16. And the tree was often alone.
Και το δέντρο έμενε συχνά μόνο του.
17. Then one day the boy
came to the tree
and the tree said :
“Come, Boy, come and
climb up my trunk
and swing from
my branches
and eat apples and
play in my shade
and be happy.”
Τότε μια μέρα το αγόρι
ήρθε στο δέντρο και το
δέντρο είπε :
"Έλα, αγόρι, έλα και
σκαρφάλωσε στον κορμό
μου, κάνε κούνια στα
κλαδιά μου και φάε τα
μήλα μου και παίξε στον
ίσκιο μου και γίνε
ευτυχισμένο."
18. “I am too big to
climb and play,”
said the boy.
“I want to buy things
and have fun.
I want some money.
Can you give me
some money?”
Είμαι πολύ μεγάλο για να
σκαρφαλώνω και να
παίζω", απάντησε το
αγόρι. "Θέλω να αγοράζω
πράγματα και να περνάω
καλά. Θα ήθελα κάποια
χρήματα. Μπορείς να μου
δώσεις μερικά;"
19. “I’m sorry,”
said the tree,
“but I have no money.
I have only leaves
and apples.
Take my apples, Boy,
and sell them in the city.
Then you will
have money
and you will be happy.”
"Λυπάμαι", είπε το
δέντρο, "αλλά δεν έχω
χρήματα. Μόνο φύλλα και
μήλα έχω. Πάρε τα μήλα μου,
Αγόρι, και πούλησέ τα στην
πόλη. Έτσι θα κερδίσεις
χρήματα και θα είσαι
ευτυχισμένο."
20. And so the boy climbed up the tree
and gathered her apples
and carried them away.
And the tree was happy . . .
Και το αγόρι σκαρφάλωσε στο δέντρο και
αφού μάζεψε τα μήλα του τα πήρε μαζί
του. Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο.
21. But the boy stayed away for long time . . .
and the tree was sad.
And then one day
the boy came back
and the tree shock
with joy and she said,
“Come, Boy, climb up
my trunk and swing
from my branches
and be happy.”
Αλλά το αγόρι έμεινε μακριά από
το δέντρο για πολύ καιρό...και το
δέντρο ήταν δυστυχισμένο. Και
τότε, μια μέρα, το αγόρι ήρθε πάλι
πίσω και το δέντρο τραντάχτηκε
από τη χαρά του και είπε:
"Έλα, Αγόρι, σκαρφάλωσε στον
κορμό μου και τραμπαλίσου στα
κλαδιά μου και γίνε ευτυχισμένο."
22. “I am too busy to climb trees,”
said the boy.
“I want a house to keep me warm,”
he said.
“I want a wife and I want children,
and so I need a house.
Can you give me a house?”
Έχω πολλές δουλειές για να σκαρφαλώνω
σε δέντρα", είπε το αγόρι."Θέλω ένα σπίτι
για να με ζεσταίνει", είπε."Θέλω μια
γυναίκα και θέλω και παιδιά, γι' αυτό
χρειάζομαι ένα σπίτι. Μπορείς εσύ να μου
δώσεις ένα σπίτι;"
23. “I have no house,” said the tree.
“The forest is my house,
but you may cut off my branches
and build a house.
Then you will be happy.”
"Δεν έχω σπίτι να σου δώσω", απάντησε
το δέντρο. "Το δάσος είναι το σπίτι μου,
αλλά μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου
και να χτίσεις ένα σπίτι. Τότε θα είσαι
ευτυχισμένος."
24. And so the boy cut off her branches
and carried them away to build his house.
Και έτσι το αγόρι έκοψε τα κλαδιά του δέντρου
και τα πήρε μαζί του για να χτίσει το σπίτι του.
25. And the tree was happy . . .
Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο.
26. But the boy stayed away
for a long time.
And when he came back,
the tree was so happy
she could hardly speak.
“Come, Boy,” she whispered,
“come and play.”
“I am too old and sad to play,”
said the boy.
“I want a boat that will
Take me far away from here.
Can you give me a boat?”
“Cut down my trunk and make
a boat,” said the tree.
“Than you can sail away…
and be happy.”
Αλλά το αγόρι έλειψε για
πολύ καιρό. Και όταν
επέστρεψε, το δέντρο ήταν
τόσο ευτυχισμένο που μόλις
που μπορούσε να μιλήσει.
"Έλα, Αγόρι, έλα και παίξε."
"Είμαι πολύ γέρος και
θλιμμένος για να παίξω", είπε
το αγόρι. "Θέλω μια βάρκα
που να με πάει κάπου πολύ
μακριά. Μπορείς να μου
δώσεις μια βάρκα;"
"Κόψε τον κορμό μου και φτιάξε
μια βάρκα" είπε το δέντρο. "Τότε
θα μπορέσεις να ταξιδέψεις και να
είσαι ευτυχισμένο."
27. And so the boy cut down her trunk
and made a boat and sailed away.
Τότε το αγόρι έκοψε τον κορμό του δέντρου
και έφτιαξε μια βάρκα και ταξίδεψε μακριά.
28. And the tree was happy . . . but not really
Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο....αλλά όχι
αληθινά.
29. And after a long time
the boy came back again.
“I am sorry, Boy,” said the tree,
“but I have nothing left to give you, my apples are gone.”
“My teeth are too weak for apples,” said the boy.
“My branches are gone,” said the tree.
“You cannot swing on them”
“I am too old to swing
on branches,” said the boy.
“My trunk is gone,” said the tree.
“You cannot climb”
“I am to tired to climb,”
said the boy.
Μετά από πολύ καιρό το αγόρι
ξαναγύρισε.
"Λυπάμαι, αγόρι, αλλά δεν έχω πια
τίποτα να σου δώσω. Τα μήλα μου
τέλειωσαν."
"Τα δόντια μου είναι πολύ αδύναμα
πια για μήλα", απάντησε το αγόρι.
"Τα κλαδιά μου κόπηκαν. Δε μπορείς
να κάνεις κούνια σ' αυτά", είπε το
δέντρο
.
"Είμαι πολύ γέρος πια για να κάνω
κούνια",είπε το αγόρι.
"Ο κορμός μου κόπηκε", είπε το
δέντρο, "δε μπορείς να
σκαρφαλώσεις"
"Είμαι πολύ κουρασμένος για
να σκαρφαλώνω" , είπε το
αγόρι.
30. “I am sorry,” sighed the tree.
“I wish that I could
give you something…
But have nothing left.
I am just an old stump.
I am sorry…”
“I don’t need very much now,”
said the boy,
“just a quiet place to sit and rest.
I am very tired.”
“Well,” said the tree,
straightening herself up
as she could,
“well, an old stump is good
for sitting and resting.
Come, Boy, sit down.
sit down and rest.” And the boy did.
"Λυπάμαι", απάντησε το
δέντρο, "μακάρι να μπορούσα να σου
δώσω κάτι. Αλλά δε μου έχει μείνει πια
τίποτα. Είμαι μόνο ένα γερασμένο
κούτσουρο. Λυπάμαι..."
"Δε χρειάζομαι πολλά πια", είπε το
αγόρι, "μόνο ένα ήσυχο μέρος να
καθήσω και να ξεκουραστώ. Είμαι
πολύ κουρασμένος."
"Τότε" είπε το δέντρο ισιώνοντας όσο
μπορούσε τον κορμό του, "ένα παλιό
κούτσουρο είναι ένα καλό μέρος να
καθήσεις και να ξεκουραστείς. Έλα,
Αγόρι, κάθισε. Κάθισε και
ξεκουράσου."
Και το αγόρι
κάθησε και
ξεκουράστηκε.
31. And the tree was happy . . .
Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο…!!!