάσθηκε το ιερό της
Βραυρωνίας Αρτέμιδος και
έγινε η πρώτη προσπάθεια για
τη διαμόρφωση μνημειακού
προπύλου του χώρου. Οι
πιστοί αφιέρωναν στο ιερό
πολυάριθμα και πλούσια
αναθήματα, όπως ήταν οι
μαρμάρινες κόρες και οι
ιππείς, τα χάλκινα και πήλινα
αγαλμάτια και τα αγγεία,
πολλά από τα οποία
συνοδεύονταν από επιγραφές,
που βεβαιώνουν τη σημασία
που είχε η λατρεία της Αθηνάς
κατά την αρχαϊκή περίοδο.
Μετά τη νίκη εναντίον των
Περσών στο Μαραθώνα, το
490 π.Χ., οι Αθηναίοι
επιχείρησαν να κτίσουν ένα
πολύ μεγαλύτερο ναό στη
θέση του Παρθενώνα, γνωστό
ως Προπαρθενώνα. Αυτός ο
ναός δεν ολοκληρώθηκε ποτέ,
γιατί το 480 π.Χ., οι Πέρσες
εισέβαλαν στην Αττική,
λεηλάτησαν την Ακρόπολη και
πυρπόλησαν τα μνημεία. Μετά
την αποχώρηση των εχθρών, οι
Αθηναίοι ενταφίασαν το
γλυπτό διάκοσμο των
κατεστραμμένων ναών καθώς
και όσα αναθήματα είχαν
διασωθεί, γεμίζοντας τις
φυσικές κοιλότητες του
εδάφους και διαμορφώνοντας
με αυτό τον τρόπο τεχνητά
άνδηρα στο χώρο του ιερού. Η
Ακρόπολη οχυρώθηκε με νέο
τείχος, αρχικά από το
Θεμιστοκλή (στη βόρεια
πλευρά) και στη συνέχεια από
τον Κίμωνα (στη νότια
πλευρά). Μάλιστα, στο βόρειο
τμήμα του τείχους
ενσωματώθηκαν αρχιτεκτονικά
μέλη των κατεστραμμένων
ναών, που φαίνονται μέχρι
σήμερα από την αρχαία Αγορά
και από τη βόρεια πλευρά της
πόλης.
ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ
Ο Παρθενώνας είναι ναός,
χτισμένος προς τιμήν της θεάς
Αθηνάς, προστάτιδας της
πόλης της Αθήνας. Υπήρξε το
αποτέλεσμα της συνεργασίας
σημαντικών αρχιτεκτόνων και
γλυπτών στα μέσα του 5ου
π.Χ. αιώνα. Η εποχή της
κατασκευής του συνταυτίζεται
με τα φιλόδοξα επεκτατικά
σχέδια της Αθήνας και της
πολιτικής κύρους που
ακολούθησε έναντι των
συμμάχων της κατά την
περίοδο της αθηναϊκής
ηγεμονίας στην Αρχαία
Ελλάδα.
Ο Παρθενώνας αποτελεί το
λαμπρότερο μνημείο της
Αθηναϊκής πολιτείας και τον
κολοφώνα του δωρικού
ρυθμού. Η κατασκευή του
ξεκίνησε το 448/7 π.Χ. και τα
εγκαίνια έγιναν το 438 π.Χ.
στα Μεγάλα Παναθήναια, ενώ
ο γλυπτός διάκοσμος
περατώθηκε το 433/2 π.Χ.
Σύμφωνα με τις πηγές, οι
αρχιτέκτονες που εργάστηκαν
ήταν ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης
και πιθανόν ο Φειδίας, που
είχε και την ευθύνη του
γλυπτού διάκοσμου. Είναι
ένας από τους λίγους
ολομάρμαρους ελληνικούς
ναούς και ο μόνος δωρικός με
ανάγλυφες όλες του τις
μετόπες. Πολλά τμήματα του
γλυπτού διακόσμου, του
επιστυλίου και των
φατνωμάτων της οροφής
έφεραν γραπτό διάκοσμο με
κόκκινο, μπλε και χρυσό
χρώμα. Χρησιμοποιήθηκε
πεντελικό μάρμαρο, εκτός από
το στυλοβάτη που
κατασκευάστηκε από
ασβεστόλιθο...
Το πτερό είχε 8 κίονες κατά
πλάτος και 17 κατά μήκος. Η
τοποθέτηση των κιόνων είναι
ασυνήθιστα πυκνή με
αναλογία διαμέτρου κίονα και
μετακιονίου διαστήματος
1:2,25 (πρβλ. την αναλογία 1:
2,32 στο ναό του Δία στην
Ολυμπία και 1:2,65 στο ναό
της Αφαίας στην Αίγινα). Στις
στενές πλευρές υπήρχε και
δεύτερη σειρά 6 κιόνων που
δημιουργούσε την
ψευδαίσθηση δίπτερου ναού.
Μια άλλη ιδιομορφία ήταν η
ύπαρξη ζωφόρου που
περιέτρεχε το σηκό σε όλο του
το μήκος και αποτελεί ίσως
την πιο φανερή από τις
ιωνικές επιδράσεις. Οι μετόπες
της ανατολικής πλευράς
απεικονίζουν τη Γιγαντομαχία.
Στην δυτική παριστάνεται
Αμαζονομαχία, στη νότια
Κενταυρομαχία και στη βόρεια
σκηνές από τον Τρωικό
πόλεμο. Η ζωφόρος

3. ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
απεικονίζει την πομπή των
Παναθηναίων, την πιο μεγάλη
θρησκευτική γιορτή των
Αθηνών. Είχε 160 μέτρα
μήκος και σχεδόν ένα μέτρο
πλάτος. Υπάρχουν ενδείξεις
πως η ζωφόρος ολοκληρώθηκε
αφού οι λίθοι που την
αποτελούσαν είχαν υψωθεί
στο κτίριο. Αν και η ζωφόρος
λαξεύτηκε από ένα μεγάλο
αριθμό τεχνιτών, το συνολικό
σχέδιο είχε εκπονηθεί από ένα
μόνο καλλιτέχνη. Το όνομα
αυτό δεν είναι γνωστό αλλά
υποθέτουμε πως είναι ο
Φειδίας ή ένας από τους
μαθητές του. Το θέμα
της ζωφόρου είναι
υλοποιήθηκε. Στη συνέχεια η
Αμφίπολη έμεινε στην επιρροή
των Σπαρτιατών. Μια τελευταία
προσπάθεια ανάκτησή της από
τους Αθηναίους το 358 π.Χ.
απέτυχε και τον επόμενο
χρόνο καταλήφθηκε από τον
Φίλιππο, τον πατέρα του
Μεγάλου Αλεξάνδρου και έγινε
μέρος του Βασιλείου
των Μακεδόνων. Με την πτώση
του Μακεδονικού Βασιλείου
από τους Ρωμαίους η
Αμφίπολη έγινε μέρος της
Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Από
την πόλη διερχόταν η
περίφημη Εγνατία οδός. Στα
ύστερα ρωμαϊκά χρόνια
είχε σημαντική οικονομική
ανάπτυξη
Κλέων ο δημαγωγός.
Ανακτήθηκε από τους
Αθηναίους με τη συνθήκη του
Νικιείου παραμένοντας
ουσιαστικά ελεύθερη μέχρι το
357 π.Χ. που καταλήφθηκε
από τον Φίλιππο τον Β΄, της
Μακεδονίας. Εξακολούθησε
να είναι σημαίνουσα πόλη της
Ρωμαϊκής και Βυζαντινής
αυτοκρατορίας που
παρήκμασε ιστορικά ακόμα
και φυσικά κατά τον
μεσαίωνα.
Ιστορία
Πρώιμη ιστορία
πρωτοποριακό,
γιατί δεν διηγείται
ένα μυθολογικό
αλλά ένα
πραγματικό
Αρχαιολογικ
ά μνημεία
του Κόσμου
κάτι που μαρτυρούν
και εντυπωσιακές σε
μέγεθος και
διακόσμηση
εκκλησίες της πόλης
γεγονός.
ΑΜΦΙΠΟΛΗ
του 5ου και 6ου αιώνα
μ.Χ.
Μετά τις επιδρομές των
Σλάβων στα τέλη του 6ου
αιώνα μ.Χ. η Αμφίπολη
ερήμωσε σταδιακά για να
εγκαταλειφθεί εντελώς τον 8ο
αιώνα όταν οι περισσότεροι
κάτοικοι κατέφυγαν στην
κοντινή παραθαλάσσια πόλη
Ηιώνα, που είχε μετονομαστεί
Ερείπια της Αμφίπολης
Η αρχαιολογική έρευνα έχει
αποκαλύψει ερείπια
ανθρώπινης εγκατάστασης που
χρονολογούνται γύρω στο
3.000 π.Χ. Εξαιτίας της
στρατηγικής της θέσης η
Η Αμφίπολη ήταν αρχαία
πόλη χτισμένη στην ανατολική
Μακεδονία, στις όχθες του
ποταμού Στρυμόνα, στη θέση
πόλης που παλαιότερα
ονομαζόταν Εννέα Οδοί ή
πολύ κοντά σε αυτήν. Η
Αμφίπολη ιδρύθηκε από
Αθηναίους το 437 π.Χ. με
στόχο τον έλεγχο των
μεταλλείων της Θράκης, αλλά
πέρασε στα χέρια των
Σπαρτιατών κατά τη διάρκεια
της πρώτης φάσης του
Πελοποννησιακού
πολέμου, την περίοδο 431­
421 π.Χ.
Η Νικίειος Ειρήνη το 422 π.Χ.
προέβλεπε να αποδοθεί στους
Αθηναίους η Αμφίπολη, μια
υπόσχεση που δεν
από τους Βυζαντινούς σε
Χρυσόπολη. Σήμερα στην
περιοχή είναι χτισμένος ο
ομώνυμος σύγχρονος
οικισμός, που βρίσκεται
περίπου 60 χλμ.
νοτιοανατολικά των Σερρών
Σύνοψη
Η Αμφίπολη που ιδρύθηκε
παρά των Μακεδόνων Ηδονών,
κατακτήθηκε το 430 π.Χ. από
τους Αθηναίους από τον
στρατηγό Άγνωνα. Το 422 π.Χ.
περιήλθε στην Σπάρτη μετά
σφοδρή μάχη μεταξύ
Αθηναίων και Σπαρτιατών
κατά την οποία σκοτώθηκε και
ο αρχηγός των Σπαρτιατών
Βρασίδας και ο αντίπαλός του
στρατηγός των Αθηναίων
περιοχή είχε οχυρωθεί από
πολύ νωρίς Το 480 π.Χ. ο
Ξέρξης περνώντας από την
περιοχή έθαψε ζωντανούς
εννέα νεαρούς άντρες και
εννέα παρθένες ως θυσία σε
ποτάμιο θεό. Ένα χρόνο μετά
στην Αμφίπολη ο βασιλιάς της
Μακεδονίας Αλέξανδρος Α΄
νίκησε τα υπολείμματα του
στρατού του Ξέρξη.
Κλασική και ελληνιστική
περίοδος
Issue 1 Page 3
2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015

4. ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Σχέδιο του 1825 που απεικονίζει την Αρχαία
Αμφίπολη σύμφωνα με στοιχεία του Θουκυδίδη για
την μάχη της Αμφίπολης
προσοδοφόρων χρυσωρυχείων της.[2][3]. Η Αθήνα
επανήλθε την εποχή τουΠερικλή, το 437 π.Χ.,
ιδρύοντας την Αμφίπολη. Σύμφωνα με τον
Θουκυδίδη η πόλη ονομάστηκε έτσι επειδή ο
ποταμός Στρυμόνας ρέει γύρω από την πόλη
περιβάλλοντάς την, αλλά για την ετυμολογία
υπάρχουν και άλλες θεωρίες.
Στην συνέχεια η Αμφίπολη έγινε η κύρια βάση
των Αθηναίων στην Θράκη και στόχος
τωνΣπαρτιατών. Κατά την διάρκεια του
Πελοποννησιακού πολέμου οι Σπαρτιάτες
κατέλαβαν την πόλη. Για την σωτηρία της πόλης
στάλθηκε από τους Αθηναίους μία αποστολή υπό
την ηγεσία του Θουκυδίδη (του μετέπειτα
ιστορικού). Η αποστολή απέτυχε, γεγονός που
οδήγησε τον Θουκυδίδη στην εξορία.
Στην συνέχεια στάλθηκε ο Κλέων ο
οποίος σκοτώθηκε κατά τη μάχη
Αρχαιολογικ
ά Μνημεία
του Κόσμου.
της Αμφίπολης, μίας σφοδρής
σύγκρουσης στην οποία βρήκε
τον θάνατο και ο Σπαρτιάτης
στρατηγός Βρασίδας[4]. Με την
Ειρήνη του Νικία ή Νίκειο
Μαρτυρίες Ηρώων 1940­1944 Σ/χης
[1]ΞόμαληςΘεόδωρος ­ Λέων Αμφίπολης
Τον 5ο αιώνα π.Χ. οι Αθηναίοι επιχείρησαν να
αποικίσουν την περιοχή που είχε άμεση
πρόσβαση σε σημαντικές πρώτες ύλες, όπως ο
χρυσός και ο άργυρος του Παγγαίου και τα πυκνά
δάση της περιοχής ­τα τελευταία ενδιέφεραν του
Αθηναίους για την ξυλεία τους. Η πρώτη
απόπειρα της Αθήνας, το 465 π.Χ., να αποικήσει
την περιοχή απέτυχε. Θράκεςπελταστές
συνέτριψαν στον Δραβήσκο την οπλιτική φάλαγγα
2.500­3.000 Αθηναίων αποίκων της πόλης των
Εννέα Οδών, οι οποίοι προχωρούσαν στη θρακική
ενδοχώρα με σκοπό την κατάληψη των
ειρήνη, η Σπάρτη δεσμευόταν να
αποδώσει την Αμφίπολη στην Αθήνα,
κάτι που δεν έγινε και αποτέλεσε σημείο νέων
τριβών και ένα από τα θέματα που στάθηκαν
αιτία να παραβιαστεί η ειρήνη και να ξαναρχίσει
ο Πελοποννησιακός Πόλεμος.
Οι Αθηναίοι δεν κατάφεραν να ανακαταλάβουν
την πόλη ξανά παρά τις πολλές απόπειρες που
έκαναν τα επόμενα χρόνια. Τελευταία ήταν το
358 π.Χ., η οποία δεν είχε αίσια έκβαση γι’
αυτούς και έναν χρόνο μετά η πόλη καταλήφθηκε
από τον Φίλιππο και έγινε μέρος του Βασιλείου
των Μακεδόνων. Ο Φίλιππος φρόντισε να
μεταφέρει εκεί μεγάλο αριθμό υπηκόων του για
να αλλάξει τη σύσταση του πληθυσμού προς
όφελός του. Την περίοδο του Μεγάλου
Αλεξάνδρου η Αμφίπολη και το επίνειό της στο
Αιγαίο είχαν εξελιχθεί σε πολύ σημαντική
ναυτική βάση των Μακεδόνων, και γενέτειρα
τριών σημαντικών ναυάρχων, του Νέαρχου, του
Ανδροσθένη και του Λαομέδοντα. Από εκεί
ξεκίνησε και ο στόλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου
για την Ασία. Στην ελληνιστική εποχή, άποικοι
από την πόλη ίδρυσαν
2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015

5. ­με προτροπή του Σελεύκου­ μια ομώνυμη πόλη
στις όχθες του Ευφράτη, επί της παλαιοτέρας
αραμαϊκής Θαψάκου.
6NE#OC; C#B ,K?#F'BF; S%I<H$HJ
Στην περιοχή έχουν βρεθεί πολλές επιτύμβιες στήλες,
αναθηματικά ανάγλυφα και αγάλματα, όπως και χρυσά
κοσμήματα (στους τάφους). Επίσης βρέθηκαν πολλά αγγεία
που μαρτυρούν έντονη εμπορική κίνηση. Εκτός από τα
αρχαιότερα ευρήματα, τμήματα των αρχαίων τειχών και το
Με την πτώση του Μακεδονικού Βασιλείου από ιερό της μούσας Κλειώς διασώζονται επίσης τμήματα σπιτιών
τους Ρωμαίους η Αμφίπολη έγινε μέρος της Ρωμαϊκής της ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής. Πολλά ευρήματα
Αυτοκρατορίας. Η πόλη ορίστηκε πρωτεύουσα μίας εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αμφίπολης.
από τις τέσσερις διοικητικές περιφέρειες στις οποία
χώρισαν οι Ρωμαίοι την Μακεδονία, τις
επονομαζόμενες μερίδες. Η μερίδα της Αμφίπολης στη
Λόφος Καστά.
συνέχεια ενσωματώθηκε στην επαρχία της Θράκης. Το 1953 έγινε στο λόφο Καστά η πρώτη τομή από κατοίκους
Από την πόλη διερχόταν η περίφημη Εγνατία οδός ενώ της περιοχής, εξαιτίας ιχνών λιθοδομής στη κορυφή του. Το
την επισκέφθηκε και κήρυξε ο Απόστολος Παύλος κατά 1964 άρχισε επίσημα η ανασκαφή, με επικεφαλής τον Δημήτρη
τη δεύτερη αποστολική περιοδεία του (49­52 μ.Χ). Λαζαρίδη, και ανακαλύφθηκε ένα τετράπλευρο οικοδόμημα,
Διασώζονται τα ονόματα χριστιανών της Αμφίπολης με μήκος πλευράς 10 μέτρα και ύψος 5 μέτρα, ενώ με βάση
που μαρτύρησαν όπως η Θεσσαλονίκη, ο Αύκτος, ο διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη βρέθηκε, από τους Κ.
Ταυρίων και ο πρεσβύτερος Μώκιος. Περιστέρη και Μ. Λεφαντζή, ότι ο Λέοντας της Αμφίπολης
Τα τελευταία χρόνια της αρχαιότητας η Αμφίπολη βρισκόταν κάποτε στην κορυφή του τύμβου, πάνω στο
ευνοήθηκε από την οικονομική ανάπτυξη της τετράπλευρο αυτό οικοδόμημα. Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν
Μακεδονίας, κάτι που μαρτυρούν και οι πολλές σε μια έκταση 20 στρεμμάτων στο λόφο και εντοπίστηκαν 70
εκκλησίες της πόλης. Στην Αμφίπολη ανασκάφτηκαν τάφοι. Το 2012 άρχισαν προσπάθειες από την αρχαιολόγο
εντυπωσιακές σε μέγεθος και διακόσμηση εκκλησίες Κατερίνα Περιστέρη για να εντοπιστούν τα όρια του τύμβου,
του 5ου και 6ου αιώνα μ.Χ. Μετά τις επιδρομές των και ο περίβολός του εντοπίστηκε 12 μέτρα κάτω από την
Σλάβων στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ. η Αμφίπολη επιφάνεια που γίνονταν οι ανασκαφές. Ο ταφικός περίβολος
ερήμωσε σταδιακά για να εγκαταλειφθεί εντελώς τον έχει μήκος 497 μέτρα και χρονολογείται γύρω στο 325 – 300
8ο αιώνα όταν οι περισσότεροι κάτοικοι κατέφυγαν π.Χ. την περίοδο της βασιλείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
στην κοντινή παραθαλάσσια πόλη Ηιώνα ( ϊών), που Είναι φτιαγμένος από μάρμαρο της Θάσου και κατά την
πλέον είχε μετονομαστεί από τους Βυζαντινούς σε εκτίμηση της υπεύθυνης της ανασκαφής πρόκειται για έργο
Χρυσόπολη.
Αρχαιολογικά ευρήματα
Λέων της Αμφίπολης.
του Δεινοκράτη, της περιόδου 325­300 π.Χ.
Από την ανασκαφή στον τάφο έχουν έρθει στο φως τρεις
διαδοχικοί θάλαμοι που επικοινωνούν μεταξύ τους με θύρες,
Κατά τον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο, Έλληνες ενώ στον τρίτο θάλαμο υπάρχει μικρότερη θύρα που φαίνεται
στρατιώτες της Ι και ΙΙΙ μεραρχίας, παρατήρησαν την να οδηγεί σε τέταρτο θάλαμο , χωρίς όμως να είναι βέβαιο ότι
ύπαρξη μαρμάρων μέσα σε θάμνους της δυτικής όχθης αυτός είναι ο τελευταίος ή νεκρικός θάλαμος. Οι ανασκαφές
του ποταμού Στρυμώνα. Γίνανε τότε, το 1913, βρίσκονται σε εξέλιξη και δεν είναι ακόμα σίγουρο σε ποιόν
ανασκαφές από Έλληνες αρχαιολόγους, οι οποίες ανήκει ο συγκεκριμένος τάφος. Από την δημοσιοποίηση των
έφεραν στο φως την μετέπειτα αναγνωρισθείσα βάση πρώτων ευρημάτων, έχουν εμφανιστεί πολλές και διαφορετικές
του μεγάλου μαρμάρινου λέοντος. Αργότερα, κατά την απόψεις αρχαιολόγων για το ποιος ή ποια είναι ο νεκρός,
εκτέλεση των έργων αποξήρανσης του Στρυμόνα από καθώς και αν είναι ένας ή περισσότεροι. Σύμφωνα με θεωρία
την εταιρεία Μονξ­Γιούλεν, αποκαλύφθηκαν στις του Άντριου Τσαγκ, συγγραφέα του βιβλίου «Η αναζήτηση
εκβολές του Στρυμόνα ερείπια αρχαίας γέφυρας και του τάφου του Μ. Αλέξανδρου», οι Καρυάτιδες που βρέθηκαν
βρέθηκαν μέσα σε λάσπη του ποταμού τεράστια στη θύρα του δεύτερου θαλάμου αναπαριστούν ιέρειες του
τεμάχια του μαρμάρινου λέοντος. Παρά ταύτα, χάριν Διονύσου, με τις οποίες είχε σχέση η μητέρα του Αλεξάνδρου,
της πρωτοβουλίας του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ολυμπιάδα.
Αθήνα Λίνκολν ΜακΒη, την ιδιωτική πρωτοβουλία Ορισμένοι αρχαιολόγοι, που δεν έχουν σχέση με την
και τη συμπληρωματική ενίσχυση του ελληνικού ανασκαφή, διατυπώνουν αμφιβολίες για το κατά πόσον ο
κράτους, αναστηλώθηκε ο Λέων της Αμφίπολης. τάφος είναι ελληνικός , υπόθεση όμως που απορρίπτει η
Issue 1 Page 5
2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015

6. υπεύθυνη της ανασκαφής τονίζοντας ότι όλα τα
δεδομένα δείχνουν ότι «χρονολογείται στο τελευταίο
τέταρτο του 4ου π.Χ. αιώνα, δηλαδή μετά το θάνατο του
Μεγάλου Αλεξάνδρου μέχρι το 325­ 300 π.Χ.».
Βρετανοί στρατιώτες με κρανία που ανακαλύφθηκαν
κατά τη διάρκεια της κατασκευής των τάφρων και
πιρόγες στην Αμφίπολη κατά τη διάρκεια του Α’
Παγκοσμίου Πολέμου, το 1916.
Προσωπικότητες
Η Αμφίπολη είναι γενέτειρα πολλών σημαντικών
προσώπων όπως:
• Ζωίλος, ο κυνικός φιλόσοφος (400­320 π.Χ.) ο
επονομαζόμενος και Ομηρομάστιξ.
• Ερμαγόρας της Αμφίπολης, στωικός φιλόσοφος
και μαθητής του Περσαίου.
• Πάμφιλος, ο ζωγράφος ο οποίος εισήγαγε στη
ζωγραφική τη συστηματική διδασκαλία της
Γεωμετρίας και των Μαθηματικών.
• Ο ιστορικός Φίλιππος.
ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
Ο Βυζαντινός Ναός της Ύπατης Σοφίας του Ένσαρκου
Λόγου του Θεού, περισσότερο γνωστή ως Αγία Σοφία
ή Αγιά­Σοφιά, (τουρκικά Ayasofya, λατινικά Sancta
Sophia ή Sancta Sapientia), γνωστός και ως Ναός
της Αγίας του Θεού Σοφίας ή απλά Η Μεγάλη
Εκκλησία[1], ήταν από το 360 μέχρι το 1453
ορθόδοξος καθεδρικός ναός της Κωνσταντινούπολης,
με εξαίρεση την περίοδο 1204 ­ 1261 κατά την οποία
ήταν ρωμαιοκαθολικός ναός, ενώ μετά την άλωση της
Κωνσταντινούπολης μετατράπηκε σε τέμενος, μέχρι
το 1934 και αποτελεί σήμερα μουσειακό χώρο
(τουρκικά Ayasofya Müzesi).
Ανήκει στις κορυφαίες δημιουργίες της βυζαντινής
ναοδομίας, πρωτοποριακού σχεδιασμού, και υπήρξε
σύμβολο της πόλης, τόσο κατά τη βυζαντινή όσο και
κατά την οθωμανική περίοδο. Το παρόν κτίσμα
ανεγέρθηκε τον 6ο αιώνα, επί βασιλείας του
Ιουστινιανού Α΄, από τους μηχανικούς Ανθέμιο από
τις Τράλλεις (σημ. Αϊδίνιο) και Ισίδωρο από τη
Μίλητο. Στο ίδιο σημείο, επί του πρώτου λόφου της
Κωνσταντινούπολης και σε κοντινή απόσταση από το
Μέγα Παλάτιον και τον Ιππόδρομο της πόλης, είχαν
χτιστεί παλαιότερα δύο ακόμα ναοί που
καταστράφηκαν από πυρκαγιά.
Το οικοδόμημα ακολουθεί τον αρχιτεκτονικό ρυθμό
της τρουλαίας βασιλικής και συνδυάζει στοιχεία της
πρώιμης βυζαντινής ναοδομίας, σε πολύ μεγάλη
κλίμακα. Αρχιτεκτονικές επιρροές της Αγίας Σοφίας
εντοπίζονται σε αρκετούς μεταγενέστερους
ορθόδοξους ναούς αλλά και σε οθωμανικά τζαμιά,
όπως στο τέμενος του Σουλεϊμάν και στο
Σουλταναχμέτ τζαμί. Εκτός από τον αρχιτεκτονικό
σχεδιασμό της, η Αγία Σοφία ξεχωρίζει επίσης για τον
πλούσιο εσωτερικό διάκοσμό της, που ωστόσο υπέστη
σοβαρές καταστροφές κυρίως από τις βαρβαρότητες
των Τούρκων κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής
κυριαρχίας.
Ιστορία.
Σχέδιο της Αγίας Σοφίας το 1877
2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015

7. 2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015
εγκαινιάστηκε το 360 επί της αυτοκρατορίας του Ιουστινιανού, η Αγία Σοφία είχε χίλιους
Κωνσταντίου Β΄ και μαζί με το ναό της Αγίας Ειρήνης κληρικούς
Μετά τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης το 337, η
ανέγερση ενός ναού της Αγίας Σοφίας υπήρξε τμήμα
ενός ευρύτερου προγράμματος οικοδόμησης γύρω
από το Μέγα Παλάτι. Η πρώτη Αγία Σοφία
τις αμαρτίες σου και όχι μόνο το πρόσωπό σου). Η
φράση αυτή, αν αναγνωσθεί ανάποδα (από δεξιά
προς τα αριστερά) αποδίδει τις ίδιες λέξεις και
επομένως και το αυτό νόημα. Την εποχή του
αποτελούσε τον κύριο καθεδρικό ναό της
πρωτεύουσας και έδρα του Πατριαρχείου της
Κωνσταντινούπολης. Εικάζεται ότι επρόκειτο για
ξυλόστεγη βασιλική, τρίκλιτη ή πεντάκλιτη.
Καταστράφηκε από πυρκαγιά το 404 και χτίστηκε
εξαρχής τα επόμενα χρόνια. Ο νέος ναός
εγκαινιάστηκε το 415 επί βασιλείας του Θεοδοσίου
Β΄ και καταστράφηκε από τους οπαδούς του
πατριάρχη επειδή ο Θεοδόσιος είχε μια διαμάχη με
τον Πατριάρχη. Αν και λίγα συμπεράσματα μπορούν
να εξαχθούν ως προς την αρχιτεκτονική αξία του
οικοδομήματος, οι ιστορικές πηγές μαρτυρούν πως
στο εσωτερικό του φυλάσσονταν ιερά κειμήλια
μεγάλης αξίας, από χρυσό ή ασήμι. Σύμφωνα με τις
πλέον πρόσφατες προσπάθειες αναπαράστασης του
ναού, υποθέτουμε πως είχε εύρος 52 μ.
αποτελούμενη από ένα κεντρικό κλίτος και τέσσερις
διακριτούς διαδρόμους. Κατά τη Στάση του Νίκα το
532, υπέστη μεγάλη φθορά και το κτίσιμο του ναού
που διατηρείται ως σήμερα δρομολογήθηκε από τον
αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α'.
Αρχιτέκτονες του ναού ήταν οι γεωμέτρες Ανθέμιος
από τις Τράλλεις και ο Ισίδωρος από τη Μίλητο. Η
κατασκευή του ολοκληρώθηκε σε μικρό χρονικό
διάστημα και τα εγκαίνιά του τελέστηκαν στις 27
Δεκεμβρίου του 537. Τότε, σύμφωνα με το θρύλο, ο
Ιουστινιανός αναφώνησε «Δόξα τω Θεώ τω
καταξιώσαντί με τοιούτον έργον επιτελέσαι. Νενίκηκά
σε, Σολομών!», θέλοντας έτσι να εκφράσει το
θαυμασμό του για το μνημείο το οποίο ήταν πιο
θαυμαστό από τον Ναό του Σολομώντα στα
Ιεροσόλυμα. Τριακόσια και πλέον εκατομμύρια
χρυσών δραχμών, κατ΄ αντιστοιχία, είχαν δαπανηθεί
για την ανέγερση αυτού του Ναού. Τα "θυρανοίξια"
της Αγιάς Σοφιάς ακολούθησαν θυσίες χιλιάδων
ελαφιών, βοών, προβάτων και ορνίθων και διανομή
χιλιάδων μοδίων σίτου στους φτωχούς καθώς και
πολυήμερη πανήγυρη.
Στο προαύλιο του ναού λέγεται πως υπήρχε κρήνη,
στην οποία ανεγράφετο η καρκινική φράση "ΝΙΨΟΝ
ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ", (νίψον
ανομήματα μη μόναν όψιν = ξέπλυνε δηλαδή
ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΠΙΖΑΣ
1%CDBE:FHJ 5QI>HJ '@J 5<?#J B'#DBC9
; #SD9 H 5QI>HJ '@J 5<?#J
%<F#B 'H D%>PE%FH B'#DBC9 C#ES#F<D%!
C#ES#F#IBP #F%G9I'@'H CN$NFH&'9&BH 'HK
C#A%$IBCHQ F#HQ '@J 0'#DBC;J SPD@J '@J 5<?#J
,I<&C%'#B S<&N #SP 'HF 1#A%$IBCP C#B %<F#B @ 'I<'@
S#D#BP'%I@ C#'#&C%K; &'@F 5D#'%<# 'HK 3'HKPEH
'@J 5<?#J E%'9 'HF 1#A%$IBCP
F#P C#B 'H CKCDBCHQ &L;E#'HJ ,#S'B&';IBH %FR
$<SD# =I<&C%'#B C#B 'H 1HBE@';IBH
.I>#&<%J $B9&N&@J
8HF 0#FHK9IBH 'HK HB B'#DBC:J +IL:J DP>N
#QG@&@J '@J CD<&@J $B:CHM#F '@ D%B'HKI><# 'HK
5QI>HK C#B #S#>PI%K&#F '@F %<&H$H &% %SB&C:S'%J
8I<# LIPFB# E%'9 G%C<F@&#F HB %I>#&<%J &L%$<HK
$B9&N&@J 'HK EF@E%<HK 5%I<SHK 'PFHB EHDQ=$HK
LQA@C#F &'@ =9&@ 'HK SIHC%BE:FHK F)
#F'B&'#AE<&HKF '@F CD<&@ %FR L#DQ=$BFHB
':FHF'%J #>C<&'IN&#F #K'P &'H :$#(HJ
$@EBHKI>RF'#J :'&B EB# #&(#D; #F9&L%&@ &'HF
C<F$KFH C#'9II%K&@J 5#I9DD@D# &C9('@C% 'H
:$#(HJ '@J =PI%B#J SD%KI9J R&'% F# E%'#'HSB&'%< H
C#'#CPIK(HJ 9GHF#J +SH':D%&E# 'NF %I>#&BRF
#K'RF SHK HDHCD@IRA@C#F 'H ;'#F F#
M@DR&%B 'H EF@E%<H C#'9 %C#'H&'9 C#B F#
&KF%L<&%B SD:HF F# %<F#B %SB&C:MBEH &'H CHBFP
Issue 1 Page 7

8. Η Πίζα (ιταλ. Pisa) είναι ιστορική πόλη της ΒΔ
Ιταλίας, πανεπιστήμιό της που λειτουργεί από το
1343 και τον ξακουστό κεκλιμένο πύργο της Πίζας,
που κτίστηκε όλος από μάρμαρο στη διάρκεια της
περιόδου από το 1172 μέχρι το 1350. Αποτελείται
από 6 ορόφους και επειδή κτίστηκε σε έδαφος
χαλαρό, παρουσιάζει κλίση προς τα νότια που
σταδιακά αυξάνεται. Έχει ύψος 56 μ. Πολλοί
επισκέπτες της Ιταλίας πηγαίνουν στην Πίζα ειδικά
για να θαυμάσουν το μνημείο αυτό της
αρχιτεκτονικής και τεχνικής.
Παλιότερα, το 18ο αιώνα, στην Πίζα υπήρχε
ελληνική παροικία. Εκεί οι Έλληνες είχαν γίνει η
ψυχή του αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας
από τους Τούρκους και ως μέλη της Φιλικής
Εταιρείας ενίσχυσαν τον αγώνα του 1821 όπως
μπορούσαν.
Η σημερινή Πίζα είναι αρκετά αναπτυγμένη πόλη
από οικονομική και πνευματική άποψη. Η πλατεία
του Καθεδρικού Ναού (Piazza del Duomo) της πόλης
αποτελεί από το 1987 Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO.
Το Kάμπο Σάντο, γνωστό επίσης ως Καμποσάντο
Μονουμεντάλε (΄΄μνημειακό κοιμητήριο΄΄) ή
Καμποσάντο Βέκιο (΄΄παλιό κοιμητήριο΄΄) είναι
ιστορικό οικοδόμημα στη βόρεια άκρη της Πλατείας
του Καθεδρικού. Το ΄΄Κάμπο Σάντο΄΄ μπορεί
ελεύθερα να μεταφραστεί ως ΄΄άγιο πεδίο΄΄, επειδή
λέγεται ότι χτίστηκε γύρω από έναν όγκο ιερού
χώματος από το Γολγοθά, που έφτασε στην Πίζα
κατά την Τέταρτη Σταυροφορία από τον Ουμπάλντο
ντε Λανφράνκι, αρχιεπίσκοπο της Πίζας το
12ο αιώνα. Ένας θρύλος λέει ότι τα σώματα
του Καθεδρικού. Χρονολογείται ένα αιώνα μετά τη
μεταφορά του χώματος από το Γολγοθά και
ανεγέρθηκε πάνω στον προηγούμενο χώρο ταφής. Η
κατασκευή αυτού του τεράστιου, μακρόστενου
Γοτθικού περιστυλίου άρχισε το 1278 και
αποπερατώθηκε το 1464. Φαίνεται ότι το κτίριο δεν
προοριζόταν για κοιμητήριο, αλλά για μια εκκλησία
ονόματι Αγία Τριάδα, αλλά τα σχέδια άλλαξαν κατά
τη διάρκεια της κατασκευής. Οι τοίχοι ήταν κάποτε
καλυμμένοι με τοιχογραφίες, οι πρώτες το 1360, οι
τελευταίες περίπου τρεις αιώνες αργότερα. Η πρώτη
ήταν η ΄΄Σταύρωση΄΄του Φραντσέσκο Τραίνι, στη
νοτιοδυτική πλευρά και στη συνέχεια προς τα δεξιά
στη νότια πλευρά, η ΄΄Τελευταία Κρίση΄΄, η
΄΄Κόλαση΄΄, ο ΄΄Θρίαμβος του Θανάτου΄΄ και η
΄΄Θηβαίς΄΄, που συνήθως αποδίδονται στο
Μπουιναμίκο Μπουφαλμάτσε. Στις 27 Ιουλίου 1944
θραύσμα βόμβας Συμμαχικής επίθεσης προκάλεσε
φωτιά που έκαψε τα ξύλινα καδρόνια και έλιωσε το
μολύβι της οροφής. Η καταστροφή της οροφής
προκάλεσε σοβαρές ζημιές παντού στο εσωτερικό
του κοιμητηρίου, καταστρέφοντας τα περισσότερα
αγάλματα και σαρκοφάγους και όλες τις
τοιχογραφίες. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
άρχισαν εργασίες αποκατάστασης. Η στέγη
αποκαταστάθηκε όσο το δυνατό πιστότερα στην
αρχική της εμφάνιση και οι τοιχογραφίες
αποχωρίστηκαν από τους τοίχους για να
αποκατασταθούν και να εκτεθούν αλλού. Οι
αποκαταστημένες τοιχογραφίες μεταφέρονται
βαθμιαία στις αρχικές τους θέσεις στο
κοιμητήριο, στο εσωτερικό του, για να
αποκατασταθεί η προπολεμική εμφάνιση
που θάβονταν στο χώρο αυτό θα
αποσυντίθονταν μέσα σε 24 ώρες. Ο χώρος
ταφής βρίσκεται πάνω στα ερείπια του
παλιού βαπτιστηρίου της εκκλησίας της
Σάντα Ρεπαράτα, της εκκλησίας που κάποτε
Αρχαία
Μνημεία του
Κόσμου.
του Κάμπο Σάντο.
υπήρχε στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο
Καθεδρικός. Ο όρος ΄΄μνημειακό΄΄ το διαφοροποιεί
από το μεταγενέστερο αστικό κοιμητήριο της Πίζας.
Το κτίριο ήταν το τέταρτο και τελευταίο της Πλατείας
2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015

9. 2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015
Η Ιστορία της Μουσικής
Στην αρχαιότητα η μουσική αποτελούσε στοιχείο
μόρφωσης. Στους νεότερους χρόνους ως μουσική
ορίζεται η τέχνη έκφρασης των αισθημάτων και
των ιδεών με τη βοήθεια ήχων, αρμονικά
συνδυασμένων, η μελωδία μιας μουσικής
σύνθεσης που εκτελείται με φωνή ή με όργανα, η
ορχήστρα, το σύνολο των μουσικών (εκτελεστών,
οργανοπαιχτών) το σύνολο των ηχητικών αξιών
της εικόνας, που στηρίζεται στη μελωδία, την
αρμονία, το ρυθμό, τον τονισμό, το μουσικό
ρυθμό κλπ. Η μουσική είναι το είδος της τέχνης
που αντανακλά στην πραγματικότητα και επιδρά
στον άνθρωπο με ενσυνείδητες και οργανωμένες
ηχητικές δομές. Οι δομές αποτελούνται, κυρίως,
από τους τόνους. Η μουσική βρίσκεται
περισσότερο κοντά στο λόγο, τους κραδασμούς
της φωνής που εξωτερικεύει τον ψυχικό κόσμο
του ανθρώπου. Οι μουσικοί ήχοι, μ' όλη την
ομοιότητά τους με τους ήχους της πραγματικής
ζωής, διαφέρουν απ' αυτούς με την αυστηρή
οργάνωση του τόνου και του ρυθμού, ανήκουν Δε
σε συστήματα ιστορικά διαμορφωμένα,
επιλεγμένα από τη μουσική πρακτική της κάθε
κοινωνίας. Οι θυμικές διεργασίες και καταστάσεις
του ανθρώπου παίζουν σημαντικό ρόλο στη
μουσική όπως και οι βουλητικές παρορμήσεις.
Στο μουσικό περιεχόμενο τον κύριο λόγο έχει η
ηχητική και χρονική φύση της μουσικής.
Στηρίζεται στον συνηθισμένο τρόπο έκφρασης των
ψυχικών καταστάσεων και της μετάδοσής τους με
τον ήχο και, έτσι, εκφράζει το θυμικό βίωμα ως
κίνηση με τις αλλαγές, αποχρώσεις, δυναμικές
εντάσεις, υφέσεις, την αρμονική εξέλιξη, τις
συγκρούσεις.
Η μουσική εκφράζει, επίσης, τους χαρακτήρες
των ανθρώπων. Γι αυτό τη μουσική των ανθρώπων
την ονόμασαν "γλώσσα της ψυχής". Κύρια
συστατικά της μουσικής:
1) ο ήχος, χωρίς αυτόν δεν μπορεί να νοηθεί
μουσική και σε αυτόν ακριβώς περιέχονται τα άλλα
στοιχεία, όπως η χροιά (το ιδιαίτερο χρώμα που
ξεχωρίζει την μια φωνή από την άλλη, το ένα όργανο
από το άλλο), η εκπομπή που ο ήχος παίρνει το
επιθυμητό ύψος, την οξύτητα ή τη βαρύτητα, η
ένταση, δηλαδή η ενδυνάμωση του ήχου, και, τέλος,
η διάρκεια, που εξαρτάται από την παράταση ή την
παύση των παλμικών δονήσεων, που κάνουν τον
ήχο.
2) Ο ρυθμός, δηλαδή ο τρόπος διαδοχής των
χρονικών στοιχείων, με μετρικές μονάδες, που
ξεχωρίζουν καθαρά μεταξύ τους.
3) Η μελωδία, που παρουσιάζει τη διαδοχή των
ήχων, που προχωρούν ξεχωριστά και σύμφωνα με
κάποια λογική σειρά.
4) Η αρμονία, που είναι η ταυτόχρονη εκφορά, η
συνήχηση περισσότερων φθόγγων. Η ευρωπαϊκή
μουσική βασίζεται στη μείζονα και στην ελάσσονα
κλίμακα.
078460+
/ EHK&BC; >%FF;A@C% E#?< E% 'HF 9FAINSH H HSH<HJ
FNI<J 9ILB&% F# G%LNI<?%B #IEHFBCHQJ (K&BCHQJ ;LHKJ
SHK 'HF =H@AHQ&#F &'@F S#I#>N>; C#B '@ ?N; 'HK
7B>9 7B>9 9ILB&% F# 'HF #F#S#I9>%B F# 'HKJ
#F#&KFA:'%B $@EBHKI>BC9 8# EHK&BC9 'HK
$@EBHKI>;E#'# H 9FAINSHJ '# LI@&BEHSH<@&% >B# F#
%SBCHBFNF;&%B E% 'HKJ &KF#FAIRSHKJ 'HK F# %GHIC<&%B
'H (P=H F# %SBC#D%&'%< 'HKJ SIH>PFHKJ F# %G%KE%F<&%B
'HKJ A%HQJ 'HK C#B F# %C(I9&%B 'H A#KE#&EP '@F
#(H&<N&@ C#B '@F #>9S@ .<F#B L#I#C'@IB&'BCP P'B HB
#IL#<HB *DD@F%J S#I9 '@F :F'HF@ AI@&C%K'BCP'@'9
'HKJ -% $@EBHQI>@&#F EK&'BCB&'BC; EHK&BC; C#B
#S:$N&#F A%<# SIH:D%K&@ &'@ EHK&BC; C#B PLB
EK&'@IB#C; +F'<A%'# &'H 2%&#<NF# SHK @ EHK&BC;
S#B$%<# %<F#B #&A%F;J E:LIB C#B #FQS#IC'@ CKIB#IL%< H
EK&'BCB&EPJ C#B @ FH&@IP'@'# -% $B#&RA@C#F >I#S'9
EF@E%<# SHK F# E#J C#'#'HS<?HKF *DD@F%J 1:D'%J
"#D9'%J ;'#F @ S%F'9'HF@ #F@EB'PFB# CD<E#C# F'H I% EB
&HD D#
Ο μουσικός πολιτισμός της Αιγύπτου πιστεύεται ότι
δάνεισε στοιχεία του στο μινωικό, το μυκηναϊκό στην
αρχαϊκή και κυκλαδική Ελλάδα όπως και στους
Ετρούσκους. Για την Ασσυρία, που κληρονόμησε τον
μουσικό πολιτισμό των Σουμέριων και τον ανέπτυξε
δεν υπάρχουν παρά οι λιγότερες και ατελέστερες
μαρτυρίες. Οι αρχαιότεροι μουσικοί ορισμοί είναι οι
Issue 1 Page 9

10. Κάλλας απορρίπτει τους
ρόλους. Δε θέλει να
ακουστικοί νόμοι που θέσπισαν
οι Κινέζοι, οι οποίοι στους
Ευρωπαίους φαίνονταν
σχολαστικοί και χωρίς φαντασία
και έκφραση. Βασίζονται σε
κύκλο από πέμπτες και
θεωρούνται σχετικοί με τις
θεωρίες του Πυθαγόρα. Η αρχική
κλίμακα είναι η πεντάτονη,
ανημίτονη, που αργότερα
συμπληρώθηκε από επτάτονη και
στο τέλος από τη χρωματική των
δώδεκα βαθμίδων.για τη μουσική
του αρχαίου κόσμου. Πιστεύεται,
όμως, ότι η βάση της μουσικής
στους αρχαίους λαούς­Κινέζους,
Ινδούς.
Παλιοί Έλληνες καλλιτέχνες
Μάρκος Βαμβακάρης
Γεννήθηκε στις 10 Μαΐου του
1905 στο συνοικισμό Σκαλί της
Άνω Χώρας της Σύρου από
οικογένεια Καθολικών (για τον
λόγο αυτό αργότερα απέκτησε και
το παρατσούκλι «Φράγκος»). Οι
γονείς του ήταν φτωχοί αγρότες
και ήταν ο πρωτότοκος από έξι
αδέλφια. Ο παππούς του έγραφε
τραγούδια και ο πατέρας του
έπαιζε ζαμπούνα, ενώ από μικρή
ηλικία ο μικρός Μάρκος
συνόδευε τον τελευταίο παίζοντας
τουμπί (νησιώτικο τύμπανο) σε
διάφορα πανηγύρια. Λόγω της
κακής οικονομικής κατάστασης
της οικογένειάς του, ο Μάρκος
αναγκάστηκε να αφήσει το
σχολείο και να εργαστεί ως
λούστρος, εφημεριδοπώλης,
εργάτης σε κλωστήρια, βοηθός σε
οπωροπωλεία κ.ά.
+>9ANF 0#CN=<$@J
Γεννήθηκε στον Ευαγγελισμό
Λαγκαδά Θεσσαλονίκης το 1955.
Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από
τη Μικρασία, γι' αυτό τα πρώτα
τραγούδια που άκουγε ήταν
μικρασιατικές μελωδίες. Άρχισε
να ασχολείται με τη μουσική το
1971 και σταδιακά έμαθε μόνος
του να παίζει σχεδόν όλα τα
έγχορδα όργανα των ρεμπέτικων
τραγουδιών, δηλαδή: κιθάρα,
μπαγλαμά, ούτι, μπουζούκι,
τζουρά, μάντολα, μαντολίνο. Το
1973 έκανε την πρώτη
επαγγελματική του εμφάνιση σε
μπουάτ της Θεσσαλονίκης.
Αμέσως συνειδητοποίησε πως η
μουσική που τον εκφράζει και του
ταιριάζει είναι η ρεμπέτικη και
αφιερώνεται σε αυτήν
αποκλειστικά. Κατέχει πολλούς
σπάνιους δίσκους γραμμοφώνου
με ρεμπέτικα τραγούδια, και
αξιοποιεί τη συλλογή του σε
ραδιοφωνικές μουσικές
εκπομπές.
Μαρία Κάλλας
Η Μαρία Κάλλας (Μαρία Άννα
Σοφία Καικιλία
Καλογεροπούλου) (Νέα Υόρκη,
2 Δεκεμβρίου 1923 ­ Παρίσι
16 Σεπτεμβρίου 1977) υπήρξε
κορυφαία υψίφωνος πλέον
γνωστή παγκοσμίως ντίβα της
όπερας. Εντούτοις η ακρόασή
της από τον Έντουαρντ
Τζόνσον, διευθυντή της
Όπερας, φέρνει την προσφορά
δύο ρόλων στα έργα "Φιντέλιο"
του Μπετόβεν και Μαντάμ
Μπατερφλάι του Πουτσίνι. Η
τραγουδήσει τον "Φιντέλιο" στα
αγγλικά, ενώ αισθάνεται πολύ
εύσωμη ώστε να ερμηνεύσει
την αιθέρια "Μπάτερφλάι".
Παλιοί ξένοι καλλιτέχνες.
Έλβις Άαρον Πρίσλευ
Ο Έλβις Άαρον (8 Ιανουαρίου
1935 ­ 16 Αυγούστου 1977)
γεννήθηκε στο Τουπέλο του
Μισισίπι. Γνωστός και με το
προσωνύμιο "Βασιλιάς της Ροκ εν
Ρολ" και "Βασιλιάς" (αγγ. "The
2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015

11. 2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015
ήταν τραγουδιστής, μουσικός και ηθοποιός ενώ
θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους
μεγαλύτερους καλλιτέχνες των τελευταίων 50
ετών. Ξεκίνησε τραγουδώντας μουσική rockabilly
για την εταιρεία Sun Studios, με πολλά
κομμάτια ρυθμικής μπλουζ, γκόσπελ (gospel) και
Κάντρι, ενώ ο συνδυασμός όλων αυτών των
οδήγησε προς την καθαρή μουσική Ροκ εν ρολ.
Επιτυχία γνώρισε όμως και με μπαλάντες αλλά
και με κομμάτια κάντρι, μπλουζ, ποπ, φολκ,
αγγίζοντας κάποιες στιγμές ακόμη και τη τζαζ.
Μπορούσε να ερμηνεύσει πολλά είδη μουσικής,
πάντα με την ίδια επιτυχία, χάρη στην ευέλικτη
φωνή του.
Μάικλ Τζόζεφ Τζάκσον
Ο Μάικλ Τζάκσον (29 Αυγούστου 1958 ­ 25
Ιουνίου 2009) ήταν Αμερικανός μουσικός,
τραγουδιστής, χορευτής, συνθέτης και
παραγωγός. Θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες
προσωπικότητες στην ιστορία της μουσικής και
του θεάματος. Είναι ευρέως γνωστός ως «Βασιλιάς
της Ποπ». Τιμήθηκε μεταξύ άλλων μετά θάνατον
με Βραβείο Γκράμι για το σύνολο της προσφοράς
του.Στις 25 Ιουνίου 2009 ο Τζάκσον βρέθηκε
αναίσθητος στην κατοικία που νοίκιαζε στον
αριθμό 100 της οδού North Carolwood Drive,
στην περιοχή Holmby Hills του Λος Άντζελες. Η
υπηρεσία πρώτων βοηθειών του Λος Άντζελες
έλαβε επείγουσα κλήση στις 12.22 π.μ.(UTC),
ενώ έφτασε στο σημείο τρία (3) λεπτά αργότερα.
Αναφέρθηκε ότι δεν ανέπνεε και εφαρμόστηκε
καρδιοαναπνευστική ανάνηψη.
Τζίμι Χέντριξ
O Τζίμι Χέντριξ (αγγλ. Jimi Hendrix, πραγματικό
όνομα Τζέιμς Μάρσαλ Χέντριξ, 27 Νοεμβρίου 1942 –
18 Σεπτεμβρίου 1970) (γεν. Τζώνυ Άλλεν Χέντριξ),
ήταν κιθαρίστας, τραγουδιστής και συνθέτης.
Θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος κιθαρίστας
στην ιστορία της ροκ μουσικής. Ξεκίνησε το 1961 να
παίζει διάφορους ρυθμούς μπλουζ της εποχής. Το
1966, μετέβη στο Λονδίνο όπου και δημιούργησε ως
Τζίμι Χέντριξ, μαζί με τους Μιτς Μίτσελ στα τύμπανα
και τον Νόελ Ρέντινγκ στο μπάσο, το φημισμένο
συγκρότημά του.
Τζάνις Λυν Τζόπλιν
Η Τζάνις Λυν Τζόπλιν (19 Ιανουαρίου 1943 ­ 4
Οκτωβρίου 1970) ήταν Αμερικανίδα μουσικός,
τραγουδίστρια, στιχουργός, ζωγράφος, χορεύτρια και
ενορχηστρώτρια μουσικής. Ήλθε στο προσκήνιο στα
τέλη της δεκαετίας του 1960, αρχικά ως
τραγουδίστρια των Big Brother and the Holding
Company (Μπιγκ Μπράδερ εντ δε Χόλντιν Κόμπανυ)
και αργότερα με σόλο καριέρα, με συγκροτήματα
όπως οι Kozmic Blues Band (Κόζμικ Μπλουζ Μπαντ)
και οι Full Tilt Boogie Band (Φουλ Τιλτ Μπούγκι
Μπαντ). Κυκλοφόρησε μόλις τέσσερα στούντιο
άλμπουμ (εκ των οποίων ένα μετά θάνατον).
Θεωρείται η καλύτερη, ίσως ερμηνεύτρια του μπλουζ
και μία από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες της ροκ
μουσικής.
ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ
Τα μουσικά όργανα είναι κατασκευάσματα τα οποία, με
τον μηχανισμό τους και τις τεχνικές χρήσης τους,
χρησιμοποιούνται με σκοπό την παραγωγή μουσικών
ήχων. Στην πράξη, κάθε μέσο που μπορεί να παράγει
ήχους μπορεί να χαρακτηριστεί ως μουσικό όργανο.
Η εμφάνισή τους τοποθετείται στα πρώτα στάδια του
ανθρώπινου πολιτισμού, χωρίς ωστόσο να μπορεί να
καθοριστεί ακριβής χρονολογία εμφάνισης του πρώτου
οργάνου. Τα πιο παλιά αρχαιολογικά ευρήματα
αφορούν κάποιες πρωτόγονες φλογέρες ηλικίας 37.000
ετών, χωρίς όμως να θεωρούνται τα πρώτα όργανα που
Issue 1 Page 11

12. υπήρχαν
Συγγραφική Ομάδα
Μαρία Τσαπάρα
Άννα Μπαξεβάνογλου
Μαριαλένα Καρασάνη
Μαργαρίτα Παπαχρήστου
Αφιερωμα Formula 1
Η Φόρμουλα 1 είναι πρωτάθλημα αγώνων
αυτοκινήτου. To Formula αναφέρεται σε ένα σύνολο
κανονισμών που πρέπει απαρεγκλίτως να τηρούνται
από τις ομάδες και τα αυτοκίνητα που λαμβάνουν
μέρος σε κάθε αγώνα. Για αυτοκίνητα μικροτέρων
δυνατοτήτων υπάρχουν τα πρωταθλήματα GP2 και
Gp3, τα οποία θεωρούνται "προθάλαμοι" στην πορεία
των νέων οδηγών προς τη Φόρμουλα 1. Την ευθύνη
της διοργανώσεως των αγώνων φέρει η Διεθνής
Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού.
Το 1950 η Διεθνής Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου
Αθλητισμού, απεφάσισε να διοργανώσει το πρώτο
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών με κανόνες της
Φόρμουλα 1. Δημιουργήθηκε με την συνένωση επτά
ανεξαρτήτων αγώνων ταχύτητος ήτοι έξι στην
Ευρώπη, συν το Ράλι Ιντιανάπολις 500 στις Η.Π.Α..
Ο πρώτος αγώνας έγινε στην πίστα του
Σίλβερστόουν, στην Μεγάλη Βρετανία, στις 13
Μαΐου και νικητής ήταν ο Τζουζέπε Φαρίνα με
την ομάδα της Άλφα Ρομέο, που τελικώς
κατέκτησε και το πρώτο Πρωτάθλημα.
ΡΟΔΕΣ ΑΓΩΝΩΝ GRAN PRIX ΤΟΥ FERNARDO
ALONSO
Ο Φερνάντο Αλόνσο (είναι Ισπανός οδηγός
αγώνων. Μέχρι στιγμής έχει κερδίσει 2
παγκόσμιους τίτλους στη Φόρμουλα 1 με την
ομάδα της Ρενό, στην οποία αγωνίστηκε την
περίοδο 2003­2006 και 2008­2009. Από το
2010, μέχρι και και το 2014, αγωνιζόταν με την
Σκουντερια Φερράρι αλλά στην συνέχεια
υπέγραψε στην ομάδα της Μακ Λάρεν Χόντα.
Ο Αλόνσο ξεκίνησε σε ηλικία τριών ετών από τα
καρτ. Κατέκτησε τρία συνεχόμενα
.πρωταθλήματα στην Ισπανία (από το 1994 έως
2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015

13. 2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015
το 1997) και έγινε Παγκόσμιος
Πρωταθλητής το 1996. Το
ντεμπούτο του στη Φόρμουλα 1
έγινε με την ομάδα της Μινάρντι
το 2001. Την επόμενη χρονιά.
μετακινήθηκε στη Ρενό ως
δοκιμαστής και από το 2003 έγινε
ένας από τους κύριους οδηγούς
της ομάδας. Στις 25 Σεπτεμβρίου
του 2005, ο Αλόνσο κατέκτησε το
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη
Φόρμουλα 1, όντας ο νεότερος
Παγκόσμιος Πρωταθλητής της
Φόρμουλα 1 (24 ετών και 58
ημερών). Μετά την υπεράσπιση
του τίτλου του την επόμενη
χρονιά, έγινε ο νεότερος πιλότος
που κατακτά δύο συναπτά
Παγκόσμια Πρωταθλήματα.
Μετακινήθηκε στην Μακλάρεν το
2007. Έπειτα, επέστρεψε στη
Ρένo για τις επόμενες δύο σεζόν
και το 2010 μετακινήθηκε στη
Σκουντερία Φερράρι.
Έχει το παρατσούκλι El Nano, το
οποίο αποτελεί τυπικό
ψευδώνυμο για το όνομα
Fernando στο Πριγκιπάτο των
Αστουριών, όπου και γεννήθηκε.
Ο Αλόνσο, επίσης, είναι Πρέσβης
Καλής Θελήσεως της UNICEF. Το
2003, έγινε ο νεότερος πιλότος
της Φόρμουλα 1 που κατακτά την
pole position στο Γκραν Πρι της
Μαλαισίας, καθώς και ο νεότερος
πιλότος που κερδίζει Γκραν Πρι
της Φόρμουλα 1 στο Ουγγρικό
Γκραν Πρι την ίδια χρονιά. Το
2008, όμως, και τα δύο ρεκόρ
κατερρίφθησαν από τον
Σεμπάστιαν Φέτελ στο Ιταλικό
Γκραν Πρι. Τερματίζοντας
τέταρτος στο Γκραν Πρι της
Ιαπωνίας το 2013, ο Αλόνσο
έφτασε τους 1.571 πόντους
καριέρας, σημειώνοντας ρεκόρ
για τους περισσότερους πόντους
καριέρας.
Συγγραφικη Ομαδα
Ανασα Δροσιας
ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!
Είναι ώρα να πας σχολείο.
­Ξύπνα, αγόρι μου. Είναι ώρα να
πας σχολείο
­Ωχ... Δε θέλω να πάω.
­Πες μου δυο λόγους γιατί δε
θέλεις να πας
­Τα παιδιά με κοροϊδεύουν και οι
δάσκαλοι με μισούν. Να γιατί!
­Αυτός δεν είναι λόγος να μη θες
να πας σχολείο. Έλα, σήκω να
ετοιμαστείς
­Πες μου δυο λόγους γιατί πρέπει
να πάω στο σχολείο
­Λοιπόν... Ένας λόγος: Είσαι 52
ετών. Κι ένας δεύτερος; Είσαι ο
Διευθυντής!
Ο τοτός προσεύχεται
Ο τοτός προσεύχεται το βράδυ στο
σπίτι και τον ακούει η μητέρα του
:
"Θεέ μου, κάνε να γίνει το μιλάνο
πρωτεύουσα της Ιταλίας"
Μπαίνει απορημένη μέσα και τον
ρωτάει:
­"Γιατί παιδί μου θέλεις να γίνει
το μιλάνο πρωτεύουσα της
Ιταλίας;"
­"Γιατί έτσι έγραψα στο τεστ
γεωγραφίας"
Μπαμπά είμαι ερωτευμένος.
Ο Τοτός στον μπαμπά του:
­ Μπαμπά, είμαι ερωτευμένος.
­ Μπράβο, μπράβο.
­ Με την γιαγιά! Και θα
παντρευτούμε.
­ Τι; Τι λες ρε;! Θα παντρευτείς
την μάνα μου;
­ Ε, εσύ γιατί παντρεύτηκες την
δικιά μου.
Ο Τοτός πάει να παίξει.
Ο Τοτός γυρνάει από το σχολείο
και λέει στη μαμά του:
­ Μαμά, μαμά! Πάω να παίξω
στην παιδική χαρά.
­ Με το καινούργιο σου
παντελονάκι;
­ Όχι, με τους φίλους μου.
Ο Τοτός
Ο Τοτός λέει στη μητέρα του:
­ Μαμά, αυτή η καμήλα δεν
μοιάζει με τη θεία μου;
­ Τοτέ, αυτό που λες δεν είναι
καθόλου ευγενικό!
­ Γιατί, μήπως καταλαβαίνει η
καμήλα τι λέω;
Οι Λαρισαίοι χωριάτες
Ήταν δυο χωριάτες στον κάμπο
και θέριζαν. Ξαφνικά περνούν
από πάνω τους δύο Μιράζ 2000
(αεροπλάνα).
Λέει ο ένας:
­ Το είδες;
­ Τι ήταν; ρωτά ο άλλος.
­ Μιράζ 2000!
Σιγά μη μοιράζει και
πεντοχίλιαρα, απαντά ο άλλος.
Issue 1 Page 13

14. H κόκα κόλα του Τοτού!
Μια βραδιά ο πατέρας του Τοτού είχε
καλεσμένους στο σπίτι και τον έστειλε να πάρει
κόκα κόλα. Πάει λοιπόν ο Τοτός και κατά λάθος,
μπαίνει στο χασάπικο.
Αφηρημένος όπως ήταν ζητάει του χασάπη μια
κόκα κόλα. Ο χασάπης του λέει ότι δεν έχει και
αυτός φεύγει. Πάει στο σπίτι και το λέει του
πατέρα του ότι δεν είχε το μαγαζί. Αυτός του είπε
να ξαναπάει.
Ξαναπάει λοιπόν στο χασάπικο και ξαναλέει του
χασάπη να του δώσει κόκα κόλα. Ο χασάπης του
λέει ότι δεν έχει και ότι αν του το ξαναπεί, θα τον
κρεμάσει ανάποδα.
Ο Τοτός ξαναζητάει λοιπόν και τον πιάνει ο
χασάπης και τον κρεμάει ανάποδα.
Έτσι όμως που τον κρέμασε, βλέπει ο Τοτός ένα
αρνί κρεμασμένο και το ρωτάει:
­ "Και εσύ για κόκα κόλα ήρθες;"
H Miss Άνοιξη!!!
Ο μπαμπάς πηγαίνει στο σχολείο να ρωτήσει πώς
πάει ο γιος του στα μαθήματα.
­ Κύριε Φωτιάδη, του λέει η καθηγήτρια, έχω
ευχάριστα και δυσάρεστα νέα για το γιο σας.
­ Ποια είναι τα δυσάρεστα; ρωτά τρομαγμένος ο
μπαμπάς.
­ Ε...ξέρετε, ο Κώστας έρχεται στο σχολείο με μέικ­
απ, κραγιόν και ρουζ!
­ Και ποια είναι τα ευχάριστα; ρωτά κατάπληκτος.
­ Στα καλλιστεία της τάξης βγήκε ΜΙΣ ΑΝΟΙΞΗ!
Συγγραφική Ομάδα
Φώτης Καραβασίλης, Δανιήλ Χαρτοματζίδης,
Βαλάντης Τατεβοσιάν, Δήμητρης Στόγιας
H Παραλια
Η παραλία ή «πάραλος γη» λέγεται ζώνη ξηράς
που εκτείνεται από τον αιγιαλό και προς την
ενδοχώρα και παρουσιάζει την αυτή σύσταση,
δηλαδή μέχρι να καταστεί αυτή ορεινή. Οι
μεγάλης κλίμακας ειδικοί ναυτικοί χάρτες
(λιμενοδείκτες) που είναι λεπτομερείς στην
ακτογραμμή περιέχουν σε γενικές γραμμές και
χαρτογράφηση παραλίας.
Ο όρος παραλία με σημασία επιθέτου (άλλοτε
παραλιώτις, παραθάλασσα και πάραλος) καλείται
κάθε επιφάνεια γης που βρέχεται από τη θάλασσα
τουλάχιστον κατά μία πλευρά. Όμως δεν θα
πρέπει έτσι να συγχέεται ο όρος τουλάχιστον επί
ουσιαστικής έννοιας που εμφανίζει περιορισμό ως
προς το ανάπτυγμα π.χ. παραλία Φαλήρου, προς
τους όρους «παράλια» (Μικράς Ασίας), «παράλιος»
(Αττική) ή πάραλος γη (Αφρικής) που σημαίνει
μεγάλο ανάπτυγμα. Παρά ταύτα πολλές φορές
συγχέεται ο όρος παραλία με συγγενείς όρους
όπως ακτή, αιγιαλός και περιγιάλι (=μικρή
αμμώδης ακτή, χωρίς κρηπιδώματα).
Στην μετεωρολογία το καλοκαίρι καθορίζεται
συμβατικά ως η περίοδος που περιλαμβάνει για
το Βόρειο ημισφαίριο τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο
και Αύγουστο και διαρκεί από το θερινό
ηλιοστάσιο έως τη φθινοπωρινή ισημερία. Στο
Νότιο ημισφαίριο το καλοκαίρι ξεκινά κατά στις
21 Δεκεμβρίου, και περιλαμβάνει συμβατικά
τους μήνες Δεκέμβριο, Ιανουάριο και
Φεβρουάριο.
Κατά την διάρκεια του (Ιουνίου, Ιουλίου και
Αυγούστου) και (Δεκέμβρη, Ιανουαρίου και
Φεβρουαρίου), το Βόρειο και το Νότιο ημισφαίριο
ξεπερνούν αντίστοιχα σε άνοδο της θερμοκρασίας
τους υπόλοιπους μήνες.
Το εύρος της ζώνης παραλίας, η οποία δεν είναι
αποτέλεσμα φυσικού φαινομένου αλλά
διοικητικής διαδικασίας, καθορίζεται κάθε φορά,
σύμφωνα με την υφιστάμενη ελληνική νομοθεσία,
από ειδική επιτροπή, καλούμενη "Επιτροπή
2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015

15. καθορισμού, ο διευθυντής της Διεύθυνσης
Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης
(πλέον του αρμόδιου Δήμου), και ο διευθυντής
Χωροταξίας και Περιβάλλοντος της Αποκεντρωμένης
Διοίκησης. Η ζώνη αυτή, εφόσον απαλλοτριωθεί
αιγιαλού και παραλίας", στην οποία συμμετέχουν
κατά τόπο αρμοδιότητα ο προϊστάμενος της
Κτηματικής Υπηρεσίας του εκάστοτε νομού, ένας
μηχανικός της Κτηματικής Υπηρεσίας με ειδικότητα
τοπογράφου ή πολιτικού μηχανικού, ο αρμόδιος
Λιμενάρχης, είναι κοινόχρηστη, ανήκει καθ΄
ολοκληρία στο κράτος (ελληνικό δημόσιο) και
συμπεριλαμβάνεται στα δημόσια κτήματα,
απαγορεύεται οποιαδήποτε ιδιοκτησία, εκτός αν
προϋπήρχε της εφαρμογής του νόμου, είναι δε υπό
την επίβλεψη της κατά Νομό Κτηματικής Υπηρεσίας.
Το δε τμήμα αυτής που εμπίπτει σε χερσαίο χώρο
λιμένος, ή σε ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα ή σε
χώρο άλλου ιδιαίτερου ναυτικού ενδιαφέροντος,
εκτός ναυτικών βάσεων ή παράλιων στρατοπέδων,
αστυνομεύεται αποκλειστικά από το Λιμενικό Σώμα.
Τέλος όποιο τμήμα του τελευταίου αποτελεί
"υποκείμενο χώρο" αστυνομεύεται από την οικεία
τελωνειακή Αρχή.
Σημειώνεται ότι για τον εκάστοτε προσδιορισμό του
εύρους της παραλίας απαιτείται προηγουμένως ο
καθορισμός της γρμαμής αιγιαλού, από την οποία
και αρχίζει η μέτρηση και εκτείνεται, στις
περιπτώσεις όπου υφίσταται οικισμός ή σχέδιο
πόλεως, μέχρι της πρώτης οικοδομικής γραμμής ή
μέχρι 50 μέτρα στις εκτός οικισμών περιοχές.
Σκοπός του καθορισμού αυτού είναι η ανάγκη
συγκοινωνιακής ανάπτυξης με διάνοιξη δημοσίων
παραλιακών οδών, αλλά και φυσικής επικοινωνίας
της ξηράς με τη θάλασσα. Την οικονομική
εκμετάλλευση (προσωρινή ενοικίαση ή παραχώρηση
χρήσης) της ζώνης παραλίας έχει η τοπική
αυτοδιοίκηση, (Δήμος, Κοινότητα, Οργανισμός
λιμένος ή Λιμενικό Ταμείο), ή ο ΕΟΤ εφόσον έχει
παραχωρηθεί σ΄ αυτόν. Όπου δεν υφίστανται οι
προηγούμενοι, την αρμοδιότητα αυτή έχει απ΄
ευθείας η κατά Νομό Κτηματική Υπηρεσία, (π.χ.
ενοικίαση παράλιου χώρου για ανάγκες μονάδας
ιχθυοκαλλιέργειας).
• Εξυπακούεται ότι σε απόκρημνη ακτή είναι
δυνατόν να μην ορίζεται ζώνη παραλίας, π.χ. στο
ακρωτήριο Σουνίου.
• Σε περιπτώσεις που το υφιστάμενο εύρος της
παράκτιας ζώνης είναι πολύ μικρό που αδυνατεί να
καλύψει σύγχρονες ανάγκες και υφίσταται ήδη
οικοδομική γραμμή, τότε αποφασίζεται η ανάπτυξη
του εύρους της με επιχωματώσεις, ή κατασκευή νέου
κρηπιδώματος, (χωρίς καθορισμό αιγιαλού), π.χ.
ακτή Φαλήρου, λιμένας Νάξου κ.λπ. Στην περίπτωση
αυτή, χαράσσεται εκ νέου γραμμή αιγιαλού και εάν
απαιτείται και γραμμή παραλίας, ενώ η έκταση
μεταξύ παλιότερης γραμμής και νεότερης ορίζεται ως
"παλιός αιγιαλός".
Στην αρχαιότητα Παραλία ονομάζονταν το από του
Σουνίου μέχρι του Φαλήρου αφενός, και από του
Σουνίου μέχρι Ωρωπού αφετέρου, παραθαλάσσιο
τμήμα της Αττικής που ήταν πολύ πυκνά
κατοικημένο λόγω της γονιμότητας των εδαφών της
και των εύκολων και ασφαλών δρόμων της. Οι δε
κάτοικοι των περιοχών αυτών ονομάζονταν "Παράλιοι
ή Πάραλοι, εξ' ου και το όνομα του ιερού πλοίου Πάρ
Η Παραλία είναι παράλιο χωριό (Μεγάλος οικισμός)
στο Δήμο Παραλίας, του νομού Πιερίας. Αποτελεί
έδρα του ομώνυμου Δημοτικού Διαμερίσματος του εν
λόγω Δήμου. Βρίσκεται σε εύφορη περιοχή, κοντά
στις ακτές του Θερμαϊκού Κόλπου. Απέχει 8
χιλιόμετρα από την πόλη της Κατερίνης και ο
κεντρικός ναός της είναι η Αγία Φωτεινή. Το
ομώνυμο Δημοτικό Διαμέρισμα έχει έναν οικισμό, με
1.476 κατοίκους, όσοι είναι και οι κάτοικοι του
χωριούαλοςΠρόκειται για σχετικά καινούριο οικισμό,
συγκριτικά με τα περισσότερα χωριά της Αχαΐας, που
δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Το
χρονικό διάστημα 18/12/1920­1928 υπάγεται
διοικητικά στην τότε κοινότητα Μιντιλογλίου ενώ από
το 1928 έως την 18/07/1947 ανήκει στην τότε
κοινότητα Ροΐτικων. Από το 1947 έως το 1997
αποτέλεσε την έδρα της ομώνυμης πρώην κοινότητας
Παραλίας. Με το ΦΕΚ 244Α της 04/12/1997,
σύμφωνα με τη Διοικητική Μεταρρύθμιση
Issue 1 Page 15

16. "Καποδίστριας", προσαρτήθηκε στον Δήμο Παραλίας,
του οποίου αποτέλεσε έδρα, μέχρι το 2010 που
εντάχθηκε στο διευρυμένο Δήμο Πατρέων (ΦΕΚ 87Α ­
07/06/2010) βάσει της Διοικητικής Μεταρρύθμισης
"Καλλικράτης".
Η ονομασία του οικισμού επιλέχθηκε έτσι ώστε να
προσδιορίσει τον οικισμό που δημιουργήθηκε στην
παραλία του Μιντιλογλίου στις αρχές του 20ού
αιώνα].
Στην πλειοψηφία τους οι κάτοικοι είναι μέτοικοι από
την Ήπειρο, τα Καλάβρυτα, τη Λευκάδα και τη
Σμύρνη. Κάτοικοι από τη Λευκάδα εγκαταστάθηκαν
στην περιοχή γύρω στα 1968 ενώ τη δεκαετία του
1920 εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και Μικρασιάτες
πρόσφυγες.
Τη δεκαετία 1980 βρέθηκαν στις συνοικίες "Εύα
(Στάση Τσιρογιάννη)" και "Παλιουργίας" ελληνιστικές
και ρωμαϊκές αρχαιότητες..
Η Χιλιαδού βρίσκεται στην κεντρική Εύβοια, στην
πλευρά που βλέπει προς το Αιγαίο. Έχει βόρειο
προσανατολισμό, οπότε συχνά είναι εκτεθειμένη
στους δυνατούς ανέμους. Κατά τη διάρκεια του
χειμώνα, τα κύματα πλημμυρίζουν την παραλία και
αρκετές φορές φτάνουν ως το χωματόδρομο που
προσεγγίζει την παραλία και τα λίγα σπίτια του
διπλανού οικισμού.
Η Χιλιαδού είναι μια 'απλωτή' παραλία με άμμο και
βότσαλα κάθε μεγέθους που συνδέεται με τους
πρόποδες του βουνού Δίρφη. Διάφορα βράχια είναι
σπαρμένα μέσα και έξω από τη θάλασσα, χωρίζοντας
την ακτή σε μικρότερες παραλίες. Περιφερειακά της
παραλίας η βλάστηση είναι πυκνή: πλατάνια,
καστανιές και φτέρες περιτριγυρίζουν ένα μικρό
ποτάμι το οποίο τελικά χύνεται στη θάλασσα.
Σε ένα κομμάτι της παραλίας είναι καθιερωμένο να
κάνουν το μπάνιο τους γυμνιστές (πρόκειται για το
βόρειο άκρο της παραλίας). Στα βράχια γύρω από την
παραλία της Χιλιαδούς συχνά εξασκούν τις
ικανότητες τους αθλητές της αναρρίχησης
Το Ακρωτήρι είναι χωριό της Σαντορίνης με 450
κατοίκους, με βάση την απογραφή του 2001.
Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού σε
απόσταση 15 χιλιομέτρων από τα Φηρά. Διοικητικά,
ανήκει στο Τοπικό διαμέρισμα Ακρωτηρίου του
Κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους αποτελούσε ένα
από τα καστέλια του νησιού. Έγινε παγκοσμίως
γνωστό χάρη στον προϊστορικό οικισμό που
ανακαλύφθηκε στις ανασκαφές, τις οποίες άρχισε
συστηματικά στην περιοχή ο Σπύρος Μαρινάτος το
1967.
Στοιχεία για την κατοίκηση της Θήρας κατά την
προϊστορική εποχή άρχισαν να έρχονται στο φως
από το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα, όταν λόγω
της χρησιμοποίησης θηραϊκής γης για τη μόνωση
των τοιχωμάτων της διώρυγας του Σουέζ από τον
Γάλλο μηχανικό Φερντινάν ντε Λεσσέψ (Ferdinard
de Lesseps) το 1866 αποκαλύφθηκαν προϊστορικές
αρχαιότητες. Οι πρώτες ανασκαφές στο Ακρωτήρι
έγιναν από τον Γάλλο γεωλόγο και ηφαιστειολόγο
Φερντινάν Φουκέ (Ferdinand André Fouqué).
Μικρή ανασκαφική έρευνα επιχειρήθηκε το 1870
από την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, με τον
γεωλόγο Ανρί Γκορσί (Henri Gorceix) και τον Ανρί
Μαμέ (Henri Mamet) στη θέση Φαβατάς (στη θέση
του Συγκροτήματος Δ των σημερινών ανασκαφών,
ονομαζόταν "φαβατάς" γιατί το μέρος έβγαζε πολύ
φάβα), νότια του Ακρωτηρίου. Στην θέση αυτή
περνούσε χείμαρρος, ο οποίος έφτανε στο επίπεδο
των αρχαιοτήτων και είχε ήδη αρχίσει να
αποκαλύπτει κάποιες από αυτές. Οι συστηματικές,
πάντως, ανασκαφές ξεκίνησαν το 1967 από τον
καθηγητή Σπύρο Μαρινάτο, με τις υποδείξεις του
ντόπιου Νίκου Πελέκη και στο ίδιο σημείο που
έκαναν τις ανασκαφές τους οι Γάλλοι. Ο Σπύρος
Μαρινάτος ξεκίνησε τις ανασκαφές στο Ακρωτήρι
στην προσπάθεια του να επαληθεύσει μια παλιά
δική του θεωρία, που είχε δημοσιεύσει ως Έφορος
Αρχαιοτήτων Κρήτης το 1939, ότι η έκρηξη του
ηφαιστείου της Θήρας προκάλεσε την κατάρρευση
του πολιτισμού της Μινωικής Κρήτης. Η
προετοιμασία έγινε το διάστημα 1962 με 1965.
Μετά τον θάνατο του καθηγητή Μαρινάτου το 1974,
η ανασκαφή συνεχίζεται κάτω από την διεύθυνση
του καθηγητισοπεδώθηκε από σεισμό, αλλά
ξανακτίστηκε επάνω στα ερείπια και άκμασε κατά
την Υστεροκυκλαδική Ι περίοδο, μέχρι τον
ενταφιασμό της από την Μινωική έκρηξη.
2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015

17. Η θέση ήταν ιδανική για ασφαλές αγκυροβόλιο,
καθότι ήταν προστατευμένη από τους βόρειους
ανέμους, ενώ ταυτόχρονα η μορφολογία του
εδάφους ευνοούσε την ανάπτυξη γεωργικών
δραστηριοτήτων. Πιθανολογείται ότι ήταν η
πρωτεύουσα του νησιού, αλλά αυτό δεν έχει
ακόμα επιβεβαιωθεί. Η έκταση των ανασκαφών
είναι κοντά στα 14 στρέμματα, ένα μικρό
ποσοστό της προϊστορικής πόλης, που
υπολογίζεται ότι ήταν περίπου 200 στρέμματα
και είχε γύρω στους 30.000 κατοίκους.
Η δόμηση ήταν πυκνή και διέθετε πολυώροφα
κτίρια με πλούσιες τοιχογραφίες, οργανωμένες
αποθήκες, βιοτεχνικούς χώρους, άριστη
πολεοδομική οργάνωση με δρόμους, πλατείες
και είχε ένα πλήρως αναπτυγμένο αποχετευτικό
σύστημα, το οποίο περνούσε κάτω από το
λιθόστρωτο και συνδεόταν απευθείας με τα
σπίτια. Τα οικοδομικά υλικά ήταν πέτρες,
άργιλος, τούβλα λάσπης που ενισχύθηκαν με
άχυρο, ξυλεία, γύψο μέσα και έξω. Το μεγάλο
πλήθος από τοιχογραφίες, με τις οποίες ήταν
διακοσμημένοι πολλοί από τους χώρους των
κτιρίων, κατά κανόνα των άνω ορόφων,
υποδηλώνουν μια εξελιγμένη και εκλεπτυσμένη
αστική κοινωνία, η οποία ντυνόταν με
πολυτέλεια, κομψότητα, και εντυπωσιακή
πολυχρωμία.
7K>>I#(BC@ 4E#$#
Γιάννης Καλλίας Ηλίας Ντελλής
Γιάννης Σπυρολλαρης
ΤΑ ΖΩΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
10 ζώα υπο εξαφάνιση στον κόσμο
1. Πιγκουίνος του Μαγγελάνου
Ένα από τα είδη που πλήττονται περισσότερο να
εκτοπιστούν λόγω της επιδείνωσης της κλιματικής
αλλαγής και της αύξησης της θερμοκρασίας των
ωκεανών. Ο συγκεκριμένος πιγκουίνος
αναγκάζεται να κολυμπά περισσότερο
προκειμένου να βρει τροφή, ενώ οι
πετρελαιοκηλίδες αποτελούν κίνδυνο θάνατο γι’
αυτόν στις θάλασσες που κινείται
2. Θαλάσσια χελώνα Hawksbill
Οι θαλάσσιες χελώνες βρίσκονται υπό την
απειλή της εξαφάνισης λόγω των εντυπωσιακών
μοτίβων και χρωμάτων στα κελύφη τους, ειδικά
αυτή που ανήκει στο είδος Hawksbill. Το
παράνομο εμπόριο αλλά και η τυχαία σύλληψή
τους στα δίχτυα των ψαράδων τις θέτουν σε
κίνδυνο.
3. Ελέφαντας Σουμάτρας
Λόγω της αποψίλωσης των δασών στην Ασία
πάνω από το 80% του πληθυσμού τους
εξαφανίστηκε τις τελευταίες 2 δεκαετίες.
Εξαιτίας αυτού οι ελέφαντες αναγκάστηκαν να
μετακινηθούν προς τους ανθρώπινους
οικισμούς και να κάνουν επιδρομές σε σπίτια
για την ανεύρεση τροφής. Ως αποτέλεσμα
αυτού, οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να τους
σκοτώνουν
4.Πάντα
Issue 1 Page 17

18. Ο πληθυσμός τους μειώνεται ραγδαία τα τελευταία
χρόνια . Ένας από τους λόγους είναι η απώλεια των
ενδιαιτημάτων τους στις οροσειρές της νοτιοδυτικής
Κίνας, που αναγκάζει τα ζώα να ομαδοποιούνται σε
μικρούς απομονωμένους πληθυσμούς σε διαφορετικές
περιοχές. Επί του παρόντος υπάρχουν μόνο περίπου
1.600 πάντα που ζουν σε άγρια κατάσταση
Λόγω της αποψίλωσης των δασών στην Ασία πάνω από
το 80% του πληθυσμού τους εξαφανίστηκε τις
τελευταίες 2 δεκαετίες. Εξαιτίας αυτού οι ελέφαντες
αναγκάστηκαν να μετακινηθούν προς τους
ανθρώπινους οικισμούς και να κάνουν επιδρομές σε
σπίτια για την ανεύρεση τροφής. Ως αποτέλεσμα
αυτού, οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να τους σκοτώνουν.
5.λεοπάρδαλη Αμούρ.
Οι λεοπαρδάλεις Αμούρ ζουν στην ανατολική Ρωσία.
Αν και η απώλεια των ενδιαιτημάτων δεν είναι τόσο
μεγάλο πρόβλημα για τα ζώα αυτά, αυτό που τους
λείπει είναι τα αρπακτικά! Η τροφή τους, δηλαδή,
είναι ανεπαρκής για την υποστήριξη των μεγάλων
πληθυσμών στα δάση. Επί του παρόντος υπάρχουν
μόνο 135 ζώα που ζουν σε άγρια.
6. Ιβηρικός λύγκας
Συνήθως ζουν στα δάση της κεντρικής και νότιας
Ισπανίας και είναι από τα ζώα που κινδυνεύουν
περισσότερο να εξαφανιστούν. Αιτίες; Η
απώλεια των ενδιαιτημάτων τους αλλά και η
έλλειψη θηράματος. Μόνο 150 ζουν σήμερα
στα δάση της Ισπανίας
7. Ρινόκερος της Ιάβας.
Οι ρινόκεροι της Ιάβας είναι πολύτιμοι για τα
κέρατα τους που χρησιμοποιούνται στην
κινεζική παραδοσιακή ιατρική με τη μορφή
σκόνης, ενώ μόλις ένα κιλό από αυτήν κοστίζει
$30.000. Σήμερα υπάρχουν μόνο 60
καταγεγραμμένοι ρινόκεροι της Ιάβας και η
μείωσή τους είναι ταχύτατη.
8. Αντιλόπη Saiga.
Είναι από τα πιο όμορφα ζώα στην άγρια
φύση. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ο
πληθυσμός τους έχει μειωθεί μέχρι και 97%.
Η αποψίλωση των δασών, η λαθροθηρία και το
κυνήγι είναι μερικές από τις κύριες αιτίες
αυτής της μείωσης.
9. Τίγρης της Νότιας Κίνας
2ο Δημοτικό Αλεξανδρούπολης ­ Μάρτιος 2015

19. Έχουν ήδη εξαφανιστεί από την άγρια φύση της
Κίνας και υπάρχουν μόνο σε ζωολογικούς κήπους
σε αιχμαλωσία.
"HI<D#J 'HK =HKFHQ
Κατά τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια
πραγματικά ραγδαία μείωση του πληθυσμού τους
εξαιτίας των ανθρώπων, που μειώνουν δραματικά
τα ενδιαιτήματα των ζώων αυτών με το κόψιμο των
δέντρων από τα δάση όπου ζουν. Επιπλέον είναι
εκτεθειμένα σε παγίδες άλλων ζώων που βάζουν
λαθροκυνηγοί. Σήμερα υπάρχουν μόνο 786
γορίλες που ζουν στα βουνά Virunga, στα σύνορα
του Κονγκό με τη Ρουάντα και την Ουγκάντα.
ΤΑ ΠΙΟ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΖΩΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ονομάζεται οκάπι και είναι ένα είδος
καμηλοπάρδαλης που διαθέτει ρίγες παρόμοιες με
της ζέβρας. Βρίσκεται κυρίως στο Κονγκό και την
Κεντρική Αφρική.
Ο αγκαθωτός δράκος είναι ένα είδος σαύρας, ο
οποίος διαθέτει γήινα χρώματα για να
καμουφλάρεται και να προστατεύεται.
Παράλληλα, έχει ένα «ψεύτικο» κεφάλι, το οποίο
παρουσιάζει στους διώκτες του και κρύβει το
αληθινό του.
Είναι πελαργός και λέγεται Shoebill, επειδή το
ράμφος του μοιάζει με… παπούτσι.
Είναι το μπλε παπαγαλόψαρο και συναντάται στον
Ατλαντικό ωκεανό. Το 80% του χρόνου της ζωής του
τον περνά ψάχνοντας για φαγητό.
Μην τη βλέπεται έτσι, η συγκεκριμένη είναι ένα
σαρκοφάγο αρπακτικό που ονομάζεται η οχιά των
θάμνων και ζει στα τροπικά δάση της Αφρικής,
κυνηγώντας το θήραμα της κυρίως τη νύχτα.
Είναι η νυχτοπεταλούδα της Βενεζουέλας, η οποία
ανακαλύφθηκε στη χώρα το 2009.
Η γαρίδα Mantis ή αλλιώς στοματόπαιδο συναντάται
σε τροπικά και υπό­τροπικά ύδατα και είναι ένα από
τα μεγαλύτερα αρπακτικά τους.
Issue 1 Page 19